MWFV Ch 24
Go To N City
Zawgyi Version
Mr.ခ်င္က ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို သူ႔အိမ္ေထာင္စုစာရင္းထဲမွာ မွတ္ပုံတင္လိုက္ၿပီျဖစ္တယ္။ မိသားစု သုံးေယာက္လုံးသာမက ဦးေလးဖုပါ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနၾကတယ္။ အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးက သူ႔ရဲ႕ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြကို ေဖာ္ျပတဲ့အေနနဲ႔ Mr.ခ်င္ႏွင့္အမႊာႏွစ္ေယာက္အတြက္ စားေသာက္ပြဲႀကီးတစ္ခုကို ျပင္ဆင္ေပးထားခဲ့တယ္။
"ေရွာင္ေပ, ေရွာင္ေပါင္, အေပၚမတက္ခင္စြပ္ျပဳတ္ေလးေသာက္သြားၾကအုန္းေနာ္" ညစာစားအၿပီး အမႊာႏွစ္ေယာက္က သူတို႔ရဲ႕အခန္းဆီျပန္သြားၾကေတာ့မွာကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ဦးေလးဖုက သူတို႔ကို တားလိုက္တယ္။
ခ်င္ယြဲ႕ႏွင့္ခ်င္ယြိဆိုတာက သူတို႔ရဲ႕နာမည္အသစ္ေတြျဖစ္တယ္။ သို႔ေသာ္ျငား အမႊာႏွစ္ေယာက္ကို 'ေရွာင္ေပါင္' 'ေရွာင္ေပ' ဆိုတဲ့နာမည္ေတြပဲ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေခၚလာခဲ့တာကိုက်င့္သားရေနခဲ့ၿပီးေနာက္ သူတို႔ကို ဒီနာမည္အေဟာင္းနဲ႔ပဲေခၚရတာကမွ ပိုၿပီးရင္းရင္းႏွီးႏွီးျဖစ္သလိုထင္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဘြားဝမ္က ဒီေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကို မွည့္ေပးထားခဲ့တဲ့နာမည္က သူတို႔ရဲ႕နာမည္အသစ္အစား နာမည္ေျပာင္ေတြ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ အိမ္မွာဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ကို ဒီနာမည္ေျပာင္နဲ႔သာ ေခၚလို႔ရေသးတာပဲျဖစ္တယ္။
စုေပ : ဒါေပမယ့္သူတို႔ဗိုက္ျပည့္ေနၿပီေလ။
သို႔ေပမယ့္ အိမ္ေတာ္ထိန္းအိုႀကီးရဲ႕ဂ႐ုစိုက္တဲ့မ်က္ႏွာကို ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ စုေပက သူ႔လက္ထဲက စြပ္ျပဳတ္ပန္းကန္လုံးေတြကို ယူလိုက္ၿပီး တစ္ခုကိုစုေရွာင္ေပါင္ထံသို႔ ကမ္းေပးလိုက္တယ္။
"ကေလးေတြက သူတို႔စစေရာက္ခ်င္းတုန္းကထက္ အမ်ားႀကီးက်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ႀကီးျပင္းလာၾကတာပဲ" ဦးေလးဖုက ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္အေပၚတက္သြားၾကၿပီးေနာက္ တိုးတိုးေလးေရ႐ြတ္လိုက္တယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြရယ္၊ စိတ္သက္သာရာရမႈေတြနဲ႔ ျပည့္လွ်ံလို႔ေနတယ္။
Mr.ခ်င္ရဲ႕ပါးစပ္က အနည္းငယ္လႈပ္ရွားသြားပုံရေပမယ့္ သူကဦးေလးဖုရဲ႕စကားေတြကို ေထာက္ခံလိုက္မိတယ္-ဒီေကာင္မေလးက တကယ့္ကို အမ်ားႀကီးပိုပိုလွလာတာပဲ။
"သူတို႔က ေန႔တိုင္းဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆို အေပၚတက္သြားၾကတာလား?" ခ်င္ေရွာက္ေမးလိုက္တယ္။ သူက ညစာအတြက္ အခ်ိန္မီျပန္လာတယ္ဆိုတာမ်ိဳးက ရွားပါးတာေၾကာင့္ သူ႔အေနနဲ႔ အမႊာေတြရဲ႕ညဖက္ လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး သိပ္မသိေလဘူး။
"ဟုတ္ပါတယ္, ကေလးေတြလည္း သူတို႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ေနရာေတာ့ ေသခ်ာေပါက္လိုအပ္ၾကမွာပဲေလ" ဦးေလးဖုက အၿပဳံးေလးနဲ႔ေျဖလိုက္တယ္။ Mr.ခ်င္အေဝးေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ေရွာင္ေပနဲ႔ ေရွာင္ေပါင္တို႔က ညစာစားၿပီးလည္း သူနဲ႔စကားစျမည္ေျပာဖို႔ ေအာက္ထပ္မွာပဲေနေလ့ရွိတယ္။
"သူတို႔ဘာေတြလုပ္ၾကလဲ?" ခ်င္ေရွာက္ကထပ္ေမးလိုက္ျပန္တယ္။
ဒီေမးခြန္းေၾကာင့္ ဦးေလးဖုခမ်ာ တိတ္တိတ္ေလးရယ္ခ်င္ေနမိတယ္- Mr.ခ်င္က ကေလးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ပတ္သတ္ၿပီး စတင္ဂ႐ုစိုက္လာေနၿပီေလ။
"ေရွာင္ေပါင္က ပုံမွန္အားျဖင့္ ေက်ာင္းစာေတြလုပ္ေလ့ရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ သူက သူ႔အတန္းေဖာ္ေတြနဲ႔အတူ အြန္လိုင္းဂိမ္းအမ်ိဳးအစားတစ္ခ်ိဳ႕ကစားတတ္တယ္။ ေရွာင္ေပကေတာ့ လတ္တေလာ စႏၵရားသင္ခန္းစာေတြကိုသင္ယူေနပါတယ္။ သူမ စႏၵရားမေလ့က်င့္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ ကြန္ပ်ဴတာသုံးေနေလာက္တယ္" ဦးေလးဖုက အမွန္အတိုင္းေျဖလိုက္တယ္။
ဂိမ္းကစားတယ္? ကြန္ပ်ဴတာ? Mr.ခ်င္က နက္ရႈိင္းစြာမ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕လိုက္မိတယ္။
ဒီကေလးႏွစ္ေယာက္အတြက္ ကြန္ပ်ဴတာအသုံးျပဳခ်ိန္ကို သူကန႔္သတ္လိုက္သင့္လား?
-----
အေပၚထပ္, အမႊာႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အိပ္ခန္းတြင္ျဖစ္သည္။
စုေရွာင္ေပါင္က တကယ္ႀကီး ဂိမ္းကစားေနေလတယ္, ဒါမွမဟုတ္ ပိုၿပီးတိတိက်က်ေျပာရရင္ေတာ့, သူက တစ္ျခားသူေတြကို တစ္ဖက္သတ္ေခ်မႈန္းပစ္ေနတာပဲျဖစ္တယ္။ ပြဲၿပီးသြားေတာ့ ခ်န္ဇန္းနဲ႔တုယီမင္တို႔ရဲ႕ ငိုေႂကြးသံေတြက နားၾကပ္ကေနတစ္ဆင့္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေတာ့တယ္။
[ခ်န္ဇန္း : ဖာ့ခ္, ငါ့ star ranking ေလးေတြ ထပ္က်ျပန္ၿပီကြာ!]
[တုယီမင္ : မင္း ေသာက္ star က်တာကိုေျပာေန, ငါက ငါ့ကိုယ္ပိုင္ဘဝႀကီးပါ သံသယျဖစ္ေနၿပီကြ!]
[လ်ိဳ႕ခိုင္ : ေနာက္တစ္ေခါက္က်ရင္ ငါကေတာ့ ငါ့အစ္ကိုေပါင္နဲ႔ပဲပူးေပါင္းခ်င္ေတာ့တယ္, ဒါကမွ တကယ္ဉာဏ္ရွိတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ပဲ!]
[ဝမ္ေဝ့ရွီ : ေထာက္ခံပါတယ္!]
-----
ေသခ်ာတာေပါ့ အစ္ကို႐ႊမ္းက စုေရွာင္ေပါင္ကို သူတို႔ရဲ႕ဂိမ္း group ထဲသို႔ ဖိတ္ေခၚလိုက္တဲ့အခ်ိန္တုန္းက သူရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ 'လူသစ္ေကာင္ေလးကိုသင္ခန္းစာေပးရန္' ဆိုတာကို ေကာင္ေလးေတြက သိေနၾကတာပဲျဖစ္တယ္။ အစပိုင္းမွာေတာ့ စုေရွာင္ေပါင္က တကယ္ႀကီး ခ်န္ဇန္းနဲ႔တစ္ျခားသူေတြရဲ႕ ဖိႏွိပ္ျခင္းကိုခံခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရက္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ ဒီဆက္ဆံေရးက ဖိႏွိပ္ျခင္းကေန အဖိႏွိပ္ခံရျခင္းဆိုတဲ့အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္။
အစ္ကို႐ႊမ္းဒီမွာရွိတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ ဒါကအဆင္ေျပေနေသးတယ္။ သို႔ေပမယ့္ အစ္ကို႐ႊမ္း အြန္လိုင္းမရွိတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ခမ်ာ စုေရွာင္ေပါင္ရဲ႕ႏွိပ္စက္ညႇင္းပန္းမႈကို လုံးလုံးလ်ားလ်ားခံၾကရတာျဖစ္တယ္။
[စုေရွာင္ေပါင္ : ဆက္ကစားခ်င္ေသးလား?]
[လ်ိဳ႕ခိုင္ : ဆက္ကစားမယ္! ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ေခါက္ ငါ့ကိုမင္းအသင္းထဲထည့္ေပး!]
[ခ်န္ဇန္း : ဟုတ္တယ္! အစ္ကိုေပါင္ မင္းနဲ႔အတူပ်ံသန္းဖို႔ငါ့ကိုေခၚသြားေပး!]
[တုယီမင္ : ငါ့ကိုလည္းထည့္ေပး]
-----
သူ႔မိသားစု၏ကုမၸဏီအတြင္းမွာ R&D အစည္းအေဝးတက္ေရာက္ေနခ်ိန္ သူ႔မိုဘိုင္းဖုန္းကိုၾကည့္လိုက္မိေသာ ရွဲ႕မင္႐ႊမ္းတစ္ေယာက္မွာေတာ့ : "..."
သူဘာလို႔မ်ား သူ႔ညီအစ္ကိုေတြက စုေရွာင္ေပါင္ရဲ႕ဆြဲေဆာင္ျခင္းကိုခံေနရတာလဲလို႔ ခံစားေနရပါလိမ့္? ဒီေကာင့္ဆီမွာ ဘယ္လိုစြမ္းေဆာင္ရည္ေတြ ရွိေနလို႔လဲ?
-----
စုေရွာင္ေပါင္ႏွင့္လ်ိဳ႕ခိုင္က ေနာက္တစ္ပြဲကို စတင္ေနၾကၿပီျဖစ္တယ္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ အခန္းရဲ႕တစ္ျခားေထာင့္စြန္းမွာေတာ့ စုေပကလည္း ေမာ္နီတာေပၚအာ႐ုံစိုက္ေနေလတယ္။ သို႔ေသာ္ ဂိမ္းကစားေနျခင္းမဟုတ္ပဲ သူမကယွဥ္ၿပိဳင္ေနတာျဖစ္တယ္။ စုေပက 'Red Hacker Challenge' ရဲ႕ webpage ကိုဖြင့္လိုက္တယ္။ ၿပိဳင္ပြဲရဲ႕ homepage မွာက ေနာက္ဆုံးရအဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ေဖာ္ျပထားခဲ့တယ္။ မေန႔က စုေပက level စုစုေပါင္း ဆယ့္ႏွစ္ခုကို ရွင္းလင္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီထဲက levels သုံးခုေလာက္ကိုေတာ့ အခ်ိန္ေခြၽတာခ်င္တာေၾကာင့္ shortcut နည္းျဖင့္သာ ရွင္းလင္းခဲ့တယ္။ သူမက ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္႐ုံမွ်သာလုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးမွာေလးမွတ္သာရရွိခဲ့ေလတယ္။ မေန႔ကသူမရဲ႕စုစုေပါင္း ရမွတ္က ၄၅မွတ္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးရစာရင္းထဲမွာေတာ့ အဆင့္ခုႏွစ္ျဖစ္တယ္။
အစကေတာ့ သူမအဆင့္က ဒီထက္နည္းနည္းျမင့္ႏိုင္တယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့တယ္-စုေပေတြးေတာေနခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ အခ်ိန္ေတြျဖဳန္းမေနေတာ့ပဲ သူမကဒီေန႔ရဲ႕စိန္ေခၚမႈေတြကို ခ်က္ခ်င္းစတင္လိုက္တယ္။ တစ္နာရီခြဲေလာက္ၾကာၿပီးေနာက္ [အျမင့္ဆုံးကန႔္သတ္ခ်က္] ဆိုတဲ့ dialogue box ေလး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ေပၚလာခဲ့တယ္။ Levels ဆယ့္ႏွစ္ခုကေန စုေပက စုစုေပါင္း ၄၇မွတ္ ရရွိၿပီးျဖစ္တယ္။ Level cap ကို ေရာက္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ အခ်ိန္ေစာေနေသးတာကို သူမေတြ႕လိုက္ရတာေၾကာင့္ ၿပိဳင္ပြဲရဲ႕ဖိုရမ္ထဲသို႔ သူမဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ [Q] ဆိုတဲ့သူက ဖိုရမ္ထဲမွာ hot topic တစ္ခုျဖစ္လို႔ေနတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြကေတာ့ [Q] က မည္သူမည္ဝါျဖစ္ေၾကာင္းကို ေလာင္းေၾကးစားေၾကးေတြ လုပ္ေနၾကတယ္-ဒီလ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္တဲ့ [Q] ဆိုတဲ့သူက ဘယ္လိုႀကီးျမတ္တဲ့နတ္ဘုရားမ်ိဳးပါလိမ့္? တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ မေန႔က [Q] ရဲ႕ level ရွင္းလင္းမႈ မွတ္တမ္းကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာႏိုင္ရန္ ျပသေပးထားၾကတယ္။
ဒါေတြက အေတာ္ေလးသာမန္ျဖစ္တယ္လို႔ဆိုႏိုင္ေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ မဟုတ္ေလဘူး :
[KIVIN : @Q, နတ္ဘုရား Q ေရ, ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့ကိုၾကည့္ပါအုန္း! ငါက မင္းရဲ႕အနာဂါတ္ေနာက္လိုက္ေလး တစ္ေယာက္ပါ]
[Roa Ark : နတ္ဘုရား Q က leg pendant တစ္ေယာက္ေလာက္မ်ား လိုအပ္ေနေသးလား? ဒါမ်ိဳးက မင္းရဲ႕အိပ္ယာကို ေႏြးေထြးသြားေစလိမ့္မယ္ေလ]
[Koffean's Note : Leg pendant - တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ေပါင္တံကိုကိုင္ထားျခင္း (သို႔မဟုတ္) တစ္ျခားသူအေပၚမွီခို/ဖက္တြယ္ထားျခင္း။ Leg pendant ဆိုတာက ေျခေထာက္မွာတြဲေလာင္းက်ေနေသာ အဆင္တန္ဆာ (foot-chain သေဘာမ်ိဳး) ျဖစ္ၿပီး ဒီမွာသုံးထားတာကေတာ့ ေပါင္တံကို ဖက္တြယ္ထားၿပီး အလႊတ္မေပးတဲ့သေဘာမ်ိဳးကို ေျပာခ်င္တာပါ။ (ဥပမာေျပာရရင္ The Untamed ထဲက အားယြမ္ေလးလိုေပါ့)]
[လူေခ်ာေလး ယန္ : ငါကေတာ့ နတ္ဘုရား Q က ငါ့ရဲ႕အစ္ကိုႀကီးျဖစ္တယ္လို႔ တစ္ဖက္သတ္ႀကီးကို ေၾကညာလိုက္ၿပီကြ!]
-----
စုေပက ဒီအံ့အားသင့္စရာေကာင္းတဲ့မွတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္သြားခဲ့ၿပီး သူမရဲ႕ personal profile ကို ႏွိပ္လိုက္တယ္။ ႀကီးမားတဲ့အနီေရာင္အစက္ႀကီးႏွစ္စက္က အလြန္တရာကို ထင္းခနဲျမင္သာထင္သာရွိလွတယ္ : သူမဆီမွာ ရာႏွင့္ခ်ီေသာ private messages ေတြႏွင့္ friend requests ေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိေနခဲ့တယ္။
စုေပက message အားလုံးကိုဖြင့္ၾကည့္ရန္အတြက္ စိတ္ရႈပ္မခံလိုဘူး။ သူမအေနနဲ႔ ဒီနာမည္ေတြကို အကြၽမ္းတဝင္ရွိတဲ့ high-ranking ၿပိဳင္ပြဲဝင္ေတြဆီက message အနည္းငယ္ကိုသာ ဖြင့္ၾကည့္ခဲ့တယ္။ Message ေတြရဲ႕အဓိကေမးထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ အကယ္၍မ်ား ဒုတိယေျမာက္ပြဲစဥ္အတြက္ သူမက သူတို႔နဲ႔အတူတူ အသင္းတစ္သင္းဖြဲ႕စည္းဖို႔ဆႏၵရွိလားလို႔ ေမးထားၾကတာပဲျဖစ္တယ္။ စုေပကေတာ့ message အားလုံးကို တူညီတဲ့စာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းျဖင့္ ျပန္လည္ေျဖၾကားေပးခဲ့တယ္ : "အခုခ်ိန္အထိေတာ့ အသင္းတစ္သင္းဖြဲ႕စည္းဖို႔ ငါမစဥ္းစားေသးပါဘူး, ေက်းဇူးပါ"
သို႔ေပသိ စုေပက [လူေခ်ာေလး ယန္] ဆီက message ကိုလည္းဖတ္မိလိုက္တယ္။ ေပးပို႔သူရဲ႕ dialogue box ထဲမွာက [Q] အတြက္ rainbow fart ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္လို႔ေနတယ္။
[Moon's Note : Rainbow fart အေၾကာင္းကိုေတာ့ အမ chapter 17.2 မွာရွင္းျပထားၿပီးသားပါေနာ္]
စုေပရဲ႕မ်က္လုံးေတြက တြန႔္သြားခဲ့တယ္။ ဒါက ရႈယန္ယန္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သူမ မွတ္မိသြားခဲ့တာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ message ကို သူမအလြယ္တကူပဲ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ user avatar ကေတာ့ ရႈယန္ယန္က ေခါင္းကိုေစာင္းထားၿပီး ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္းကိုကိုင္ထားတဲ့ ကိုယ္တစ္ပိုင္း selfie ပုံတစ္ပုံျဖစ္တယ္။ အရမ္းကို သိသာေနၿပီး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ဖို႔ေတာင္ စုေပအတြက္ခက္ခဲလွတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ရႈယန္ယန္နဲ႔ သူမ မိသားစုဝင္ေရွာင္ေပါင္နဲ႔က ဆက္ဆံေရးအလြန္ေကာင္းမြန္ခဲ့ၾကတယ္။
[T/N : Avatar - profile picture (သို႔မဟုတ္) user picture ကိုေျပာခ်င္တာပါ]
စုေပက ခဏေလာက္စဥ္းစားလိုက္ၿပီး ရႈယန္ယန္ဆီသို႔ friend request တစ္ခုေပးပို႔ခဲ့တယ္။ တစ္ျခားသူေတြကိုေတာ့ သူမက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို [ျငင္းပယ္သည္] ကိုသာ ႏွိပ္ခဲ့တယ္။ သူမထံသို႔ friend request ေပးပို႔ၾကတဲ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ ၂၀၀၀ ပတ္လည္မွ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္သူမ်ား ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္က ၿပိဳင္ပြဲရဲ႕ဒုတိယပြဲစဥ္ကို ျဖတ္သန္းႏိုင္ရန္အတြက္ သူတို႔သြားရမယ့္ လမ္းခရီးမွာ လမ္းေဖာက္ေပးမယ့္ ကြၽမ္းက်င္တဲ့ကစားသမားတစ္ေယာက္ကို ေတာင္းဆိုႏိုင္ရန္သာျဖစ္တယ္။ [Q] သာမကပဲ အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ထိပ္ပိုင္းမွာရွိေနၾကတဲ့ မ်က္ႏွာႀကီးပုဂၢိဳလ္အားလုံးထံမွာပါ တူညီတဲ့ friend request ပမာဏေတြကို ရရွိေနၾကမွာပဲျဖစ္တယ္။
ဒီေနရာမွာႁခြင္းခ်က္တစ္ခုရွိေနေသးတယ္ : ["vvvv" မွ သင့္ထံ friend request တစ္ခုေပးပို႔ထားပါသည္။]
စုေပက ေပးပို႔သူရဲ႕ေဒတာကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဒီ user က အဆင့္သုံး ေနရာမွျဖစ္တယ္။ အဲဒီေနာက္ သူမက [ျငင္းပယ္သည္] ကိုသာ အသာႏွိပ္လိုက္ေတာ့တယ္။
တစ္ဖက္မွာေတာ့, ရႈမိသားစု၏စံအိမ္တြင္ျဖစ္သည္။
['Q' မွ သင့္ထံ friend request ေပးပို႔ထားပါသည္။] ဆိုတဲ့ pop-up တစ္ခု ေမာ္နီတာေပၚမွာေပၚလာတာကို ၾကည့္ရင္း ရႈယန္ယန္က သူမ်ားစိတ္ေခ်ာက္ျခားေနတာလားလို႔ ႐ိုးရွင္းစြာခံစားခဲ့ရတယ္။
နတ္ဘုရား Q က သူ႔ကို သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ တကယ္ႀကီး add လိုက္တာေပါ့?!
ရႈယန္ယန္က သူ႔မ်က္လုံးေတြကို ပြတ္လိုက္ၿပီး သူမွားၾကည့္မိတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို အတည္ျပဳရန္အတြက္ ေမာ္နီတာကို ထပ္ခါထပ္ခါလႈပ္ခါလိုက္တယ္။ [Q] ရဲ႕မွတ္တမ္းကိုၾကည့္ၿပီးေနာက္ ရႈယန္ယန္က တစ္ဖက္လူကို သူ႔ရဲ႕ 'နတ္ဘုရား' အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ကံမေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ သူ႔ကိုယ္ပိုင္အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္က အရမ္းကိုရွက္စရာေကာင္းတာေၾကာင့္ သူ႔ခမ်ာ [Q] ထံသို႔ friend request ေလးတစ္ခုကိုေတာင္ မပို႔ရဲေလဘူး။
မေမွ်ာ္လင့္ပဲ သူလက္ေလ်ာ့လိုက္ေပမယ့္လို႔ နတ္ဘုရား Q က တကယ္ႀကီး သူ႔ဖက္ကေန လက္ဦးမႈရယူခဲ့ၿပီး သူ႔ကို သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ addဖို႔ ေတာင္းဆိုလာတယ္ေလ! သူက 'Children of Men' ထဲကလိုမ်ိဳး ဒဏၰာရီဆန္တဲ့ သူမ်ားလား?! သူ႔အေနနဲ႔ ဒီလိုမ်ိဳး မဟားတရားကံေကာင္းမႈႀကီးကိုေတာ့ တစ္ခါမွေတာင္စိတ္မကူးရဲခဲ့ဘူး!
[T/N : Children of Men - ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တုန္းကထြက္ရွိခဲ့တဲ့ science fiction action-thriller ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား ျဖစ္ၿပီး ဆုေပါင္းမ်ားစြာရရွိခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္မွာေတာ့ '၂၁ရာစု၏အေကာင္းဆုံးေသာ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ား' စာရင္းေပါင္း ၁၀၀ မွာ နံပါတ္ ၁၃ ခ်ိတ္ခဲ့တဲ့ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားလည္းျဖစ္ပါတယ္]
ရႈယန္ယန္က တုန္ယင္ေနတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ [Q] ထံသို႔ message တစ္ေစာင္႐ိုက္လိုက္တယ္။
[လူေခ်ာေလး ယန္ : ဟဲလို နတ္ဘုရား Q]
[Q : မဂၤလာညေနခင္းပါ *smile*]
ရႈယန္ယန္ : "ေမႀကီးေရ, အား, နတ္ဘုရား Q က အရမ္းႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တာပဲဗ်ာ!"
[လူေခ်ာေလး ယန္ : ငါ ဒီေန႔ မင္းရဲ႕ level ရွင္းလင္းတဲ့ဗီဒီယိုကို ၾကည့္လိုက္ရတယ္, အဲဒါက တကယ္ မိုက္တယ္ေနာ္!]
[Q : ေက်းဇူးပါ~]
[Q : ငါဆက္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူး, အိပ္ေတာ့မယ္ေနာ္~] စုေပက တံခါးနားမွ Mr.ခ်င္ရဲ႕ေျခသံကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ သူတို႔ကို အိပ္ယာဝင္ရေတာ့မယ္လို႔ေျပာလိုက္တယ္။
[လူေခ်ာေလး ယန္ : အိုး-အိုး, ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ, မင္းအနားယူမွာကို ေႏွာင့္ယွက္သလိုမ်ားျဖစ္သြားလားမသိဘူး]
ရႈယန္ယန္ : နတ္ဘုရား Q က ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕႐ုံတင္မကဘူး ခ်စ္စရာလည္းေကာင္းတယ္ကြာ!
[Q : မဂၤလာညခ်မ္းေလးပါ, မနက္ျဖန္မွေတြ႕ၾကတာေပါ့]
ရႈယန္ယန္ : နတ္ဘုရား Q က ငါ့ကို မဂၤလာညခ်မ္းေလးပါလို႔ ေျပာသြားတာလား? ၿပီးေတာ့လည္း 'မနက္ျဖန္ေတြ႕ၾကမယ္' တဲ့?!
စုေပက 'မနက္ျဖန္ေက်ာင္းမွာေတြ႕ၾကမယ္' လို႔ဆိုလိုခ်င္တာျဖစ္ေပမယ့္ ရႈယန္ယန္ကေတာ့ သဘာဝက်က်ပဲ ဒီလိုမ်ိဳး ဘာသာျပန္လိုက္ေတာ့တယ္ : 'နတ္ဘုရား Q က မနက္ျဖန္က်ရင္လည္း သူနဲ႔ စကားဆက္ေျပာခ်င္ေသးတယ္'!
ရႈယန္ယန္ : အား! ငါကေတာ့ ကမာၻေပၚမွာအေပ်ာ္႐ႊင္ဆုံးလူသားတစ္ေယာက္ပဲေဟ့!
-----
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ခင္းမွာေတာ့ Mr.ခ်င္က ရွားရွားပါးပါး အေစာႀကီးမထြက္ခြာေသးပဲ အိမ္မွာမနက္စာစားဖို႔ အခ်ိန္ရွိေနခဲ့တယ္။ သူက စုေပႏွင့္စုေရွာင္ေပါင္တို႔ အေပၚထပ္ကေနေအာက္ဆင္းလာတာကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ ေကာင္မေလးက သူမအစ္ကိုရဲ႕ရွပ္အက်ႌအစြန္းေလးကို သပ္ရပ္သြားေအာင္ျပဳျပင္ေပးေနၿပီး သူ႔ေက်ာင္းေဘာင္းဘီထဲသို႔ ေသသပ္စြာထိုးသိမ္းေပးလိုက္တယ္။
ပထမေတာ့ Mr.ခ်င္က ဒီျမင္ကြင္းက အေတာ္ေလးသဟဇာတျဖစ္တယ္လို႔ ေတြးမိလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သူ႔မ်က္ခုံးေတြက်ဳံ႕လိုက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ဘာမွားေနသလဲဆိုတာကို သူနားလည္သေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္။
-----
ခ်င္ေရွာက္က ဦးေလးဖုကိုေခၚလိုက္ၿပီး ေလသံမာမာျဖင့္ေမးလိုက္တယ္ : "ေရွာင္ေပနဲ႔ေရွာင္ေပါင္တို႔က အခန္းတစ္ခန္းတည္းမွာ ေနေနၾကတာလား?"
"ဟုတ္ပါတယ္" ဦးေလးဖုကျပန္ေျဖတယ္။ Mr.ခ်င္ရဲ႕အလိုမက်မႈကိုျမင္လိုက္ရၿပီးေနာက္ သူေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ႔အမွားကိုသေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္။
"ဒါက..." ဦးေလးဖုက သူ႔အၾကည့္ေတြကို ေအာက္သို႔ငိုက္စိုက္ခ်ထားခဲ့တယ္။
ခ်န္တဲ့က ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို က်င္းယြမ္သို႔ေခၚလာခဲ့တဲ့အခ်ိန္တုန္းက လက္ေထာက္ေလးက သူတို႔ကို ဒီစံအိမ္မွာ ယာယီေပးေနမယ္လို႔ပဲ ေျပာသြားခဲ့တယ္။ ဦးေလးဖုကလည္း သူ႔ဘာသာသူ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မခ်ႏိုင္တာေၾကာင့္ သူက အရင္ဆုံး ကေလးေတြအတြက္ ဧည့္သည္နားေနခန္းမွာသာ အလြယ္တကူ စီစဥ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကိစၥအေတာ္မ်ားမ်ား တစ္ခုၿပီးတစ္ခုျဖစ္ေပၚလာခဲ့တယ္။ ဦးေလးဖုက တစ္ျခားအရာေတြအတြက္ သင့္ေတာ္ေအာင္စီစဥ္ေပးႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕အခန္းတစ္ခုတည္းကိုသာ ေမ့ေလ်ာ့သြားခဲ့တယ္။
ဦးေလးဖု : "ဒါက ဦးေလးရဲ႕ေပါ့ေလ်ာ့မႈပါ, ဆရာ"
ကေလးႏွစ္ေယာက္က ေမာင္ႏွမေတြျဖစ္ၾကေပမယ့္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ တစ္ေယာက္ကေယာက္်ားေလးျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ကမိန္းကေလးျဖစ္တယ္။ သူတို႔ငယ္႐ြယ္စဥ္မွာေတာ့ ဘာျပႆနာမွရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ သို႔ေပမယ့္ စုေပနဲ႔စုေရွာင္ေပါင္တို႔က ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြျဖစ္လာၾကၿပီမို႔ အိပ္ခန္းတစ္ခုတည္းကို မွ်သုံးေနၾကတာက သူတို႔အတြက္ မသင့္ေတာ္လွဘူး။
ဦးေလးဖုရဲ႕စကားေတြကိုၾကားရေတာ့ ခ်င္ေရွာက္ရဲ႕မ်က္ႏွာက မည္းေမွာင္ေနဆဲပဲျဖစ္တယ္။
"အခန္းႏွစ္ခန္း သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ထားလိုက္။ သူတို႔ေက်ာင္းကေနျပန္လာတဲ့အခါက်ရင္ သူတို႔လက္ရွိအိပ္ခန္းကို သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ခိုင္းလိုက္ၿပီးေတာ့ သီးျခားစီခြဲေနခိုင္းလိုက္ေတာ့" ခ်င္ေရွာက္က ေလသံျပင္းျပင္းႏွင့္ ၫႊန္ၾကားလိုက္တယ္။
ဦးေလးဖုကျပန္ေျဖတယ္ : "ဟုတ္ကဲ့ပါ, Mr.ခ်င္။ ဦးေလးခ်က္ခ်င္းစီစဥ္လိုက္ပါ့မယ္"
အဲဒီအခ်ိန္ေလးမွာပဲ စုေရွာင္ေပါင္က မီးဖိုေခ်ာင္ကေန အျပင္ထြက္လာၿပီး သူတို႔ေျပာစကားေတြကို ၾကားသြားခဲ့တယ္။ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ႐ုတ္ခ်ည္းဆိုသလို နစ္ဝင္သြားခဲ့တယ္။
"ကြၽန္ေတာ့္အစ္မနဲ႔ကြၽန္ေတာ္က အခုလည္း ေကာင္းေကာင္းေနေနတာပဲေလ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေ႐ႊ႕ေပးစရာ မလိုပါဘူး" စုေရွာင္ေပါင္က ခ်င္ေရွာက္ဆီသို႔ ေလွ်ာက္သြားခဲ့ၿပီး ေလသံမာမာႏွင့္ေျပာလိုက္တယ္။
"မင္းမွာေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိတယ္လို႔မ်ား မင္းထင္ေနသလား?" ခ်င္ေရွာက္ရဲ႕စူးရွတဲ့မ်က္လုံးေတြက သူ႔ေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ေလးေပၚသို႔ က်ေရာက္ေနခဲ့တယ္။
စုေရွာင္ေပါင္ : "အဓိပၸါယ္မရွိလိုက္တာ"
ခ်င္ေရွာက္ : "ငါက ဒီအိမ္မွာေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိတဲ့သူပဲ" အရင္က ဒီကေလးေတြအေပၚမွာ သူအရမ္းေပ်ာ့ေျပာင္း ေနလို႔မ်ား ဒီေကာင္ေလးက သူ႔ကိုဒီလိုမ်ိဳး ေျပာရဲဆိုရဲျဖစ္ေနရတာလား?
စုေရွာင္ေပါင္ : "..." စုေပအတြက္သာမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ သူဒီေနရာမွာလုံးဝေနခ်င္တာေတာင္မဟုတ္ဘူး။
စုေရွာင္ေပါင္ရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ ေပကပ္ကပ္ႏိုင္တဲ့ပုံကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ Mr.ခ်င္က ႐ုတ္တရက္ေခါင္းကိုက္လာသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။
"မင္းတို႔ကိုခြဲထုတ္လိုက္ၿပီး သီးျခားစီေနခိုင္းတယ္ဆိုတာကလည္း မင္းတို႔ေကာင္းဖို႔အတြက္။ ေရွာင္ေပက မိန္းကေလးေလ, အဲေတာ့ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ အိပ္ခန္းတစ္ခန္းထဲမွာေနေနၾကတာက မသင့္ေတာ္ဘူးေပါ့" Mr.ခ်င္က ေကာင္ေလးကို႐ိုက္ပစ္လိုက္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြကို ခ်ိဳးႏွိမ္ထားၿပီး စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ နားခ်ေနတယ္။
စုေရွာင္ေပါင္က ေခါင္းအသာငုံ႔ထားၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ မလိုလားတဲ့အမူအရာေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနေလတယ္ : "ကြၽန္ေတာ္တို႔ကအၿမဲတမ္းအတူတူပဲေနလာၾကတာ"
သူမွတ္မိႏိုင္တဲ့အခ်ိန္တည္းက စုေရွာင္ေပါင္က စုေပနဲ႔ အၿမဲတမ္းအတူတူရွိေနခဲ့တယ္။ ေက်းလက္က သူတို႔အိမ္ေလးမွာဆိုရင္ သန႔္စင္ခန္းနဲ႔ တံခါးေဘးနားကမီးေသြးမီးဖိုကလြဲလို႔ ေနထိုင္ဖို႔အခန္းတစ္ခုတည္းသာ ရွိေလတယ္။ အဘြားဝမ္ရွိေနေသးတဲ့အခ်ိန္တုန္းကဆို လူသုံးေယာက္က တစ္ခန္းတည္းမွာပဲေနခဲ့ၾကတာေလ!
စုေရွာင္ေပါင္က ဒီအေၾကာင္းကိုထုတ္မေျပာလိုက္တာပဲ ေတာ္ေသးတယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒါက Mr.ခ်င္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို ပိုပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ မည္းေမွာင္သြားေစႏိုင္တာေၾကာင့္ပဲျဖစ္တယ္။ Mr.ခ်င္က စုေရွာင္ေပါင္ကို ေအးစက္စြာၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕စူးရွတဲ့မ်က္လုံးေတြက ဒီငနာေကာင္ေလးကမ်ား သူ႔သမီးအေပၚ အခြင့္အေရးယူေနတယ္ဆိုတဲ့ပုံမ်ိဳးျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး သူလုံးဝကိုလ်စ္လ်ဴရႈထားမိတာက ကေလးႏွစ္ေယာက္စလုံးက သူတို႔အေမရဲ႕သားအိမ္ထဲမွာ သေႏၶတည္ေနစဥ္ကတည္းက အတူတူ ရွိေနခဲ့ၾကၿပီးသားဆိုတဲ့အခ်က္ပဲျဖစ္တယ္။
"အခန္းေတြကိုသြားရွင္းလိုက္ေတာ့" ခ်င္ေရွာက္က ဦးေလးဖုကိုအမိန႔္ေပးလိုက္တယ္။
"..." စုေရွာင္ေပါင္က ထပ္ၿပီးဆူပူမေနေတာ့ေပမယ့္ သူက သေဘာမတူလိုျခင္းႏွင့္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္လိုျခင္း အမူအရာေတြနဲ႔ ျပည့္လွ်ံလို႔ေနတယ္။
အေဖႏွင့္သားကေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေနၾကၿပီး တစ္လက္မေလးေတာင္မွ အေလ်ာ့မေပးခ်င္ၾကဘူး။ ဒီအေျခအေနကိုႀကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ ဦးေလးဖုမွာလည္း စိုးရိမ္ေနခဲ့ရတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အေဖႏွင့္သားဆက္ဆံေရးက သိပ္လည္းမၾကာေသးပဲနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အခုက်ေတာ့ ရန္ေတြျဖစ္ကုန္ၾကရတာတုန္း။
ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ စုေပက မီးဖိုေခ်ာင္ကေနထြက္လာခဲ့တယ္။ သူမက ဆူပုတ္ေနတဲ့စုေရွာင္ေပါင္ အနားသို႔ေလွ်ာက္သြားၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ Mr.ခ်င္က သူ႔အၾကည့္ေတြကို ေခတၱခဏေလာက္ ႐ုတ္သိမ္းလိုက္တယ္။
"ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ?" ထူးဆန္းတဲ့ေလထုကိုသတိထားမိလိုက္ေတာ့ စုေပကေမးလိုက္တယ္။
"အဲဒါကေလ... Mr.ခ်င္က သမီးနဲ႔ေရွာင္ေပါင္အတြက္ သီးျခားအခန္းျပင္ဆင္ေပးဖို႔ ေျပာေနတာပါ" ဦးေလးဖုက ေျဖလိုက္တယ္။ သူကစုေပကိုနားခ်ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္တယ္ : "သမီးတို႔အခုသုံးေနတဲ့အခန္းက ဧည့္သည္နားေနတဲ့ အခန္းေလ။ အဲဒါက လူႏွစ္ေယာက္အတြက္ဆိုရင္ အရမ္းက်ဥ္းေနမယ္ေလ ေနာက္ၿပီး သမီးတို႔ႏွစ္ေယာက္က အခန္းတစ္ခန္းတည္း မွ်သုံးေနတာကလည္း အဆင္မေျပေလာက္ဘူးမလား....."
"ေကာင္းၿပီေလ" ဦးေလးဖုရဲ႕ရွင္းျပခ်က္ကို နားေထာင္ၿပီးေတာ့ စုေပဆီမွာ ဘာကန႔္ကြက္ခ်က္မွ မရွိေလဘူး။ အရင္က သူတို႔ရဲ႕စီးပြားေရးအေျခအေနေၾကာင့္ သူတို႔ကို အလြယ္တကူ တစ္ခန္းတည္းမွာပဲ ေနထိုင္ဖို႔အတြက္ ဖိအားေပးခံခဲ့ရတာ။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဒီအသက္အ႐ြယ္ေလာက္ဆိုရင္ သူမနဲ႔စုေရွာင္ေပါင္လည္း သီးျခားစီခြဲေနသင့္ၿပီေလ။
စုေပက သေဘာတူလက္ခံတာကို ျမင္ရေတာ့ ခ်င္ေရွာက္ရဲ႕အမူအရာကလည္း အေတာ္ႀကီးႏူးညံ့သြားခဲ့တယ္။ တိတ္တိတ္ေလး သူေတြးမိလိုက္တာက : သူ႔သမီးကမွ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္တတ္ေသးတယ္။
ကုမၸဏီမွာေတာ့ ခ်န္တဲ့က Mr.ခ်င္အေနနဲ႔ ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို သီးျခားအိပ္ခန္းေတြေပးေနခ်င္တဲ့အခ်ိန္မွာ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြအေၾကာင္းကို ၾကားသိရၿပီးေနာက္ လက္ေထာက္ေလးက ဒါက သူတို႔ကိုဧည့္သည္အခန္းမွာပဲ အတူတူမွ်ေနေစခဲ့တဲ့ သူ႔ရဲ႕လစ္ဟင္းမႈ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ပါဝင္ေနခဲ့တယ္ဆိုတာကို သိေနခဲ့တယ္။ သူ႔သူေဌးက သူ႔ကို 'ေခၚ' တာကို ေစာင့္မေနေတာ့ပဲ ခ်န္တဲ့က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ျပန္လည္ဆန္းစစ္တဲ့အေနနဲ႔ ႀကိဳတင္လက္ဦးမႈရယူကာ Mr.ခ်င္ထံသို႔ သြားေရာက္လိုက္ေတာ့တယ္။
ကေလးႏွစ္ေယာက္ အတူတကြေနထိုင္ျခင္းက သင့္ေတာ္သလား မသင့္ေတာ္ဘူးလား ဆိုတာနဲ႔စပ္လ်ဥ္း၍ ခ်န္တဲ့က လူလြတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ သတိမျပဳမိေလဘူး။ သူဒီအေၾကာင္းကိုလည္း အရင္တုန္းက တစ္ခါမွမစဥ္းစားခဲ့မိဘူး။ သို႔ေပသိ Mr.ခ်င္ကေတာ့ မတူေလဘူး။ ကေလးေတြရဲ႕မွတ္ပုံတင္ေတြ ေျပာင္းလဲသြားၿပီး သူကဖခင္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ Mr.ခ်င္က သဘာဝက်က်ေလးပဲ မတူညီတဲ့ရႈေထာင့္တစ္ခုကေန အရာရာကို စတင္ရႈျမင္တတ္လာခဲ့တယ္။
ခ်န္တဲ့က အတြင္းက်ိတ္ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး သူ႔ခမ်ာ နင့္နင့္နဲနဲကို စိတ္လႈပ္ရွားသြားခဲ့ရေတာ့တယ္။
"ဒီအပတ္အတြက္ အစည္းအေဝးဘယ္ႏွစ္ခုစီစဥ္ထားလဲ" ခ်န္တဲ့က စိတ္ထဲမွာသူ႔အေတြးနဲ႔သူ အလုပ္မ်ားေနဆဲ အခ်ိန္မွာ ခ်င္ေရွာက္က ႐ုတ္တရက္ေမးလိုက္တယ္။
ခ်န္တဲ့က အလ်င္အျမန္ပဲ သူ႔အေတြးေတြကို အေဝးပို႔ထားလိုက္ၿပီး မိုဘိုင္းဖုန္းအသစ္စက္စက္ေလးကို ဖြင့္လိုက္ကာ Mr.ခ်င္ရဲ႕အလုပ္အစီအစဥ္ကို စစ္ေဆးလိုက္တယ္။ လက္ေထာက္ေလးက တာဝန္ေက်ပြန္စြာနဲ႔ ေျဖၾကားလိုက္တာကေတာ့ : "ဆရာ, ဆရာ့ဆီမွာ ေသာၾကာေန႔ပုံမွန္အစည္းအေဝးကလြဲရင္ ဒီတစ္ပတ္အတြင္း တစ္ျခားဘာအစည္းအေဝးမွ စီစဥ္ထားတာမရွိပါဘူး"
ခ်င္ေရွာက္ : "ဒီေသာၾကာေန႔ပုံမွန္အစည္းအေဝးကိုဖ်က္လိုက္ေတာ့။ ၿပီးေတာ့ စုေပနဲ႔ဟိုေကာင္ေလးရဲ႕ ေက်ာင္းကိုသြား, ဒီေသာၾကာေန႔အတြက္ ခြင့္တစ္ရက္ေတာင္းခဲ့လိုက္"
တခဏေလာက္အထိ ခ်န္တဲ့ကအံ့အားသင့္ေနခဲ့တယ္။ သူက သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ Mr.ခ်င္ရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို မွန္းဆမိၿပီးမွ ေမးလိုက္တယ္ : "ဆရာ, ဒီေသာၾကာေန႔က်ရင္ ေရွာင္ေပနဲ႔ေရွာင္ေပါင္တို႔ရဲ႕ ေက်ာင္းေျပာင္းကိစၥေတြကို လုပ္ေပးေတာ့မလို႔လား?"
"အင္း, N ၿမိဳ႕ကို ခရီးတစ္ခုစီစဥ္ထားလိုက္ေတာ့"
"ေကာင္းပါၿပီ, ဆရာ။ ကြၽန္ေတာ္ခ်က္ခ်င္းစီစဥ္လိုက္ပါ့မယ္"
-----
ေန႔လည္ခင္းမွာေတာ့ ဦးေလးဖုက Mr.ခ်င္ထံမွ ကေလးေတြရဲ႕အိပ္ခန္းစီစဥ္မႈအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီး ၫႊန္ၾကားခ်က္မ်ားစြာပါဝင္တဲ့ ဖုန္းေကာလ္တစ္ခုကို လက္ခံရရွိခဲ့တယ္။
ခ်င္ေရွာက္ : "ေရွာင္ေပအတြက္ အေနာက္ဖက္အျခမ္းက ဒုတိယအခန္းကိုျပင္ဆင္ေပးၿပီးေတာ့ ဟိုေကာင္ေလးအတြက္က အေရွ႕ဖက္အျခမ္းက ပထမအခန္းကို ျပင္ဆင္ေပးလိုက္ပါ"
ဦးေလးဖု : "..." ေသခ်ာရဲ႕လား, ဆရာရယ္?
ဒီလိုအစီအစဥ္အရ ေရွာင္ေပရဲ႕အခန္းက Mr.ခ်င္ရဲ႕ေဘးအခန္းမွာျဖစ္ေပမယ့္လို႔ ေရွာင္ေပါင္ရဲ႕အခန္းကေတာ့ စၾကၤန္လမ္းရဲ႕ဆန႔္က်င္ဖက္အစြန္ဆုံးအျခမ္းမွာျဖစ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ေရွာင္ေပါင္ရဲ႕အခန္းက 'အနာဂါတ္အရွင္သခင္' အတြက္ အခန္းအျပင္အဆင္ကို အေျခခံထားေပမယ့္လည္း ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို အရမ္းအေဝးႀကီးခြဲထားလြန္းတယ္ မဟုတ္ဘူးလား?
-----
စုေပႏွင့္စုေရွာင္ေပါင္တို႔ ေက်ာင္းကေနအိပ္ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးေလးဖုက သူတို႔ရဲ႕အခန္းအသစ္ ေတြကို ျပင္ဆင္ၿပီးသြားခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။
တစ္ခန္းကအေရွ႕ဖက္မွာျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ခန္းကေတာ့အေနာက္ဖက္မွာျဖစ္တယ္။
အိပ္ယာေပၚမွာအ႐ုပ္အတန္းလိုက္အျပည့္ႏွင့္အတူ ပန္းေရာင္သမ္းၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့အခန္းကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ စုေပကခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေတာင့္ခဲသြားခဲ့တယ္။ "ဒီအခန္းကသမီးအတြက္ သီးသန႔္ျပင္ေပးထားတာလားဟင္?" သူမကေမးလိုက္တယ္။ သူမ ေရာက္မလာခင္တုန္းကဆိုရင္ေတာ့ Mr.ခ်င္ရဲ႕အိမ္မွာ ဒီလိုအခန္းမ်ိဳးရွိစရာ အေၾကာင္းကိုမရွိဘူး။
ဦးေလးဖုက အၿပဳံးတစ္ခုနဲ႔ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္ : "ဆရာက သမီးအတြက္ အထူးေ႐ြးခ်ယ္ေပးထားတာပါ"
စုေပ : "..."
အာ, တကယ္ေတာ့ သူမက ဆယ့္ေလးႏွစ္အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီေလ။
-----
သူ႔အခန္းအသစ္ကိုေျပာင္းလာၿပီးေနာက္ ပထမဆုံးညမွာေတာ့ စုေရွာင္ေပါင္က အိပ္လို႔မရခဲ့ဘူး။ ဒီလိုျဖစ္ရတာက သူ႔အေနနဲ႔ ဒီအိပ္ယာအသစ္နဲ႔အသားမက်ေသးတာေၾကာင့္မဟုတ္ပဲ စုေပက ႐ုတ္တရက္ႀကီး သူ႔ေဘးနားမွာ မအိပ္စက္ေတာ့တာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ စုေရွာင္ေပါင္အတြက္ကေတာ့ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့အရာတစ္ခု ေပ်ာက္ဆုံးသြားသလိုပါပဲ။
ဥပမာေျပာရရင္ လူတစ္ေယာက္က သူ႔မိုဘိုင္းဖုန္းကို အိပ္ယာေဘးမွာထားတတ္တဲ့အက်င့္ရွိတယ္ဆိုပါစို႔။ တစ္ေန႔ ဒီမိုဘိုင္းဖုန္းကို သူလက္လွမ္းမမွီႏိုင္တဲ့ေနရာမွာ ထားလိုက္မိရင္ သူက သက္ေတာင့္သက္သာမရွိမႈေတြနဲ႔ စိတ္မသက္မသာျဖစ္မႈေတြကို ခံစားရသလိုမ်ိဳးေပါ့။
စုေပရဲ႕အေျခအေနကလည္း စုေရွာင္ေပါင္ထက္ပိုသာမေနေလဘူး။ သူမအသိဉာဏ္ေတြက တစ္ျခားကမာၻဆီသို႔ ကူးေျပာင္းလာခဲ့တဲ့ ဒီႏွစ္အေတာအတြင္းမွာေတာ့ စုေပက ညတိုင္းနီးပါး အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္ေလ့ရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာဆိုရင္ အဲဒီအိပ္မက္ဆိုးေတြက ေက်ာင္းတြင္းအၾကမ္းဖက္ခံရတဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြ ျဖစ္ေနတတ္ၿပီး အမ်ားစုကေတာ့ သူမကဘာမွမရွိတဲ့ေနရာတစ္ခုမွာ ပိတ္မိေနခဲ့ကာ စုေရွာင္ေပါင္ကို ဘယ္ေနရာမွာမွ ရွာလို႔မေတြ႕ႏိုင္တဲ့အိပ္မက္မ်ိဳးကို မက္ေလ့ရွိတယ္ ဒါက ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ သူမက စုေရွာင္ေပါင္ကို သတိရေနခဲ့တာေၾကာင့္ပဲျဖစ္တယ္။
သူ႔ရဲ႕အိပ္ခန္းအသစ္မွာေတာ့ စုေရွာင္ေပါင္က တုယီမင္နဲ႔တစ္ျခားသူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕ကို ဂိမ္းႏွစ္ပြဲေလာက္ ေဆာ့ေပးဖို႔ဆြဲထားခဲ့တယ္။ ႐ုတ္တရက္ သူက အျပင္ဖက္မွလႈပ္ရွားမႈတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ စုေရွာင္ေပါင္က အိပ္ယာေပၚမွခုန္ထလိုက္ၿပီး တံခါးနားသို႔ စစ္ေဆးရန္သြားလိုက္တယ္။
သူ တံခါးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းမွာပဲ စုေပက စၾကၤန္လမ္းရဲ႕ဆန႔္က်င္ဖက္အစြန္ဆုံးအျခမ္းမွ သူမကိုယ္ပိုင္အိပ္ခန္းအသစ္ထဲကေန ထြက္လာတာကို သူျမင္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ စုေပက စုေရွာင္ေပါင္ကို ခဏေလာက္ၾကည့္ေနမိၿပီး ေနာက္မွ သူ႔ကိုအၿပဳံးေလးနဲ႔ တမင္တကာစေနာက္လိုက္တယ္ : "စုေရွာင္ေပါင္, နင့္ေဘးနားမွာ ဒီအစ္မႀကီးမရွိေတာ့ နင္အိပ္ရမွာအရမ္းေၾကာက္ေနၿပီမလား?"
စုေရွာင္ေပါင္ : "..."
"ဒီတိုင္း ဗိုက္ဆာလို႔။ စားစရာတစ္ခုခုမ်ားရွိမလားသြားၾကည့္မလို႔"
"နင္ဘာစားခ်င္လို႔လဲ? ငါလုပ္ေပးမယ္ေလ"
စုေပက စုေရွာင္ေပါင္ဆီသို႔ ေျခဖ်ားေထာက္ကာဖြဖြေလးေလွ်ာက္သြားခဲ့ၿပီး သူ႔လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္က တိတ္တိတ္ေလး ေအာက္ထပ္သို႔ ေလွ်ာက္သြားခဲ့ၾကေတာ့တယ္။
-----
ေနာက္တစ္ရက္ ဦးေလးဖုအိပ္ယာထလာခ်ိန္မွာေတာ့ သူက စုေပနဲ႔စုေရွာင္ေပါင္ကို သူတို႔ရဲ႕အိပ္ခန္းအသစ္မွာ မေတြ႕ရပဲ ေအာက္ထပ္ဧည့္ခန္းထဲမွာ ပထမဆုံးအေနနဲ႔ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးက အမႊာႏွစ္ေယာက္ကို ဆိုဖာေပၚမွာ သူတို႔ေခါင္းေတြက တစ္ေယာက္ပုခုံးေပၚမွာတစ္ေယာက္မွီထားကာ အိပ္ေမာက်ေနၿပီး အတူတကြနစ္ျမဳပ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့တယ္။ တီဗီကေတာ့ မၾကည့္ျဖစ္လိုက္တဲ့ ကာတြန္းကားတစ္ကားကို ဖြင့္လ်က္သားျဖစ္ကာ ျဖစ္ႏိုင္တာကေတာ့ တစ္ညလုံးဒီတိုင္းဖြင့္ထားပုံရတယ္။
ဒါက Mr.ခ်င္ကို အေတာ္ေလးကူကယ္ရာမဲ့ေစခဲ့တယ္။ သူက ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ သနားသြားခဲ့ၿပီး အိမ္ေစမ်ားကို စုေရွာင္ေပါင္ရဲ႕အခန္းအား စုေပရဲ႕အခန္းေဘးသို႔ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းရန္ အမိန႔္ေပးခဲ့တယ္။
ႏွစ္ရက္အတြင္းမွာ စုေရွာင္ေပါင္ရဲ႕ 'အိမ္ေျပာင္းေ႐ႊ႕မႈ' ကႏွစ္ႀကိမ္ျဖစ္သြားခဲ့ေလတယ္။
-----
အဲဒီေသာၾကာေန႔မွာ Mr.ခ်င္ရယ္ စုေပႏွင့္ စုေရွာင္ေပါင္တို႔က N ၿမိဳ႕သို႔ ထြက္ခြာသြားခဲ့ၾကတယ္။
မိသားစုသုံးေယာက္သား ေလယာဥ္ေပၚမွဆင္းဆင္းခ်င္းမွာပဲ လူေတြက သူတို႔ကို လာႀကိဳၾကတယ္။ ခမ္းနားတဲ့ႀကိဳဆိုမႈေၾကာင့္ စုေပက ဝတၳဳရဲ႕ေနာက္ပိုင္းတစ္ဝက္ေလာက္မွ ဗိုလ္က်တဲ့ဇာတ္လိုက္ဥကၠဌႀကီးရဲ႕ ေဖာ္ျပခ်က္ကိုေတာင္ သတိရသြားခဲ့တယ္။
"ေဖေဖ, N ၿမိဳ႕မွာလည္း ေဖေဖ့ကုမၸဏီရွိတာလား?" သူတို႔ကားေပၚတက္ၿပီးတာနဲ႔ စုေပက ခ်င္ေရွာက္ကို ေမးလိုက္တယ္။
"အင္း" ခ်င္ေရွာက္က ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္။
"ခ်င္ Group က N ၿမိဳ႕မွာ ကုမၸဏီခြဲတစ္ခုနဲ႔ လက္ေအာက္ခံကုမၸဏီႏွစ္ခုရွိတယ္," ခဏၾကာေတာ့ ခ်င္ေရွာက္က ဆက္ေျပာတယ္ : "ကုမၸဏီခြဲကေတာ့ အဓိကအားျဖင့္ ႐ုံးခ်ဳပ္ကိုယ္စား ဒီနယ္ေျမတစ္ဝိုက္က ခ်င္ Group ရဲ႕ စီးပြားေရးကိစၥေတြကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတယ္။ လက္ေအာက္ခံကုမၸဏီႏွစ္ခုက Redstone ဇီဝနည္းပညာနဲ႔ ေပ့နင္ နည္းပညာ ကုမၸဏီေတြေလ"
အက်ဥ္းခ်ဳံးရွင္းလင္းခ်က္အၿပီးမွာေတာ့ Mr.ခ်င္က ေဘးဖက္ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူက စုေပရဲ႕ စူးစမ္းလိုတဲ့အမူအရာေတြရယ္၊ သူမေဘးမွေကာင္ေလးရဲ႕နားစြင့္ကာ အာ႐ုံစူးစိုက္နားေထာင္ေနပုံေလးေတြကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Mr.ခ်င္က ေနာက္ထပ္စကားအနည္းငယ္ကို ထပ္ေျပာလိုက္တယ္ : "Redstone ဇီဝနည္းပညာရဲ႕ ေရွ႕ေျပးလုပ္ငန္းက Redstone ေဆးဝါးထုတ္လုပ္ေရးပဲ။ ခ်င္ Group က ေလာေလာဆယ္ အဲဒီကရွယ္ယာရဲ႕ ၅၁% ပိုင္ဆိုင္တယ္။ သူ႔ရဲ႕အဓိကစီးပြားေရးကေတာ့ ေဆးဝါးထုတ္လုပ္ျဖန႔္ခ်ီေရးပဲရွိေသးတယ္။ ေပ့နင္ နည္းပညာကေတာ့ အိမ္သုံးလွ်ပ္စစ္ပစၥည္းထုတ္လုပ္သူမ်ားျဖစ္တယ္..." Mr.ခ်င္ရဲ႕ရွင္းျပခ်က္က အလြန္အေသးစိတ္က်ၿပီး သူ႔စကားလုံးတစ္လုံးစီကလည္း လက္ေတြ႕က်င့္သုံးသင့္တဲ့ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အေျမာ္အျမင္ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္လို႔ေနတယ္။
ကားအေရွ႕ခရီးသည္ထိုင္ခုံမွာထိုင္ေနၿပီး ဒီတစ္ေခါက္ Mr.ခ်င္ကို လာေရာက္ႀကိဳဆိုဖို႔တာဝန္ရွိသူျဖစ္တဲ့ Redstone ဇီဝနည္းပညာရဲ႕ဥကၠဌေတာင္မွပဲ သူ႔နားေတြကိုဆန႔္ထုတ္ကာ ေလးနက္စြာနားေထာင္ေနခဲ့တယ္။
ခဏၾကာေတာ့ ကားထဲမွာတိတ္ဆိတ္သြားျပန္တယ္။
Mr.ခ်င္က သူ႔မ်က္လုံးေတြကိုမွိတ္ၿပီး အနားယူေနပုံရတာေၾကာင့္ စုေပက သူ႔ကိုမေႏွာင့္ယွက္မိေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ေကာင္မေလးက သူမေခါင္းကိုအသာေလးလွည့္လိုက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ကေန အျပင္ကိုၾကည့္လိုက္တယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျပတင္းေပါက္အျပင္ဖက္ကျမင္ကြင္းက ပိုပိုၿပီးရင္းႏွီးလာခဲ့တယ္။ ဒါက သူမနဲ႔စုေရွာင္ေပါင္တို႔ကို B ၿမိဳ႕ကေန ထြက္ခြာလာခဲ့တဲ့အခ်ိန္တုန္းက ေခၚေဆာင္သြားခဲ့တဲ့ လမ္းမႀကီးတစ္ခုျဖစ္တယ္။
"ေရွာင္ေပါင္, ငါတို႔အိမ္ကိုေတာင္ေရာက္ေတာ့မယ္ေနာ္..." စုေပက စုေရွာင္ေပါင္ရဲ႕လက္ကို တင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားရင္းနဲ႔ တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္တယ္။
Mr.ခ်င္ရဲ႕မ်က္လုံးေတြက အသာေလးပြင့္လာခဲ့ၿပီး တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနၾကတဲ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္မိလိုက္တယ္။ သူတို႔ဟုန္ရွင္းခ႐ိုင္ႏွင့္ ပိုပိုနီးလာေလေလ စုေပနဲ႔စုေရွာင္ေပါင္တို႔က ပိုပိုတိတ္ဆိတ္လာေလပဲ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေနရာမွာေတာ့ ဖုံးကြယ္ထားလို႔မရႏိုင္တဲ့ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈေတြနဲ႔ စိတ္မေအးမႈေတြ ရွိေနခဲ့တယ္။ အမႊာႏွစ္ေယာက္က ဟုန္ရွင္းခ႐ိုင္ထဲမွာ အမွတ္တရေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာရွိခဲ့တယ္။ သို႔ေပမယ့္ ဒီအမွတ္တရေတြက အသိသာႀကီးကိုပဲ ေကာင္းမြန္တဲ့အရာတစ္ခုေတာ့မဟုတ္ခဲ့ေလဘူး။
7.12.2020
Monday
_______________________________________
MWFV Ch 24
Go To N City
Unicode Version
Mr.ချင်က ကလေးနှစ်ယောက်ကို သူ့အိမ်ထောင်စုစာရင်းထဲမှာ မှတ်ပုံတင်လိုက်ပြီဖြစ်တယ်။ မိသားစု သုံးယောက်လုံးသာမက ဦးလေးဖုပါ ပျော်ရွှင်နေကြတယ်။ အိမ်တော်ထိန်းကြီးက သူ့ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုတွေကို ဖော်ပြတဲ့အနေနဲ့ Mr.ချင်နှင့်အမွှာနှစ်ယောက်အတွက် စားသောက်ပွဲကြီးတစ်ခုကို ပြင်ဆင်ပေးထားခဲ့တယ်။
"ရှောင်ပေ, ရှောင်ပေါင်, အပေါ်မတက်ခင်စွပ်ပြုတ်လေးသောက်သွားကြအုန်းနော်" ညစာစားအပြီး အမွှာနှစ်ယောက်က သူတို့ရဲ့အခန်းဆီပြန်သွားကြတော့မှာကို မြင်လိုက်ရတော့ ဦးလေးဖုက သူတို့ကို တားလိုက်တယ်။
ချင်ယွဲ့နှင့်ချင်ယွိဆိုတာက သူတို့ရဲ့နာမည်အသစ်တွေဖြစ်တယ်။ သို့သော်ငြား အမွှာနှစ်ယောက်ကို 'ရှောင်ပေါင်' 'ရှောင်ပေ' ဆိုတဲ့နာမည်တွေပဲ အချိန်အတော်ကြာခေါ်လာခဲ့တာကိုကျင့်သားရနေခဲ့ပြီးနောက် သူတို့ကို ဒီနာမည်အဟောင်းနဲ့ပဲခေါ်ရတာကမှ ပိုပြီးရင်းရင်းနှီးနှီးဖြစ်သလိုထင်ရတယ်။ ဒါကြောင့် အဘွားဝမ်က ဒီမောင်နှမနှစ်ယောက်ကို မှည့်ပေးထားခဲ့တဲ့နာမည်က သူတို့ရဲ့နာမည်အသစ်အစား နာမည်ပြောင်တွေ ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ အိမ်မှာဆိုရင်တော့ သူတို့ကို ဒီနာမည်ပြောင်နဲ့သာ ခေါ်လို့ရသေးတာပဲဖြစ်တယ်။
စုပေ : ဒါပေမယ့်သူတို့ဗိုက်ပြည့်နေပြီလေ။
သို့ပေမယ့် အိမ်တော်ထိန်းအိုကြီးရဲ့ဂရုစိုက်တဲ့မျက်နှာကို ကြည့်မိလိုက်တော့ စုပေက သူ့လက်ထဲက စွပ်ပြုတ်ပန်းကန်လုံးတွေကို ယူလိုက်ပြီး တစ်ခုကိုစုရှောင်ပေါင်ထံသို့ ကမ်းပေးလိုက်တယ်။
"ကလေးတွေက သူတို့စစရောက်ချင်းတုန်းကထက် အများကြီးကျန်းကျန်းမာမာနဲ့ကြီးပြင်းလာကြတာပဲ" ဦးလေးဖုက မောင်နှမနှစ်ယောက်အပေါ်တက်သွားကြပြီးနောက် တိုးတိုးလေးရေရွတ်လိုက်တယ်။ သူ့မျက်နှာမှာ စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေရယ်၊ စိတ်သက်သာရာရမှုတွေနဲ့ ပြည့်လျှံလို့နေတယ်။
Mr.ချင်ရဲ့ပါးစပ်က အနည်းငယ်လှုပ်ရှားသွားပုံရပေမယ့် သူကဦးလေးဖုရဲ့စကားတွေကို ထောက်ခံလိုက်မိတယ်-ဒီကောင်မလေးက တကယ့်ကို အများကြီးပိုပိုလှလာတာပဲ။
"သူတို့က နေ့တိုင်းဒီအချိန်လောက်ဆို အပေါ်တက်သွားကြတာလား?" ချင်ရှောက်မေးလိုက်တယ်။ သူက ညစာအတွက် အချိန်မီပြန်လာတယ်ဆိုတာမျိုးက ရှားပါးတာကြောင့် သူ့အနေနဲ့ အမွှာတွေရဲ့ညဖက် လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်နဲ့ပတ်သတ်ပြီး သိပ်မသိလေဘူး။
"ဟုတ်ပါတယ်, ကလေးတွေလည်း သူတို့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်နေရာတော့ သေချာပေါက်လိုအပ်ကြမှာပဲလေ" ဦးလေးဖုက အပြုံးလေးနဲ့ဖြေလိုက်တယ်။ Mr.ချင်အဝေးရောက်နေတဲ့အချိန်တုန်းကတော့ ရှောင်ပေနဲ့ ရှောင်ပေါင်တို့က ညစာစားပြီးလည်း သူနဲ့စကားစမြည်ပြောဖို့ အောက်ထပ်မှာပဲနေလေ့ရှိတယ်။
"သူတို့ဘာတွေလုပ်ကြလဲ?" ချင်ရှောက်ကထပ်မေးလိုက်ပြန်တယ်။
ဒီမေးခွန်းကြောင့် ဦးလေးဖုခမျာ တိတ်တိတ်လေးရယ်ချင်နေမိတယ်- Mr.ချင်က ကလေးနှစ်ယောက်နှင့် ပတ်သတ်ပြီး စတင်ဂရုစိုက်လာနေပြီလေ။
"ရှောင်ပေါင်က ပုံမှန်အားဖြင့် ကျောင်းစာတွေလုပ်လေ့ရှိတယ်။ တစ်ခါတစ်လေတော့ သူက သူ့အတန်းဖော်တွေနဲ့အတူ အွန်လိုင်းဂိမ်းအမျိုးအစားတစ်ချို့ကစားတတ်တယ်။ ရှောင်ပေကတော့ လတ်တလော စန္ဒရားသင်ခန်းစာတွေကိုသင်ယူနေပါတယ်။ သူမ စန္ဒရားမလေ့ကျင့်ဖြစ်တဲ့အချိန်တွေဆိုရင် ကွန်ပျူတာသုံးနေလောက်တယ်" ဦးလေးဖုက အမှန်အတိုင်းဖြေလိုက်တယ်။
ဂိမ်းကစားတယ်? ကွန်ပျူတာ? Mr.ချင်က နက်ရှိုင်းစွာမျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်မိတယ်။
ဒီကလေးနှစ်ယောက်အတွက် ကွန်ပျူတာအသုံးပြုချိန်ကို သူကန့်သတ်လိုက်သင့်လား?
-----
အပေါ်ထပ်, အမွှာနှစ်ယောက်ရဲ့အိပ်ခန်းတွင်ဖြစ်သည်။
စုရှောင်ပေါင်က တကယ်ကြီး ဂိမ်းကစားနေလေတယ်, ဒါမှမဟုတ် ပိုပြီးတိတိကျကျပြောရရင်တော့, သူက တစ်ခြားသူတွေကို တစ်ဖက်သတ်ချေမှုန်းပစ်နေတာပဲဖြစ်တယ်။ ပွဲပြီးသွားတော့ ချန်ဇန်းနဲ့တုယီမင်တို့ရဲ့ ငိုကြွေးသံတွေက နားကြပ်ကနေတစ်ဆင့် ရောက်ရှိလာခဲ့တော့တယ်။
[ချန်ဇန်း : ဖာ့ခ်, ငါ့ star ranking လေးတွေ ထပ်ကျပြန်ပြီကွာ!]
[တုယီမင် : မင်း သောက် star ကျတာကိုပြောနေ, ငါက ငါ့ကိုယ်ပိုင်ဘဝကြီးပါ သံသယဖြစ်နေပြီကွ!]
[လျို့ခိုင် : နောက်တစ်ခေါက်ကျရင် ငါကတော့ ငါ့အစ်ကိုပေါင်နဲ့ပဲပူးပေါင်းချင်တော့တယ်, ဒါကမှ တကယ်ဉာဏ်ရှိတဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ပဲ!]
[ဝမ်ဝေ့ရှီ : ထောက်ခံပါတယ်!]
-----
သေချာတာပေါ့ အစ်ကိုရွှမ်းက စုရှောင်ပေါင်ကို သူတို့ရဲ့ဂိမ်း group ထဲသို့ ဖိတ်ခေါ်လိုက်တဲ့အချိန်တုန်းက သူရဲ့ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်တဲ့ 'လူသစ်ကောင်လေးကိုသင်ခန်းစာပေးရန်' ဆိုတာကို ကောင်လေးတွေက သိနေကြတာပဲဖြစ်တယ်။ အစပိုင်းမှာတော့ စုရှောင်ပေါင်က တကယ်ကြီး ချန်ဇန်းနဲ့တစ်ခြားသူတွေရဲ့ ဖိနှိပ်ခြင်းကိုခံခဲ့ရတယ်။ ဒါပေမယ့် ရက်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် ဒီဆက်ဆံရေးက ဖိနှိပ်ခြင်းကနေ အဖိနှိပ်ခံရခြင်းဆိုတဲ့အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားခဲ့တယ်။
အစ်ကိုရွှမ်းဒီမှာရှိတဲ့အချိန်ဆိုရင် ဒါကအဆင်ပြေနေသေးတယ်။ သို့ပေမယ့် အစ်ကိုရွှမ်း အွန်လိုင်းမရှိတဲ့ အချိန်မှာတော့ သူတို့ခမျာ စုရှောင်ပေါင်ရဲ့နှိပ်စက်ညှင်းပန်းမှုကို လုံးလုံးလျားလျားခံကြရတာဖြစ်တယ်။
[စုရှောင်ပေါင် : ဆက်ကစားချင်သေးလား?]
[လျို့ခိုင် : ဆက်ကစားမယ်! ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခေါက် ငါ့ကိုမင်းအသင်းထဲထည့်ပေး!]
[ချန်ဇန်း : ဟုတ်တယ်! အစ်ကိုပေါင် မင်းနဲ့အတူပျံသန်းဖို့ငါ့ကိုခေါ်သွားပေး!]
[တုယီမင် : ငါ့ကိုလည်းထည့်ပေး]
-----
သူ့မိသားစု၏ကုမ္ပဏီအတွင်းမှာ R&D အစည်းအဝေးတက်ရောက်နေချိန် သူ့မိုဘိုင်းဖုန်းကိုကြည့်လိုက်မိသော ရှဲ့မင်ရွှမ်းတစ်ယောက်မှာတော့ : "..."
သူဘာလို့များ သူ့ညီအစ်ကိုတွေက စုရှောင်ပေါင်ရဲ့ဆွဲဆောင်ခြင်းကိုခံနေရတာလဲလို့ ခံစားနေရပါလိမ့်? ဒီကောင့်ဆီမှာ ဘယ်လိုစွမ်းဆောင်ရည်တွေ ရှိနေလို့လဲ?
-----
စုရှောင်ပေါင်နှင့်လျို့ခိုင်က နောက်တစ်ပွဲကို စတင်နေကြပြီဖြစ်တယ်။
တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ အခန်းရဲ့တစ်ခြားထောင့်စွန်းမှာတော့ စုပေကလည်း မော်နီတာပေါ်အာရုံစိုက်နေလေတယ်။ သို့သော် ဂိမ်းကစားနေခြင်းမဟုတ်ပဲ သူမကယှဉ်ပြိုင်နေတာဖြစ်တယ်။ စုပေက 'Red Hacker Challenge' ရဲ့ webpage ကိုဖွင့်လိုက်တယ်။ ပြိုင်ပွဲရဲ့ homepage မှာက နောက်ဆုံးရအဆင့်သတ်မှတ်ချက်တွေကို ဖော်ပြထားခဲ့တယ်။ မနေ့က စုပေက level စုစုပေါင်း ဆယ့်နှစ်ခုကို ရှင်းလင်းနိုင်ခဲ့တယ်။ အဲဒီထဲက levels သုံးခုလောက်ကိုတော့ အချိန်ချွေတာချင်တာကြောင့် shortcut နည်းဖြင့်သာ ရှင်းလင်းခဲ့တယ်။ သူမက ကျော်ဖြတ်နိုင်ရုံမျှသာလုပ်ခဲ့တာကြောင့် နောက်ဆုံးမှာလေးမှတ်သာရရှိခဲ့လေတယ်။ မနေ့ကသူမရဲ့စုစုပေါင်း ရမှတ်က ၄၅မှတ်ဖြစ်ပြီး နောက်ဆုံးရစာရင်းထဲမှာတော့ အဆင့်ခုနှစ်ဖြစ်တယ်။
အစကတော့ သူမအဆင့်က ဒီထက်နည်းနည်းမြင့်နိုင်တယ်လို့ မျှော်လင့်ထားခဲ့တယ်-စုပေတွေးတောနေခဲ့တာ ဖြစ်တယ်။ အချိန်တွေဖြုန်းမနေတော့ပဲ သူမကဒီနေ့ရဲ့စိန်ခေါ်မှုတွေကို ချက်ချင်းစတင်လိုက်တယ်။ တစ်နာရီခွဲလောက်ကြာပြီးနောက် [အမြင့်ဆုံးကန့်သတ်ချက်] ဆိုတဲ့ dialogue box လေး နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ Levels ဆယ့်နှစ်ခုကနေ စုပေက စုစုပေါင်း ၄၇မှတ် ရရှိပြီးဖြစ်တယ်။ Level cap ကို ရောက်ပြီးချိန်မှာတော့ အချိန်စောနေသေးတာကို သူမတွေ့လိုက်ရတာကြောင့် ပြိုင်ပွဲရဲ့ဖိုရမ်ထဲသို့ သူမဟိုကြည့်ဒီကြည့် ကြည့်နေလိုက်တယ်။
အဲဒီအချိန်မှာပဲ [Q] ဆိုတဲ့သူက ဖိုရမ်ထဲမှာ hot topic တစ်ခုဖြစ်လို့နေတယ်။ တစ်ချို့လူတွေကတော့ [Q] က မည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်းကို လောင်းကြေးစားကြေးတွေ လုပ်နေကြတယ်-ဒီလျို့ဝှက်ဆန်းကြယ်တဲ့ [Q] ဆိုတဲ့သူက ဘယ်လိုကြီးမြတ်တဲ့နတ်ဘုရားမျိုးပါလိမ့်? တစ်ချို့ကတော့ မနေ့က [Q] ရဲ့ level ရှင်းလင်းမှု မှတ်တမ်းကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာနိုင်ရန် ပြသပေးထားကြတယ်။
ဒါတွေက အတော်လေးသာမန်ဖြစ်တယ်လို့ဆိုနိုင်ပေမယ့် တစ်ချို့ကတော့ မဟုတ်လေဘူး :
[KIVIN : @Q, နတ်ဘုရား Q ရေ, ကျေးဇူးပြုပြီး ငါ့ကိုကြည့်ပါအုန်း! ငါက မင်းရဲ့အနာဂါတ်နောက်လိုက်လေး တစ်ယောက်ပါ]
[Roa Ark : နတ်ဘုရား Q က leg pendant တစ်ယောက်လောက်များ လိုအပ်နေသေးလား? ဒါမျိုးက မင်းရဲ့အိပ်ယာကို နွေးထွေးသွားစေလိမ့်မယ်လေ]
[Koffean's Note : Leg pendant - တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ပေါင်တံကိုကိုင်ထားခြင်း (သို့မဟုတ်) တစ်ခြားသူအပေါ်မှီခို/ဖက်တွယ်ထားခြင်း။ Leg pendant ဆိုတာက ခြေထောက်မှာတွဲလောင်းကျနေသော အဆင်တန်ဆာ (foot-chain သဘောမျိုး) ဖြစ်ပြီး ဒီမှာသုံးထားတာကတော့ ပေါင်တံကို ဖက်တွယ်ထားပြီး အလွှတ်မပေးတဲ့သဘောမျိုးကို ပြောချင်တာပါ။ (ဥပမာပြောရရင် The Untamed ထဲက အားယွမ်လေးလိုပေါ့)]
[လူချောလေး ယန် : ငါကတော့ နတ်ဘုရား Q က ငါ့ရဲ့အစ်ကိုကြီးဖြစ်တယ်လို့ တစ်ဖက်သတ်ကြီးကို ကြေညာလိုက်ပြီကွ!]
-----
စုပေက ဒီအံ့အားသင့်စရာကောင်းတဲ့မှတ်ချက်တွေကြောင့် ပျော်ရွှင်သွားခဲ့ပြီး သူမရဲ့ personal profile ကို နှိပ်လိုက်တယ်။ ကြီးမားတဲ့အနီရောင်အစက်ကြီးနှစ်စက်က အလွန်တရာကို ထင်းခနဲမြင်သာထင်သာရှိလှတယ် : သူမဆီမှာ ရာနှင့်ချီသော private messages တွေနှင့် friend requests ပေါင်း တစ်ရာကျော်ကျော် ရှိနေခဲ့တယ်။
စုပေက message အားလုံးကိုဖွင့်ကြည့်ရန်အတွက် စိတ်ရှုပ်မခံလိုဘူး။ သူမအနေနဲ့ ဒီနာမည်တွေကို အကျွမ်းတဝင်ရှိတဲ့ high-ranking ပြိုင်ပွဲဝင်တွေဆီက message အနည်းငယ်ကိုသာ ဖွင့်ကြည့်ခဲ့တယ်။ Message တွေရဲ့အဓိကမေးထားတဲ့ အကြောင်းအရာကတော့ အကယ်၍များ ဒုတိယမြောက်ပွဲစဉ်အတွက် သူမက သူတို့နဲ့အတူတူ အသင်းတစ်သင်းဖွဲ့စည်းဖို့ဆန္ဒရှိလားလို့ မေးထားကြတာပဲဖြစ်တယ်။ စုပေကတော့ message အားလုံးကို တူညီတဲ့စာကြောင်းတစ်ကြောင်းဖြင့် ပြန်လည်ဖြေကြားပေးခဲ့တယ် : "အခုချိန်အထိတော့ အသင်းတစ်သင်းဖွဲ့စည်းဖို့ ငါမစဉ်းစားသေးပါဘူး, ကျေးဇူးပါ"
သို့ပေသိ စုပေက [လူချောလေး ယန်] ဆီက message ကိုလည်းဖတ်မိလိုက်တယ်။ ပေးပို့သူရဲ့ dialogue box ထဲမှာက [Q] အတွက် rainbow fart တွေနဲ့ ပြည့်နှက်လို့နေတယ်။
[Moon's Note : Rainbow fart အကြောင်းကိုတော့ အမ chapter 17.2 မှာရှင်းပြထားပြီးသားပါနော်]
စုပေရဲ့မျက်လုံးတွေက တွန့်သွားခဲ့တယ်။ ဒါက ရှုယန်ယန်ဖြစ်တယ်ဆိုတာကို သူမ မှတ်မိသွားခဲ့တာကြောင့် သူ့ရဲ့ message ကို သူမအလွယ်တကူပဲ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ user avatar ကတော့ ရှုယန်ယန်က ခေါင်းကိုစောင်းထားပြီး ဘောပင်တစ်ချောင်းကိုကိုင်ထားတဲ့ ကိုယ်တစ်ပိုင်း selfie ပုံတစ်ပုံဖြစ်တယ်။ အရမ်းကို သိသာနေပြီး မသိချင်ယောင်ဆောင်ဖို့တောင် စုပေအတွက်ခက်ခဲလှတယ်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ ရှုယန်ယန်နဲ့ သူမ မိသားစုဝင်ရှောင်ပေါင်နဲ့က ဆက်ဆံရေးအလွန်ကောင်းမွန်ခဲ့ကြတယ်။
[T/N : Avatar - profile picture (သို့မဟုတ်) user picture ကိုပြောချင်တာပါ]
စုပေက ခဏလောက်စဉ်းစားလိုက်ပြီး ရှုယန်ယန်ဆီသို့ friend request တစ်ခုပေးပို့ခဲ့တယ်။ တစ်ခြားသူတွေကိုတော့ သူမက ချက်ချင်းဆိုသလို [ငြင်းပယ်သည်] ကိုသာ နှိပ်ခဲ့တယ်။ သူမထံသို့ friend request ပေးပို့ကြတဲ့ လူတော်တော်များများက အဆင့်သတ်မှတ်ချက် ၂၀၀၀ ပတ်လည်မှ ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်သူများ ဖြစ်တယ်။ သူတို့ရဲ့ရည်ရွယ်ချက်က ပြိုင်ပွဲရဲ့ဒုတိယပွဲစဉ်ကို ဖြတ်သန်းနိုင်ရန်အတွက် သူတို့သွားရမယ့် လမ်းခရီးမှာ လမ်းဖောက်ပေးမယ့် ကျွမ်းကျင်တဲ့ကစားသမားတစ်ယောက်ကို တောင်းဆိုနိုင်ရန်သာဖြစ်တယ်။ [Q] သာမကပဲ အဆင့်သတ်မှတ်ချက်ထိပ်ပိုင်းမှာရှိနေကြတဲ့ မျက်နှာကြီးပုဂ္ဂိုလ်အားလုံးထံမှာပါ တူညီတဲ့ friend request ပမာဏတွေကို ရရှိနေကြမှာပဲဖြစ်တယ်။
ဒီနေရာမှာခြွင်းချက်တစ်ခုရှိနေသေးတယ် : ["vvvv" မှ သင့်ထံ friend request တစ်ခုပေးပို့ထားပါသည်။]
စုပေက ပေးပို့သူရဲ့ဒေတာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်။ ဒီ user က အဆင့်သုံး နေရာမှဖြစ်တယ်။ အဲဒီနောက် သူမက [ငြင်းပယ်သည်] ကိုသာ အသာနှိပ်လိုက်တော့တယ်။
တစ်ဖက်မှာတော့, ရှုမိသားစု၏စံအိမ်တွင်ဖြစ်သည်။
['Q' မှ သင့်ထံ friend request ပေးပို့ထားပါသည်။] ဆိုတဲ့ pop-up တစ်ခု မော်နီတာပေါ်မှာပေါ်လာတာကို ကြည့်ရင်း ရှုယန်ယန်က သူများစိတ်ချောက်ခြားနေတာလားလို့ ရိုးရှင်းစွာခံစားခဲ့ရတယ်။
နတ်ဘုရား Q က သူ့ကို သူငယ်ချင်းအဖြစ် တကယ်ကြီး add လိုက်တာပေါ့?!
ရှုယန်ယန်က သူ့မျက်လုံးတွေကို ပွတ်လိုက်ပြီး သူမှားကြည့်မိတာမဟုတ်ဘူးဆိုတာကို အတည်ပြုရန်အတွက် မော်နီတာကို ထပ်ခါထပ်ခါလှုပ်ခါလိုက်တယ်။ [Q] ရဲ့မှတ်တမ်းကိုကြည့်ပြီးနောက် ရှုယန်ယန်က တစ်ဖက်လူကို သူ့ရဲ့ 'နတ်ဘုရား' အဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့တာဖြစ်တယ်။ ကံမကောင်းစွာနဲ့ပဲ သူ့ကိုယ်ပိုင်အဆင့်သတ်မှတ်ချက်က အရမ်းကိုရှက်စရာကောင်းတာကြောင့် သူ့ခမျာ [Q] ထံသို့ friend request လေးတစ်ခုကိုတောင် မပို့ရဲလေဘူး။
မမျှော်လင့်ပဲ သူလက်လျော့လိုက်ပေမယ့်လို့ နတ်ဘုရား Q က တကယ်ကြီး သူ့ဖက်ကနေ လက်ဦးမှုရယူခဲ့ပြီး သူ့ကို သူငယ်ချင်းအဖြစ် addဖို့ တောင်းဆိုလာတယ်လေ! သူက 'Children of Men' ထဲကလိုမျိုး ဒဏ္ဏာရီဆန်တဲ့ သူများလား?! သူ့အနေနဲ့ ဒီလိုမျိုး မဟားတရားကံကောင်းမှုကြီးကိုတော့ တစ်ခါမှတောင်စိတ်မကူးရဲခဲ့ဘူး!
[T/N : Children of Men - ၂၀၀၆ ခုနှစ်တုန်းကထွက်ရှိခဲ့တဲ့ science fiction action-thriller ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကား ဖြစ်ပြီး ဆုပေါင်းများစွာရရှိခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ ၂၀၁၆ ခုနှစ်မှာတော့ '၂၁ရာစု၏အကောင်းဆုံးသော ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားများ' စာရင်းပေါင်း ၁၀၀ မှာ နံပါတ် ၁၃ ချိတ်ခဲ့တဲ့ ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားလည်းဖြစ်ပါတယ်]
ရှုယန်ယန်က တုန်ယင်နေတဲ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ [Q] ထံသို့ message တစ်စောင်ရိုက်လိုက်တယ်။
[လူချောလေး ယန် : ဟဲလို နတ်ဘုရား Q]
[Q : မင်္ဂလာညနေခင်းပါ *smile*]
ရှုယန်ယန် : "မေကြီးရေ, အား, နတ်ဘုရား Q က အရမ်းနူးညံ့သိမ်မွေ့တာပဲဗျာ!"
[လူချောလေး ယန် : ငါ ဒီနေ့ မင်းရဲ့ level ရှင်းလင်းတဲ့ဗီဒီယိုကို ကြည့်လိုက်ရတယ်, အဲဒါက တကယ် မိုက်တယ်နော်!]
[Q : ကျေးဇူးပါ~]
[Q : ငါဆက်မပြောနိုင်တော့ဘူး, အိပ်တော့မယ်နော်~] စုပေက တံခါးနားမှ Mr.ချင်ရဲ့ခြေသံကို ကြားလိုက်ရတော့ သူတို့ကို အိပ်ယာဝင်ရတော့မယ်လို့ပြောလိုက်တယ်။
[လူချောလေး ယန် : အိုး-အိုး, ကောင်းပါပြီဗျာ, မင်းအနားယူမှာကို နှောင့်ယှက်သလိုများဖြစ်သွားလားမသိဘူး]
ရှုယန်ယန် : နတ်ဘုရား Q က နူးညံ့သိမ်မွေ့ရုံတင်မကဘူး ချစ်စရာလည်းကောင်းတယ်ကွာ!
[Q : မင်္ဂလာညချမ်းလေးပါ, မနက်ဖြန်မှတွေ့ကြတာပေါ့]
ရှုယန်ယန် : နတ်ဘုရား Q က ငါ့ကို မင်္ဂလာညချမ်းလေးပါလို့ ပြောသွားတာလား? ပြီးတော့လည်း 'မနက်ဖြန်တွေ့ကြမယ်' တဲ့?!
စုပေက 'မနက်ဖြန်ကျောင်းမှာတွေ့ကြမယ်' လို့ဆိုလိုချင်တာဖြစ်ပေမယ့် ရှုယန်ယန်ကတော့ သဘာဝကျကျပဲ ဒီလိုမျိုး ဘာသာပြန်လိုက်တော့တယ် : 'နတ်ဘုရား Q က မနက်ဖြန်ကျရင်လည်း သူနဲ့ စကားဆက်ပြောချင်သေးတယ်'!
ရှုယန်ယန် : အား! ငါကတော့ ကမ္ဘာပေါ်မှာအပျော်ရွှင်ဆုံးလူသားတစ်ယောက်ပဲဟေ့!
-----
နောက်တစ်နေ့မနက်ခင်းမှာတော့ Mr.ချင်က ရှားရှားပါးပါး အစောကြီးမထွက်ခွာသေးပဲ အိမ်မှာမနက်စာစားဖို့ အချိန်ရှိနေခဲ့တယ်။ သူက စုပေနှင့်စုရှောင်ပေါင်တို့ အပေါ်ထပ်ကနေအောက်ဆင်းလာတာကို မြင်လိုက်ရတယ်။ ကောင်မလေးက သူမအစ်ကိုရဲ့ရှပ်အင်္ကျီအစွန်းလေးကို သပ်ရပ်သွားအောင်ပြုပြင်ပေးနေပြီး သူ့ကျောင်းဘောင်းဘီထဲသို့ သေသပ်စွာထိုးသိမ်းပေးလိုက်တယ်။
ပထမတော့ Mr.ချင်က ဒီမြင်ကွင်းက အတော်လေးသဟဇာတဖြစ်တယ်လို့ တွေးမိလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူ့မျက်ခုံးတွေကျုံ့လိုက်ပြီးတော့ နောက်ဆုံးမှာတော့ ဘာမှားနေသလဲဆိုတာကို သူနားလည်သဘောပေါက်သွားခဲ့တယ်။
-----
ချင်ရှောက်က ဦးလေးဖုကိုခေါ်လိုက်ပြီး လေသံမာမာဖြင့်မေးလိုက်တယ် : "ရှောင်ပေနဲ့ရှောင်ပေါင်တို့က အခန်းတစ်ခန်းတည်းမှာ နေနေကြတာလား?"
"ဟုတ်ပါတယ်" ဦးလေးဖုကပြန်ဖြေတယ်။ Mr.ချင်ရဲ့အလိုမကျမှုကိုမြင်လိုက်ရပြီးနောက် သူနောက်ဆုံးတော့ သူ့အမှားကိုသဘောပေါက်သွားခဲ့တယ်။
"ဒါက..." ဦးလေးဖုက သူ့အကြည့်တွေကို အောက်သို့ငိုက်စိုက်ချထားခဲ့တယ်။
ချန်တဲ့က ကလေးနှစ်ယောက်ကို ကျင်းယွမ်သို့ခေါ်လာခဲ့တဲ့အချိန်တုန်းက လက်ထောက်လေးက သူတို့ကို ဒီစံအိမ်မှာ ယာယီပေးနေမယ်လို့ပဲ ပြောသွားခဲ့တယ်။ ဦးလေးဖုကလည်း သူ့ဘာသာသူ ဆုံးဖြတ်ချက်မချနိုင်တာကြောင့် သူက အရင်ဆုံး ကလေးတွေအတွက် ဧည့်သည်နားနေခန်းမှာသာ အလွယ်တကူ စီစဉ်ပေးခဲ့တာ ဖြစ်တယ်။ နောက်ပိုင်းမှာတော့ ကိစ္စအတော်များများ တစ်ခုပြီးတစ်ခုဖြစ်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ဦးလေးဖုက တစ်ခြားအရာတွေအတွက် သင့်တော်အောင်စီစဉ်ပေးနိုင်ခဲ့ပေမယ့် သူတို့ရဲ့အခန်းတစ်ခုတည်းကိုသာ မေ့လျော့သွားခဲ့တယ်။
ဦးလေးဖု : "ဒါက ဦးလေးရဲ့ပေါ့လျော့မှုပါ, ဆရာ"
ကလေးနှစ်ယောက်က မောင်နှမတွေဖြစ်ကြပေမယ့် နောက်ဆုံးတော့ တစ်ယောက်ကယောက်ျားလေးဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ယောက်ကမိန်းကလေးဖြစ်တယ်။ သူတို့ငယ်ရွယ်စဉ်မှာတော့ ဘာပြဿနာမှရှိမှာမဟုတ်ဘူး။ သို့ပေမယ့် စုပေနဲ့စုရှောင်ပေါင်တို့က ဆယ်ကျော်သက်တွေဖြစ်လာကြပြီမို့ အိပ်ခန်းတစ်ခုတည်းကို မျှသုံးနေကြတာက သူတို့အတွက် မသင့်တော်လှဘူး။
ဦးလေးဖုရဲ့စကားတွေကိုကြားရတော့ ချင်ရှောက်ရဲ့မျက်နှာက မည်းမှောင်နေဆဲပဲဖြစ်တယ်။
"အခန်းနှစ်ခန်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်ထားလိုက်။ သူတို့ကျောင်းကနေပြန်လာတဲ့အခါကျရင် သူတို့လက်ရှိအိပ်ခန်းကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ခိုင်းလိုက်ပြီးတော့ သီးခြားစီခွဲနေခိုင်းလိုက်တော့" ချင်ရှောက်က လေသံပြင်းပြင်းနှင့် ညွှန်ကြားလိုက်တယ်။
ဦးလေးဖုကပြန်ဖြေတယ် : "ဟုတ်ကဲ့ပါ, Mr.ချင်။ ဦးလေးချက်ချင်းစီစဉ်လိုက်ပါ့မယ်"
အဲဒီအချိန်လေးမှာပဲ စုရှောင်ပေါင်က မီးဖိုချောင်ကနေ အပြင်ထွက်လာပြီး သူတို့ပြောစကားတွေကို ကြားသွားခဲ့တယ်။ သူ့မျက်လုံးတွေက ရုတ်ချည်းဆိုသလို နစ်ဝင်သွားခဲ့တယ်။
"ကျွန်တော့်အစ်မနဲ့ကျွန်တော်က အခုလည်း ကောင်းကောင်းနေနေတာပဲလေ။ ကျွန်တော်တို့ကို ရွှေ့ပေးစရာ မလိုပါဘူး" စုရှောင်ပေါင်က ချင်ရှောက်ဆီသို့ လျှောက်သွားခဲ့ပြီး လေသံမာမာနှင့်ပြောလိုက်တယ်။
"မင်းမှာပြောရေးဆိုခွင့်ရှိတယ်လို့များ မင်းထင်နေသလား?" ချင်ရှောက်ရဲ့စူးရှတဲ့မျက်လုံးတွေက သူ့ရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ဆယ်ကျော်သက်ကောင်လေးပေါ်သို့ ကျရောက်နေခဲ့တယ်။
စုရှောင်ပေါင် : "အဓိပ္ပါယ်မရှိလိုက်တာ"
ချင်ရှောက် : "ငါက ဒီအိမ်မှာပြောရေးဆိုခွင့်ရှိတဲ့သူပဲ" အရင်က ဒီကလေးတွေအပေါ်မှာ သူအရမ်းပျော့ပြောင်း နေလို့များ ဒီကောင်လေးက သူ့ကိုဒီလိုမျိုး ပြောရဲဆိုရဲဖြစ်နေရတာလား?
စုရှောင်ပေါင် : "..." စုပေအတွက်သာမဟုတ်ဘူးဆိုရင် သူဒီနေရာမှာလုံးဝနေချင်တာတောင်မဟုတ်ဘူး။
စုရှောင်ပေါင်ရဲ့မျက်နှာမှာ ပေကပ်ကပ်နိုင်တဲ့ပုံကို မြင်လိုက်ရတော့ Mr.ချင်က ရုတ်တရက်ခေါင်းကိုက်လာသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။
"မင်းတို့ကိုခွဲထုတ်လိုက်ပြီး သီးခြားစီနေခိုင်းတယ်ဆိုတာကလည်း မင်းတို့ကောင်းဖို့အတွက်။ ရှောင်ပေက မိန်းကလေးလေ, အဲတော့ မင်းတို့နှစ်ယောက် အိပ်ခန်းတစ်ခန်းထဲမှာနေနေကြတာက မသင့်တော်ဘူးပေါ့" Mr.ချင်က ကောင်လေးကိုရိုက်ပစ်လိုက်ချင်တဲ့စိတ်တွေကို ချိုးနှိမ်ထားပြီး စိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ နားချနေတယ်။
စုရှောင်ပေါင်က ခေါင်းအသာငုံ့ထားပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်မှာတော့ မလိုလားတဲ့အမူအရာတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေလေတယ် : "ကျွန်တော်တို့ကအမြဲတမ်းအတူတူပဲနေလာကြတာ"
သူမှတ်မိနိုင်တဲ့အချိန်တည်းက စုရှောင်ပေါင်က စုပေနဲ့ အမြဲတမ်းအတူတူရှိနေခဲ့တယ်။ ကျေးလက်က သူတို့အိမ်လေးမှာဆိုရင် သန့်စင်ခန်းနဲ့ တံခါးဘေးနားကမီးသွေးမီးဖိုကလွဲလို့ နေထိုင်ဖို့အခန်းတစ်ခုတည်းသာ ရှိလေတယ်။ အဘွားဝမ်ရှိနေသေးတဲ့အချိန်တုန်းကဆို လူသုံးယောက်က တစ်ခန်းတည်းမှာပဲနေခဲ့ကြတာလေ!
စုရှောင်ပေါင်က ဒီအကြောင်းကိုထုတ်မပြောလိုက်တာပဲ တော်သေးတယ် ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ အဲဒါက Mr.ချင်ရဲ့မျက်နှာကို ပိုပိုပြီးတော့တောင် မည်းမှောင်သွားစေနိုင်တာကြောင့်ပဲဖြစ်တယ်။ Mr.ချင်က စုရှောင်ပေါင်ကို အေးစက်စွာကြည့်နေခဲ့တယ်။ သူ့ရဲ့စူးရှတဲ့မျက်လုံးတွေက ဒီငနာကောင်လေးကများ သူ့သမီးအပေါ် အခွင့်အရေးယူနေတယ်ဆိုတဲ့ပုံမျိုးဖြစ်နေခဲ့ပြီး သူလုံးဝကိုလျစ်လျူရှုထားမိတာက ကလေးနှစ်ယောက်စလုံးက သူတို့အမေရဲ့သားအိမ်ထဲမှာ သန္ဓေတည်နေစဉ်ကတည်းက အတူတူ ရှိနေခဲ့ကြပြီးသားဆိုတဲ့အချက်ပဲဖြစ်တယ်။
"အခန်းတွေကိုသွားရှင်းလိုက်တော့" ချင်ရှောက်က ဦးလေးဖုကိုအမိန့်ပေးလိုက်တယ်။
"..." စုရှောင်ပေါင်က ထပ်ပြီးဆူပူမနေတော့ပေမယ့် သူက သဘောမတူလိုခြင်းနှင့် ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်လိုခြင်း အမူအရာတွေနဲ့ ပြည့်လျှံလို့နေတယ်။
အဖေနှင့်သားကတော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်နေကြပြီး တစ်လက်မလေးတောင်မှ အလျော့မပေးချင်ကြဘူး။ ဒီအခြေအနေကိုကြုံတွေ့နေရတဲ့ ဦးလေးဖုမှာလည်း စိုးရိမ်နေခဲ့ရတယ်။ သူတို့ရဲ့ အဖေနှင့်သားဆက်ဆံရေးက သိပ်လည်းမကြာသေးပဲနဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အခုကျတော့ ရန်တွေဖြစ်ကုန်ကြရတာတုန်း။
ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ စုပေက မီးဖိုချောင်ကနေထွက်လာခဲ့တယ်။ သူမက ဆူပုတ်နေတဲ့စုရှောင်ပေါင် အနားသို့လျှောက်သွားပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ်။ Mr.ချင်က သူ့အကြည့်တွေကို ခေတ္တခဏလောက် ရုတ်သိမ်းလိုက်တယ်။
"ဘာတွေဖြစ်နေကြတာလဲ?" ထူးဆန်းတဲ့လေထုကိုသတိထားမိလိုက်တော့ စုပေကမေးလိုက်တယ်။
"အဲဒါကလေ... Mr.ချင်က သမီးနဲ့ရှောင်ပေါင်အတွက် သီးခြားအခန်းပြင်ဆင်ပေးဖို့ ပြောနေတာပါ" ဦးလေးဖုက ဖြေလိုက်တယ်။ သူကစုပေကိုနားချဖို့ကြိုးစားလိုက်တယ် : "သမီးတို့အခုသုံးနေတဲ့အခန်းက ဧည့်သည်နားနေတဲ့ အခန်းလေ။ အဲဒါက လူနှစ်ယောက်အတွက်ဆိုရင် အရမ်းကျဉ်းနေမယ်လေ နောက်ပြီး သမီးတို့နှစ်ယောက်က အခန်းတစ်ခန်းတည်း မျှသုံးနေတာကလည်း အဆင်မပြေလောက်ဘူးမလား....."
"ကောင်းပြီလေ" ဦးလေးဖုရဲ့ရှင်းပြချက်ကို နားထောင်ပြီးတော့ စုပေဆီမှာ ဘာကန့်ကွက်ချက်မှ မရှိလေဘူး။ အရင်က သူတို့ရဲ့စီးပွားရေးအခြေအနေကြောင့် သူတို့ကို အလွယ်တကူ တစ်ခန်းတည်းမှာပဲ နေထိုင်ဖို့အတွက် ဖိအားပေးခံခဲ့ရတာ။ တကယ်တမ်းကျတော့ ဒီအသက်အရွယ်လောက်ဆိုရင် သူမနဲ့စုရှောင်ပေါင်လည်း သီးခြားစီခွဲနေသင့်ပြီလေ။
စုပေက သဘောတူလက်ခံတာကို မြင်ရတော့ ချင်ရှောက်ရဲ့အမူအရာကလည်း အတော်ကြီးနူးညံ့သွားခဲ့တယ်။ တိတ်တိတ်လေး သူတွေးမိလိုက်တာက : သူ့သမီးကမှ စဉ်းစားချင့်ချိန်တတ်သေးတယ်။
ကုမ္ပဏီမှာတော့ ချန်တဲ့က Mr.ချင်အနေနဲ့ ကလေးနှစ်ယောက်ကို သီးခြားအိပ်ခန်းတွေပေးနေချင်တဲ့အချိန်မှာ အကျိုးဆက်အနေနဲ့ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့တဲ့ သဘောထားကွဲလွဲမှုတွေအကြောင်းကို ကြားသိရပြီးနောက် လက်ထောက်လေးက ဒါက သူတို့ကိုဧည့်သည်အခန်းမှာပဲ အတူတူမျှနေစေခဲ့တဲ့ သူ့ရဲ့လစ်ဟင်းမှု တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ပါဝင်နေခဲ့တယ်ဆိုတာကို သိနေခဲ့တယ်။ သူ့သူဌေးက သူ့ကို 'ခေါ်' တာကို စောင့်မနေတော့ပဲ ချန်တဲ့က ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ပြန်လည်ဆန်းစစ်တဲ့အနေနဲ့ ကြိုတင်လက်ဦးမှုရယူကာ Mr.ချင်ထံသို့ သွားရောက်လိုက်တော့တယ်။
ကလေးနှစ်ယောက် အတူတကွနေထိုင်ခြင်းက သင့်တော်သလား မသင့်တော်ဘူးလား ဆိုတာနဲ့စပ်လျဉ်း၍ ချန်တဲ့က လူလွတ်တစ်ယောက်ဖြစ်တာကြောင့် သတိမပြုမိလေဘူး။ သူဒီအကြောင်းကိုလည်း အရင်တုန်းက တစ်ခါမှမစဉ်းစားခဲ့မိဘူး။ သို့ပေသိ Mr.ချင်ကတော့ မတူလေဘူး။ ကလေးတွေရဲ့မှတ်ပုံတင်တွေ ပြောင်းလဲသွားပြီး သူကဖခင်တစ်ယောက်ဖြစ်လာခဲ့ပြီးနောက် Mr.ချင်က သဘာဝကျကျလေးပဲ မတူညီတဲ့ရှုထောင့်တစ်ခုကနေ အရာရာကို စတင်ရှုမြင်တတ်လာခဲ့တယ်။
ချန်တဲ့က အတွင်းကျိတ်ရယ်မောလိုက်ပြီး သူ့ခမျာ နင့်နင့်နဲနဲကို စိတ်လှုပ်ရှားသွားခဲ့ရတော့တယ်။
"ဒီအပတ်အတွက် အစည်းအဝေးဘယ်နှစ်ခုစီစဉ်ထားလဲ" ချန်တဲ့က စိတ်ထဲမှာသူ့အတွေးနဲ့သူ အလုပ်များနေဆဲ အချိန်မှာ ချင်ရှောက်က ရုတ်တရက်မေးလိုက်တယ်။
ချန်တဲ့က အလျင်အမြန်ပဲ သူ့အတွေးတွေကို အဝေးပို့ထားလိုက်ပြီး မိုဘိုင်းဖုန်းအသစ်စက်စက်လေးကို ဖွင့်လိုက်ကာ Mr.ချင်ရဲ့အလုပ်အစီအစဉ်ကို စစ်ဆေးလိုက်တယ်။ လက်ထောက်လေးက တာဝန်ကျေပွန်စွာနဲ့ ဖြေကြားလိုက်တာကတော့ : "ဆရာ, ဆရာ့ဆီမှာ သောကြာနေ့ပုံမှန်အစည်းအဝေးကလွဲရင် ဒီတစ်ပတ်အတွင်း တစ်ခြားဘာအစည်းအဝေးမှ စီစဉ်ထားတာမရှိပါဘူး"
ချင်ရှောက် : "ဒီသောကြာနေ့ပုံမှန်အစည်းအဝေးကိုဖျက်လိုက်တော့။ ပြီးတော့ စုပေနဲ့ဟိုကောင်လေးရဲ့ ကျောင်းကိုသွား, ဒီသောကြာနေ့အတွက် ခွင့်တစ်ရက်တောင်းခဲ့လိုက်"
တခဏလောက်အထိ ချန်တဲ့ကအံ့အားသင့်နေခဲ့တယ်။ သူက သိပ်မကြာခင်မှာပဲ Mr.ချင်ရဲ့ရည်ရွယ်ချက်ကို မှန်းဆမိပြီးမှ မေးလိုက်တယ် : "ဆရာ, ဒီသောကြာနေ့ကျရင် ရှောင်ပေနဲ့ရှောင်ပေါင်တို့ရဲ့ ကျောင်းပြောင်းကိစ္စတွေကို လုပ်ပေးတော့မလို့လား?"
"အင်း, N မြို့ကို ခရီးတစ်ခုစီစဉ်ထားလိုက်တော့"
"ကောင်းပါပြီ, ဆရာ။ ကျွန်တော်ချက်ချင်းစီစဉ်လိုက်ပါ့မယ်"
-----
နေ့လည်ခင်းမှာတော့ ဦးလေးဖုက Mr.ချင်ထံမှ ကလေးတွေရဲ့အိပ်ခန်းစီစဉ်မှုအကြောင်းနှင့်ပတ်သတ်ပြီး ညွှန်ကြားချက်များစွာပါဝင်တဲ့ ဖုန်းကောလ်တစ်ခုကို လက်ခံရရှိခဲ့တယ်။
ချင်ရှောက် : "ရှောင်ပေအတွက် အနောက်ဖက်အခြမ်းက ဒုတိယအခန်းကိုပြင်ဆင်ပေးပြီးတော့ ဟိုကောင်လေးအတွက်က အရှေ့ဖက်အခြမ်းက ပထမအခန်းကို ပြင်ဆင်ပေးလိုက်ပါ"
ဦးလေးဖု : "..." သေချာရဲ့လား, ဆရာရယ်?
ဒီလိုအစီအစဉ်အရ ရှောင်ပေရဲ့အခန်းက Mr.ချင်ရဲ့ဘေးအခန်းမှာဖြစ်ပေမယ့်လို့ ရှောင်ပေါင်ရဲ့အခန်းကတော့ စင်္ကြန်လမ်းရဲ့ဆန့်ကျင်ဖက်အစွန်ဆုံးအခြမ်းမှာဖြစ်တယ်။ တကယ်တော့ ရှောင်ပေါင်ရဲ့အခန်းက 'အနာဂါတ်အရှင်သခင်' အတွက် အခန်းအပြင်အဆင်ကို အခြေခံထားပေမယ့်လည်း ကလေးနှစ်ယောက်ကို အရမ်းအဝေးကြီးခွဲထားလွန်းတယ် မဟုတ်ဘူးလား?
-----
စုပေနှင့်စုရှောင်ပေါင်တို့ ကျောင်းကနေအိပ်ပြန်ရောက်လာတဲ့အချိန်မှာ ဦးလေးဖုက သူတို့ရဲ့အခန်းအသစ် တွေကို ပြင်ဆင်ပြီးသွားခဲ့ပြီဖြစ်တယ်။
တစ်ခန်းကအရှေ့ဖက်မှာဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ခန်းကတော့အနောက်ဖက်မှာဖြစ်တယ်။
အိပ်ယာပေါ်မှာအရုပ်အတန်းလိုက်အပြည့်နှင့်အတူ ပန်းရောင်သမ်းပြီး ချစ်စရာကောင်းတဲ့အခန်းကို မြင်လိုက်ရတော့ စုပေကချက်ချင်းဆိုသလို တောင့်ခဲသွားခဲ့တယ်။ "ဒီအခန်းကသမီးအတွက် သီးသန့်ပြင်ပေးထားတာလားဟင်?" သူမကမေးလိုက်တယ်။ သူမ ရောက်မလာခင်တုန်းကဆိုရင်တော့ Mr.ချင်ရဲ့အိမ်မှာ ဒီလိုအခန်းမျိုးရှိစရာ အကြောင်းကိုမရှိဘူး။
ဦးလေးဖုက အပြုံးတစ်ခုနဲ့ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ် : "ဆရာက သမီးအတွက် အထူးရွေးချယ်ပေးထားတာပါ"
စုပေ : "..."
အာ, တကယ်တော့ သူမက ဆယ့်လေးနှစ်အရွယ်ရောက်နေပြီလေ။
-----
သူ့အခန်းအသစ်ကိုပြောင်းလာပြီးနောက် ပထမဆုံးညမှာတော့ စုရှောင်ပေါင်က အိပ်လို့မရခဲ့ဘူး။ ဒီလိုဖြစ်ရတာက သူ့အနေနဲ့ ဒီအိပ်ယာအသစ်နဲ့အသားမကျသေးတာကြောင့်မဟုတ်ပဲ စုပေက ရုတ်တရက်ကြီး သူ့ဘေးနားမှာ မအိပ်စက်တော့တာကြောင့်ဖြစ်တယ်။ စုရှောင်ပေါင်အတွက်ကတော့ အလွန်အရေးကြီးတဲ့အရာတစ်ခု ပျောက်ဆုံးသွားသလိုပါပဲ။
ဥပမာပြောရရင် လူတစ်ယောက်က သူ့မိုဘိုင်းဖုန်းကို အိပ်ယာဘေးမှာထားတတ်တဲ့အကျင့်ရှိတယ်ဆိုပါစို့။ တစ်နေ့ ဒီမိုဘိုင်းဖုန်းကို သူလက်လှမ်းမမှီနိုင်တဲ့နေရာမှာ ထားလိုက်မိရင် သူက သက်တောင့်သက်သာမရှိမှုတွေနဲ့ စိတ်မသက်မသာဖြစ်မှုတွေကို ခံစားရသလိုမျိုးပေါ့။
စုပေရဲ့အခြေအနေကလည်း စုရှောင်ပေါင်ထက်ပိုသာမနေလေဘူး။ သူမအသိဉာဏ်တွေက တစ်ခြားကမ္ဘာဆီသို့ ကူးပြောင်းလာခဲ့တဲ့ ဒီနှစ်အတောအတွင်းမှာတော့ စုပေက ညတိုင်းနီးပါး အိပ်မက်ဆိုးတွေ မက်လေ့ရှိတယ်။ တစ်ခါတစ်ရံမှာဆိုရင် အဲဒီအိပ်မက်ဆိုးတွေက ကျောင်းတွင်းအကြမ်းဖက်ခံရတဲ့ဖြစ်ရပ်တွေ ဖြစ်နေတတ်ပြီး အများစုကတော့ သူမကဘာမှမရှိတဲ့နေရာတစ်ခုမှာ ပိတ်မိနေခဲ့ကာ စုရှောင်ပေါင်ကို ဘယ်နေရာမှာမှ ရှာလို့မတွေ့နိုင်တဲ့အိပ်မက်မျိုးကို မက်လေ့ရှိတယ် ဒါက ဘာကြောင့်လည်းဆိုတော့ သူမက စုရှောင်ပေါင်ကို သတိရနေခဲ့တာကြောင့်ပဲဖြစ်တယ်။
သူ့ရဲ့အိပ်ခန်းအသစ်မှာတော့ စုရှောင်ပေါင်က တုယီမင်နဲ့တစ်ခြားသူငယ်ချင်းအချို့ကို ဂိမ်းနှစ်ပွဲလောက် ဆော့ပေးဖို့ဆွဲထားခဲ့တယ်။ ရုတ်တရက် သူက အပြင်ဖက်မှလှုပ်ရှားမှုတစ်ခုကို ကြားလိုက်ရတယ်။ စုရှောင်ပေါင်က အိပ်ယာပေါ်မှခုန်ထလိုက်ပြီး တံခါးနားသို့ စစ်ဆေးရန်သွားလိုက်တယ်။
သူ တံခါးဖွင့်ဖွင့်ချင်းမှာပဲ စုပေက စင်္ကြန်လမ်းရဲ့ဆန့်ကျင်ဖက်အစွန်ဆုံးအခြမ်းမှ သူမကိုယ်ပိုင်အိပ်ခန်းအသစ်ထဲကနေ ထွက်လာတာကို သူမြင်တွေ့လိုက်ရတယ်။ စုပေက စုရှောင်ပေါင်ကို ခဏလောက်ကြည့်နေမိပြီး နောက်မှ သူ့ကိုအပြုံးလေးနဲ့ တမင်တကာစနောက်လိုက်တယ် : "စုရှောင်ပေါင်, နင့်ဘေးနားမှာ ဒီအစ်မကြီးမရှိတော့ နင်အိပ်ရမှာအရမ်းကြောက်နေပြီမလား?"
စုရှောင်ပေါင် : "..."
"ဒီတိုင်း ဗိုက်ဆာလို့။ စားစရာတစ်ခုခုများရှိမလားသွားကြည့်မလို့"
"နင်ဘာစားချင်လို့လဲ? ငါလုပ်ပေးမယ်လေ"
စုပေက စုရှောင်ပေါင်ဆီသို့ ခြေဖျားထောက်ကာဖွဖွလေးလျှောက်သွားခဲ့ပြီး သူ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်တယ်။ အဲဒီနောက် မောင်နှမနှစ်ယောက်က တိတ်တိတ်လေး အောက်ထပ်သို့ လျှောက်သွားခဲ့ကြတော့တယ်။
-----
နောက်တစ်ရက် ဦးလေးဖုအိပ်ယာထလာချိန်မှာတော့ သူက စုပေနဲ့စုရှောင်ပေါင်ကို သူတို့ရဲ့အိပ်ခန်းအသစ်မှာ မတွေ့ရပဲ အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းထဲမှာ ပထမဆုံးအနေနဲ့ မြင်တွေ့လိုက်ရတယ်။ အိမ်တော်ထိန်းကြီးက အမွှာနှစ်ယောက်ကို ဆိုဖာပေါ်မှာ သူတို့ခေါင်းတွေက တစ်ယောက်ပုခုံးပေါ်မှာတစ်ယောက်မှီထားကာ အိပ်မောကျနေပြီး အတူတကွနစ်မြုပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတော့တယ်။ တီဗီကတော့ မကြည့်ဖြစ်လိုက်တဲ့ ကာတွန်းကားတစ်ကားကို ဖွင့်လျက်သားဖြစ်ကာ ဖြစ်နိုင်တာကတော့ တစ်ညလုံးဒီတိုင်းဖွင့်ထားပုံရတယ်။
ဒါက Mr.ချင်ကို အတော်လေးကူကယ်ရာမဲ့စေခဲ့တယ်။ သူက နောက်ဆုံးမှာတော့ သနားသွားခဲ့ပြီး အိမ်စေများကို စုရှောင်ပေါင်ရဲ့အခန်းအား စုပေရဲ့အခန်းဘေးသို့ ရွှေ့ပြောင်းရန် အမိန့်ပေးခဲ့တယ်။
နှစ်ရက်အတွင်းမှာ စုရှောင်ပေါင်ရဲ့ 'အိမ်ပြောင်းရွှေ့မှု' ကနှစ်ကြိမ်ဖြစ်သွားခဲ့လေတယ်။
-----
အဲဒီသောကြာနေ့မှာ Mr.ချင်ရယ် စုပေနှင့် စုရှောင်ပေါင်တို့က N မြို့သို့ ထွက်ခွာသွားခဲ့ကြတယ်။
မိသားစုသုံးယောက်သား လေယာဉ်ပေါ်မှဆင်းဆင်းချင်းမှာပဲ လူတွေက သူတို့ကို လာကြိုကြတယ်။ ခမ်းနားတဲ့ကြိုဆိုမှုကြောင့် စုပေက ဝတ္ထုရဲ့နောက်ပိုင်းတစ်ဝက်လောက်မှ ဗိုလ်ကျတဲ့ဇာတ်လိုက်ဥက္ကဌကြီးရဲ့ ဖော်ပြချက်ကိုတောင် သတိရသွားခဲ့တယ်။
"ဖေဖေ, N မြို့မှာလည်း ဖေဖေ့ကုမ္ပဏီရှိတာလား?" သူတို့ကားပေါ်တက်ပြီးတာနဲ့ စုပေက ချင်ရှောက်ကို မေးလိုက်တယ်။
"အင်း" ချင်ရှောက်က ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။
"ချင် Group က N မြို့မှာ ကုမ္ပဏီခွဲတစ်ခုနဲ့ လက်အောက်ခံကုမ္ပဏီနှစ်ခုရှိတယ်," ခဏကြာတော့ ချင်ရှောက်က ဆက်ပြောတယ် : "ကုမ္ပဏီခွဲကတော့ အဓိကအားဖြင့် ရုံးချုပ်ကိုယ်စား ဒီနယ်မြေတစ်ဝိုက်က ချင် Group ရဲ့ စီးပွားရေးကိစ္စတွေကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းတယ်။ လက်အောက်ခံကုမ္ပဏီနှစ်ခုက Redstone ဇီဝနည်းပညာနဲ့ ပေ့နင် နည်းပညာ ကုမ္ပဏီတွေလေ"
အကျဉ်းချုံးရှင်းလင်းချက်အပြီးမှာတော့ Mr.ချင်က ဘေးဖက်ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူက စုပေရဲ့ စူးစမ်းလိုတဲ့အမူအရာတွေရယ်၊ သူမဘေးမှကောင်လေးရဲ့နားစွင့်ကာ အာရုံစူးစိုက်နားထောင်နေပုံလေးတွေကို မြင်တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဒါကြောင့် Mr.ချင်က နောက်ထပ်စကားအနည်းငယ်ကို ထပ်ပြောလိုက်တယ် : "Redstone ဇီဝနည်းပညာရဲ့ ရှေ့ပြေးလုပ်ငန်းက Redstone ဆေးဝါးထုတ်လုပ်ရေးပဲ။ ချင် Group က လောလောဆယ် အဲဒီကရှယ်ယာရဲ့ ၅၁% ပိုင်ဆိုင်တယ်။ သူ့ရဲ့အဓိကစီးပွားရေးကတော့ ဆေးဝါးထုတ်လုပ်ဖြန့်ချီရေးပဲရှိသေးတယ်။ ပေ့နင် နည်းပညာကတော့ အိမ်သုံးလျှပ်စစ်ပစ္စည်းထုတ်လုပ်သူများဖြစ်တယ်..." Mr.ချင်ရဲ့ရှင်းပြချက်က အလွန်အသေးစိတ်ကျပြီး သူ့စကားလုံးတစ်လုံးစီကလည်း လက်တွေ့ကျင့်သုံးသင့်တဲ့ စီးပွားရေးဆိုင်ရာ အမြော်အမြင်တွေနဲ့ ပြည့်နှက်လို့နေတယ်။
ကားအရှေ့ခရီးသည်ထိုင်ခုံမှာထိုင်နေပြီး ဒီတစ်ခေါက် Mr.ချင်ကို လာရောက်ကြိုဆိုဖို့တာဝန်ရှိသူဖြစ်တဲ့ Redstone ဇီဝနည်းပညာရဲ့ဥက္ကဌတောင်မှပဲ သူ့နားတွေကိုဆန့်ထုတ်ကာ လေးနက်စွာနားထောင်နေခဲ့တယ်။
ခဏကြာတော့ ကားထဲမှာတိတ်ဆိတ်သွားပြန်တယ်။
Mr.ချင်က သူ့မျက်လုံးတွေကိုမှိတ်ပြီး အနားယူနေပုံရတာကြောင့် စုပေက သူ့ကိုမနှောင့်ယှက်မိအောင် ကြိုးစားခဲ့တယ်။ ကောင်မလေးက သူမခေါင်းကိုအသာလေးလှည့်လိုက်ပြီး ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ကိုကြည့်လိုက်တယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပြတင်းပေါက်အပြင်ဖက်ကမြင်ကွင်းက ပိုပိုပြီးရင်းနှီးလာခဲ့တယ်။ ဒါက သူမနဲ့စုရှောင်ပေါင်တို့ကို B မြို့ကနေ ထွက်ခွာလာခဲ့တဲ့အချိန်တုန်းက ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့တဲ့ လမ်းမကြီးတစ်ခုဖြစ်တယ်။
"ရှောင်ပေါင်, ငါတို့အိမ်ကိုတောင်ရောက်တော့မယ်နော်..." စုပေက စုရှောင်ပေါင်ရဲ့လက်ကို တင်းကျပ်စွာဆုပ်ကိုင်ထားရင်းနဲ့ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ်။
Mr.ချင်ရဲ့မျက်လုံးတွေက အသာလေးပွင့်လာခဲ့ပြီး တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေကြတဲ့ ကလေးနှစ်ယောက်ကို ကြည့်မိလိုက်တယ်။ သူတို့ဟုန်ရှင်းခရိုင်နှင့် ပိုပိုနီးလာလေလေ စုပေနဲ့စုရှောင်ပေါင်တို့က ပိုပိုတိတ်ဆိတ်လာလေပဲ ဖြစ်တယ်။ အဲဒီနေရာမှာတော့ ဖုံးကွယ်ထားလို့မရနိုင်တဲ့ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြမှုတွေနဲ့ စိတ်မအေးမှုတွေ ရှိနေခဲ့တယ်။ အမွှာနှစ်ယောက်က ဟုန်ရှင်းခရိုင်ထဲမှာ အမှတ်တရပေါင်းမြောက်များစွာရှိခဲ့တယ်။ သို့ပေမယ့် ဒီအမှတ်တရတွေက အသိသာကြီးကိုပဲ ကောင်းမွန်တဲ့အရာတစ်ခုတော့မဟုတ်ခဲ့လေဘူး။
7.12.2020
Monday
_____
Thanks 😉