LISA'S POV
I smiled at her kahit na nahihirapan akong iwanan sya
"...this time I'm letting you go. I want you to be happy and free. I promise I won't do anything stupid again. I Love You So Much, Honey"
Tumayo na ako at hinalikan ang noo nya
I miss this. Namiss ko ang feeling na malapit sya sakin at naamoy ko sya
"Take care"
Tumalikod na ako sakanya bago pa man magbago ang isip ko at sabihing tutuparin ko ang pangako ko hanggang sa araw na mawala na ako sa mundong ito
Honey, pigilan mo ko please. Isang sabi mo lang ng pangalan ko ay hihinto na ako sa paglalakad at tatakbo pabalik sayo. Magtitiis ulit ako hanggang sa mahalin mo din ako
Isang tawag mo lang sakin Jennie, di ako magdadalawang isip na bumalik kahit na saktan mo ako ng saktan
Mabigat ang dibdib kong kinuha nag gamit ko at lumabas ng bahay
Naramdaman kong may nakatingin sakin, kahit na di ko ito tingnan ay alam kong si Jennie yun. Malamang ay masaya na sya dahil pinakawalan ko na sya, matutupad na ang mga pangarap nila ni Kai na sinira ko
Sana mapatawad nya pa ako
Sumakay na ako sa kotse ko at pinaandar yun ng mabagal dahil nagbabaka sakali pa rin ako na hahabulin nya ako
Nakalabas na ako ng gate namin pero walang Jennie ang humabol sakin
Pinaharurot ko na ang kotse ko papunta sa unit ni Seulgi
Kinuha ko ang isang bag ko at umakyat sa floor ng unit ni Seul. Nag aalangan akong kumatok sakanya dahil madaling araw na, ayoko namang maging istorbo sakanya
Napagpasyahan kong pumunta nalang ng office para dun muna manatili
"Miss Manoban, bakit po kayo nandito?" Tanong sakin ng head Guard namin
"Dito po muna ako matutulog, Mr. Yang"
"Ah ganun po ba? Advice lang po Miss Manoban, kung nag away po kayo ng asawa nyo, wag nyo po syang hayaang matulog ng may galit sa puso nya, baka isipin nya po na hindi mo na sya mahal" ngumiti ako sakaniya at tumango kahit alam ko sa sarili ko na wala na akong aayusin dahil wala na sya sakin, hindi na sya sakin
"Aalis na po ako"
"Ingat po" sabi ko sakanya at nagbow muna bago pumasok sa office ko
Umupo ako sa swivel chair ko at pumikit. Ang sakit palang pakawalan ang taong mahal na mahal mo. Akala ko masakit na yung pagpapaalam ko sakanya, mas masakit pala ang pagtapos ng paalam dahil maisip ko palang na pinakawalan ko ang taong sobrang mahal ko ay para na akong pinapatay dahil sa sakit but I'm late. Di ko na mababawi ang sinabi ko. Ang kailangan ko nalang gawin ay tanggapin ang pagkatalo ko...
Pagdilat ko ay tumama ang paningin ko sa frame na may laman ng picture namin
Unti unting bumalik sa alaala ko ang una naming pagkikita at kung pano ko sya minahal
FLASHBACKS
I'm in Paris because of my business trip. Nakaupo ako sa ilalim ng Eiffel Tower dahil tapos na ang mga meeting ko, wala rin naman akong kasama mamasyal dahil ako lang mag isa ang pumunta dito. Wala rin akong girlfriend dahil wala naman akong nagugustuhan
Dala ko ang camera ko dahil ito talaga ang gusto kong gawin hindi ang makipagmeeting sa mga thunderz na maiinit ang ulo. When I was a kid, photography is already my passion kaya nalungkot ako nung pinilit ako ni Dad na kumuha ng Business Ad but still, I follow him.
Tinitingnan ko ang mga magagandang view na pinicturan ko kanina. Kahit wala akong kasama ay nag eenjoy naman ako dahil sa magagandang lugar na napicturan ko
Naramdaman kong may tumabi sakin kaya tiningnan ko sya. Nakatingin sya sa malayo habang kumakain ng cup noodles. Naka white spaghetti strap sando at maong shorts sya, naka half bun ang buhok nya na bagay naman sa suot nya
"Broken ka noh?" Tanong nya sakin ng hindi nakatingin dahil busy pa rin sya sa pagkain
"Nope"
"Alam mo, hindi nya deserve ang pagmamahal mo"
"Ano bang sinasabi mo?"
"Humanap ka nalang ng iba. Dami daming tao sa mundo, hindi lang sya" tumingin sya sakin at ngumiti
Naramdaman ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko ng makita ko ang feline eyes nya pati na ang ngiti nya
"Tutal nandito naman tayo sa paris at nasa ilalim pa tayo ng Eiffel tower, sasabihin ko sayo ang technique para mahanap mo ang para sayo. Sabi kasi nila,kung gusto mo daw malaman kung sino ang para sayo ay pumikit ka lang habang nakatayo tsaka ka umikot ng umikot at kung sino ang unang makikita ng mata mo, sya ang para sayo"
Di ko sya pinansin at tiningnan ulit ang litrato sa camera ko
"Photographer ka ba? Turuan mo naman ako"
Di ko ulit sya pinansin at pinagpatuloy ang ginagawa ko
"Pleaseeeee" napalingon ako sakanya dahil nagaaegyo sya sakin
"Okay, fine"
Inalis ko sa leeg ko ang strap ng camero ko at nilagay yun sakanya. Pumwesto ako sa likod nya at tinapat sa Eiffel Tower ang lens nito at inadjust
"Pag malabo ang nakikita mo dyan, kailangan mong iadjust ang lens" sabi ko at pinakita sakaniya ang pagkakaiba
"Wow, ang linaw nga!" Tuwang tuwa nyang sabi
Hinayaan ko syang picturan ang gusto nyang picturan dahil mukang nageenjoy naman sya. Napangiti ako ng makita ko syang tuwang tuwa dahil maganda daw ang picture nya kahit blurred
"Miss!" Tawag nya sa isang parisian at binigay ang camera ko dun "Please take us a picture" nakangiti nyang sabi dito
"Sure"
Tumabi sya sakin kaya tumingin nalang ako sa camera at hinintay matapos
Tumingin sya sakin kaya tiningnan ko din sya
"Smile!" Sabi niya at nilakihan ang ngiti nya kaya napangiti na din ako habang nakatingin sakanya
Inabot na samin nung parisian ang camera ko
"Je vous remercie" sabi ko sakanya at nagbow
"vous êtes les bienvenus. vous avez l'air bien ensemble"
Kumabog ng malakas ang puso ko dahil sa sinabi nya
"Je vous remercie" sabi ko ulit at nagbow bago ito umalis
Tumingin sya sakin ng nagtataka
"Ano sabi nya?"
"Sabi nya you're welcome daw"
"Ang haba naman pala ng you're welcome dito" nakanguso nyang sabi na ikinatawa ko
She's so cute...
"Tumatawa ka naman pala? Kala ko bato ka eh"
Yumuko ako at ngumiti
"Anyways, Im Jennie Kim"
"Lalisa Manoban" nagkamayan kami at natawa dahil kanina pa kami magkasama pero ngayon lang namin naisip na itanong ang pangalan ng isa't isa
"Mauna na ko, hinihintay na kasi ako ng mga kasama ko" lumapit sya sakin
"...tumakas lang kasi ako hihi"
Natawa ako sa sinabi nya. We bid for goodbyes.
Nanatili akong nakatingin sakanya habang palayo sya sakin at di naalis ang ngiti sa labi ko
"je vous ai trouvé" nasabi ko bago ako tumalikod at lumakad paalis
END OF FLASHBACKS
Di ko namalayan na umiiyak na pala ako habang nakatingin sa una naming picture. I miss her.
I miss the Jennie I met years ago. The Jennie I met in Paris...
"Tu me manques mon amour" sabi ko at tuluyan na akong nakatulog habang yakap ang picture namin
_________
Tu me manques mon amour - I miss you, My Love
Je vous remercie - Thank you
je vous ai trouvé - I found you
vous êtes les bienvenus. vous avez l'air bien ensemble - You're welcome. You look good together
~~~~
Hello! Thank you po sa mga nagaabang, I hope you like this chapter. Sa mga suggestions po pwede po kayong may dm sakin or magcomment nalang po para sa susunod na chapter. Sa mga gusto pong magpamention, comment lang po kayo.
Please Vote and Comment..