Kabanata 32

4.5K 113 1
                                    

Kabanata 32



Dacci’s third competition he got in second place. Even though he said he’s okay about it alam ko na malungkot siya dahil hindi siya ang nakakuha ng first place. And Ceyro is there to comfort him.

“Kuya, are you still sad?”

Dacci looks at his brother and smiled tiringly.”Hindi na. Pagod lang si kuya.”

“Ayos lang kuya kung hindi ikaw ang nagchampion ngayon hindi po ba may next time pa naman?”

“You’re right. Magtratraining ng husto si kuya para sa susunod na competition ako na ang makakakuha ng first place.” Dacci grinned.

Tumatangong napapalakpak naman si Ceyro at sumang-ayon sa kuya niya.

Nagkatinginan naman kami ni Deyron na parehas na nasa harap ng sasakyan.

“Dacci?”

Lumingon naman sila sa akin.

“Kahit na hindi ikaw ang nanalo ngayon palagi ka namang panalo sa amin ng papa at ng kapatid mo. At isa pa parte talaga ng buhay ang matalo. Losing is what will makes you stronger. Lahat ng mga magagaling na swimmer dumaan din sila sa pagkatalo but they didn’t stop and look at them now. Successful na sila.”

“Opo, mama. I won’t give up. Ikaw po ang idol ko e.”

Napangiti naman ako.

“Where do you want to celebrate kids?” sumulyap si Deyron sa back seat kung nasaan ang mga bata.”We’re going to celebrate kuya Dacci’s victory.”

“Yehey!”

And just like what Dacci told us. Pinagsasabay niya ang training at ang pag-aaral niya. Nakita ko kung gaano kadeterminado ang anak ko sa bagay na gusto niya.

Even papa looks so amazed and proud at his first grandson.

“Dacci! That’s enough. You’re mom is here!”tawag ni papa kay Dacci na ngayon ay umahon na sa swimming pool at naglakad patungo sa amin.

Time flies so fast. Habang pinagmamasdan ko ang panganay na anak namin ni Deyron ay madaming ala-ala ang bumalik sa akin. Siguro nga ang lahat ng nangyare sa nakaraan ay may rason. Kung tuluyan akong sumuko noong makunan ako sa unang anak namin ni Deyron at kung sinukuan ako ni Deyron wala siguro kami kung nasan kami ngayon. Hindi siguro kami magkakaroon ng Dacci at Ceyro. Alam kong tapos na iyon at nasa nakaraan na ang lahat. Nakakulong na din si Brittany at pinagbabayaran ang kasalanang nagawa. Life isn’t always easy there are times when you’ll be test.

But here we are.

“Wow! This is kuya Dacci’s first competition!”bulalas ni Ceyro ng mapahinto ito at titigan ang bagong painting na nasa wall. Dumating na pala iyon. I wonder who received the painting? Si Deyron kaya? Is he home already?

Tumango ako at napayakap sa bunsong anak ko.”Yup. You like it?”

Tumingala si Ceyro at nakangiting tumango sa akin.”Opo!”

Deyron light up the candle and he offer his hand to me. Nangingiti naman akong tinanggap ang nakalahad niyang kamay.

“Anong meron ngayon? Wala namang occasion ah?”nangingiti at naguguluhang tanong ko.

He lick his lower lips.”I was busy these past few days I wanted to make it up to you.”aniya.

For the past years this man never failed me to make me feel butterflies in my stomach. To always let me know how much he loves me.

“For our anniversary I’m thinking of us going on a trip.”tiningala ko siya.

“Talaga?”

He nodded.”Where do you want to go?”

“Maybe we should ask the kids tomorrow? Tulog na ang mga iyon ngayon but I’m sure they will get excited once they heard about it.”

“Right.”

The next day the kids get excited for the vacationwhen we told them about our trip. They said they wanted to go to anywhere as long as there’s beach. And on my way to fetch the kids nakita kong naglabasan na sila  Dacci at Ceyri kasama nito ang ilan sa mga kaklase nila.

“You’re father is super cool!”

Dacci nodded proudly.

“Hindi ka ba naprepressure kapag nanunuod ang daddy mo sa competition mo?”

Dacci shook his head.”Not really. He said whatever the outcomes of my game he will always be proud at me. Silang dalawa ni mama. That’s why I’m not pressured at all. I’m just enjoying and loving to compete because I know my family will always got my back.”

“Grabe! Ang galing mo talaga! You’re going to compete next year for the national team right?”

“Oo.”

Dacci see me first. He smile and wave his hand.”Mama!” napalingon na din si Ceyro sa gawi ko.

“Mama!”

“Hello, boys. How’s your day?”

“Tiring but fun. I learn a lot today, mama.”sagot ni Ceyro.

“Really? Thagt’s great. Go inside the car. Susupresahin natin ang papa niyo. He’s at the office. He said he can’t go to home early today kaya tayo na lang ang pupunta sakanya.” I grinned at them.

Nagkatinginan ang magkapatid at agad na napatango.

Deyron told me he have a business meeting.

“Cass!” Park look at me, surprised.”You’re here.”napalingon siya sa mga bata.”You’re with the kids.”

“Yes. Nasa meeting pa din ba si Deyron?”

“Ah. Yes. Katatapos lang ng meeting pero kausap pa ni Elysian si Deyron sa office nito.”he answered.

“Ganoon ba. Okay thanks. Hihintayin na lang naming siya.”

Tumigil sa paglalakad si Deyron at gulat na napatingin sa amin.

“Wife.”

“Hubby!”nilapitan ko siya at niyakap.”Surprise!”

He smiles and caress my back.”Miss me?”

Napanguso ako.”Hindi ako sanay na hindi ka kasabay kumain ng dinner kaya isinama ko na ang mga bata para sabay tayong magdinner. Ayo slang ba?”

“Of course it’s okay. I’m sorry I troubled you today.”he sighed.

“Ayos lang. May dala kaming pagkain. Sa office mo na lang tayo kumain?”

He nodded.

As soon as the kids entered his office agad na nagtungo ang mga ito sa book shelves. They also love reading. Tuwing pumapasyal kami sa office ni Deyron ang bookshelves niya ang madalas na tambayan ng mga bata. They silently reading all the books there.

“You have new books, papa? Awesome!” Dacci said.”Can I read this one?”

“Go ahead, Dacci.”may ngiti sa labing pagpayag ni Deyron.

“Mamaya na ‘yan. Kumain na muna tayo.”

“Sige po.” Dacci put the book back to it’s place tsaka lumapit sa amin. Ganoon din ang ginawa ni Ceyro.

Dangerous Billionaire Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon