Kun dili ka kiligon
kon kita magkita
sama sa pagtapot
‘ning ok-ok sa imong abaga
Kun ang akong bungisngis
dili makatakod
sa imo, hangtod
makita nang likod sa bag-ang
Kun ang akong paglakaw
dili makasubo sa adlaw
daw paglapos sa
tigbaligya’s sorbetes
Kun ang akong tingog
maot man sa dunggan
maantos nimong dili madunggan
sa pipila ka bulan
Kun ang mga bituon
nga perme nato kauban
matag kita mag-istorya
wala lang sa imuha
Kun ako kanimo
taligsik lang sa imo
samtang ikaw sa ako
naglawig nga bagyo
kun ako ikaw
ug kun ikaw ako
ug kun para natong duha
unsa man ang buhaton ko?
