Πιάνω το κουτάκι με τους καφέδες
"Σας ευχαριστώ πολύ" απαντώ χαμογελώντας ελάχιστα
Αφού τις δώσω τα λεφτά που χρειάζεται απομακρύνομαι και κατευθύνομαι προς του θαλάμους
"Στέφαν έλα πιες λίγο καφέ. Είσαι ο μόνος που δεν έχεις κοιμηθεί θα πάθεις κάτι" ψιθυρίζω ενώ του δίνω τον καφέ
Κουνάει αρνητικά το κεφάλι του ενώ κοιτάζει προς το δωμάτιο του Θιο
"Είναι 3 ώρες στο χειρουργείο γιατί δεν βγαίνει κανένας να μας πει κάτι;" Ψιθυρίζει
Αναστεναζω ελάχιστα ενώ κάθομαι δίπλα του
Πιάνω το χέρι του
"Στέφαν, δεν πρέπει να σκέφτεσαι αρνητικά. Δεν βοηθάει κανέναν αυτός ο τρόπος σκέψης"
Γελάει ειρωνικά
"Ο κολλητός μου και η μητέρα μου βρίσκονται εκεί μέσα. Δεν έχω κανένα απολύτως νέο. Πώς θα μπορούσα να σκεφτώ δηλαδή;" Ρωτάει ειρωνικά
Γαμω
Πίνω λίγο από τον καφέ ενώ κοιτάζω την αδελφή του Στέφαν στην αγκαλιά του άντρα της
"Γιατί δεν πας να τις μιλήσεις λίγο; Είναι έγκυος δεν κάνει να αναστατώνεται"
Την κοιτάζει για λίγο
"Όχι όχι καλύτερα να μην πάω. Θα την κάνω να αισθανθεί χειρότερα και δεν θέλω. Κάτσε να συνέλθω λίγο και θα πάω"
Κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου
Σφίγγω το χέρι του στο δικό μου
Γυρίζει και με κοιτάζει
"Εάν θες να φύγεις φύγε. Είμαι καλά μόνος μου εδώ"
Γελάω ειρωνικά
"Δεν πρόκειται να φύγω Στέφαν. Δεν θα σε αφήσω μόνο σου σε αυτή τη κατάσταση"
Κουνάει το κεφάλι του ενώ κοιτάζει την Τίφανι που κάθεται δίπλα του
"Δεν έχει μιλήσει καθόλου, δεν έχει κουνηθεί καθόλου δεν έχει κάνει τίποτα. Δεν της μιλάς λίγο; Εγώ θα είμαι μια χαρά"
Γνέφω καταφατικά ενώ πιάνω ένα από τα κρουασάν που τους πήρα για να φάνε
Την πλησιάζω προσεχτικά
"Τιφ μου; Πώς είσαι;" ρωτάω ενώ της πιάνω τα χέρια
"Δεν είμαι καλά Χέιζελ καθόλου καλά. Γιατί κάθε φόρα κάτι να πηγαίνει λάθος; Γιατί να την πληρώνει ο Θίο;" ρωτάει ενώ πιάνει την κοιλία της
YOU ARE READING
My teacher
General Fiction"Μεγάλωσες, ωριμασες" Χαμογελάω ειρωνικα "Δεν θα έμενε το δεκαεφτά χρόνο κορίτσι που σε ερωτεύτηκε και την πρόδωσες. Η ζωή προχωράει" "Εγώ όμως όχι " ψιθυρίζει κοιτώντας με έντονα στα μάτια Η ιστορία της Hazel είναι από το Siblings?No δεν είναι απ...
