《<-İlk bölümler biraz sıkabilir sadece biraz sabır istiyoruz iyi okumalar->》 Akan göz yaşlarımı elimin tersiyle sildim.Gözlerimi ruhen yorgun polat'a çevirdim.Oda bakışlarını bana çevirdi.Buluşan gözlerimizle,başımdan tutup göğsüne yasladı. Tekrar akmaya başlayan göz yaşlarıma engel olamıyordum. -"uyursak geçer mi?...Kapattığımızda gözlerimizi biter mi bütün dertler?" -"Bilmem biter mi ?" -"AYNI RÜYAYA uyuyalım...Belki o zaman geçer...Açtığımızda gözlerimizi,belki biter bütün acılarımız...dertlerimiz." -"Kapat o zaman gözlerini...AYNI RÜYAYA uyuyalım,bitsin diye sayıklayalım RÜYAMIZIN tam ortasında." Polat'a iyice sokuldum ve gözlerimi sımsıkı kapattım.Sanki bir daha açamayacakmış gibi sımsıkı küçük bir mırıltı döküldü dudaklarımdan. -"Seni sevmek istiyorum polat" dedim ve o hüzünlü ses bana cevap verdi. -"Bende güzelim bende" * * * seni"canımın içi" diye sevecek birini kaybettin.şimdi hiçbir can nefes olmayacak sana. daha çok sevileceğini umarak gittiğin yerde,sıkışırsa kalbin,elini kalbine koy.işte o acı benim. o sıkışmayla sana,bizi bitirme çabalarını ve hiçe sayışlarını hatırlatmaya geleceğim. biliyormusun sevgilim?,seni sevdim bir insan hayatında ne kadar çok ve ne kadar güzel sevebilirse, o kadar sevdim...buda benim yenik zaferim... SEN BENİM İLK ÇARESİZLİĞİM, DOKUNMAYA KIYAMADIĞIM YENİLGİMSİN...