Pasapit na ang dilim.
Malamig ang simoy ng hanging dumadampi sa pisngi ng bawat dahong pumapatak sa lupa. Walang ibang masisilungan kundi ang punong pirming nakatindig sa gitna ng kaparangan. Walang ibang nakakaalam kundi ang nagbabadyang pagtangis ng langit.
Sinungaling kung ituring ang mga yapak na tumatahak sa hindi malamang direksyon. Sinungaling ang puso na nag-utos patungo roon. Nagsimula nang pumatak ang maliliit na ulan ng katotohanan. Umiiwas na parang takot mahusgahan at hindi magustuhan.
Ngunit Ikaw ang kidlat na dumating.
Biglaan at walang pasabi.
Sa pagkakataong takot at hindi mapakali,
Napaamin nang bigla sa damdaming nakakubli.
YOU ARE READING
Sa lilim ng Blangkong Pahina
Poetry"Isang koleksiyon ng mga tula" Para sa mga nasaktan, Sa mga natuyong sugat At mga dugong kumalat Para sa mga nagkamali, Na piniling magbago At magpakabuti Para sa mga sumuko, Na natalo At lalaban muli Para sa mga umalis, Na napagod At hindi na mu...
