Exactly five days after that incident I didn't come to work. Jizika was in charge of the store habang ako nagkukulong sa bahay. Kung anu-anong gulo lumalapit sakin kapag nasa labas ako. Mabuti na magkulong dito para less damage.
"Ate nasa baba si Kuya Lewis." Nakabusangot na 'yung kapatid ko. "Bumaba ka na kasi Ate napapagod ako maging messenger niyo. Aalis pa ko." Reklamo niya sakin. "Hayaan mo kasi sinusunod mo siya eh." Pinakita niya sakin 'yung PC game na hawak niya. "May suhol kasi." Saka siya lumabas ng kwarto. Mga lalaki ang daling madaan sa suhol.
"Hoy saan ka?" Tanong ko sa kanya. "Birthday po ni Joshen I'm going. Sama ka?" Balik niyang tanong sakin. "Try ko sumunod text na lang kita." Saka siya umalis.
Nung makaramdam ako ng gutom saka ako bumaba. "Manang!" I called out habang naghahanap ng kasama sa bahay. "Wala atang tao dyan. Gutom ka na?" Nasapo ko ang noo ko. "Grabe naman naiwas na nga ako hindi pa ba halata?" Reklamo ko sa kanya.
Lumapit siya sakin "Oppps! 1 meter away!" Habang pinipigilan ko siya lumapit. Nagkunot ang noo niya until he talked "Alam mo anong problema sa'yo?" He paused at pinatong 'yung paper bag sa table. "You keep pushing away people who wants to stay in your life." He smiled.
"Gutom ka lang Baby kain ka na, alis na ko." Saka siya lumabas. Sa sobrang dala ko sa eksena I ran after him. "Why are you doing this?" I asked.
Humarap siya sakin bago nagsalita. "Let's just say natutulungan mo ko maka move on. Rebound for short but the weird part I'm starting to like you." He continued walking away and when he's about to go in his car "At ang pinaka enjoy na part I have to endure the pain of moving and pain of liking someone na iba ang mahal." He smiled. "Tawag ka ha kapag magpapahatid ka." Then pinaharurot niya 'yung kotse niya.
Is he serious? "Why is everyone giving me hard time?" Bulong ko sa sarili ko. Bawat oras ata na ipagtitigil ko dito eh papatayin ako sa nerbyos ng mga tao.
Bumalik ako sa loob para kumain pero halos 'di ko malunok bawat pagkaing nilalagay ko sa bibig ko. Dumiretso na lang ako sa kwarto ko para matulog nang nagvibrate 'yung phone ko.
"Hello."
(Tita Ysh!!!! Punta ka po mamaya!) Napabangon agad ako nang marinig ko 'yung salitang Tita. Pagtingin ko number ni Sean.
"Let me talk to Sean. Please Joshen."
(Okay po) Ramdam ko sa boses niya ang pagka lungkot.
(Ate eh kasi -)
"Saan ba 'yung party?"
(Ano?!!)
"Sabi ko saan 'yung party? Maliligo lang ako tapos bibili ng regalo tas didiretso na ko dyan."
(Seryoso ka?) Gulat na gulat ang tono ng kapatid ko.
"Sabihin mo na bago pa ko tamarin."
(Uhm secret! Ipapasundo na lang kita.)
He ended the call without giving me the chance to speak. Naligo agad ako saka nag-ayos ng konti.
Bumaba na ako at naabutan ko si Lewis na nakasalampak sa sofa. "Kailan ka pa nagka susi ng bahay namin?" Ngumisi siya saka tumayo. "Iniwan mong bukas. Alam mo baby kung kailangan mo ko pwede mo naman ako itext o tawagan. Bakit kailangan kapatid mo pa tatawag sakin?" Nilapitan ko siya saka sinikmuraan. "Ako tigil-tigilan mo ko kaka baby mo. Una kinikilabutan ako. Pangalawa wala akong isusukli diyan sa feelings mo. Pangatlo kung mamalas-malasin ako at nahulog sa'yo mahirap na. Kaya Lewis kung pwede boundary sa friendship natin ha?"
Inakbayan niya ako at hinigit palabas "Kapag nafall ka may gamot ako dyan 'wag ka mag-alala." He winked at me. "Saan tayo?" Well 'di ko rin alam saan. "Nearest mall malapit sa birthdayhan ni Joshen." Sabi ko.
"Seryoso ka ba?" I nodded. Mukha na lang ba akong joke ngayon ha?
When we arrived at the nearest SM naghanap na ako ng pwedeng i-regalo. After that dinala naman niya ako sa Ladies Wear section. "Wear something nice. Birthday ng pamangkin mo pupuntahan natin hindi ka mangangapitbahay." Binato niya sakin 'yung purple na dress at tinulak ako papasok sa fitting room.
"Nice naman 'yung shorts at shirt na suot ko." I murmured. I fitted the dress saka lumabas. "Ito na." Umikot pa ako sa harap niya. "How can you be so perfect with everything you wear?" Pumi-pick up lines ang gago.
"Tara na." Saka niya ko kinaladkad sa cashier. "Miss suotin na ng girlfriend ko. Patanggal na lang nung tag price." He smiled at the girl. Malanding Lewis.
-
Tahimik ako all through out the drive. Kapag naaalala ko kasing malandi 'tong 'boyfriend' ko nag-iinit dugo ko. Malamang iiwanan nga siya ni Bela. Masyado ko naman kinareer ang pagiging GIRLFRIEND.
Nagising ako sa pagmumuni ko nang magsalita siya "Sigurado ka bang tutuloy ka?" Tanong niya sakin. "Oo bakit ano bang pinag-aalala mo?" Nalilito ko sa mga tanong nila. "Bahay 'to nila Carl. Sakin walang problema. Ikaw kaya mo ba?" I just smiled at his super concern face. "Look Lewis hindi naman si Carl pinunta ko dito. And magkita man kami wala na sakin." I tapped his shoulder to give him assurance na okay lang talaga sa akin.
"Hello Sean...Oo andito na kami sa labas...Masama pakiramdam ng Ate mo...Iabot ko na lang 'yung regalo...Oo ako na bahala...Sige sige bye." Nilingon niya ako. Argh I don't get him.
I went out of his car. "Saglit lang talaga tayo I promise." Lumabas na rin siya "I'm just worried okay?" I pinched his cheek. "I'll be fine --" napatigil ako nang lumingon siya sa side namin.
There I saw Carl and he's with my ex best friend, Bela. Okay? What shocked me most when they didn't even bother saying hi. Woah ganun kalaki ang issue between the two boys? "Ako ba talaga iniisip mo o 'yang puso mo? Give me 10 minutes." I cupped his face. "Babalik ako."
Pumasok na ako and I noticed that nothing much has changed in their house. As far as I can remember. Ngayon ko pa talaga naisipan mag reminisce.
"Tita Ysh!!!!" Joshen excitedly shouted while running towards me. "Don't run little boy." Pagsaway ko sa kanya. He immediately give me the warmest hug. Sobrang ramdam ko sa yakap niya ang pagkamiss sakin. "How's my little boy? Happy Birthday Joshen." Hindi siya kumakalas sa yakap sakin. I miss him too so much.
"Irish you're here. Thank God you came." Lumapit siya sa akin. For the sake of our surnames binati ko rin siya "Hi Ashley." Nagbeso siya at ako rin naman. "You didn't know how much this means to Joshen." She's getting teary eyes. "Hindi rin ako magtatagal someone's waiting outside." I smiled at her, yumuko ako para makatapat ko si Joshen "Babawi na lang ako Baby sa susunod ha. Promised. We'll hangout soon with Sean. Busy lang talaga si Tita." "Promise mo 'yan Tita Ysh." He kissed me.
"Oh Ate alis ka na agad?" Dumating si Sean. "Iniintay ako ni--- may naghihintay sakin sa labas." "Kuya Lewis mo" I mouthed to Sean. "I really have to go." Nagpaalam na ko sa kanila and tuluyan na umalis.
Pagbalik ko tulala lang si Lewis. "I'll drive." Hindi naman na siya umangal.
Dinala ako ng pagdadrive ko sa Tagaytay. "I'm sorry." Sabay naming sabi. I just feel like I'm at fault here. Kung hindi ko na lang kasi pinilit pumunta hindi na niya nakita si Bela. I think I caused him the pain he's feeling right now.
Nag drive thru na lang ako kasi kanina pa kaming umaga magkasama pero hindi pa siya kumakain. I dropped off sa isang park. "Eat." It wasn't something I'm asking hin to do but a command he obeyed right away.
"I'm sorry about last time. Hindi ko sinadya mapagbuntunan ka. Sa dami lang kasi ng lalaki at babae sa mundo hindi pa talaga lumayo 'yung gago mong ex. Si Bela pa talaga. Tangina lang noh?" His jaw clenched.
Binaling ko 'yung tingin ko sa view "Sorry din. Hindi kasi ako magaling sa mga advices na 'to so better be quiet and listen na lang ako." Matagal rin kaming natahimik. This silence is really calming.
"I can be the rebound you were saying but I can't promise you anything in return. At least a friend you can rely at times like this." Nanlaki lang 'yung mata niya sa sinabi ko.
Niligpit ko na 'yung pinagkainan namin. "Tapon ko lang 'to at mag CR then alis na tayo?" He just nodded.
"Shit!" I cursed. Biglang buhos 'yung malakas na ulan. "Lewis!" I called out his name at dali dali ko siyang hinigit papunta sa silong. "Hoy ano ba basang-basa ka na!" Pero hinigit niya ko sa isang yakap. "Thank you." Nanlambot ako sa yakap niya. "Basta in return maging okay ka lang quits na tayo." I said to him.
"Keys babe?" Hindi na ko nagsalit pa kasi basa na talaga kami. "Shit ang lamig!" Inabutan niya ko ng towel. Wow hotel ba 'tong kotse niya?
--
The next morning sobrang sama nang pakiramdam ko. When I looked at the clock it's already 12 noon.
"Hoy Madam! Bangon bangon rin baka gusto mong magtrabaho. You know business stuffs." Sabi ni Jizika habang nakikipagtug of war sakin sa kumot ko.
"I know you can handle everything Jizika. I just need a break from all of this shits." Pagmamakaawa ko. Masama lang talaga ko. Nakakatamad pa.
She sat on the side of my bed "That's the problem with you! You needed break? How long my dear? Lifetime maybe? Gahd Ysh get over your shits! Naka move on na lahat ng tao ikaw na lang ang hindi!"
Natahimik ako. "I know, that's why I never wanted to go back I just have to and if I look like pain on your ass walk away from my life." Bumangon ako at lumabas ng kwarto.
"I never asked anyone of you to stay." I added. Naligo ako and went out after. Jizika was trying to make it up to me kaso sabi ko not now.
--
Nasikatan na naman ako ng matinding araw til I realized "Shit wala pala kong sasakyan," natawa na lang ako sa sarili kong katangahan. Naglakad lakad ako sa palibot. I feel a bit dizzy.
Gahd I don't know what to do. I tried calling Dad to ask for a car and of course driver but his phone's busy.
I have no choice but to ask Lewis.
"Yes babe?" Sagot niya. "Yesterday was baby and today's babe ano bukas?" Napabuntong hininga na lang ako. "Well-- you're out right? Asan ka? Can I ask you something?" I added. "Of course anything for you babe." I automatically smiled. He got his sweet things in his Kuya. No wonder mga bolero. "Send mo naman sakin number ni Cyron. Please baby," I have to admit this is gross.
Ang tagal niya bago sumagot so I thought ayaw niya "Okay I'll just ask someone else na lang--"
"No no no! It's just a sweet sound and music to my ear," Gahd he really knows how to play with girls' feelings. "He's here wait lang, Pre may gusto kumausap sa'yo!" Really they're together?! "Hello?" "Cyron!!!!!" "Sino ba 'to pre?!" Gulat na gulat siya sa sigaw ko. Lol "Irish. Can we meet right now?" "Sinong Irish?!" Gahd he's so stupid. "Si Ysh yan pre!" I heard Lewis on the other line. "Ysh?! Kelan ka pa umuwi?!" I feel happy at his tone. Parang sobrang excited kasi siyang nakauwi ako.
"I just wanna ask if we can meet? Catch up?" Nahihiya kong tanong. "Yes sure sunduin ka ni Lewis. Dito na lang sa condo ko." "Oh alright."
"Where are you?" Lewis asked. "I'm just around the area. Medyo masama pakiramdam ko ang init rin kasi dito. Daanan mo na lang ako sa grocery ha?"
"You sure? Be there in fifteen minutes."
"Okay see you baby!" I immediately ended the call. Wtf did I just say? 'Yung adrenalin ko wrong timing.
Lewis and Cyron hanging out very unusual. Things might have really changed.