Gashina
"Kim JiSoo. ..နင်ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ
နာဂါးးးး..."
"Wae....ဘာမှတောင်မပြောရသေးပါဘူး..."
"Yul...လေး...မငိုနဲ့...Unnie ရှိတယ်....
Wae...Wae....ဘာလို့အဲ့လောက်တောင်ငိုနေရတာလဲ ...
Yrrr....နင် ကလေးကို ဘာလုပ်လိုက်တာလဲ..."
"ငါ...ဘာမှမလုပ်ပါဘူး...
ဆီစွတ်ပြီး မြိုချလိုက်ရမလားလို့ပဲပြောလိုက်တာ"
ကလေးက ထိုစကားကို ထပ်ကြားတော့
ပိုပြီးတော့တောင် ငိုလာတာကြောင့်...
Jennie. ..မီးထဖွင့်လိုက်ပြီး
ကလေးကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ ဖက်ထားလိုက်သည်။
"Yul...လေး...wae...wae....ဘာကကြောက်စရာပါလို့လဲ..."
"ဆီစွတ်ပြီး မြိုချပြစ်မယ်တဲ့...အဲ့ဒါက ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်...
အဲ့ မမက Yul လေးကို စားမယ်လို့ပြောတာနဲ့
အတူတူပဲမို့လား...."
.
.
.
.
ကလေးက အကြီးအကျယ် ကိုတွေးပစ်လိုက်တာကြောင့်
တော်တော်လေးကြောက်သွားတယ်ထင်ပါရဲ့....
Jennie. ..ရယ်လဲရယ်ချင်
ကလေးကိုလဲ သနားလာကာ...
ကျောကုန်းလေးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။
"အဲ့ မမက Yul လေးကိုမစားပါဘူး"
"ကြောက်တယ်..."
"အေးပါ အေးပါ သူ့ကိုတစ်ခြားအခန်းမှာ
သွားအိပ်ခိုင်းလိုက်မယ်..."
"Yrrr...ငါတစ်ခြားအခန်းမှာ သွားမအိပ်ဘူးနော် "
"နင်သေချင်နေတာလား ကလေးနဲ့တုပြီးတော့
အပြင်ခနထွက်နေ ပြီးမှ ဝင်လာခဲ့ "
JiSoo. ..ထိုကလေးကိုပေစောင်းစောင်းကြည့်ပြီး
အခန်းအပြင်ခနထွက်ပေးလိုက်သည်။
"အဲ့ဒါကြောင့် သောက်ကလေးမချစ်တတ်တာ
နားကငြီးသေး ချော့ကချော့ရသေး "
JiSoo. ..ခပ်တိုးတိုးပြောရင်း
အခန်းအပြင်ဘက်သို့ ထွက်လာလိုက်သည်။
နာရီဝက်ခန့်ကြာအောင် အိမ်ရှေ့က Sofa ပေါ်မှာ စောင့်နေပေမဲ့
Jennie ဆီက ဘာအချက်ပြတာမျိုးမှ
မရှိလာတာကြောင့်....
အခန်းတံခါးကို အသံမမြည်အောင်ဖွင့်ပြီး
ဝင်သွားလိုက်သည်။
ကလေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲထွေးဖက်ပြီး
တစ်ခြမ်းစောင်းလေးအိပ်နေတဲ့ Jennie ....
JiSoo. ..ခါးထောက်ကာ ရပ်ကြည့်လိုက်ပြီး
ခပ်တိုးတိုးအသံထွက်ကာပြောလိုက်သည်။
"တစ်ကယ်ဆို အဲ့နေရာမှာ ငါဖြစ်ရမှာလေ..."
Jennie. ..ဖျတ်ခနဲ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ပြီး
သူ့ကိုမျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။
JiSoo မီးပိတ်လိုက်ပြီး Jennie နား ဝင်အိပ်လိုက်သည်။
သူမရဲ့ခါးလေးကို ဖက်ဖို့ လက်လှမ်းလိုက်ပေမဲ့
သောက်ကလေးက သူမကိုခွထားတာကြောင့်
JiSoo ထပ်ပြီးရည်ရွယ်ထားတဲ့...$$$$....
"Ahhh....အဲ့ဒါကြောင့် သောက်ကလေးတွေကို
ကြည့်မရတာ...
ငါပြောဘူးတယ်မလား....ကလေးသာရှိလာရင်
သူတို့က ငါပိုင်သမျှ နင့်ဆီကဟာတွေကို
လုသွားကြမှာလို့..."
JiSoo. ..အနောက်ကနေတိုးတိုးလေးပြောရင်း
Jennie ရဲ့ အင်္ကျီစထဲ လက်ကလေးကိုလျှိုဝင်လိုက်တော့....
Jennie. ..သူ့စကားကြောင့်ရော...
သူ့လက်က ဘယ်ဆီကို လှမ်းလာတာလဲဆိုတာကိုပါ
ရိပ်မိတာကြောင့်...
တံတောင်နဲ့ တွတ်ပစ်လိုက်သည်။
"Ahhh...နာတယ်....ခွဲစိတ်ထားတဲ့နေရာကို
ထိမိသွားပြီ Ahhh...."
.
.
.
.
Jennie...ချက်ချင်းပဲ အိပ်နေတဲ့ကလေးကို
ဘေးသို့ အသာအယာချလိုက်ကာ
သူ့ဘက်ကိုလှည့်လာလိုက်သည်။
"နာ...နာသွားတာလား ပြ...ပြ....
Miyannae...."
"ကလေးက အိပ်သွားပြီလား..."
"အင်း အိပ်သွားပြီ...ဘယ်နားကိုထိသွားတာလဲ
အရမ်းနာသွားတာလား..."
Jennie...သူ့ကိုစိုးရိမ်ပြီးထထိုင်လိုက်ပေမဲ့
သူက Jennieကိုဆွဲဖက်လိုက်တာကြောင့်
Jennie...သူ့အပေါ်ကိုရောက်သွားခဲ့သည်။
"Yrrr...ခုနကတော့ နာလို့ဆို..."
"အခု မနာတော့ဘူး..."
"နင်တမင်တကာ လျှောက်ပြောတာမလား "
"ဒါပေါ့...အချစ်ကလေးရဲ့...."
JiSoo.... Jennieကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး
သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို အငမ်းမရ စုပ်ယူပြီး
နမ်းပြစ်လိုက်သည်။
"Yrrrr...ကလေးရှိတယ်လေ...Ahhh....နာ...တယ်
ဖြေးဖြေးနမ်းလေ အားကြီးနဲ့ ..."
Jennieရဲ့ ခပ်တိုးတိုးထွက်လာတဲ့ အသံလေးကို
နည်းနည်းမှ ထပ်မထွက်လာနိုင်အောင်
မွတ်သိပ်စွာထပ်နမ်းပြစ်လိုက်သည်။
JiSoo....သူမရဲ့အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူနမ်းနေရင်း
အရမ်းကိုအူယားလာတာကြောင့်...
ကိုက်မိလိုက်သည်။
Jennie...အရမ်းကိုနာသွားတာကြောင့်
သူ့ပုခုံးကိုရိုက်လိုက်ပြီး နမ်းနေတာကိုရပ်ပြစ်လိုက်သည်။
"အ....ဘာလို့ကိုက်တာလဲ....နာလိုက်တာ
သွေးတောင်ထွက်သွားပြီလားမသိဘူး"
Jennie...သူ့အပေါ်ကနေဖယ်လိုက်ကာ
နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုင်ရင်း ညည်းညူနေလိုက်သည်။
"မီးဖွင့်လိုက်ရမလား"
"မဖွင့်နဲ့"
"...ပြ...ပြ....
သွေးတော့မထွက်လောက်ပါဘူး...
Miyan....အရမ်းကို အူယားလာလို့လေ..."
JiSoo... Jennieအပေါ် အုပ်မိုးကြည့်ရင်း
သူမရဲ့ နူးညံ့နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။
အပြင်က အလင်းရောင်ကြောင့်
Jisoo Jennieကို မြင်နေရသည်။
သူမက မိမိကိုမျက်တောင်မခတ်ပဲ စိုက်ကြည့်နေတာကြောင့်....
"wae ဘာလို့အဲ့လောက်တောင်ကြည့်နေရတာလဲ"
Jennie...သူမပါးလေးကို လက်ဖဝါးလေးနဲ့
ကိုင်လိုက်ပြီး....
"JiSoo...ya....တစ်ကယ်ပဲ နင်လား....
နင်နဲ့တစ်ကယ် အတူထပ်ရှိနေတာလား....
နင်နဲ့ တစ်ကယ် ထပ်ချစ်ရမှာလား...."
"Wae....အိပ်မက်လို့ထင်နေတာလား "
Jennie...မျက်ရည်ဝဲရင်း ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။
"ငါလဲ အခုထိမယုံနိုင်သေးဘူး
အိပ်မက်လို့ထင်နေမိတာ....
နင်နဲ့ထပ်တွေ့ပြီး ထပ်ချစ်ရမယ်လို့
တစ်ကယ်ထင်မထားမိတာ...
အိပ်မက်ဟုတ်လားမဟုတ်လား အတည်ပြုကြည့်ရအောင်လေ..."
"ဘယ်လို အတည်ပြု....yrrrr..."
JiSoo...သူမရဲ့ ညဝတ် အင်္ကျီစလေးကို ဖြည်ချလိုက်သည်။
"အန်ဒွယ် ဘေးမှ ကလေးရှိတယ်လေ..."
"ဒါဆို အပြင်ဘက်သွားကြမလား "
"Yrrr....တော်ပြီ...ခနနေ ကလေးနိုးသွားလို့
ငိုရင် ထပ်ချော့နေရလိမ့်မယ်...
နောက်ရက်မှ..."
"နောက်ရက်အထိ မစောင့်နိုင်ပါဘူး
အခုပဲ...."
"Yrrrr...အ...."
သူမက Jennieရဲ့အဝတ်တွေကိုဆွဲချွတ်ပြစ်ပြီး
လည်ပင်းလေးတွေကိုစနမ်းတော့၏။
Jennie...အလိုက်သင့်လေးမော့ပေးလိုက်သည်။
JiSoo...သူမရဲ့လည်ပင်းလေးတွေကိုနမ်းနေရင်း
မိမိသိပ်ကြိုက်တဲ့ သူမရဲ့တောင်တန်းတွေကို ကာထားတဲ့ Bra လေးကိုပါ ဆွဲချွတ်လိုက်ဖို့ကြိုးစားကြည့်လိုက်သည်။
သို့သော် သူမရဲ့ ကျောပြင်ဘက်က
ချိတ်ကို ဘယ်လိုမှစမ်းမရတာကြောင့်...
"ချိတ်...ချိတ်က ဘယ်နားမှာလဲ မပါဘူးလား "
ချိတ်ကို အရူးတပိုင်းရှာပြီး
အလုပ်များနေတဲ့ သူ့ကိုရယ်ချင်လာတာကြောင့်
Jennie အသံထွက်အောင်ရယ်မိလိုက်သည်။
"Yrrr...ဘာလို့ရယ်နေတာလဲ "
"နင်က အရူးပဲ "
"ချိတ်ကဘယ်မှာလဲ ...."
Jennieဆက်မဖြေနိုင်ပဲ ရယ်ပဲရယ်နေမိလိုက်သည်။
"Yrr...မပြောလဲရတယ်လေ ဒီအတိုင်း..."
"အရှေ့မှာ...."
"ဘယ်လို bra မျိုးမို့လို့ ချိတ်ကို အရှေ့မှာ..."
JiSoo...ထိုသို့ပြောရင်း Bra ရှေ့က ချိတ်ကလေးကိုဖြုတ်လိုက်ပြီးနောက်....
တံတွေးတစ်ချက်မြိုချလိုက်သည်။
မိမိသိပ်ကြိုက်တဲ့ နီညိုညိုချယ်ရီသီးလေးတွေက
မျက်စိရှေ့မှာပဲရှိနေသည်လေ။
JiSoo...ထို ချယ်ရီသီးလေးတွေရဲ့ ထိပ်ဖျားလေးတွေကို
မိမိရဲ့ လက်ထိပ်လေးတွေနဲ့ တို့ထိထားရင်း....
"နောက်ဆို ဒီလို Bra ပဲဝတ် အဆင်ပြေလိုက်တာ"
"အ...အ...Jisoo ya...."
Jennieရဲ့ ညည်းသံနှင်အတူ JiSooရဲ့ လျှာဖျားလေးတွေဟာ
သူသိပ်ကြိုက်တဲ့ တောင်တန်းတွေနဲ့ ချယ်ရီသီးလေးတွေဆီကနေ
နည်းနည်းလေးမှ မရွေ့နိုင်ခဲ့ပေ။
.
.
.
.
"ရ...ရပြီ....လို့....
ကလေးနိုးသွားလိမ့်မယ်လို့..."
တဖြေးဖြေး အောက်ဆင်းဖို့ကြိုးစားနေတဲ့သူ့ကို
Jennie...ရင်ခွင်ထဲရောက်လာအောင်
ဆွဲယူပြီးဖက်ထားလိုက်သည်။
"အားနည်းနေလို့သာပဲနော်
မနည်းများမနည်းရင်....Byuntae...."
"ဘာလဲ မကြိုက်လို့လား ကြိုက်ရဲ့သားနဲ့...
တကယ်က နှာဘူးတာမဟုတ်ပါဘူး
လုပ်ချင်ကိုင်ချင်စိတ်ပြင်းပြတာပါ"
Jennie...သူ့ကို လှုပ်လို့မရအောင်ဖက်ထားလိုက်ပြီး
သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပစ်လိုက်သည်။
"နင်ဟာလေ....အိပ်တော့....ကွာ...."
"မအိပ်ချင်သေးဘူး....ဝမှ မဝသေးတာကို..."
JiSoo Jennieရဲ့တောင်တန်းလေးတွေကို
ခပ်ဖွဖွဆုပ်ကိုင်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
Jennie သူ့နှဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်ရင်း
အတွေးထဲ မနက်က သူphပြောနေတဲ့ပုံရိပ်တွေက ဖြတ်ခနဲ ဝင်လာပြီးနောက်
သူ့ကိုတွန်းဖယ်လိုက်ကာ ရန်တွေ့ဖိုသတိရသွားလေသည်။
"မနက်က နင့်ရဲ့ Chaki ya ကဘယ်သူလဲ"
"Chaki....ဘယ်က Chakiလဲ....
ငါ့မှာနင်ကလွဲပြီး ဘယ်သူမှမရှိပါဘူး....
ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ....Arrr...မနက်က
ငါ ph ပြောတာကိုကြားသွားတာလား
အဲ့ဒါကြောင့်ပြန်သွားတာလား "
"ဟုတ်တယ်...မှန်မှန်လိမ်စမ်း နင်ငါ့ကို ချစ်တယ်ဆိုတာ
ဟုတ်ရဲ့လား ...ငါအခုမှသတိရသွားတယ်...
တကယ်ဆိုငါ...နင့်ကို ခေါ်မလာသင့်ဘူး..."
Jennie....ပြေလျော့နေတဲ့ အင်္ကျီကို
မြန်မြန်ဝတ်လိုက်ပြီး
Jennieကို လာဖက်တဲ့ သူ့ကို တွန်းထုတ်လိုက်သည်။
"Yarrrr...Jen ကကွာ....
အခုချိန်ထိ ထင်ချင်တာထင်တတ်တဲ့
အကျင့်ကမပျောက်သေးဘူးပဲ
မနက်က ph ဆက်တဲ့ သူက Lisa ပါ....
သူအသဲကွဲနေလို့ နှစ်သိမ့်ပေးပါဆိုလို့
စနောက်ပြီးခေါ်လိုက်တာပါ "
"တကယ်လား သူက ဘာလို့အသဲကွဲနေတာတဲ့လဲ "
"Chaeng...ကလက်ထပ်သွားပြီတဲ့လေ..."
"Jinja.....တကယ်ကြီးလား ထင်တောင်မထင်ထားဘူး"
"Jen....ဒီဘက်လှည့်ကွာ....စကားပြောလို့တောင်မဝသေးတာကို "
"မပြောနဲ့တော့ အိပ်တော့ ညနက်နေပြီ..."
"အဲ့ဒါ အဲ့သောက်ကလေးကြောင့်လေ....
စောစောစီးစီးမအိပ်ပဲ....ရစ်နေတာ ..."
Jennie...စကားအရမ်းများနေတဲ့ သူ့ဘက်လှည့်လိုက်ပြီး သူ့ကို Jennieရဲ့ လက်မောင်းပေါ်တင်ကာ
ဖက်ထားလိုက်သည်။
"Oh...ချိုဝါး...Ahhh...ချိုဝါး....
ပျော်လိုက်တာ...."
JiSoo...ထပ်ပြီး Jennieရဲ့ အင်္ကျီစလေးကိုဖြေလိုက်ပြီး....
သူမရဲ့တောင်တန်းတွေပေါ်မှာ
မိမိရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို အလုပ်ပေးလိုက်သည်။
Jennie...ဆိုတာ သူ့အလိုကိုလိုက်ဖို့ အမြဲအဆင်သင့်
ဖြစ်နေခဲ့တဲ့သူပဲမဟုတ်ပါလား။
Jennieသူ့နှုတ်ခမ်းဖျားတွေရဲ့ စုပ်ယူမှုကြောင့်
မျက်လုံးတွေကိုမှိတ်ထားမိပြီး သူ့ပုခုံးတွေကို
ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားရင်း
အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုပါ ကိုက်ထားမိလိုက်တော့သည်။
"Ah...Chaki ya....".
.
.
.
.
6:00 AM
Ring...Ring....
ph ringtoneသံကြောင့် JiSooနိုးလာသည်။
Contactကို ကြည့်ပြီး ချက်ချင်းထူးလိုက်သည်။
"Aww....ဟုတ်ပြီ အခုပဲထွက်လာခဲ့ပါ့မယ်"
မိမိရင်ခွင်ထဲမှာ အိပ်မောကျနေတဲ့ Jennieကို
ကြည့်လိုက်ပြီး သူမ မနိုးအောင်
အသာလေးလက်ကိုထုတ်လိုက်သည်။
ထို့နောက်မနေ့က အဝတ်အစားတွေကိုပဲ
ပြန်လဲလိုက်ပြီး အိပ်မောကျနေတဲ့ Jennieကို
ခနလောက်ထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည်။
စားပွဲပေါ်က ph လေးကို လှမ်းယူကာ
အချိန်ကို ကြည့်လိုက်ပြီးနောက်
*နောက်ကျတော့မှာပဲ *
Jisoo သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို မိမိရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့
ဖိကပ်နမ်းလိုက်သည်။
နှုတ်ခမ်းပေါ်က အထိအတွေ့ကြောင့်
Jennie နိုးလာခဲ့သည်။
"Jen....ပြန်လာခဲ့မယ်နော်..."
JiSooတိုးတိုးလေးပြောကာ သူမရဲ့နှဖူးလေးကို
မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းလိုက်ပြီး
ထလိုက်သည်။
*သူ...ဘယ်သွားမလို့လဲ...အခု ငါ့ကို ထပ် ထားသွားတာလား *
Jennie...ကျောခိုင်းသွားတဲ့ သူ့ကိုမယုံနိုင်တာကြောင့်
သူ့လက်ကလေးကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။
"အခုငါ့ကို ထပ်ထားသွားမလို့လား "
JiSoo... Jennieရဲ့ အသံကြောင့်
ချက်ချင်းပဲပြန်လှည့်လာပြီး
သူမ ဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
"Oh....နိုးသွားတာလား....
အရမ်းအိပ်မောကျနေတဲ့ နင့်ကိုမနှိုးရက်လို့ပါ
ဘာတွေလျှောက်ပြောနေပြန်တာလဲ
ငါကဘာလို့ ထားသွားရမှာလဲ....
အခုမှ ထပ်ချစ်ခွင့်ရတာ...ချစ်လို့တောင်မဝသေးတာကို "
JiSoo ထိုသို့ပြောရင်း သူမရဲ့ပါးလေးကို ထပ်နမ်းလိုက်သည်။
"အဲ့ဒါဆို အခုဘယ်သွားမလို့လဲ မနက်အစောကြီးကို"
"အလုပ်ကိစ္စပေါ်လာလို့ပါ
အဲ့ဒါ...အရေးကြီးတယ်ဆိုပြီး ph ဆက်လာလို့လေ..."
"ငါ့ကိုပြောသွားမှပေါ့ "
"အရမ်းနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်နေတော့
ဘယ်လိုလုပ်နှိုးရက်မှာလဲ...."
"ဒါပေမဲ့လဲ...ငါနိုးလာလို့ နင်မရှိတော့ရင်
ငါဘယ်လိုခံစားရမယ်ဆိုတာ မသိလို့
အဲ့လိုထွက်သွားတာလား "
"ph ဆက်ပြောမှာပေါ့ အချစ်ရဲ့
ပြီးတော့သိပ်လဲမကြာလောက်ပါဘူး
တစ်ရက် နှစ်ရက်ပဲကို...."
Jennie....ဘာကြောင့်မှန်းမသိမျက်ရည်တွေက
ဝေ့တက်လာလေတော့၏။
"Jen....wae...wae...ဘာလို့မျက်ရည်တွေဝဲနေတာလဲ
Arrr ဒီလူ စိတ်မကောင်းဖြစ်အောင်လို့ကွာ..."
JiSoo... Jennieကို ရင်ခွင်ထဲသွင်းကာ
ဖက်ထားလိုက်သည်။
"မသွားလို့မရဘူးလား...."
"အင်း....အရေးကြီးနေလို့လဲ မနက်အစောကြီး
သူတို့ဘက်က ph ဆက်လာတာ....
Appa ရဲ့ Hotel resort ကိစ္စလေ...."
"အင်းပါ အဲ့ဒါဆိုရင်လဲ မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့..."
JiSoo...သူမပုခုံးလေးကိုကိုင်ကာ
ရင်ခွင်ချင်းအပ်ထားတာကို ခွာလိုက်ပြီး
သူမရဲ့ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနှစ်ဖက်ကို
လက်ဖဝါးလေးတွေနဲ့ ခပ်ဖွဖွလေးပွတ်ရင်း
သူမကို သေချာစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
"တကယ် ငါ့ကို ချစ်သေးတာလား..."
Jennie မျက်စောင်းထိုးရင်းခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။
"ကျေးဇူးပဲ ငါ့လိုမကောင်းတဲ့လူကို
အခုလိုထပ်ချစ်ပေးလို့ ....
Jen...
ငါလဲနင့်ကို ချစ်တယ်သိလား..."
JiSooထိုသို့ပြောရင်း သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို
အသံမြည်အောင်နမ်းလိုက်သည်။
ပြီးတော့ လည်ပင်းလေးကိုလဲ ထပ်နမ်းလိုက်ပြီး
အားသုံးကာ စုပ်ယူလိုက်သည်။
"Yrrrr....ငါ ဆိုင်သွားရအုံးမှာ
အဲ့မှာ မလုပ်နဲ့..."
JiSooခေါင်းညိမ့်ပြကာ
ဦးတည်ချက်ပြောင်းလိုက်ပြီး
သူမရဲ့ ရင်ညွှန့်ပေါ်ကို အားသုံးကာ
နုတ်ခမ်းဖျားလေးတွေနှင့် စုပ်ယူလိုက်သည်။
"အ...နာတယ်လို့...Kim JiSoo..."
JiSoo အနမ်းတွေကိုရပ်လိုက်ပြီး
သူမရင်ဘတ်ပေါ်က နီရဲနေတဲ့
love mark လေးကို ကိုင်ကြည့်ရင်း
သူမနဲ့ နှဖူးချင်းထိထားပြီး ခပ်တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။
"ဒီ အရာလေး မပျောက်ခင် ပြန်လာခဲ့မယ်
စောင့်နေနော်"
Jennieခေါင်းညိမ့်ပြပြီး သူ့လက်ချောင်းလေးတွေကို
ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
ထိုအချိန် Jennieဘေးက
ကလေးက ကုန်းရုန်းထလာတာကြောင့်....
"Oh...Yul လေး နိုးလာပြီလား....
လာ Unnieဆီလာ"
Jennie ကလေးကိုခေါ်ကာ ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ထားလိုက်သည်။
"Yrrrr....nor....အဲ့ဒါ ငါ့နေရာနော် "
JiSoo နှုတ်ခမ်းကိုက်ရင်း အံကြိတ်ပြီးပြောတော့
ကလေးက Jennieရင်ခွင်ထဲဝင်ကာ
အလန့်တကြားကုတ်ကပ်ပြီး ဖက်ထားတော့၏။
"နင်ကလဲ ကလေးကို..."
"စတာပါ ဒီကလေးက ငါ့ကိုကြောက်တော့လေ...
ချစ်ဖို့တော့ကောင်းသားပဲ ဒါဆို သွားတော့မယ်..."
"ဘာနဲ့ သွားမှာလဲ "
"taxi နဲ့ "
"ငါ့ကားယူသွားလေ...."
"Arrni....ငါ ကားမမောင်းချင်သေးဘူး "
"အင်းပါ...ဒါဆိုအောက်အထိ လိုက်ပို့မယ် "
"ရပြီ ပြန်အိပ်နေလေ အခုမှ အစောကြီးရှိသေးတာကို"
"မအိပ်တော့ဘူး Yul လေးကိုလဲ ပြင်ဆင်ပေးရအုံးမှာဆိုတော့...
တစ်ခုခု စားသွားလေ ငါပြင်ပေးမယ် "
"တော်ပြီ မနက်အစောကြီးမို့လို့ စားချင်စိတ်မရှိဘူး"
Jennieနဲ့ JiSoo စကားတပြောပြောနဲ့
အိမ်ပေါက်ဝအထိ အတူလျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။
"Yulလေး မမကိုနှုတ်ဆက်လိုက်ပါအုံး
ကောင်းကောင်းသွားပါ ပြန်လာခဲ့ပါလို့ "
.
.
.
"Unnie...ကောင်းကောင်းသွားပါ ပြန်လာခဲ့ပါ"
"po Po ပေးလိုက်ပါအုံး "
Jennieကလေးကို ပွေ့ထားပြီး သူပါးနားကပ်ပေးတော့
Yul လေးက သူ့ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်လေ၏။
JiSooက ပါးလေးကိုဖောင်းပြီးအနမ်းခံ၏။
ပြီးတော့ Jennieရဲ့ နှုတ်ခမ်းနား တိုးလာကာ
သူ့ပါးကို ဖောင်းပြီး အနမ်းခံဖို့စောင့်နေတာကြောင့်
"Yrrr....ကလေးအရှေ့မှာ..."
"နမ်းပါ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး "
Jennie သူ့ပါးလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။
JiSoo ကလေးရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကိုနမ်းလိုက်ပြီး
အပိုဆောင်းအနေနှင့် Jennieရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကိုပါနမ်းလိုက်သည်။
"သွားတော့မယ်...."
"အင်း...Yulလေး တာ့တာ လုပ်လိုက်ပါအုံး "
Jennie ကလေးကိုအောက်ချပြီး တာ့တာလုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။
Jisoo...တံခါးဝမှာ ရပ်ရင်း တာ့တာပြန်လုပ်ပြလိုက်ပြီး
"အခုအခြေအနေက ငါတို့သုံးယောက်က
မိသားစုလိုမျိုးပဲ...
ရုံးသွားတော့မဲ့ Appa ကို ကလေးနဲ့ အမေက
နှုတ်ဆက်နေသလိုမျိုး....
Jennie ya...ငါ့ရင်ထဲမှာ ပျော်ပြီး နွေးထွေးလိုက်တာ"
"အင်း ငါရောပဲ....ရင်ထဲမှာ လိပ်ပြာလေးတွေဝဲနေသလိုပဲ"
JiSooအိမ်ပေါက်ဝကနေ အိမ်ထဲကို ပြန်ဝင်လာပြီး
Jennieရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို
တရှိုက်မက်မက် နမ်းလိုက်သည်။
Jennie သူ့အနမ်းကြောင့် ရင်ခုန်လွန်းပြီး
မတ်တပ်တောင်မရပ်နိုင်အောင်ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
JiSoo jennieနဲ့ နှဖူးချင်းထိထားပြီး
"ချစ်တယ် " လို့ထပ်ပြောလိုက်သည်။
Jennieခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ပြီး
"ငါလဲ နင့်ကိုချစ်တယ်"
"ငါလဲချစ်တယ်လို့ပြန်မဖြေနဲ့ အဲ့ဒါက
ငါချစ်တယ်လို့ပြောလို့ ပြန်ဖြေရတဲ့အဖြေမျိုးကြီး"
"ချစ်တယ် နင်ချစ်တာထက်ငါကပိုချစ်တယ် "
JiSooသူမရဲ့အဖြေကို သဘောကျကာ
သူမကိုထပ်ပြီးအနမ်းပေးလိုက်သည်။
"ဒီနေ့ သွားဖြစ်အုံးမှာလား "
"ဟ ဟ...အင်းပါ သွားမှာပါ Ph ဆက်လိုက်မယ်"
"ငါ့ ph no သိလို့လား "
"စားပွဲပေါ်က နင့် visiting cardလေးယူ
ထားတယ်"
"တစ်ကယ်လို့ နင်ပြန်လာလို့ အိမ်မှာငါမရှိရင်
passwordက ငါ့မွေးနေ့ပဲ "
"ok...တစ်ကယ်သွားပြီနော် "
Jennie နှင့် Yul လေး သူ့ကိုလက်ပြနှုတ်ဆက်ရင်း
ကျန်ရစ်ခဲ့၏။
.
.
.
.
.
ခနအကြာမှာတော့ Jennieရဲ့ Phလေးထဲ
msg တွေက တစ်မိနစ်ခြားတစ်ခါလောက်ကို
ရောက်လာနေတော့၏။
Jennie...ထိုနေ့တစ်နေ့လုံး
ph လေးကိုကြည့်ရင်း ပြုံးနေခဲ့သည်။
ညဘက်ရောက်တော့လဲ ညနက်တဲ့အထိ
သူနဲ့ video callပြောရင်း အချိန်တွေကုန်ခဲ့လိုက်သည်။
"Jen အိပ်ချင်ရင်အိပ်တော့လေ
video call မပိတ်နဲ့ နင်အိပ်တာလေးကြည့်နေချင်လို့ "
"နင်ကရောမအိပ်သေးဘူးလား ညနက်နေပြီလေ
ပြီးတော့ နေကမကောင်းသေးဘူးလေ။
အားနည်းနေသေးတယ်မလား "
"အလုပ်ကိစ္စတွေလက်စသတ်ရအုံးမှာမို့လို့
မအိပ်သေးဘူး ...
အားမနည်းပါဘူး နင့်မျက်နှာလေးတွေ့နေရရင်ကို
အားကအလိုလိုပြည့်နေပြီးသား..."
"အိပ်တော့မယ်နော် ..."
"အင်း အိပ်တော့....ချစ်တယ်နော်..."
"ငါက နင့်ကိုပိုချစ်တယ် "
"Ha...ha....ဟုတ်ပါပြီ....Anneyong..."
.
.
.
.
.
သုံးရက်ခန့်ကြာပြီးနောက်....
"Kim JiSoo...ငါ နင့်ကိုလွမ်းလို့သေတော့မယ်သိလား"
Video call ဖွင့်ဖွင့်ချင်း ကြားလိုက်ရတဲ့ Jennieရဲ့အသံကြောင့်
JiSoo အသံထွက်အောင်ရယ်မိလိုက်သည်။
"အခုထိပြန်မလာသေးဘူးလား
မနက်က ဘာလို့ph မကိုင်တာလဲ...."
JiSoo Taxi ကားထဲဝင်ထိုင်ရင်း
Video callထဲမှာပေါ်နေတဲ့ သူမမျက်နှာလေးကို
နမ်းလိုက်သည်။
"ငါလဲ အခုနင့်ကိုလွမ်းလွန်းလို့ ပြန်လာနေပါပြီ
အချစ်ကလေးရဲ့....
Jen...နင်သိလား ငါ အိမ်ပြန်လာဖို့
တစ်ယောက်ယောက်က မျှော်နေပါလားဆိုတဲ့
ခံစားချက်ကလေ အရမ်းနွေးထွေးလိုက်တာ။
တစ်ကယ် ငါ့ကိုချစ်ပေးမဲ့လူက ဒီလောကကြီးမှာ
နင်ကလွဲပြီး မရှိတော့ဘူးပဲ။"
"သိရင်လဲပြီးတာပဲ မြန်မြန်...လာတော့
တွေ့ချင်နေပြီ"
"ရင်ဘတ်က အရာလေးပျောက်သွားပြီလား"
"အခုထိ ရေးရေးလေးကျန်နေသေးတယ်
ဒီနေ့မှမလာရင် ပျောက်သွားတော့မှာ "
"အင်း...အခုပြန်လာနေပါပြီ....
Jen....အရင်ရက်တွေကတည်းက ငါစဉ်းစားနေခဲ့တာ
ငါ နင့် ဆန္ဒကိုဖြည့်ပေးမယ်။"
"ဘာလဲ...."
"အရင်က နင်ပြောဘူးတယ်မလား
ငါနဲ့တူတဲ့ သမီးလေးရချင်တယ်ဆို
ငါတို့ ကလေးယူရအောင်....
သုတ်ပိုးအလှုခံပြီးတော့ပဲဖြစ်ဖြစ် မွေးစားတာမျိုးပဲဖြစ်ဖြစ်..."
"အင်း...ဘယ်လို...တကယ်လား..."
"တကယ်ပေါ့ ငါမွေးပေးမှာ....
နင်နေချင်တဲ့နိုင်ငံမှာ ငါတို့နှစ်ယောက်တည်းသွားနေကြမယ်....တကယ်....
ငါနင့် ဆန္ဒတွေကိုဖြည့်ပေးချင်တယ်"
"JiSoo ya.....ငါ ငိုချင်လာပြီ....ထင်တောင်မထင်ထားဘူး
နင့်ဆီက ဒီစကားကြားရမယ်လို့...."
"ချစ်လို့ ...ငါချစ်တဲ့နင့်ရဲ့ အလိုဆန္ဒတွေကို
ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး လုပ်ပေးချင်တာ
ငါတတ်နိုင်သမျှပေါ့....
ပြန်လာမှပြောမလို့ပါပဲ နင့်မျက်နှာလေးကိုမြင်တော့
နင် တစ်နာရီစာ လောက်ပဲစောပြီးဝမ်းသာတာမျိုးဖြစ်အောင်ပြောပြလိုက်တာ။"
Jennie ...သူ့စကားတွေကြောင့် တရှုံ့ရှုံ့ငိုနေရင်းနဲ့
"ငါနင့်ကို ဖက်ထားချင်လိုက်တာ..."
"ပြန်လာမှ အားရပါးရဖက်တော့မယ်....
အခုပြန်လာနေပြီလေ
နောက်တစ်နာရီလောက်ဆိုရောက်တော့မယ်
မငိုနဲ့တော့ကွာ နင်ငိုနေတာမြင်တော့
ငါစိတ်မကောင်းဖြစ်နေရတယ်....
လေလိုအလျှင်နှုန်းနဲ့ အခုချက်ချင်း နင့်နားကို
ရောက်ချင်လာပြီ ...ရောက်တော့မှာနော် "
"တစ်ကယ်လား အခုက ဘယ်နားရောက်နေပြီလဲ"
"Arrrr... Ajushi...ဒါကဘယ်နေရာလဲ....
aww.....Jungbu အဝေးပြေးလမ်းမပေါ်မှာ
Yeonpung ဥမင်လှိုင်ခေါင်းနားရောက်ကာနီးတဲ့"
"ဟုတ်လား သိပ်မကြာခင်ရောက်တော့မှာပဲ "
"အင်း....."
"ဒုန်းးးးးး"
"Jisoo ya.....ဘာအသံကြီးလဲ
ဘာဖြစ်တာလဲ...."
"Ajushi ....ဘာ...ဘာဖြစ်တာလဲ
တစ်ယောက်ယောက်ကိုတိုက်မိတာလား
Jen...ပြီးမှပြန်ဆက်လိုက်မယ်
accident ဖြစ်တာထင်တယ်....
ငါဘာမှမဖြစ်ဘူး ငါတို့ကား တစ်ခုခုကိုဝင်တိုက်မိတာ....ဒါပဲနော် "
Jennie...သူ့ကိုစိတ်ပူပြီးဆက်မေးချင်ပေမဲ့
သူက ph ချသွားတာကြောင့် msg ပဲပို့ထားလိုက်သည်။
"စောင့်နေမယ် အချစ်..."
ထိုmsg ကိုပို့ပြီးနောက် ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ
ရေချိုးလိုက်သည်။
JiSoo ph လေးကို ဘောင်းဘီနောက်အိတ်ထဲထဲ့ပြီး
ကားပေါ်ကဆင်းလိုက်သည်။
"Ajushi...ဘာကိုတိုက်မိတာလဲ...."
"သားမင် "
(korea သည် ထူထပ်တဲ့တောင်းတန်းတွေရှိတာနဲ့အညီ
သားမင် သိပ်ပေါသည့်နိုင်ငံလဲဖြစ်သည်။
အခုလိုအဝေးပြေးလမ်းမတွေပေါ်တွေအထိ
သားမင်တွေက ခနခနရောက်လာပြီး
accident လဲ ခနခနဖြစ်တတ်သည်တဲ့။
Accident ကြောင့်သေသွားတဲ့ သားမင်တွေကို
လိုက်ကောက်ပြီး ထိန်းသိမ်းပေးရတဲ့ ရဲတပ်ဖွဲ့ဝန်ထမ်းတွေတောင် ရှိပါသေးသည်တဲ့။
korea ရောက်နေတဲ့ အစ်ကိုတစ်ယောက်ပြောပြလို့သိရတာ ဗဟုသုတ ရတာပေါ့လေ )
"arrr တော်သေးတာပေါ့ လူတိုက်မိတယ်ထင်တာ..."
"မိန်းကလေး ကားထဲဝင်နေလေ...
ဦးလေး သားမင်သေကို ရွှေ့လိုက်ပါအုံးမယ်
လမ်းလယ်ခေါင်မှာဆိုတော့ အန္တရာယ်များတယ်"
"Ajushiနိုင်လို့လား သားမင်က တော်တော်ကြီးတယ်နော် "
"ရတယ် ကားထဲဝင်နေ..."
.
.
.
.
JiSoo ကားသမားဦးလေးကြီးကိုကူညီပြီး
သားမင်ကူရွှေ့ပေးလိုက်သည်။
"ရပြီ မိန်းကလေး ကားပေါ်မှာ သွားထိုင်နေတော့"
"ဒါဆို ကားပေါ်ကပဲ စောင့်လိုက်မယ် Ajushi"
JiSoo ထိုသို့ပြောကာ
ရပ်ထားတဲ့ကားက ကားလမ်းတစ်ဖက်မှာကြောင့်
ထိုကားဆီသို သွားဖို့အလှည့်.....
🔊🔊🔊
ဆူညံတဲ့ ကားဟွန်းသံနဲ့အတူ.....
ဘရိတ်ဆွဲသံအချို့....??
.
.
.
.
.
.
Jennie...ရေချိုးပြီးအဝတ်အစားလဲကာ
သူပြန်လာရင် အဆင်သင့်စားလို့ရအောင်
တစ်ခုခုချက်ဖို့ အပြင်ဘက်ကို ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
"သူ ဘာစားချင်လောက်မလဲ...
အခုချိန်မှချက်ရင် မှီပါ့မလား....
ခုနကတောင်ရောက်ကာနီးပြီဆိုတော့
အားရှိတဲ့အစားအစာတစ်ခုပဲ online ကနေမှာလိုက်ရမလား..."
jennie ph လေးကိုယူကာ Sofa ပေါ်ထိုင်လိုက်ပြီး
သူကြိုက်လောက်မဲ့ အစားအသောက်တွေကို
online ကနေမှာလိုက်သည်။
ph လေးထဲ ဟိုကြည့်သည်ကြည့်လုပ်နေရင်း
Breaking news က မျက်စိရှေ့ ခနခနပေါ်လာလေသည်။
ခနခနပေါ်လာတဲ့ ထို news ကို noti ကနေဖယ်နေရင်းမှ
Yeonpung ဥမင်အတွင်း ယာဉ်လေးစီး ဆင့်တိုက်မှုဖြစ်ပွားဆိုသည့်ခေါင်းစဉ်ကြောင့်
Jennie...နှလုံးခုန်နှုန်းတွေမြန်လာပြီး ထိုသတင်းကို ဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။
အဆိုပါသတင်းထဲတွင် အိမ်စီးကားသုံးစီးနှင့် အတူ
Taxi တစ်စီးပါဝင်ကြောင်းနှင့်
ထိုယာဉ်တိုက်မှုသည်...ဆိုးဆိုးရွားရွားထိခိုက်မှုကြီးဖြစ်ပြီး Taxi ထဲမှ လူနှစ်ဦးစလုံး ထိုနေရာမှာပဲ
သေဆုံးသွားကြောင်းကိုပါ အတည်ပြုပေးထားလေ၏။
Jennie....တုန်ယင်နေတဲ့လက်တွေနဲ့
သူမရဲ့ ချစ်ရသူထံ ph ခေါ်လိုက်သည်။
"အန်ဒွယ် JiSoo ya....နင်တော့မဟုတ်ဘူးမလား
ph ကိုင်ပါ..... JiSoo ya....
အန်ဒွယ်....."
Jennie...တုန်ရီနေတဲ့ လက်တွေနဲ့ phကိုကိုင်ထားရင်း
တဖက်က ph ထူးအလာကိုစောင့်နေလိုက်သည်။
"လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသော တယ်လီဖုန်းမှာ
စက်ပိတ်ထားပါသဖြင့်...."
Jennieရဲ့ ပါးပြင်ပေါ်သို့ မျက်ရည်တွေက
တလှိမ့်လှိမ့်စီးကျလာလေတော့၏။
"JiSoo ya....ငါ့ကို ထပ်မထားသွားနဲ့နော်...
ဒီတစ်ခါပါဆိုရင် ငါသေသွားလိမ့်မယ်
wae...wae...ဘာလို့ ph ကစက်ပိတ်ထားတာလဲ
JiSoo ya....အန်ဒွယ်...."
စက်ပိတ်ထားတဲ့ ph ကို အရူးတစ်ယောင်လို
အဆက်မပြတ်ခေါ်နေရင်း Jennie
ရှိုက်ကြီးတငင်ကို ငိုကြွေးလိုက်သည်။
Tv remoteကိုယူပြီး ချက်ချင်းပဲ tvကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့
ထို breaking newsက ကြောငြာနေဆဲ....
"JiSoo ya.....နင်ပြောတော့ ငါ့ကို ထပ်ပြီးမထားခဲ့တော့ဘူးဆို
နင့်ကြောင့် ငါထပ်ပြီးမနာကျင်စေရတော့ပါဘူးဆို...
အခုတော့ နင်က ကတိမတည်ဘူးပဲ....
ဒီလိုမျိုးကြီးတော့ ငါ့ကိုထားမသွားပါနဲ့
အဲ့ဒီအစား ငါ့ကိုပဲတစ်ခုခုလုပ်လိုက်ပါတော့လား"
Jennie ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုရင်း 112ကိုခေါ်ကာ
ခုနက Accidentအကြောင်းမေးလိုက်သည်။
Taxi ထဲမှာပါတဲ့ ယာဉ်မောင်းနဲ့အတူ
အသက် ၂၆နှစ်အရွယ် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်
သေဆုံးသွားသည်မှာ မှန်ကန်ပါကြောင်းဆိုသည့်
112 ဆီက အဖြေကိုကြားပြီးနောက်
Jennieတစ်ယောက်ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပဲထိုင်ချကာ
ချုံးပွဲချငိုမိလိုက်တော့သည်။
"အန်ဒွယ် JiSoo ya...ဒီလိုမှန်းသိရင်
ငါနင့်ကို သတိရနေပြီ မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့ပါဆိုတဲ့စကားကို
မပြောခဲ့ပါဘူး...အခုတော့....
JiSoo ya....ငါ့ ငါ့ကိုထပ်ပြီးမထားခဲ့ပါနဲ့....
တောင်းပန်ပါတယ်....ပြန်လာခဲ့ပေးပါ...."
.
.
.
.
Jennie...ပါးစပ်ကနေ ထပ်မထားခဲ့ပါနဲ့
JiSoo ya ဆိုတဲ့စကားကိုသာအကြိမ်ကြိမ်ရွတ်နေရင်း
သူမရှိမဲ့နေရာဆီ လိုက်သွားဖို့ ထလိုက်ပေမဲ့
မထနိုင်ပဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့သာ ပြိုလဲကျသွားခဲ့လေတော့၏။
မျက်ရည်တွေက တားမရအောင်
တသွင်သွင်စီးကျလာပြီး ရှိုက်ရှိုက်ကာ ငိုနေမှုကြောင့်
ရင်ဘတ်တခုလုံးလဲ ရစရာမရှိအောင်နာကျင်လွန်းနေခဲ့ကာ အသက်ရှုလဲကျပ်လာတော့၏။
Jennie...ကြိုးစားပြီး ထနေပေမဲ့
အလွန်အကျွံငိုကြွေးမှုနဲ့
စိတ်ဒဏ်ရာရဲ့နာကျင်မှုကြောင့်...
Jennieရဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးမှောင်မိုက်သွားပြီး
လောကကြီးနှင့် အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားတော့၏။
"JiSoo... JiSoo...ya....
ငါ့ကို ထပ်ပြီးမထားခဲ့နဲ့နော်....
နင်ပေးတဲ့ကတိတည်ရမယ်နော်....
ငါ...အသက်ရှူကျပ်လိုက်တာ ... JiSoo ya...
ကျေးဇူးပြုပြီးငါ့ကို မထားခဲ့ပါနဲ့....
တစ်ကယ်တောင်းပန်ပါတယ်....
နင့်သဘောအတိုင်းငါ့ကိုထပ်မထားခဲ့ပါနဲ့
ငါ ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး
ပြန်လာခဲ့ပေးပါ... JiSoo ya...."
Jennie....ဒီအိပ်မက်ရှည်ကြီးကို သိပ်မုန်းတာပဲ...
ဒါသာ အိပ်မက်ဆိုရင် အခုပဲဖြစ်ဖြစ်
နိုးထလိုက်ချင်ပြီ...
ဒီအိပ်မက်ကြီးက နာကျင်လိုက်တာလေ...
JiSoo ya...အန်ဒွယ် ငါ့ကို ထပ်ပြီးမထားခဲ့ပါနဲ့...
.
.
.
.
တဖြေးဖြေးဝေးကွာသွားတဲ့ သူ့နောက်ကျောပြင်ကို
ကြည့်ရင်းလှမ်းခေါ်နေပေမဲ့
သူမကတော့ အရင်တုန်းကအတိုင်း
တစ်ချက်လေးမှတောင် Jennieကို လှည့်မကြည့်ပဲ
ကျောခိုင်းသွားခဲ့လေတော့သည်။
.
.
.
.
.
အချစ်ဆိုတာ
ပျော်ရွှင်စရာများနဲ့အတူ
ကြေကွဲခြင်းများကိုလဲ
အတူယူဆောင်လာခဲ့တတ်၏။
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Gashina (မထားခဲ့ပါနဲ့)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Zawgyi ver
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Gashina
"Kim JiSoo. ..နင္ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ
နာဂါးးးး..."
"Wae....ဘာမွေတာင္မေျပာရေသးပါဘူး..."
"Yul...ေလး...မငိုနဲ႕...Unnie ရွိတယ္....
Wae...Wae....ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္ငိုေနရတာလဲ ...
Yrrr....နင္ ကေလးကို ဘာလုပ္လိုက္တာလဲ..."
"ငါ...ဘာမွမလုပ္ပါဘူး...
ဆီစြတ္ၿပီး ၿမိဳခ်လိဳက္ရမလားလို႔ပဲေျပာလိုက္တာ"
ကေလးက ထိုစကားကို ထပ္ၾကားေတာ့
ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ငိုလာတာေၾကာင့္...
Jennie. ..မီးထဖြင့္လိုက္ၿပီး
ကေလးကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ ဖက္ထားလိုက္သည္။
"Yul...ေလး...wae...wae....ဘာကေၾကာက္စရာပါလို႔လဲ..."
"ဆီစြတ္ၿပီး ၿမိဳခ်ျပစ္မယ္တဲ့...အဲ့ဒါက ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္...
အဲ့ မမက Yul ေလးကို စားမယ္လို႔ေျပာတာနဲ႕
အတူတူပဲမို႔လား...."
.
.
.
.
ကေလးက အႀကီးအက်ယ္ ကိုေတြးပစ္လိုက္တာေၾကာင့္
ေတာ္ေတာ္ေလးေၾကာက္သြားတယ္ထင္ပါရဲ႕....
Jennie. ..ရယ္လဲရယ္ခ်င္
ကေလးကိုလဲ သနားလာကာ...
ေက်ာကုန္းေလးကို ပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။
"အဲ့ မမက Yul ေလးကိုမစားပါဘူး"
"ေၾကာက္တယ္..."
"ေအးပါ ေအးပါ သူ႕ကိုတစ္ျခားအခန္းမွာ
သြားအိပ္ခိုင္းလိုက္မယ္..."
"Yrrr...ငါတစ္ျခားအခန္းမွာ သြားမအိပ္ဘူးေနာ္ "
"နင္ေသခ်င္ေနတာလား ကေလးနဲ႕တုၿပီးေတာ့
အျပင္ခနထြက္ေန ၿပီးမွ ဝင္လာခဲ့ "
JiSoo. ..ထိုကေလးကိုေပေစာင္းေစာင္းၾကည့္ၿပီး
အခန္းအျပင္ခနထြက္ေပးလိုက္သည္။
"အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေသာက္ကေလးမခ်စ္တတ္တာ
နားကၿငီးေသး ေခ်ာ့ကေခ်ာ့ရေသး "
JiSoo. ..ခပ္တိုးတိုးေျပာရင္း
အခန္းအျပင္ဘက္သို႔ ထြက္လာလိုက္သည္။
နာရီဝက္ခန့္ၾကာေအာင္ အိမ္ေရွ႕က Sofa ေပၚမွာ ေစာင့္ေနေပမဲ့
Jennie ဆီက ဘာအခ်က္ျပတာမ်ိဳးမွ
မရွိလာတာေၾကာင့္....
အခန္းတံခါးကို အသံမျမည္ေအာင္ဖြင့္ၿပီး
ဝင္သြားလိုက္သည္။
ကေလးကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲေထြးဖက္ၿပီး
တစ္ျခမ္းေစာင္းေလးအိပ္ေနတဲ့ Jennie ....
JiSoo. ..ခါးေထာက္ကာ ရပ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး
ခပ္တိုးတိုးအသံထြက္ကာေျပာလိုက္သည္။
"တစ္ကယ္ဆို အဲ့ေနရာမွာ ငါျဖစ္ရမွာေလ..."
Jennie. ..ဖ်တ္ခနဲ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ၿပီး
သူ႕ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္သည္။
JiSoo မီးပိတ္လိုက္ၿပီး Jennie နား ဝင္အိပ္လိုက္သည္။
သူမရဲ႕ခါးေလးကို ဖက္ဖို႔ လက္လွမ္းလိုက္ေပမဲ့
ေသာက္ကေလးက သူမကိုခြထားတာေၾကာင့္
JiSoo ထပ္ၿပီးရည္႐ြယ္ထားတဲ့...$$$$....
"Ahhh....အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေသာက္ကေလးေတြကို
ၾကည့္မရတာ...
ငါေျပာဘူးတယ္မလား....ကေလးသာရွိလာရင္
သူတို႔က ငါပိုင္သမွ် နင့္ဆီကဟာေတြကို
လုသြားၾကမွာလို႔..."
JiSoo. ..အေနာက္ကေနတိုးတိုးေလးေျပာရင္း
Jennie ရဲ႕ အကၤ်ီစထဲ လက္ကေလးကိုလွ်ိုဝင္လိုက္ေတာ့....
Jennie. ..သူ႕စကားေၾကာင့္ေရာ...
သူ႕လက္က ဘယ္ဆီကို လွမ္းလာတာလဲဆိုတာကိုပါ
ရိပ္မိတာေၾကာင့္...
တံေတာင္နဲ႕ တြတ္ပစ္လိုက္သည္။
"Ahhh...နာတယ္....ခြဲစိတ္ထားတဲ့ေနရာကို
ထိမိသြားၿပီ Ahhh...."
.
.
.
.
Jennie...ခ်က္ခ်င္းပဲ အိပ္ေနတဲ့ကေလးကို
ေဘးသို႔ အသာအယာခ်လိဳက္ကာ
သူ႕ဘက္ကိုလွည့္လာလိုက္သည္။
"နာ...နာသြားတာလား ျပ...ျပ....
Miyannae...."
"ကေလးက အိပ္သြားၿပီလား..."
"အင္း အိပ္သြားၿပီ...ဘယ္နားကိုထိသြားတာလဲ
အရမ္းနာသြားတာလား..."
Jennie...သူ႕ကိုစိုးရိမ္ၿပီးထထိုင္လိုက္ေပမဲ့
သူက Jennieကိုဆြဲဖက္လိုက္တာေၾကာင့္
Jennie...သူ႕အေပၚကိုေရာက္သြားခဲ့သည္။
"Yrrr...ခုနကေတာ့ နာလို႔ဆို..."
"အခု မနာေတာ့ဘူး..."
"နင္တမင္တကာ ေလွ်ာက္ေျပာတာမလား "
"ဒါေပါ့...အခ်စ္ကေလးရဲ႕...."
JiSoo.... Jennieကို ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး
သူမရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို အငမ္းမရ စုပ္ယူၿပီး
နမ္းျပစ္လိုက္သည္။
"Yrrrr...ကေလးရွိတယ္ေလ...Ahhh....နာ...တယ္
ေျဖးေျဖးနမ္းေလ အားႀကီးနဲ႕ ..."
Jennieရဲ႕ ခပ္တိုးတိုးထြက္လာတဲ့ အသံေလးကို
နည္းနည္းမွ ထပ္မထြက္လာနိုင္ေအာင္
မြတ္သိပ္စြာထပ္နမ္းျပစ္လိုက္သည္။
JiSoo....သူမရဲ႕ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္ယူနမ္းေနရင္း
အရမ္းကိုအူယားလာတာေၾကာင့္...
ကိုက္မိလိုက္သည္။
Jennie...အရမ္းကိုနာသြားတာေၾကာင့္
သူ႕ပုခုံးကိုရိုက္လိုက္ၿပီး နမ္းေနတာကိုရပ္ျပစ္လိုက္သည္။
"အ....ဘာလို႔ကိုက္တာလဲ....နာလိုက္တာ
ေသြးေတာင္ထြက္သြားၿပီလားမသိဘူး"
Jennie...သူ႕အေပၚကေနဖယ္လိုက္ကာ
ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုင္ရင္း ညည္းၫူေနလိုက္သည္။
"မီးဖြင့္လိုက္ရမလား"
"မဖြင့္နဲ႕"
"...ျပ...ျပ....
ေသြးေတာ့မထြက္ေလာက္ပါဘူး...
Miyan....အရမ္းကို အူယားလာလို႔ေလ..."
JiSoo... Jennieအေပၚ အုပ္မိုးၾကည့္ရင္း
သူမရဲ႕ ႏူးညံ့ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။
အျပင္က အလင္းေရာင္ေၾကာင့္
Jisoo Jennieကို ျမင္ေနရသည္။
သူမက မိမိကိုမ်က္ေတာင္မခတ္ပဲ စိုက္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္....
"wae ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္ၾကည့္ေနရတာလဲ"
Jennie...သူမပါးေလးကို လက္ဖဝါးေလးနဲ႕
ကိုင္လိုက္ၿပီး....
"JiSoo...ya....တစ္ကယ္ပဲ နင္လား....
နင္နဲ႕တစ္ကယ္ အတူထပ္ရွိေနတာလား....
နင္နဲ႕ တစ္ကယ္ ထပ္ခ်စ္ရမွာလား...."
"Wae....အိပ္မက္လို႔ထင္ေနတာလား "
Jennie...မ်က္ရည္ဝဲရင္း ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္သည္။
"ငါလဲ အခုထိမယုံနိုင္ေသးဘူး
အိပ္မက္လို႔ထင္ေနမိတာ....
နင္နဲ႕ထပ္ေတြ႕ၿပီး ထပ္ခ်စ္ရမယ္လို႔
တစ္ကယ္ထင္မထားမိတာ...
အိပ္မက္ဟုတ္လားမဟုတ္လား အတည္ျပဳၾကည့္ရေအာင္ေလ..."
"ဘယ္လို အတည္ျပဳ....yrrrr..."
JiSoo...သူမရဲ႕ ညဝတ္ အကၤ်ီစေလးကို ျဖည္ခ်လိဳက္သည္။
"အန္ဒြယ္ ေဘးမွ ကေလးရွိတယ္ေလ..."
"ဒါဆို အျပင္ဘက္သြားၾကမလား "
"Yrrr....ေတာ္ၿပီ...ခနေန ကေလးနိုးသြားလို႔
ငိုရင္ ထပ္ေခ်ာ့ေနရလိမ့္မယ္...
ေနာက္ရက္မွ..."
"ေနာက္ရက္အထိ မေစာင့္နိုင္ပါဘူး
အခုပဲ...."
"Yrrrr...အ...."
သူမက Jennieရဲ႕အဝတ္ေတြကိုဆြဲခြၽတ္ျပစ္ၿပီး
လည္ပင္းေလးေတြကိုစနမ္းေတာ့၏။
Jennie...အလိုက္သင့္ေလးေမာ့ေပးလိုက္သည္။
JiSoo...သူမရဲ႕လည္ပင္းေလးေတြကိုနမ္းေနရင္း
မိမိသိပ္ႀကိဳက္တဲ့ သူမရဲ႕ေတာင္တန္းေတြကို ကာထားတဲ့ Bra ေလးကိုပါ ဆြဲခြၽတ္လိုက္ဖို႔ႀကိဳးစားၾကည့္လိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ သူမရဲ႕ ေက်ာျပင္ဘက္က
ခ်ိတ္ကို ဘယ္လိုမွစမ္းမရတာေၾကာင့္...
"ခ်ိတ္...ခ်ိတ္က ဘယ္နားမွာလဲ မပါဘူးလား "
ခ်ိတ္ကို အ႐ူးတပိုင္းရွာၿပီး
အလုပ္မ်ားေနတဲ့ သူ႕ကိုရယ္ခ်င္လာတာေၾကာင့္
Jennie အသံထြက္ေအာင္ရယ္မိလိုက္သည္။
"Yrrr...ဘာလို႔ရယ္ေနတာလဲ "
"နင္က အ႐ူးပဲ "
"ခ်ိတ္ကဘယ္မွာလဲ ...."
Jennieဆက္မေျဖနိုင္ပဲ ရယ္ပဲရယ္ေနမိလိုက္သည္။
"Yrr...မေျပာလဲရတယ္ေလ ဒီအတိုင္း..."
"အေရွ႕မွာ...."
"ဘယ္လို bra မ်ိဳးမို႔လို႔ ခ်ိတ္ကို အေရွ႕မွာ..."
JiSoo...ထိုသို႔ေျပာရင္း Bra ေရွ႕က ခ်ိတ္ကေလးကိုျဖဳတ္လိုက္ၿပီးေနာက္....
တံေတြးတစ္ခ်က္ၿမိဳခ်လိဳက္သည္။
မိမိသိပ္ႀကိဳက္တဲ့ နီညိုညိုခ်ယ္ရီသီးေလးေတြက
မ်က္စိေရွ႕မွာပဲရွိေနသည္ေလ။
JiSoo...ထို ခ်ယ္ရီသီးေလးေတြရဲ႕ ထိပ္ဖ်ားေလးေတြကို
မိမိရဲ႕ လက္ထိပ္ေလးေတြနဲ႕ တို႔ထိထားရင္း....
"ေနာက္ဆို ဒီလို Bra ပဲဝတ္ အဆင္ေျပလိုက္တာ"
"အ...အ...Jisoo ya...."
Jennieရဲ႕ ညည္းသံႏွင္အတူ JiSooရဲ႕ လွ်ာဖ်ားေလးေတြဟာ
သူသိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ေတာင္တန္းေတြနဲ႕ ခ်ယ္ရီသီးေလးေတြဆီကေန
နည္းနည္းေလးမွ မေ႐ြ႕နိုင္ခဲ့ေပ။
.
.
.
.
"ရ...ရၿပီ....လို႔....
ကေလးနိုးသြားလိမ့္မယ္လို႔..."
တေျဖးေျဖး ေအာက္ဆင္းဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့သူ႕ကို
Jennie...ရင္ခြင္ထဲေရာက္လာေအာင္
ဆြဲယူၿပီးဖက္ထားလိုက္သည္။
"အားနည္းေနလို႔သာပဲေနာ္
မနည္းမ်ားမနည္းရင္....Byuntae...."
"ဘာလဲ မႀကိဳက္လို႔လား ႀကိဳက္ရဲ႕သားနဲ႕...
တကယ္က ႏွာဘူးတာမဟုတ္ပါဘူး
လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ျပင္းျပတာပါ"
Jennie...သူ႕ကို လႈပ္လို႔မရေအာင္ဖက္ထားလိုက္ၿပီး
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ပစ္လိုက္သည္။
"နင္ဟာေလ....အိပ္ေတာ့....ကြာ...."
"မအိပ္ခ်င္ေသးဘူး....ဝမွ မဝေသးတာကို..."
JiSoo Jennieရဲ႕ေတာင္တန္းေလးေတြကို
ခပ္ဖြဖြဆုပ္ကိုင္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။
Jennie သူ႕ႏွဖူးေလးကိုနမ္းလိုက္ရင္း
အေတြးထဲ မနက္က သူphေျပာေနတဲ့ပုံရိပ္ေတြက ျဖတ္ခနဲ ဝင္လာၿပီးေနာက္
သူ႕ကိုတြန္းဖယ္လိုက္ကာ ရန္ေတြ႕ဖိုသတိရသြားေလသည္။
"မနက္က နင့္ရဲ႕ Chaki ya ကဘယ္သူလဲ"
"Chaki....ဘယ္က Chakiလဲ....
ငါ့မွာနင္ကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွမရွိပါဘူး....
ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ....Arrr...မနက္က
ငါ ph ေျပာတာကိုၾကားသြားတာလား
အဲ့ဒါေၾကာင့္ျပန္သြားတာလား "
"ဟုတ္တယ္...မွန္မွန္လိမ္စမ္း နင္ငါ့ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
ဟုတ္ရဲ႕လား ...ငါအခုမွသတိရသြားတယ္...
တကယ္ဆိုငါ...နင့္ကို ေခၚမလာသင့္ဘူး..."
Jennie....ေျပေလ်ာ့ေနတဲ့ အကၤ်ီကို
ျမန္ျမန္ဝတ္လိုက္ၿပီး
Jennieကို လာဖက္တဲ့ သူ႕ကို တြန္းထုတ္လိုက္သည္။
"Yarrrr...Jen ကကြာ....
အခုခ်ိန္ထိ ထင္ခ်င္တာထင္တတ္တဲ့
အက်င့္ကမေပ်ာက္ေသးဘူးပဲ
မနက္က ph ဆက္တဲ့ သူက Lisa ပါ....
သူအသဲကြဲေနလို႔ ႏွစ္သိမ့္ေပးပါဆိုလို႔
စေနာက္ၿပီးေခၚလိုက္တာပါ "
"တကယ္လား သူက ဘာလို႔အသဲကြဲေနတာတဲ့လဲ "
"Chaeng...ကလက္ထပ္သြားၿပီတဲ့ေလ..."
"Jinja.....တကယ္ႀကီးလား ထင္ေတာင္မထင္ထားဘူး"
"Jen....ဒီဘက္လွည့္ကြာ....စကားေျပာလို႔ေတာင္မဝေသးတာကို "
"မေျပာနဲ႕ေတာ့ အိပ္ေတာ့ ညနက္ေနၿပီ..."
"အဲ့ဒါ အဲ့ေသာက္ကေလးေၾကာင့္ေလ....
ေစာေစာစီးစီးမအိပ္ပဲ....ရစ္ေနတာ ..."
Jennie...စကားအရမ္းမ်ားေနတဲ့ သူ႕ဘက္လွည့္လိုက္ၿပီး သူ႕ကို Jennieရဲ႕ လက္ေမာင္းေပၚတင္ကာ
ဖက္ထားလိုက္သည္။
"Oh...ခ်ိဳဝါး...Ahhh...ခ်ိဳဝါး....
ေပ်ာ္လိုက္တာ...."
JiSoo...ထပ္ၿပီး Jennieရဲ႕ အကၤ်ီစေလးကိုေျဖလိုက္ၿပီး....
သူမရဲ႕ေတာင္တန္းေတြေပၚမွာ
မိမိရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို အလုပ္ေပးလိုက္သည္။
Jennie...ဆိုတာ သူ႕အလိုကိုလိုက္ဖို႔ အၿမဲအဆင္သင့္
ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့သူပဲမဟုတ္ပါလား။
Jennieသူ႕ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေတြရဲ႕ စုပ္ယူမႈေၾကာင့္
မ်က္လုံးေတြကိုမွိတ္ထားမိၿပီး သူ႕ပုခုံးေတြကို
ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားရင္း
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုပါ ကိုက္ထားမိလိုက္ေတာ့သည္။
"Ah...Chaki ya....".
.
.
.
.
6:00 AM
Ring...Ring....
ph ringtoneသံေၾကာင့္ JiSooနိုးလာသည္။
Contactကို ၾကည့္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းထူးလိုက္သည္။
"Aww....ဟုတ္ၿပီ အခုပဲထြက္လာခဲ့ပါ့မယ္"
မိမိရင္ခြင္ထဲမွာ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ Jennieကို
ၾကည့္လိုက္ၿပီး သူမ မနိုးေအာင္
အသာေလးလက္ကိုထုတ္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္မေန႕က အဝတ္အစားေတြကိုပဲ
ျပန္လဲလိုက္ၿပီး အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ Jennieကို
ခနေလာက္ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
စားပြဲေပၚက ph ေလးကို လွမ္းယူကာ
အခ်ိန္ကို ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္
*ေနာက္က်ေတာ့မွာပဲ *
Jisoo သူမရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို မိမိရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႕
ဖိကပ္နမ္းလိုက္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းေပၚက အထိအေတြ႕ေၾကာင့္
Jennie နိုးလာခဲ့သည္။
"Jen....ျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္..."
JiSooတိုးတိုးေလးေျပာကာ သူမရဲ႕ႏွဖူးေလးကို
ျမတ္ျမတ္နိုးနိုး နမ္းလိုက္ၿပီး
ထလိုက္သည္။
*သူ...ဘယ္သြားမလို႔လဲ...အခု ငါ့ကို ထပ္ ထားသြားတာလား *
Jennie...ေက်ာခိုင္းသြားတဲ့ သူ႕ကိုမယုံနိုင္တာေၾကာင့္
သူ႕လက္ကေလးကို လွမ္းဆြဲလိုက္သည္။
"အခုငါ့ကို ထပ္ထားသြားမလို႔လား "
JiSoo... Jennieရဲ႕ အသံေၾကာင့္
ခ်က္ခ်င္းပဲျပန္လွည့္လာၿပီး
သူမ ေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"Oh....နိုးသြားတာလား....
အရမ္းအိပ္ေမာက်ေနတဲ့ နင့္ကိုမႏွိုးရက္လို႔ပါ
ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနျပန္တာလဲ
ငါကဘာလို႔ ထားသြားရမွာလဲ....
အခုမွ ထပ္ခ်စ္ခြင့္ရတာ...ခ်စ္လို႔ေတာင္မဝေသးတာကို "
JiSoo ထိုသို႔ေျပာရင္း သူမရဲ႕ပါးေလးကို ထပ္နမ္းလိုက္သည္။
"အဲ့ဒါဆို အခုဘယ္သြားမလို႔လဲ မနက္အေစာႀကီးကို"
"အလုပ္ကိစၥေပၚလာလို႔ပါ
အဲ့ဒါ...အေရးႀကီးတယ္ဆိုၿပီး ph ဆက္လာလို႔ေလ..."
"ငါ့ကိုေျပာသြားမွေပါ့ "
"အရမ္းႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေနေတာ့
ဘယ္လိုလုပ္ႏွိုးရက္မွာလဲ...."
"ဒါေပမဲ့လဲ...ငါနိုးလာလို႔ နင္မရွိေတာ့ရင္
ငါဘယ္လိုခံစားရမယ္ဆိုတာ မသိလို႔
အဲ့လိုထြက္သြားတာလား "
"ph ဆက္ေျပာမွာေပါ့ အခ်စ္ရဲ႕
ၿပီးေတာ့သိပ္လဲမၾကာေလာက္ပါဘူး
တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ပဲကို...."
Jennie....ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိမ်က္ရည္ေတြက
ေဝ့တက္လာေလေတာ့၏။
"Jen....wae...wae...ဘာလို႔မ်က္ရည္ေတြဝဲေနတာလဲ
Arrr ဒီလူ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေအာင္လို႔ကြာ..."
JiSoo... Jennieကို ရင္ခြင္ထဲသြင္းကာ
ဖက္ထားလိုက္သည္။
"မသြားလို႔မရဘူးလား...."
"အင္း....အေရးႀကီးေနလို႔လဲ မနက္အေစာႀကီး
သူတို႔ဘက္က ph ဆက္လာတာ....
Appa ရဲ႕ Hotel resort ကိစၥေလ...."
"အင္းပါ အဲ့ဒါဆိုရင္လဲ ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့..."
JiSoo...သူမပုခုံးေလးကိုကိုင္ကာ
ရင္ခြင္ခ်င္းအပ္ထားတာကို ခြာလိုက္ၿပီး
သူမရဲ႕ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးႏွစ္ဖက္ကို
လက္ဖဝါးေလးေတြနဲ႕ ခပ္ဖြဖြေလးပြတ္ရင္း
သူမကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
"တကယ္ ငါ့ကို ခ်စ္ေသးတာလား..."
Jennie မ်က္ေစာင္းထိုးရင္းေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္သည္။
"ေက်းဇူးပဲ ငါ့လိုမေကာင္းတဲ့လူကို
အခုလိုထပ္ခ်စ္ေပးလို႔ ....
Jen...
ငါလဲနင့္ကို ခ်စ္တယ္သိလား..."
JiSooထိုသို႔ေျပာရင္း သူမရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
အသံျမည္ေအာင္နမ္းလိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ လည္ပင္းေလးကိုလဲ ထပ္နမ္းလိုက္ၿပီး
အားသုံးကာ စုပ္ယူလိုက္သည္။
"Yrrrr....ငါ ဆိုင္သြားရအုံးမွာ
အဲ့မွာ မလုပ္နဲ႕..."
JiSooေခါင္းညိမ့္ျပကာ
ဦးတည္ခ်က္ေျပာင္းလိုက္ၿပီး
သူမရဲ႕ ရင္ၫႊန႔္ေပၚကို အားသုံးကာ
ႏုတ္ခမ္းဖ်ားေလးေတြႏွင့္ စုပ္ယူလိုက္သည္။
"အ...နာတယ္လို႔...Kim JiSoo..."
JiSoo အနမ္းေတြကိုရပ္လိုက္ၿပီး
သူမရင္ဘတ္ေပၚက နီရဲေနတဲ့
love mark ေလးကို ကိုင္ၾကည့္ရင္း
သူမနဲ႕ ႏွဖူးခ်င္းထိထားၿပီး ခပ္တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္။
"ဒီ အရာေလး မေပ်ာက္ခင္ ျပန္လာခဲ့မယ္
ေစာင့္ေနေနာ္"
Jennieေခါင္းညိမ့္ျပၿပီး သူ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို
ျဖစ္ညွစ္ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
ထိုအခ်ိန္ Jennieေဘးက
ကေလးက ကုန္း႐ုန္းထလာတာေၾကာင့္....
"Oh...Yul ေလး နိုးလာၿပီလား....
လာ Unnieဆီလာ"
Jennie ကေလးကိုေခၚကာ ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားလိုက္သည္။
"Yrrrr....nor....အဲ့ဒါ ငါ့ေနရာေနာ္ "
JiSoo ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ရင္း အံႀကိတ္ၿပီးေျပာေတာ့
ကေလးက Jennieရင္ခြင္ထဲဝင္ကာ
အလန႔္တၾကားကုတ္ကပ္ၿပီး ဖက္ထားေတာ့၏။
"နင္ကလဲ ကေလးကို..."
"စတာပါ ဒီကေလးက ငါ့ကိုေၾကာက္ေတာ့ေလ...
ခ်စ္ဖို႔ေတာ့ေကာင္းသားပဲ ဒါဆို သြားေတာ့မယ္..."
"ဘာနဲ႕ သြားမွာလဲ "
"taxi နဲ႕ "
"ငါ့ကားယူသြားေလ...."
"Arrni....ငါ ကားမေမာင္းခ်င္ေသးဘူး "
"အင္းပါ...ဒါဆိုေအာက္အထိ လိုက္ပို႔မယ္ "
"ရၿပီ ျပန္အိပ္ေနေလ အခုမွ အေစာႀကီးရွိေသးတာကို"
"မအိပ္ေတာ့ဘူး Yul ေလးကိုလဲ ျပင္ဆင္ေပးရအုံးမွာဆိုေတာ့...
တစ္ခုခု စားသြားေလ ငါျပင္ေပးမယ္ "
"ေတာ္ၿပီ မနက္အေစာႀကီးမို႔လို႔ စားခ်င္စိတ္မရွိဘူး"
Jennieနဲ႕ JiSoo စကားတေျပာေျပာနဲ႕
အိမ္ေပါက္ဝအထိ အတူေလွ်ာက္လာခဲ့လိုက္သည္။
"Yulေလး မမကိုႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါအုံး
ေကာင္းေကာင္းသြားပါ ျပန္လာခဲ့ပါလို႔ "
.
.
.
"Unnie...ေကာင္းေကာင္းသြားပါ ျပန္လာခဲ့ပါ"
"po Po ေပးလိုက္ပါအုံး "
Jennieကေလးကို ေပြ႕ထားၿပီး သူပါးနားကပ္ေပးေတာ့
Yul ေလးက သူ႕ပါးေလးကိုနမ္းလိုက္ေလ၏။
JiSooက ပါးေလးကိုေဖာင္းၿပီးအနမ္းခံ၏။
ၿပီးေတာ့ Jennieရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းနား တိုးလာကာ
သူ႕ပါးကို ေဖာင္းၿပီး အနမ္းခံဖို႔ေစာင့္ေနတာေၾကာင့္
"Yrrr....ကေလးအေရွ႕မွာ..."
"နမ္းပါ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး "
Jennie သူ႕ပါးေလးကို ငုံ႕နမ္းလိုက္သည္။
JiSoo ကေလးရဲ႕ ပါးႏွစ္ဖက္ကိုနမ္းလိုက္ၿပီး
အပိုေဆာင္းအေနႏွင့္ Jennieရဲ႕ ပါးႏွစ္ဖက္ကိုပါနမ္းလိုက္သည္။
"သြားေတာ့မယ္...."
"အင္း...Yulေလး တာ့တာ လုပ္လိုက္ပါအုံး "
Jennie ကေလးကိုေအာက္ခ်ၿပီး တာ့တာလုပ္ခိုင္းလိုက္သည္။
Jisoo...တံခါးဝမွာ ရပ္ရင္း တာ့တာျပန္လုပ္ျပလိုက္ၿပီး
"အခုအေျခအေနက ငါတို႔သုံးေယာက္က
မိသားစုလိုမ်ိဳးပဲ...
႐ုံးသြားေတာ့မဲ့ Appa ကို ကေလးနဲ႕ အေမက
ႏႈတ္ဆက္ေနသလိုမ်ိဳး....
Jennie ya...ငါ့ရင္ထဲမွာ ေပ်ာ္ၿပီး ေႏြးေထြးလိုက္တာ"
"အင္း ငါေရာပဲ....ရင္ထဲမွာ လိပ္ျပာေလးေတြဝဲေနသလိုပဲ"
JiSooအိမ္ေပါက္ဝကေန အိမ္ထဲကို ျပန္ဝင္လာၿပီး
Jennieရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
တရွိုက္မက္မက္ နမ္းလိုက္သည္။
Jennie သူ႕အနမ္းေၾကာင့္ ရင္ခုန္လြန္းၿပီး
မတ္တပ္ေတာင္မရပ္နိုင္ေအာင္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။
JiSoo jennieနဲ႕ ႏွဖူးခ်င္းထိထားၿပီး
"ခ်စ္တယ္ " လို႔ထပ္ေျပာလိုက္သည္။
Jennieေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ၿပီး
"ငါလဲ နင့္ကိုခ်စ္တယ္"
"ငါလဲခ်စ္တယ္လို႔ျပန္မေျဖနဲ႕ အဲ့ဒါက
ငါခ်စ္တယ္လို႔ေျပာလို႔ ျပန္ေျဖရတဲ့အေျဖမ်ိဳးႀကီး"
"ခ်စ္တယ္ နင္ခ်စ္တာထက္ငါကပိုခ်စ္တယ္ "
JiSooသူမရဲ႕အေျဖကို သေဘာက်ကာ
သူမကိုထပ္ၿပီးအနမ္းေပးလိုက္သည္။
"ဒီေန႕ သြားျဖစ္အုံးမွာလား "
"ဟ ဟ...အင္းပါ သြားမွာပါ Ph ဆက္လိုက္မယ္"
"ငါ့ ph no သိလို႔လား "
"စားပြဲေပၚက နင့္ visiting cardေလးယူထားတယ္"
"တစ္ကယ္လို႔ နင္ျပန္လာလို႔ အိမ္မွာငါမရွိရင္
passwordက ငါ့ေမြးေန႕ပဲ "
"ok...တစ္ကယ္သြားၿပီေနာ္ "
Jennie ႏွင့္ Yul ေလး သူ႕ကိုလက္ျပႏႈတ္ဆက္ရင္း
က်န္ရစ္ခဲ့၏။
.
.
.
.
.
ခနအၾကာမွာေတာ့ Jennieရဲ႕ Phေလးထဲ
msg ေတြက တစ္မိနစ္ျခားတစ္ခါေလာက္ကို
ေရာက္လာေနေတာ့၏။
Jennie...ထိုေန႕တစ္ေန႕လုံး
ph ေလးကိုၾကည့္ရင္း ၿပဳံးေနခဲ့သည္။
ညဘက္ေရာက္ေတာ့လဲ ညနက္တဲ့အထိ
သူနဲ႕ video callေျပာရင္း အခ်ိန္ေတြကုန္ခဲ့လိုက္သည္။
"Jen အိပ္ခ်င္ရင္အိပ္ေတာ့ေလ
video call မပိတ္နဲ႕ နင္အိပ္တာေလးၾကည့္ေနခ်င္လို႔ "
"နင္ကေရာမအိပ္ေသးဘူးလား ညနက္ေနၿပီေလ
ၿပီးေတာ့ ေနကမေကာင္းေသးဘူးေလ။
အားနည္းေနေသးတယ္မလား "
"အလုပ္ကိစၥေတြလက္စသတ္ရအုံးမွာမို႔လို႔
မအိပ္ေသးဘူး ...
အားမနည္းပါဘူး နင့္မ်က္ႏွာေလးေတြ႕ေနရရင္ကို
အားကအလိုလိုျပည့္ေနၿပီးသား..."
"အိပ္ေတာ့မယ္ေနာ္ ..."
"အင္း အိပ္ေတာ့....ခ်စ္တယ္ေနာ္..."
"ငါက နင့္ကိုပိုခ်စ္တယ္ "
"Ha...ha....ဟုတ္ပါၿပီ....Anneyong..."
.
.
.
.
.
သုံးရက္ခန႔္ၾကာၿပီးေနာက္....
"Kim JiSoo...ငါ နင့္ကိုလြမ္းလို႔ေသေတာ့မယ္သိလား"
Video call ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း ၾကားလိုက္ရတဲ့ Jennieရဲ႕အသံေၾကာင့္
JiSoo အသံထြက္ေအာင္ရယ္မိလိုက္သည္။
"အခုထိျပန္မလာေသးဘူးလား
မနက္က ဘာလို႔ph မကိုင္တာလဲ...."
JiSoo Taxi ကားထဲဝင္ထိုင္ရင္း
Video callထဲမွာေပၚေနတဲ့ သူမမ်က္ႏွာေလးကို
နမ္းလိုက္သည္။
"ငါလဲ အခုနင့္ကိုလြမ္းလြန္းလို႔ ျပန္လာေနပါၿပီ
အခ်စ္ကေလးရဲ႕....
Jen...နင္သိလား ငါ အိမ္ျပန္လာဖို႔
တစ္ေယာက္ေယာက္က ေမွ်ာ္ေနပါလားဆိုတဲ့
ခံစားခ်က္ကေလ အရမ္းေႏြးေထြးလိုက္တာ။
တစ္ကယ္ ငါ့ကိုခ်စ္ေပးမဲ့လူက ဒီေလာကႀကီးမွာ
နင္ကလြဲၿပီး မရွိေတာ့ဘူးပဲ။"
"သိရင္လဲၿပီးတာပဲ ျမန္ျမန္...လာေတာ့
ေတြ႕ခ်င္ေနၿပီ"
"ရင္ဘတ္က အရာေလးေပ်ာက္သြားၿပီလား"
"အခုထိ ေရးေရးေလးက်န္ေနေသးတယ္
ဒီေန႕မွမလာရင္ ေပ်ာက္သြားေတာ့မွာ "
"အင္း...အခုျပန္လာေနပါၿပီ....
Jen....အရင္ရက္ေတြကတည္းက ငါစဥ္းစားေနခဲ့တာ
ငါ နင့္ ဆႏၵကိုျဖည့္ေပးမယ္။"
"ဘာလဲ...."
"အရင္က နင္ေျပာဘူးတယ္မလား
ငါနဲ႕တူတဲ့ သမီးေလးရခ်င္တယ္ဆို
ငါတို႔ ကေလးယူရေအာင္....
သုတ္ပိုးအလႈခံၿပီးေတာ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမြးစားတာမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္..."
"အင္း...ဘယ္လို...တကယ္လား..."
"တကယ္ေပါ့ ငါေမြးေပးမွာ....
နင္ေနခ်င္တဲ့နိုင္ငံမွာ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္းသြားေနၾကမယ္....တကယ္....
ငါနင့္ ဆႏၵေတြကိုျဖည့္ေပးခ်င္တယ္"
"JiSoo ya.....ငါ ငိုခ်င္လာၿပီ....ထင္ေတာင္မထင္ထားဘူး
နင့္ဆီက ဒီစကားၾကားရမယ္လို႔...."
"ခ်စ္လို႔ ...ငါခ်စ္တဲ့နင့္ရဲ႕ အလိုဆႏၵေတြကို
ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး လုပ္ေပးခ်င္တာ
ငါတတ္နိုင္သမွ်ေပါ့....
ျပန္လာမွေျပာမလို႔ပါပဲ နင့္မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ေတာ့
နင္ တစ္နာရီစာ ေလာက္ပဲေစာၿပီးဝမ္းသာတာမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ေျပာျပလိုက္တာ။"
Jennie ...သူ႕စကားေတြေၾကာင့္ တရႈံ႕ရႈံ႕ငိုေနရင္းနဲ႕
"ငါနင့္ကို ဖက္ထားခ်င္လိုက္တာ..."
"ျပန္လာမွ အားရပါးရဖက္ေတာ့မယ္....
အခုျပန္လာေနၿပီေလ
ေနာက္တစ္နာရီေလာက္ဆိုေရာက္ေတာ့မယ္
မငိုနဲ႕ေတာ့ကြာ နင္ငိုေနတာျမင္ေတာ့
ငါစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနရတယ္....
ေလလိုအလွ်င္ႏႈန္းနဲ႕ အခုခ်က္ခ်င္း နင့္နားကို
ေရာက္ခ်င္လာၿပီ ...ေရာက္ေတာ့မွာေနာ္ "
"တစ္ကယ္လား အခုက ဘယ္နားေရာက္ေနၿပီလဲ"
"Arrrr... Ajushi...ဒါကဘယ္ေနရာလဲ....
aww.....Jungbu အေဝးေျပးလမ္းမေပၚမွာ
Yeonpung ဥမင္လွိုင္ေခါင္းနားေရာက္ကာနီးတဲ့"
"ဟုတ္လား သိပ္မၾကာခင္ေရာက္ေတာ့မွာပဲ "
"အင္း....."
"ဒုန္းးးးးး"
"Jisoo ya.....ဘာအသံႀကီးလဲ
ဘာျဖစ္တာလဲ...."
"Ajushi ....ဘာ...ဘာျဖစ္တာလဲ
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုတိုက္မိတာလား
Jen...ၿပီးမွျပန္ဆက္လိုက္မယ္
accident ျဖစ္တာထင္တယ္....
ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး ငါတို႔ကား တစ္ခုခုကိုဝင္တိုက္မိတာ....ဒါပဲေနာ္ "
Jennie...သူ႕ကိုစိတ္ပူၿပီးဆက္ေမးခ်င္ေပမဲ့
သူက ph ခ်သြားတာေၾကာင့္ msg ပဲပို႔ထားလိုက္သည္။
"ေစာင့္ေနမယ္ အခ်စ္..."
ထိုmsg ကိုပို႔ၿပီးေနာက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာ
ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။
JiSoo ph ေလးကို ေဘာင္းဘီေနာက္အိတ္ထဲထဲ့ၿပီး
ကားေပၚကဆင္းလိုက္သည္။
"Ajushi...ဘာကိုတိုက္မိတာလဲ...."
"သားမင္ "
(korea သည္ ထူထပ္တဲ့ေတာင္းတန္းေတြရွိတာနဲ႕အညီ
သားမင္ သိပ္ေပါသည့္နိုင္ငံလဲျဖစ္သည္။
အခုလိုအေဝးေျပးလမ္းမေတြေပၚေတြအထိ
သားမင္ေတြက ခနခနေရာက္လာၿပီး
accident လဲ ခနခနျဖစ္တတ္သည္တဲ့။
Accident ေၾကာင့္ေသသြားတဲ့ သားမင္ေတြကို
လိုက္ေကာက္ၿပီး ထိန္းသိမ္းေပးရတဲ့ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝန္ထမ္းေတြေတာင္ ရွိပါေသးသည္တဲ့။
korea ေရာက္ေနတဲ့ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ေျပာျပလို႔သိရတာ ဗဟုသုတ ရတာေပါ့ေလ )
"arrr ေတာ္ေသးတာေပါ့ လူတိုက္မိတယ္ထင္တာ..."
"မိန္းကေလး ကားထဲဝင္ေနေလ...
ဦးေလး သားမင္ေသကို ေ႐ႊ႕လိုက္ပါအုံးမယ္
လမ္းလယ္ေခါင္မွာဆိုေတာ့ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္"
"Ajushiနိုင္လို႔လား သားမင္က ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္ေနာ္ "
"ရတယ္ ကားထဲဝင္ေန..."
.
.
.
.
JiSoo ကားသမားဦးေလးႀကီးကိုကူညီၿပီး
သားမင္ကူေ႐ႊ႕ေပးလိုက္သည္။
"ရၿပီ မိန္းကေလး ကားေပၚမွာ သြားထိုင္ေနေတာ့"
"ဒါဆို ကားေပၚကပဲ ေစာင့္လိုက္မယ္ Ajushi"
JiSoo ထိုသို႔ေျပာကာ
ရပ္ထားတဲ့ကားက ကားလမ္းတစ္ဖက္မွာေၾကာင့္
ထိုကားဆီသို သြားဖို႔အလွည့္.....
🔊🔊🔊
ဆူညံတဲ့ ကားဟြန္းသံနဲ႕အတူ.....
ဘရိတ္ဆြဲသံအခ်ိဳ႕....??
.
.
.
.
.
.
Jennie...ေရခ်ိဳးၿပီးအဝတ္အစားလဲကာ
သူျပန္လာရင္ အဆင္သင့္စားလို႔ရေအာင္
တစ္ခုခုခ်က္ဖို႔ အျပင္ဘက္ကို ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
"သူ ဘာစားခ်င္ေလာက္မလဲ...
အခုခ်ိန္မွခ်က္ရင္ မွီပါ့မလား....
ခုနကေတာင္ေရာက္ကာနီးၿပီဆိုေတာ့
အားရွိတဲ့အစားအစာတစ္ခုပဲ online ကေနမွာလိုက္ရမလား..."
jennie ph ေလးကိုယူကာ Sofa ေပၚထိုင္လိုက္ၿပီး
သူႀကိဳက္ေလာက္မဲ့ အစားအေသာက္ေတြကို
online ကေနမွာလိုက္သည္။
ph ေလးထဲ ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္လုပ္ေနရင္း
Breaking news က မ်က္စိေရွ႕ ခနခနေပၚလာေလသည္။
ခနခနေပၚလာတဲ့ ထို news ကို noti ကေနဖယ္ေနရင္းမွ
Yeonpung ဥမင္အတြင္း ယာဥ္ေလးစီး ဆင့္တိုက္မႈျဖစ္ပြားဆိုသည့္ေခါင္းစဥ္ေၾကာင့္
Jennie...ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းေတြျမန္လာၿပီး ထိုသတင္းကို ဖတ္ၾကည့္လိုက္သည္။
အဆိုပါသတင္းထဲတြင္ အိမ္စီးကားသုံးစီးႏွင့္ အတူ
Taxi တစ္စီးပါဝင္ေၾကာင္းႏွင့္
ထိုယာဥ္တိုက္မႈသည္...ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြားထိခိုက္မႈႀကီးျဖစ္ၿပီး Taxi ထဲမွ လူႏွစ္ဦးစလုံး ထိုေနရာမွာပဲ
ေသဆုံးသြားေၾကာင္းကိုပါ အတည္ျပဳေပးထားေလ၏။
Jennie....တုန္ယင္ေနတဲ့လက္ေတြနဲ႕
သူမရဲ႕ ခ်စ္ရသူထံ ph ေခၚလိုက္သည္။
"အန္ဒြယ္ JiSoo ya....နင္ေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား
ph ကိုင္ပါ..... JiSoo ya....
အန္ဒြယ္....."
Jennie...တုန္ရီေနတဲ့ လက္ေတြနဲ႕ phကိုကိုင္ထားရင္း
တဖက္က ph ထူးအလာကိုေစာင့္ေနလိုက္သည္။
"လူႀကီးမင္းေခၚဆိုေသာ တယ္လီဖုန္းမွာ
စက္ပိတ္ထားပါသျဖင့္...."
Jennieရဲ႕ ပါးျပင္ေပၚသို႔ မ်က္ရည္ေတြက
တလွိမ့္လွိမ့္စီးက်လာေလေတာ့၏။
"JiSoo ya....ငါ့ကို ထပ္မထားသြားနဲ႕ေနာ္...
ဒီတစ္ခါပါဆိုရင္ ငါေသသြားလိမ့္မယ္
wae...wae...ဘာလို႔ ph ကစက္ပိတ္ထားတာလဲ
JiSoo ya....အန္ဒြယ္...."
စက္ပိတ္ထားတဲ့ ph ကို အ႐ူးတစ္ေယာင္လို
အဆက္မျပတ္ေခၚေနရင္း Jennie
ရွိုက္ႀကီးတငင္ကို ငိုေႂကြးလိုက္သည္။
Tv remoteကိုယူၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ tvကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ထို breaking newsက ေၾကာျငာေနဆဲ....
"JiSoo ya.....နင္ေျပာေတာ့ ငါ့ကို ထပ္ၿပီးမထားခဲ့ေတာ့ဘူးဆို
နင့္ေၾကာင့္ ငါထပ္ၿပီးမနာက်င္ေစရေတာ့ပါဘူးဆို...
အခုေတာ့ နင္က ကတိမတည္ဘူးပဲ....
ဒီလိုမ်ိဳးႀကီးေတာ့ ငါ့ကိုထားမသြားပါနဲ႕
အဲ့ဒီအစား ငါ့ကိုပဲတစ္ခုခုလုပ္လိုက္ပါေတာ့လား"
Jennie ရွိုက္ႀကီးတငင္ငိုရင္း 112ကိုေခၚကာ
ခုနက Accidentအေၾကာင္းေမးလိုက္သည္။
Taxi ထဲမွာပါတဲ့ ယာဥ္ေမာင္းနဲ႕အတူ
အသက္ ၂၆ႏွစ္အ႐ြယ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္
ေသဆုံးသြားသည္မွာ မွန္ကန္ပါေၾကာင္းဆိုသည့္
112 ဆီက အေျဖကိုၾကားၿပီးေနာက္
Jennieတစ္ေယာက္ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာပဲထိုင္ခ်ကာ
ခ်ဳံးပြဲခ်ငိဳမိလိုက္ေတာ့သည္။
"အန္ဒြယ္ JiSoo ya...ဒီလိုမွန္းသိရင္
ငါနင့္ကို သတိရေနၿပီ ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့ပါဆိုတဲ့စကားကို
မေျပာခဲ့ပါဘူး...အခုေတာ့....
JiSoo ya....ငါ့ ငါ့ကိုထပ္ၿပီးမထားခဲ့ပါနဲ႕....
ေတာင္းပန္ပါတယ္....ျပန္လာခဲ့ေပးပါ...."
.
.
.
.
Jennie...ပါးစပ္ကေန ထပ္မထားခဲ့ပါနဲ႕
JiSoo ya ဆိုတဲ့စကားကိုသာအႀကိမ္ႀကိမ္႐ြတ္ေနရင္း
သူမရွိမဲ့ေနရာဆီ လိုက္သြားဖို႔ ထလိုက္ေပမဲ့
မထနိုင္ပဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔သာ ၿပိဳလဲက်သြားခဲ့ေလေတာ့၏။
မ်က္ရည္ေတြက တားမရေအာင္
တသြင္သြင္စီးက်လာၿပီး ရွိုက္ရွိုက္ကာ ငိုေနမႈေၾကာင့္
ရင္ဘတ္တခုလုံးလဲ ရစရာမရွိေအာင္နာက်င္လြန္းေနခဲ့ကာ အသက္ရႈလဲက်ပ္လာေတာ့၏။
Jennie...ႀကိဳးစားၿပီး ထေနေပမဲ့
အလြန္အကြၽံငိုေႂကြးမႈနဲ႕
စိတ္ဒဏ္ရာရဲ႕နာက်င္မႈေၾကာင့္...
Jennieရဲ႕ ကမာၻတစ္ခုလုံးေမွာင္မိုက္သြားၿပီး
ေလာကႀကီးႏွင့္ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားေတာ့၏။
"JiSoo... JiSoo...ya....
ငါ့ကို ထပ္ၿပီးမထားခဲ့နဲ႕ေနာ္....
နင္ေပးတဲ့ကတိတည္ရမယ္ေနာ္....
ငါ...အသက္ရႉက်ပ္လိုက္တာ ... JiSoo ya...
ေက်းဇူးျပဳၿပီးငါ့ကို မထားခဲ့ပါနဲ႕....
တစ္ကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္....
နင့္သေဘာအတိုင္းငါ့ကိုထပ္မထားခဲ့ပါနဲ႕
ငါ ခြင့္မျပဳနိုင္ဘူး
ျပန္လာခဲ့ေပးပါ... JiSoo ya...."
Jennie....ဒီအိပ္မက္ရွည္ႀကီးကို သိပ္မုန္းတာပဲ...
ဒါသာ အိပ္မက္ဆိုရင္ အခုပဲျဖစ္ျဖစ္
နိုးထလိုက္ခ်င္ၿပီ...
ဒီအိပ္မက္ႀကီးက နာက်င္လိုက္တာေလ...
JiSoo ya...အန္ဒြယ္ ငါ့ကို ထပ္ၿပီးမထားခဲ့ပါနဲ႕...
.
.
.
.
တေျဖးေျဖးေဝးကြာသြားတဲ့ သူ႕ေနာက္ေက်ာျပင္ကို
ၾကည့္ရင္းလွမ္းေခၚေနေပမဲ့
သူမကေတာ့ အရင္တုန္းကအတိုင္း
တစ္ခ်က္ေလးမွေတာင္ Jennieကို လွည့္မၾကည့္ပဲ
ေက်ာခိုင္းသြားခဲ့ေလေတာ့သည္။
.
.
.
.
.
အခ်စ္ဆိုတာ
ေပ်ာ္႐ႊင္စရာမ်ားနဲ႕အတူ
ေၾကကြဲျခင္းမ်ားကိုလဲ
အတူယူေဆာင္လာခဲ့တတ္၏။
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Gashina (မထားခဲ့ပါနဲ႕)
.
.
.
.
.
.