My teacher

8.

"Χέιζελ Άστον Νάνσυ κατεβείτε ήρθε η γιαγιά και ο παππούς. Τρώμε" ακούω την φωνή της μαμάς

Ξεφυσαω και αφήνω το στυλό μου κάτω

Ψάχνω στην τσάντα μου το χαρτάκι που μου έδωσε ο Στέφαν

Δεν πιστεύω να το έχασα πάλι

Ψάχνω όλες τις τσέπες τις τσάντας μου και τα ρούχα μου

ΟΧΙ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ

"Χέιζελ μου έλα έτοιμο το φαγητό" λέει η μαμά ενώ μπαίνει μέσα

Συνεχίζω να ψάχνω το χαρτάκι αλλά πουθενά

Δεν το πιστεύω αυτό. Θα με μισήσει έτσι και το χάσω

"Τι ψάχνεις?" Με ρωτάει η μαμά

"Ένα χαρτάκι μαμά δεν γίνεται να το έχασα" ξεφυσαω

"Χαρτάκι? Σαν αυτό εδώ?" Με ρωτάει

Γυρνάω προς το μέρος της

Κρατάει ένα μικρο χαρτί. Τον αρπαζω και αφού διαβάσω το όνομα του ξεφυσαω ανακουφισμένη

Πάλι καλά το βρήκε

"Μαμά μανούλα μου υπέροχη μου μητέρα ευχαριστω που το βρήκες" της λέω χαρούμενη ενώ την φιλάω στο μάγουλο

Αποθηκεύω το νούμερο του Στέφαν στο κινητό μου

Για να μην το ξανά χάσω μην φανταστείτε τίποτα άλλο εσείς

"Και δεν μου λες ποιος είναι ο Στέφαν?" Ρωτάει πονηρά

"Ο εμ ένας... Συμμαθητής μου"

Συμμαθητής ναι αν τους πω καθηγητής θα πάθουν έμφραγμα ένας ένας

Και φυσικά πρώτος από όλους ο μπαμπάς με τον παππού

"Και είστε κοντά?" Εξακολουθεί να έχει τον πονηρό του τόνο

"Απλά θέλει να τον βοηθήσω στα μαθηματικά και πρέπει να πάω εκεί το βράδυ. Θα με καλύψεις στον τύραννο πατέρα ε μανούλα?"

"Τύραννος? Ο Έιντζελ?" Ρωτάει γελώντας

"Ε ναι αφού έτσι και ακούσει ότι έχω εργασία με αγόρι θα πάθει έμφραγμα μαζί και ο παππούς"

"Δίκιο έχεις. Να πας και θα σε καλύψω εγώ στον Έιντζελ κατέβα να φας όμως και μετά πήγαινε"

"Ναι μισό να του στείλω"

Να του στείλω

Εύκολο να το λες δύσκολο να το κάνεις

Προς: Στέφαν
Εμ γεια σας κύριε η Χέιζελ είμαι αν γίνεται να μου στείλετε την οδό ώστε να έρθω...