Alarmımdan önce uyanmıştım. Gece iyi uyumuştum. Bu yüzden hoş bir enerji vardı üstümde.
Yataktan çıkıp tuvalete gittim. Elimi yüzümü de yıkadıktan sonra üstüme birşeyler seçip giydim.
Bu gün sadece pratik yapacaktık. Belki eve erken gelebilirdik.
Odadan çıkarken telefonumu ve bilgisayarımı aldım. Koridorun sonunda doğru ilerlerken kapı çarpma sesi gelmişti.
Ne olduğunu öğrenmek için kafamı çevirdim. Taehyung 'un ifadesiz haliyle bu tarafa geldiğini görünce önüme dönüp aşşa indim.
Eveet , karşı komşum da oymuş demek. Dünya çok küçük geliyor artık nedense.
Mutfağa geldiğimde Seokjin kahvaltı hazırlamış diğer üyeler de yavaş yavaş geliyordu.
Onlara aldırmayarak dolaba yöneldim. Menajer özel yiyeceklerimin de yerleştirildiğini söylemişti.
Bu gün yemek yiyemeyeceğim için enerji verecek ve beni uzun bir süre götürecek birşey tercih etmeliydim. Pekmez gibi. O da yiyebildiğim nadir şeylerdendi.
Dolabı açıp bana ait herhangi birşey aradım. Çünkü pekmezim yoktu. Son bir kez bakıp dolabı kapattım.
- yha ! Neden dolabımızı karıştırıyorsun önce izin alsana !
Bundan daha saçma sataşma görmemiştim. Sabah sabah Jimin yine formundaydı. Onu umursamayarak Seokjin e döndüm.
- dolapta , cam bir şişede , siyahla koyu kırmızı arası bir renkte görünen , kan gibi , ekşi , yoğun kıvamlı bir sıvı olması gerekiyor. Nerde ?
- aah , ben o acı sosu döktüm. Zaten bozulmuştu. İstersen kendine bişeyler hazırla ve bir köşede ye.
- n...ne demek döktüm. Hayır ya ! O bozuk falan değildi. Onun tadı öyle ayrıca o sos değil.
Ben sinirlenmiştim ama onda pişmanlık falan yoktu. Kendi içinde sorguluyor gibiydi. Ya da çok iyi oyuncuydu.
Hayal kırıklığıyla birlikte raftan büyük bir bardak çıkartıp su doldurdum. Suyu içtikten sonra tekrar doldurup bir bardak daha içtim.
Kahvaltım bu kadardı işte.salona geçip koltuğa oturdum. Amerikan tarzı mutfak olduğu için birbirimizi görebiliyor ve duyabiliyorduk. ( salon mutfak birleşik yani )
Telefonumu alıp biraz oynadım. Telefonda işim bitince bilgisayarımı alıp birkaç aktif sasaeng sitesine girdim. Bir hareketlilik yoktu.
- sana diyet verdikleri iyi olmuş. En azından birşeyleri başarabilirsin belki.
Jungkook'un dediğine bakmadan cevap verdim. Bir yandan da en güvenli ve sadece seçili sasaenglerin girebileceği siteye sızmaya çalışıyordum.
- diyette değilim. Sadece birileri yemeklerimi yok etmiş.
Üçüncü denememde şifreyi kırmıştım. Sitede tam araştırmaya geçeceğim sırada tekrar konuştu.
- senin gibi biri nasıl olur da hala diyete girmez. Bence sana bir diyet vermeliler.
- tekrar söylüyorum diyette falan değilim.
- yha ! Yalan söylemeye ne gerek var şurda biz bizeyiz.
Namjoon da oyuna katılmıştı. Benimle alay ediyorlardı.
- ben asla ama asla yalan söylemem. Bunu bir köşeye yazın.
- madem diyette değilsin niye başka şeylerden yemiyorsun ozaman ?
■■■■■■■■
Taehyungdan
Sinirliydi ve bize karşı koyuyordu. Onunla alay ettiğimizde karşılık veriyordu.
- sana diyet verdikleri iyi olmuş. En azından o zaman bişeyleri başarabilirsin belki.
Gözlerini ekrandan ayırmıyordu. Her ne yapıyorsa odaklanmıştı. Daha çok bizi geçiştiriyor gibiydi.
- madem diyette değilsin niye başka şeylerden yemiyorsun ozaman ?
Yoongi hyung'un sorusunda biraz afallamıştı. Biraz durup sonra hafif alaylı gülerek cevap verdi. Sanki eski bir anının acı gülüşü gibiydi.
- diyette değilim işte anlasanıza. Gerisi sizi ne ilgilendirir.
- yalancı ! diyettesin işte ! Bunun için neden yalan söyleyesin ki ! Şöyle gitsin artık.
Seokjin hyung 'un söylediklerinden sonra ortamı kızıştırıp ona küçük bir test yapmak istedim.
- yalan söylerken insanlar ne kadar da sinirli oluyorlar değil mi hyung ?
Biz eğleniyorduk ama o çok sinirli görünüyordu. Birden bize dönüp gözlerini sımsıkı kapatarak , bir hışımla bilgisayarı kapattı. Kapağın kapanış sesi çok keskin çıkmış bizi de durdurmuştu. Bir anda yoğun öfkesiyle sesini yükselterek konuştu.
- SİZE DAHA NE KADAR SÖYLEMEM LAZIM. SADECE SİZİN GİBİ HER BOKU YİYEMİYORUM TAMAM MI ! BEN DE SIRF DİYETTE OLDUĞUM İÇİN YEMEMEYİ İSTERDİM AMA DEĞİL İŞTE ! YETER !
Birden derin bir nefes aldı. Bunu söylemek istemiyordu sanırım. Ellerini saçına geçirip bu sefer daha kısık sesle konuşmaya başladı.
- yeter ! Ben de sizin gibi olmak isterdim ama olmuyor işte. Hayatımdan memnun görünüyorum değil mi ? Bildiğiniz hiçbir bok yok ! Sadece bana saldırıyorsunuz. Neden ? Ne yaptım size ? Benim de savaşım sizin için... anlayın artık şunu !
Telefonunu alıp evden çıktı. Çok ileri gidiyorduk. Onunla tanışalı pek birşey olmuyordu ama alışmaya da başlamıştık. Her ne kadar onu kendimizden uzak tutmaya çalışsak da , kendi kazdığımız çukura yavaştan kendimizi itiyorduk.
- çok ileri gittik. Buna hakkımız yoktu.
Sessizliğimi bozmuştum. Sanki sarhoştum da yeni ayılmıştım. Ne yaptığımızı , ne yapmaya çalıştığımızı yeni idrak ediyordum.
- haklısın , hem o bir kız. Duyguları daha ağır basıyor. Biz de ona oynuyoruz. Bunu durdurmalıyız. İnsanlar bizi örnek alıyorlar. Onlar bizi böyle biliyorken bizim farklı davranmamız çok yanlış.
- hobi hyung haklı. Kendimi şerefsiz gibi hissediyorum.
- abartma jimin.
- asıl abartan bizleriz Yoongi hyung. Kendimize çekidüzen vermeliyiz yoksa menajer hyung bizi haşlar.
Son söylediklerime şüphesiz katılıyorlardı.
- En azından söylediklerimizde , yaptıklarımızda ve tavırlarımızda seçici olmalıyız. Yoksa er geç asıl hedef biz oluruz.
- Tae haklı beyler , tavrımızı seçici bir şekilde devam ettirelim. Bunun bir protesto olduğunu o da anlamıştır zaten.
Namjoon hyung lider olarak bizim için karar verdikten sonra ortalığı topladık. Eşyalarımızı alıp arabaya bindik. Bu gün yorucu olacak çünkü tüm gün dans pratiği yapacağız.
■■■■■■■■
Birkaç gün sonra Taehyungdan
Şirkete geldiğimizde direk pratik odasına çıktık. Yoongi hyung sızlanıyor , Jimin onu teşvik etmeye çalışıyordu. Herzamanki gibiydik.
Hee Ji geldiğinden beri sert ve asi davranıyorduk. Öyle olmadığımız halde hemde.
O sanki bizim başarılarımız yetmiyormuş da onun yüzünden gelmiş gibiydi. Bu bizi deli ediyordu. Ona ihtiyacımız yoktu.
Pratik odasına geldiğimizde önden Hobi hyung girdi. Bilirsiniz. O sever.
İçeri girdiğimizde Hee Ji bizim Boy with luv şarkımızla tamamen odak şekilde dans ediyor , menajer ve koreograflar da onu izleyip değerlendirme yapıyorlardı.
Objektif olmak gerekirse çok iyi dans ediyordu. Hareketleri daha yumuşak ve kıvraktı. Bu da insanı ona çekiyordu. Çok çekiciydi.
Dans bittiğinde geldiğimizi fark ettiler. Çantalarımızı koyup ortada toplandık.
Bizi görmezden geliyor , hiç konuşmuyor ve bakmıyordu. Menajerin bir el hareketiyle tek sıra olup beklemeye başladık.
En başta lider Namjoon hyung , sonra da yaş sırasına göre biz vardık. Menajer elindeki kağıtlarla bize dönüp hepimizi süzdü.
- iyi görünüyorsunuz çocuklar. Bu gün bunlar var. Yoğunluklu olarak zor koreografiler ve bunlara belirtilen saate kadar çaba gösterin lütfen. Sonra serbestsiniz. Bu arada henüz Hee Ji ile şarkı çıkartmadığınız için koreograflar dansınızda ona da yer verecek. Yarın da bazı şarkılar için yer ayarlayacağız. Partlarınızı paylaşacak ve tekrar yoğun bir dans pratiği yapacaksınız. Kolay gelsin.
- evet , hyungnim.
- evet , oppa.
Biz hep beraber konuştuktan sonra oppa demesi komiğime gitmişti. Sevimli kaçmıştı biraz ortama. Kendime hakim olup gülmedim.
Hemen pozisyonlarımızı alıp dans etmeye başladık. Bir an önce bitirip gitmek istiyorduk. Birkaç saat kesintisiz dans etmiştik. Hepimiz çok yorulmuştuk.
Hâlâ dans ediyorduk. Bu şarkı bittiğinde yemek arası verecektik. Dans ederken bir yandan da Hee Ji'ye bakıyordum. Hepimiz çok senkronize olmuştuk. Namjoon hyung Hee Ji 'nin yanında dans ediyordu. Artık kendini zor taşıyor gibi duruyordu. Böyle olması çok doğaldı çünkü nerdeyse 6 saattir ara bile vermiyorduk. Alışmıştık.
Namjoon hyung birden geriye doğru sendelediğinde Hee Ji de tam arkasında fark etmeden devam ediyordu. Namjoon hyung Hee Ji'nin ayağına basmış ikisi birden yere düşmüştü.
Birden dans etmeyi kesip onlara döndüm. Hee Ji yerden kalkmış Namjoon hyung a bakıyordu. Birden eğildi.
- iyi misin ?
- evet asıl sen iyi misin ? Seni ben düşürdüm. Özür dilerim.
Şaşırmış bir şekilde kafasını sallayıp elini uzattı. Namjoon hyung tereddütle de olsa elini tutmuş ve kalkmıştı. Nedense tuhaf olmuştum.
- hadi madem , yemek yiyelim.
Herkes bana bakıp onayladı. Köşeye geçip yemek yemeye hazırlanıyorduk. O da diğer köşeye geçip oturdu. Yine su içiyordu.
Deli gibi merak ediyordum. Neden o da bizimle yemiyordu. Tamam , sataşıyor olabiliriz ama yemek yemesine de karışacak değiliz.
İçimden onunla ilgilenmek , konuşmak geliyordu. Merak ettiğim her şeyi sormak istiyordum. Bizim için uzun zamandır çok şey yapmıştı ve ben onu tanımak istiyordum.
Yemeğimiz bitince tekrar pozisyonlarımızı aldık. Tam başlayacağımız sırada Hee Ji eliyle ağız bölgesini kapatıp hızla odadan çıktı. Ben de peşinden çıkıp arkasından seslendim.
- hey ! Noldu ?
Durup arkasını döndü. Ağlıyor gibiydi. Ağzındaki elini çekip bana gösterdi. Burnu felaket kanıyordu. Normalden çok daha fazla kan vardı.
Hızla yanına gidip onu en yakın tuvalete götürdüm. Korkmuş görünüyordu. Kafasını musluğa doru eğip geçmesini bekliyordu. Bir yandan da anlamadığım bişeyler mırıldanıyordu.
- korkma. Hem burnun kanıyor. Yorgunluktandır. Malum bünyen alışık değil.
Gözlerini sımsıkı kapatıp açtı. Elime biraz su alıp ensesini , başını ıslattım. Gözlerimin içine bakıyordu. Üstü başı tüm kan olmuştu.
Tuvalete birden Jungkook 'un girmesiyle bakışmamız kesildi. Elinde içme suyu ile gelmişti.
- şey , hyung sen çıktıktan sonra arkanızdan baktım. Su getirdim.
Elindeki suyu aldım. Hee Ji öylece duruyordu. Sendelemeye başlamıştı. Olamaz. Hayır , lütfen , hayır. Bayılmak üzere.
Bizim baskılarımıza dayanamadığı için mi yemiyordu yoksa. Yemediği için bünyesi de onu taşımıyordu tabii. Tanrım. Ne yapıyoruz biz.
Tekrar sendeleyince omuzlarından tuttum. Burnu hala kanıyordu. Jungkook yardım çağırmaya gitmişti. Artık direnemiyor gibiydi. Tam konuşacağım sırada bayılmıştı. Düşmesin diye onu tutmuştum. Korkuyordum...
Oy verip yorum yapın lütfen
↘️⬇️↙️