Certified Boyfriend Material

Chapter 59

Sa buong araw, hindi ko kayang hindi mahawakan ang cellphone ko. Psh, syempre eto nalang ang way ng communication namin. Araw araw ganito, lagi niya akong tinetext at lagi rin kami nagtatawagan.

Minsan natatamad na ako pero hindi ko matiis na di makausap si Anderson. Mahal ko eh. Kaso minsan sumasagi din sa isip ko na masyado naming pinapahirapan ang sarili namin. Alam niyo yun?

Yung araw araw kayong nagkikita, nadadaanan niyo ang isa't isa pero hindi kayo nagpapansinan. There are times nga na gusto ko siyang lapitan lalo na kapag mag-isa lang siya pero all of a sudden, naiisip ko wag nalang. Why?

SImply because I'm afraid of what other people will say.

Oo na, duwag na ako.. Sa tingin ko kasi, hindi ko pa kaya harapin ang sasabihin nila. Lalo pa't ang alam nila ay nagkakamabutihan na sina Elaine at Anderson.. Pero naiintindihan ko yun.

Lunch time na namin ngayon, at dahil nga sa sabi ng tatlo na sumabay ako sa kanila.. Sumabay nga ako.

At nandito rin naman sila Anderson kasama ang mga kaibigan niya. Kumakain sila... Medyo tanaw ng table nila ang table namin.

Oh, I forgot to mention. Magkatabi sila ni Elaine. Syempre.. Usual na yun noh. Sa araw araw ba naman.. Pero naiintindihan ko pa rin yun.

Pinapanuod ko lang sila habang kumakain. Nakikita ko sila.. Marami sila sa table pero parang dalawang tao nga lang ang nakikita ko. Si Anderson at si Elaine.

Ang saya saya ni Elaine tignan. Mukhang enjoy siya ngayon. Matagal niya ng gusto to. At alam kong kailangan niya rin to. Kaya naiintindihan ko pa rin.

Pero kahit na eh, NAGSESELOS AKO :(

Kasama ko nga pala yung tatlo ngayon, muntik ko ng makalimutan.. Kumakain rin pala kami..

"Huyyy!:" sabay pitik ng kamay ni Marielle sa harapan ko habang kumakain.. Ano ba yan, sa harapan lang kasi ang focus ko eh. Tsk.

"What?" irita ko namang sabi.

"Sungit mo ah. Gusto lang naman namin tanungin kung bakit gigil na gigil ka sa kinakain mong pork eh. " Maridele

"Kawawa naman yung baboy oh.. Tsk tsk tsk..." Mae

Aw shemaay! Oo nga noh, bakit ba gigil na gigil ako sa ulam ko. Aish, oo na! Nagseselos ako kasi pati ba naman pagsubo, si Anderson pa ang gagawa!? HINDI KO NA YUN NAIINTINDIHAN.

Nagseselos ako eh.... pero kahit na diba? Kailangan kong intindihin yun.. So, okay lang.. okay lang! Okay lang talaga..

"ANo ba kasing iniisip mo???" Tanong ni Mae. Ang kulit. Tsk.... Di ko sila masagot sagot pero siguro tinignan niya ang direksyon ko...

"Owwww, I see. Kaya pala gigil na gigil ka sa pork eh... sa BABOOOY! Hahaha." Nangaasar pa talaga tong babaeng to eh..

shit. Just shit. Super shit. Mega shit.

"Hahahahaha." tawanan naman nilang tatlo.

Pero no reaction pa din ako..

"Sorry Pink, alam kong selos ka pero wag naman obvious... hihihi." asar pa ni Maridele

"JUST SHUT UP CAN YOU!!?" Sigaw ko sa kanila. Pero syempre mahina lang yun..

Kumain ako ng kumain... Wala akong pake kung walang poise ang pagkain ko.. Naiinis ako!

"Hoy, mabulunan ka.. Dahan dahan naman!"

"Wasagswedmweuysabn" Wala silang naintindihan sa sinasabi ko. Okay, I mean, WALA KAYONG PAKEALAM.

And there, di na nila ako pinakealaman pa. Nagseselos ako!! Kaya nabubwisit ako.! Ano ba kasing problema ko at nagkakaganito ako. Why am I feeling jealous if in the first place, ako ang nagsabi nun sa kanya diba, I insist him to love Elaine..