Bu uçsuz bucaksız mavi denizde 
Bir balina konuşur sessizce, yapayalnız
Ne kadar bağırsa da, diğerlerine ulaşamaz
Acı bir şekilde yalnızdır, usulca kapatır ağzını
Elbette her ne olursa olsun artık ben de umursamıyorum
Yalnızlık yanımda olan tek şey olduğunda
Kimsesiz hissediyorum

Nefesim kesilse de
Yüzüyorum su yüzeyine

Dünya asla bilmeyecek ne kadar mutsuz olduğunu
Acım karıştırılamayan su ve yağ gibi
Nefes almak için yüzeye yaklaştığımda ilgi çekiyorum yalnızca
Okyanustaki kimsesiz çocuğu
Ben de bilmelerini istiyorum
Ne kadar değerli olduğumu, her gün
Endişeden midem bulanıyor
Kulağımın arkasında stickerlar
Sonu yok, neden sonu yok, sürekli işkence gibi
Zaman geçse bile bu soğuk dipsiz uçurum, Düşler Ülkesi
Fakat her zaman düşünüyorum
Şimdi karides gibi uyusam da rüyalarım balinalar gibi
Gelecek olan övgüler her gün dans ettirecek beni
Tıpkı ben gibi, evet yüzüyorum

İçimde tutamıyorum artık anne
''Sizi seviyorum'' demek istiyorum
Kendi kendime söylediğim bir şarkı gibi
Aynı nota sayfasının başına dönmek istiyorum
Bu deniz çok derin
Yine de çok şükür ki
Ağladığımı ben de baskalari da duymaz
Ben Whalien'im
  • BergabungFebruary 13, 2015



Cerita oleh hm
Suspense.kth oleh 52_hertz
Suspense.kth
Belirsizliğin içinde gidip gelmek yoruyordu fakat bu saçma voltalamayı bir türlü bırakamamıştım. #1 - sliceo...
ranking #13 dalam diary Lihat semua peringkat