Nagising ako sa naramdamang may nakapatong sa may tiyan ko. Ilang sandali pa akong napatitig sa kisame at kumurap-kurap.
Nakapagpahinga naman ako ng maayos kahit na natulog akong mabilis ang pintig ng puso dahil sa huling mga salitang binitiwan ni Krypton kagabi.
I could still hear it clearly in my head. The way he said it so sincerely.
“I love you.”
Hindi ko mapigilan na mapangiti habang naalala ko ang katagang iyon.
Napatingin ako sa tabi ko at nagulat nang tumambad sa akin ang natutulog na mukha ni Krypton.
Paanong. . . ?
Mahimbing siyang natutulog habang nakapulupot ang braso niya sa tiyan ko. He looks so peaceful while sleeping and I couldn’t help but smile as I stare at his handsome face.
Dark circles are evident around his eyes, proof that he's been working late these past days. Naawa tuloy ako sa kalagayan niya. Hands-on siya dapat sa trabaho ngayon lalo na at bago pa lang siya sa kumpanya nila dito pero eto, sinasamahan pa rin ako.
Nasabi niya minsan sa akin na nakakapanibago para sa kanya na magtrabaho dito sa branch nila sa Pinas. Nasa States ang kinalakihan niyang i-manage na kumpanya pero iniwan niya para lang makapunta dito at hanapin ako.
Dahan-dahan kong inalis ang pagkayakap niya sa akin at walang ingay na umalis sa kama. He should get some more rest.
Nagtungo na ako sa bathroom para maligo. We have a date today so I should prepare already.
Pagkaligo, nagbihis na ako at hinanap ang hair dryer. Nakita ko ito sa taas ng malaking cabinet.
Aissh. Bakit doon pa nilagay?
Sinubukan ko itong abutin pero masayadong mataas ang cabinet. Napatingin ako sa paligid pero wala akong makitang pwdeng tapakan. Napatiyad ako pero hindi ko pa rin abot hanggang sa isang kamay ang walang kahirap-hirap na inabot ito.
Pagtingin ko, si Krypton na gising na pala.
“Bakit hindi mo ako ginising?” tanong niya sa akin atsaka inayos ang hair dryer bago ito isinaksak sa outlet. “You could have strained your injury.”
Pinaharap niya ako sa malaking salamin at sinimulang i-dry ang basang buhok ko.
“Ayokong istorbohin ang tulog mo. Halatang pagod ka kakatrabaho kagabi kaya ayokong istorbohin ka.” paliwanag ko sa kanya habang pinagmamasdan ang mukha niya sa salamin.
He looks so serious while drying my hair. He stops drying my hair for a moment then he meets my gaze trough the mirror.
“Twilight, I told you, you are far more important to me. Huwag mong isipin na nakakaabala ka because I love doing things just for you. Kahit na mga ganitong maliliit na bagay, gusto kong gawin para sayo.”
Pagkasabi niya nun ay hinalikan niya ang buhok ko at pinagpatuloy nag pag-blower.
Natahimik na ako at sikretong napangiti. I never knew he’s got this soft side of him. Noong una kasing nakilala ko siya, he was so serious and tough with his words.
Nang matuyo na ang buhok ko, inayos niya ang hair blower at binalik ito sa taas ng cabinet.
“Bakit mo doon inilagay? Hindi ko nga abot eh.” Napanguso ako.
“So that you’ll be needing me everytime you have to dry your hair.” Nakangisi niyang saad. “From now on, I’ll be doing it for you.”
“How childish, Mr. Ferrante.” Hindi ko napigilang komento na nagpataas ng kilay niya. “Oh sige na, maligo ka na din. hihintayin na kita sa baba para mag-agahan na tayo.”
Tumalikod na ako at umalis ng kwarto. Pagdating ko sa kusina, naabutan ko si Manang Flor na abala sa paghahanda ng agahan.
“Good morning.” nakangiti niyang bati nang makita ako. Nginitian ko siya pabalik kahit na naninibago pa rin ako. Hindi ako sanay na may yaya na magluluto at maghahain ng pagkain ko.
"Upo ka na, Ma'am. Saglit na lang ito." Sabi niya sa akin at pinagpatuloy ang paghanda ng pagkain.
"Tulungan ko na po kayo." Nilapitan ko siya pero umiling siya.
"Ay hindi, okay lang Ma'am. Ako nang bahala dito. Patapos na din naman na at bawal kang mapagod at baka mapano pa yang paa mo. Nasabihan na ako ni Sir Krypton sa nangyari."
Napabuntong-hininga ako. "Kayang-kaya ko naman po eh. Gumagaling na po yung paa ko. Atsaka, huwag niyo po akong tawaging Ma'am. Twilight na lang po."
"O sige, Twilight. Si Sir Krypton pala?"
"Naliligo pa lang po." Umupo na ako nang mapansing tapos nang maghain si Manang Flor.
"Manang Flor, ilang taon na po kayong nanilbihan sa pamilya ni Krypton?"
"Magda-dalawampung taon na." Sagot niya na ikinamangha ko.
"Isinama nila ako sa States nung umalis sila dito sa Pinas dahil wala silang ibang mapagkatiwalaan." Patuloy niyang saad. "Alam mo naman na nag-iingat sila pagkatapos ng insidenteng iyon, ten years ago."
Tumingin siya sa akin at tumango ako. Alam na alam ko ang tinutukoy niya.
"Ah siya nga pala, Twilight, pinapasabi ng mga guards at ni Mang Kanor, yung nagdrive sayo kahapon na salamat daw. Nakuwento nila sa akin ang nangyari."
“Kasalan ko din naman kasi, kaya dapat lang na hindi sila matanggalan ng trabaho.”
“Malaking bagay din kasi itong trabaho sa kanila. Kakapasok nila at mag-uumpisa pa lang.”
“Oh?” natigilan ako sa sinabi niya.
“Oo." Sagot niya. “Bagong bili kasi ang bahay na ito kaya pinatawag muna ako dito para may mamahala. Nasabihan kami nung isang linggo na darating kayo galing hospital at dito tutuloy para magpagaling at nang maalagaan kayo ng maayos.”
"Ay, ganon po ba?" Pakiramdam ko tuloy napaka-special ko. Hindi ko mapigilang mapangiti at magtatanong pa sana ako pero dumating na si Krypton.
Pagkatapos naming mag-agahan, lumabas na kami ng bahay at isang Fortuner ang naghihintay sa amin sa labas.
Namangha naman ako at napaawang ng bibig. Ilan ba sasakyan nito at papalit-palit?
Sumakay na kami at tinanong ako ni Krypton. “Saan mo gustong pumunta? Ikaw ang masusunod sa date natin ngayon.”
Malawak akong napangiti. “MOA.”
“Okay then.” Pinaandar na niya ang sasakyan at pagkalipas ng mahigit isang kalahating oras, nasa Mall of Asia na kami.
Dito kami laging namamasyal ni Alee kapag day-off namin. At ngayon, kasama ko si Krypton.
Una kaming pumunta sa Amusement Park by the bay. Naka-ilang rides kami at laging sinisiyasat ni Krypton ang mga straps ng rides at safety gears bago ako pinapayagang sumakay.
Sunod naming pinuntahan ang skating rink pero ilang minuto lang kami doon dahil sa sobrang pag-aalala ni Krypton sa paa ko.
All through out, sobrang maalaga ni Krypton. He would always look out for me and ask me if my leg is hurting. Sobra naman akong nag-e-enjoy kaya balewala lang ang pasaglit-saglit na kirot sa paa ko.
Nag-late lunch kami sa favorite place ko bago nagpatuloy sa date namin.
“Is your leg okay? You’re not feeling any pain?” tanong niya ulit nang lumabas kami sa pinagkainan namin.
“Pang-isang daang tanong mo na yata yan, Krypton.” Natatawang sabi ko sa kanya. “Huwag kang mag-alala, okay na okay ako.”
Nawala ang pag-aalala sa mukha niya. “Sabihan mo lang ako kung pagod ka na, ha?”
“Baka ikaw, pagod ka na ba?”
“Bakit naman ako mapapagod e kasama kita. You’re my pillar of strength, Twilight.”
Pasimple kong kinagat ang labi ko para pigilan ang kilig na nararamdaman ko. Aissh. Wala siyang ginawang ngayong araw kundi pakiligin ako sa mga kilos at salita niya.
I’m seeing a different side of Krypton today. He’s smiling a lot and his laughs are music to my ears. Pakiramdam ko para na kaming close na close sa isa’t isa at magkakilala ng matagal.
“Come here, Twilight.” Aya niya sa akin at hinila ang kamay ko papasok sa isang shop na nagtitinda ng mga damit.
“Anong gagawin natin dito?”
“We’ve been having fun all day pero wala ka pang nabibili.”
Napailing ako. “Ano ka ba, okay lang kahit wala, ang importante, nag-enjoy tayo. Besides, madami na akong damit.”
“But I want to buy you some dresses.”
“I can buy for myself, Krypton.”
“I know but I’m still buying you stuff. Don’t stop me.”
Bago ko pa siya mapigilan, humarap siya sa isang saleslady at inutusan itong ilabas ang lahat ng mga magagarbo at limited editions nilang mga damit.
Maya-maya pa ay nilabas ng saleslady ang isang hilera ng mga magagandang damit.
“Pili ka na, Twilight.” udyok ni Krypton sa akin.
Napaawang ang bibig ko sa pagkamangha habang namimili.
“Hindi ako makapili. Sobrang gaganda nilang lahat.” Natutuwang sabi ko.
“Then we’ll take it all.” Biglang saad ni Krypton na nagpalaki ng mga mata ko.
“Ay wait lang,” kinuha ko ang isang damit at binigay sa saleslady. “Ito na lang po kukunin ko.”
Inagaw ni Krypton ang damit at pinagmasdan itong mabuti. “Are you sure with this one?” tanong niya sa akin at tumango ako.
“But you won’t be able to wear this when you go out. I won’t allow it.”
“Ha? Anong sense na bibilhan mo ako pero hindi mo ipapasuot sa akin?” takang tanong ko.
“You can wear it but not when you go out.”
Naguluhan ako. So gagawin kong pambahay itong magarbong dress na ito, ganon? “Bakit, ano bang mali sa dress na ito?”
Tinaas niya ang damit at tinuro ang harapan nito. “Your breasts would be accentuated with this design and yours are uhm,” napatingin siya sa dibdib ko. “very healthy so I don’t like other men to be ogling at you. You can wear this when you’re alone with me but I prefer you without it.”
Namula agad ang pisngi ko. Shems. Hiyang-hiya kong hinablot ang dress sa kamay niya at binalik ito sa pinagkuhanan ko.
“Uhm, eto na lang.” kinuha ko ang isang purple na dress at inabot ito sa saleslady.
“Hindi niyo po ta-try, Ma’am?” tanong ng saleslady at umiling ako. “Okay lang. Huwag na.” Gusto ko na kasing umalis.
“Sigurado ka, isa lang kukunin mo?” tanong ni Krypton sa akin. “You can get as many as you want.”
“Hindi, okay na yun. Thank you, Krypton.” Nginitian ko siya kahit na gustung-gusto ko nang umalis dito dahil sa kahihiyan. Hindi ko nga matignan sa mata yung saleslady kanina.
Nang makuha na namin ang dress, lumabas na kami at naramdaman ko ang tawag ng kalikasan.
“Naiihi ako.” Bulalas ko kay Krypton. “Hintayin mo ako dito. CR lang muna ako.”
“Sigurado kang kaya mo?” nag-aalala na naman siya sa paa ko.
“Ano ka ba, iihi lang ako saglit.” Natatawang sabi ko sa kanya at umalis na.
Medyo madaming tao kaya natagalan ako. Pagkalabas ko ng Comfort Room, naglakad na ako patungo sa kung saan iniwan ko si Krypton.
“Twilight?” isang boses ang nagpatigil sa akin at para akong naestatwa sa kinatatayuan ko. “Twilight!” ulit nitong tawag sa akin at dahan-dahan akong napalingon.
Oh. . . Shit.
Napalunok ako at hindi makapaniwalang napatitig sa taong naglalakad palapit sa akin.
Ang taong dahilan ng isang taon kong pagkalugmok.
Ang taong ilang beses ko nang isinumpa na magka-leptospirosis at magkapapigsa sa pwet.
Ang taong unang nagpadanas sa akin kung gaano kasakit maloko.
My ex-boyfriend.
---
Salamat sa matiyagang paghihintay,mga mahal kong mambabasa🥰❣️
Vote and comment always.😁
Shout out sa mga may kayakap diyan nagayong lumalamig na ang panahon😅😂
For me, I've got my pillow😴🛌💤
Anyway, ingat ingats po tayo lagi, guys. Stay safe and warm😂😊.