Dangerous Billionaire

Kabanata 25

Kabanata 25

“It’s a healthy boy!” then I heard a baby crying.”Congratulations!”

“Do you wan to hold him, sir?”

“C-Can I?” nakita ko ang excitement at saya sa mukha ni Deyron at ang takot ng ilagay ng doctor sa mga bisig niya ang baby namin.

As soon as Deyron carry the baby he stop crying. I cried in happiness as I stare at the two important man in my life. I couldn’t contain my happiness that I burst out in tears.

Lumingon naman sa akin si Deyron at ipinasilip ang baby naming na karga-karga niya.” Thank you, wife. I’m so proud of you. We love you so much. I love you.” Aniya na nagiging emotional.

Napangiti naman ako at nakaramdam ng pagod at pamimigat ng talukap ng mata. Nang magising ako si Deyron ang unang kong nabungaran sa hospital room.

Agad bumalot sa akin ang pangamba ng hindi makita ang baby namin. Bumalik sa akin ang takot noon ng magising din ako sa hospital bed at sinabing wala na ang baby namin.

“Deyron…” I called him nervously.

Napabaling siya sa akin at napangiti.

“Cass.”

“Where’s our baby?” tanong ko.

Bago pa siya makasagot ay bumukas ang pinto at dumating ang nurse na may karga-karga na isang sanggol.

“Here he is.”Deyron told me. Kinarga niya ang baby at lumapit sa akin.

“Here is your mommy.” Aniya at tila kinakausap ang baby namin.

Maya-maya pa ay ibinigay niya sa akin at kinarga ko naman ang baby.

“He looks like you.”nangingiti na komento ko at nag-angat ng tingin kay Deyron na ngayon ay namumungay ang mga matang nakatitig sa akin.

“Thank you, wife.” Mabilis niyang pinahid ang luhang tumulo sa pisngi niya.”It makes me so happy. Really happy.”sumisinghot-singhot pa na sabi niya.

“You two are my happiness. I love you so much.”lumapit siya sa amin ng anak niya at niyakap kami.”Thank you.”he whispered.

Then the Corrins visited us.

“Kamukha ni Deyron!” they all stated that makes me chuckle.

“Ang cute! May bagong baby na ulit sa Corrins.”Selene giggled.

“Kasing cute niya si Eosell!” Ishelle chuckled.

Pinagkaguluhan ang baby namin ni Deyron na ngayon ay buhat-buhat ng lolo niya. Tito Dalton is carrying our baby with a teary eye. Pinagtutukso tuloy siya ng mga lalaking Corins dahil doon but tito Dalton just shrugged it all and laugh with the rest.

It was a normal delivery. Hindi ako nahirapan masiyado sa labour. At isa pa nakatulong siguro na nasa tabi ko si Deyron. Napalingon kaming lahat sa pinto ng muling bumalik ang nurse. Saglit pa siyang natigilan sa paglalakad at napatingin sa lahat ng Corrins. Bahagya akong natawa. I get it.

“Ah, may ipapangalan na po ba kayo sa baby niyo, Maa’m, Sir?” tanong nito at binalingan kaming dalawa ni Deyron.

Lumapit naman si tito Dalton kay Deyron at ibinigay ang baby.

“Yes, nurse meron na.” I nodded softly. Sumulyap ako sa baby naming at muling nag-angat ng tingin sa nurse.” It’s Dacci...” I told her and glance at my husband.”Dacci Corrins.”

“Waah! It’s so handsome like the baby himself. Ang cute ng name, ate Cass. Sino po ang nakaisip ng name ni baby Dacci?” Ishelle commented, her eyes are twinkling.

“Ako. It’s our combined name.”sagot ko at nginitian siya.

“Baby Dacci!” lumapit sila Ishelle, Gretta, at Selene sa baby.”Ang cute cute mo sana ay huwag kang magmana ng kaseryosohan sa buhay katulad ni kuya Deyron.” Selene said playfully. Nagtawanan ang lahat dahil doon samantalang may ngiti sa labing napailing na lamang si Deyron.

Pagkatapos nun ay nagpaalam na ang nurse at lumabas na ng silid.

“Hindi na ako makapaghintay na may tatakbo at magpapasaway sa mansion.” Ani tito Dalton.

“At magpapasakit ng ulo niyo, tito Dalton.” Dagdag ni Ashen.

Napailing na lang si tito Dalton.

A few days after ko madischarge ay pansamantalang sa mansion muna tumuloy sila mama. She said she wanted to help me to take care of his grandson and I agreed. Alam ko naman na sabik na sabik sila sa apo. Papa also take a 1 week leave ang sabi niya gusto niya daw makabonding si Dacci.

“Pero papa baby pa si Dacci at hindi mo pa iyan matratrain lumangoy.” Biro ko sakanya.

Nakangusong bumaling si papa at hindi ko inaasahan ang sasabihin niya. “ I want my grandson to do what he wants. Kung gusto niyang maglaro kasama ng ibang bata paglaki I will let him. Hindi ko gagawin sa apo ko ang ginawa ko sa mama niya.”then papa look at Dacci sincerely.” I promise to be a good grandpa. Para kahit sayo man lang ay makabawi ako. I wanted him to enjoy his childhood days and make more memories. “

Parang may kung anong humaplos sa puso ko ng marinig koi yon. Lumapit ako kay papa at niyakap siya.”Thank you, pa…”I said.” For everything.”

Tinapik-tapik ni papa ang balikat ko.”Sige na at huwag mo na akong yakapin baka magkaiyakan pa tayo dito.” Biro niya na tinawanan naman naming lahat.

“Mabuti at natuto ka na.” mama commented, shaking her head.

Natawa ako ng makitang parang maamong tupa si papa sa harap ni mama at naglalambing na yumakap kay mama.”Sorry, love. Thank you for bringing Cassidy in this world. Kung wala siguro kayong mag-ina ko hindi ko alam kung maaabot ko ba ang lahat ng ito. Kayong dalawa ang inspirasyon at dahilan ko sa buhay. Hindi pa naman huli ang lahat para bumawi ako lalong-lalo na sayo, Claire.”

Mama smiled lovingly at papa.” Jaime, hindi mo na kailangan bumawi sapat na sa akin iyong sinabi mong mahal mo ko at hindi ka na magiging mahigpit sa anak mo at sa apo mo.”

Tumango si papa.”Thank you”

Mula sa pagkakakarga ni mama kay Dacci ay kinuha koi to at binalingan ang dalawa.”Baby, ang sweet ng lola at lolo mo noh? Ang cheesy nila. Sa harap mo pa talaga naglambingan.” Nangingiting biro ko.

“Ikaw talagang bat aka kahit kalian ay napakamaloko.” Naiiling na komento ni papa.

I just grinned at them. Tsaka iniwan na sila at lumapit kay Deyron na kanina pa nanunuod sa amin.

“Hi, hubby.”

“I’m glad you’re parents are okay now and you don’t have to cry and worry for them anymore.”

Napangiti ako.” Oo. And I think it’s all because of you. Simula noong dumating ka binago mo ko.”

“You changed me too.” Aniya. “And oh…”he take something out of his pocket. It’s his wallet.”And your father gave me this.” He open his wallet at nakita ko doon ang picture ko noong bata pa ako.

“He gave you that?” namamanghang tanong ko.

Deyron nodded while smiling.”Yes.”he answered. “And he said to me to ask you what’s the story behind this picture.” Deyron said with full of curiosity in his eyes.

Napapailing kong kinuha ang wallet niya kung nasan ang picture ko at pinagmasdan pa iyon ilang saglit bago nag-angat ng tingin sa napakagwapong mukhang ng asawa ko.

I remember this photo. Of course now that I see it again how can I forget it.

“Promise me you’re not going to tease me and laugh at me.”I pointed him out, doubtly.

“I promise. I won’t.”puno ng kuryosidad na sagot niya.

“Fine. I’ll tell you.”