A/N: GO UP SOTY!! NEW ARTIST OF THE YEAR!! ARTIST OF THE YEAR!! HAKOT AWARDS ANG AKING MGA BABY🥺THIS WAS FEW WEEKS AGO. DAPAT MAG U-UPDATE AKO NOON DAHIL HAKOT AWARDS KASO BIGLANG NAWALA 'TONG ACCOUNT KO HAHAHA. AKALA KO NGA HINDI KO NA MAKUKUHA ULIT EH. ANYWAYS, IM BACK. AND HERE'S AN UPDATE FOR Y'ALL!!
JUSTIN's POINT OF VIEW
"Uy! Narinig niyo ba? May bago raw tayong member!" Rinig kong sabi ni Ken. Hindi ko siya pinansin at kumain nalang ng pizza.
Nag kwentuhan pa sila tungkol sa magiging bagong member habang nakikinig lang ako at nilalantakan ang pizza na malapit ng maubos.
"Pero, ang pinaka exciting na part..." pabitin na sabi ni Ken. Dahil doon ay napatingin din ako sakaniya, medyo na e-excite rin sa sasabihin nito.
Huminga siya ng malalim. "Babae raw ang bago nating member!" Sigaw niya.
Dumating rin ang araw na ipakikilala raw saamin ang bago naming member.
"Hi boys!" Bati ni Ms. Hong. Nasa likod niya yung— sa tingin ko ay — magiging bagong member namin. Hindi ko na narinig pa ang sinabi ni Ms. Hong, nakatitig lang ako sakaniya.
South.
When her eyes met mine, tumingin lang siya na parang wala lang. Ano 'to? Parang hindi kami mag kaibigan dati? Parang wala kaming pinagsamahan?
Ipinakilala na siya saamin ni Ms. Hong. Nag tama ang mga mata namin pero hindi ko siya nginitian. Naaasar ako, bakit hindi niya ako kilala?
Dumaan ang ilang buwan. "STAND BY PO!" Sigaw ng isang staff. Nandito kami sa ASAP ngayon para ipakilala officially si South as a member of SB19.
Tinanong pa nga kung sino ang crush niya, wala naman yun sa script! At talagang kilig na kilig pa siya habang kausap si Mr. McCoy.
Nung isang araw na wala kaming schedule, naligo kami sa ulan. Kinabukasan nilagnat ba naman si South.
Halata namang may lagnat siya pero ipinagpipilitan niyang wala, kaya nag presinta akong mag hugas ng mga plato kahit hindi ko gustong nag huhugas. Pinainom ko na rin ng gamot.
Nagulat nalang ako, nandoon parin siya at inaantay akong matapos mag hugas.
Nagulat nalang ako nang muntik na siyang mahulog sa sahig, buti nalang nasalo ko siya.
Inalagaan ko muna siya bago ako umalis. Nag iwan ako ng tubig at gamot sa bedside table niya at nilagyan ng letter, pero hindi ko sinabing galing saakin.
Nang bumalik ako sa dorm, dahil bumili ako ng makakain ni South, at si loko, naka bathrobe lang at halatang nag e-enjoy na makita akong flustered.
Hindi ko rin sinabi sakaniya na saakin galing yung pagkain kaya ang akal niya ay galing kay Sejun. Buti nalang hindi ako nilaglag ni Sejun pero si Ken talaga pahamak.
Dapat ay pupunta kami ng Amusement Park pero hindi natuloy, halatang dismayado si South buti nalang at sinabi ni Josh na mag re-resort nalang kami kaya medyo nabuhayan ulit siya.
Una palang naming pagkikita nung lalaking kapangalan ko, alam ko na agad na gusto niyang pormahan si South kaya hindi ko siya nagustuhan.
Si South? Popormahan niya? No way.
Halatang ilang si South kay Justine with E kaya naman ibinigay ko sakaniya yung bathrobe na gamit ko.
Pero etong si Justine with E ay hindi yata marunong makiramdam at tinabigan pa si South.
"Jah, pakitawag naman yung isang Justine." Sabi ni kuya Josh. Agad akong sumunod at pumunta sa pwesto nina South at nung Justine.
"Pre, tawag ka ni kuya Josh." Nakita kong nakaakbay pa ito kay South habang si South ay ilang na ilang.
Nang umalis yung Justine ay ako naman ang tumabi kay South. Tinanong ko kung ayos lang ba siya pero dini-ny niya pa kaya tinanong ko ulit at saka siya umamin kaya natawa ako pero natauhan rin ako nang makita ko siyang nakatitig saakin.
"Just tell me if he bothers you again."
"Yeah, okay."
Pag katapos noon ay nanood ako ng SharTin videos, si South nananadya yata at nanood din ng videos ni McCoy. Naasar lang ako kaya umalis na ako.
Kinagabihan, naunang natulog sina South at Ken, kaya't lumabas muna ako para mag pahangin.
Nang magsawa ay bumalik rin ako sa kwarto. I saw South crying.
"South?" I called. "South, okay ka lang?" Pero hindi niya ako pinansin. She just kept on crying.
"Don't worry, kung ano man yan, andito lang ako." Then I hugged her until she fell asleep.
Nang makauwi kami sa dorm, sinabi nila Josh na samahan ko raw si South sa mall. Pumayag nalang ako, pag dating namin sa mall sinabi niyang wag kaming mag kasamang bumili.
Pero kahit ganon, parehas parin kami ng nakuhang regalo, kaya inaasar nila kaming 'matchy-matchy'
Pag katapos naming mag ligpit, nakita ko si South na papunta sa rooftop kaya sumunod ako. There, she asked me about that night at the resort pero nag sinungaling ako at sinabing hindi ako yun.
After that talk in the rooftop, bumalik na kami. Before I slept, nag post pa ako ng picture niya sa private ig ko.
Many many days later, napag desisiyonan naming nag Baguio.
Nang makita ko yung babaeng nasa kabilang room, I immediately knew it was South, she was wearing my jacket, but she still denied that she wasn't South.
The next day, nag kita kami sa Burnham. Pero hindi kami nag pansinan.
When we got back at the hotel na bore ako kaya bumaba muna ako. Then may nakasalubong akong bata.
I didn't know he was South's brother since nung umalis sila, silang dalawa lang ni kuya Keith ang anak ng parents nila.
She treated me food and drink. Then suddenly, she passed out. I carried her back to the hotel, gusto ko pa sanang malaman kung okay na ba siya but her brother said I didn't need to worry kaya wala akong nagawa.
That night, nag kita kami sa terrace at nag pasalamat siya saakin. Nakahinga ako ng maluwag nang makita kong ayos na siya.
The next day, nag kita nanaman kami sa Mines View Park. Believe me, hindi ko ito pinlano.
Nag usap kami at kumain. Mukhang nagulat pa siya dahil ako ang nag initiate. Paano, lagi ko ba namang sungitan sa dorm.
Naiinis lang naman akong nag p-pretend siyang hindi ako kilala kaya ganon ko siya pakitunguhan. Pero ngayon, gusto ko munang pag bigyan ang sarili ko.
Umalis na rin ako ng maihatid ko na siya sa parents at mga kapatid niya.
Saka kami dumiretso ng pamilya ko sa Sagada.
Hindi ko alam na hanggang Sagada, mag kikita kami.
"Kuya Justin!"
"Kiro, kuya Justin's not here. Are you still dreaming—"
"Hi kiddo."
Then our eyes met. "Hi, South."
Hindi ito nag salita at pumunta sa may gilid. Sinundan ko siya.
"South, you okay?"
"Yeah, its just that..." she paused, "nothing." Then she smiled.
"Why do I feel like it's not 'nothing'? But if you're not comfortable on telling me, that's fine. It's your business anyway."
After that was silence.
Then I looked at her.
"Ang ganda," I said, "sobrang ganda." I said while staring intently at her.
She is my best view.
Pag balik ko sa dorm, saktont balik rin ni South. Kinagabihan, nag luto pa kami ng pancit canton dahil nagutom siya, I mean, nagutom kami.
Tinanong pa niya ako kung bakit ang bait ko sakaniya ngayon. Pinilosopo ko nalang.
Then she tried taking a cup na nasa itaas. Resulting her fall over. Buti nalang nasali ko siya.
"Hindi ka ba tatayo diyan?" I said. Na a-awkward-an kasi ako sa posisiyon namin.
Dahil doon nasungitan ko nanaman tuloy siya. In the end, siya lang ang nakakain ng pancit canton, nagugutom pa naman ako.
"HAPPY NEW YEAR!"
Nang gabing iyon, tinutukso nanaman nila kami dahil parehas kaming galing sa Sagada.
"Epal." Bulong ko.
Pag katapos ng celebration, umakyat si South papunta sa rooftop, I followed her of course.
And there and then, I found out about her condition.
Kinuwento niya saakin kung anong nangyari sakaniya, at kinuwento ko rin sakaniya kung paano kami nag kakilala.
A few days later, I confessed that I like her only to receive the words, "Justin... kami na." While holding Sejun's hand.
Ilang araw, hindi kami nakapag usap. Kahit si Sejun madalang ko nalang din kausapin. I was broken, I was too broken.
But then, bigla kaming inutusan pumunta sa mall. Something terrible almost happened to South, buti nalang nandoon ako. That clumsy girl.
Sakto pang pauwi na kami nang bumuhos ang malakas na ulan. Bumalik ako sa loob ng mall para bumili ng payong. Dalawa dapat ang bibilhin ko, pero isa nalang para share kami.
Nakangiti akong bumalik kung saan ko iniwan si South at nakitang may umaaligid sakaniya.
Dahil doon, nakapagsabi nanaman ako ng mga salitang pinag sisihan ko rin sa huli.
Nang araw na yun, nag kaayos na kami. Pero baka nga, hanggang mag kaibigan lang talaga kami.
Then something terrible happened. Nawalan siya ng malay at nakahiga sa hospital bed ng tatlong araw.
Pero halos hindi ko siya nadalaw dahil busy ako sa shooting ng upcoming drama namin ni Ms. Sharlene. Alam ko, napansin rin ni South na wala na sa kamay ko yung regalo niya, at yung regalo na ni Ms. Sharlene ang suot ko. Kinailangan lang naman, para sa movie. I still have her gift, nasa kwarto ko.
Nang matapos ang interview namin, bumalik na kami backstage. Agad kong tiningnan ang cellphone ko dahil may message si Ken.
Picture ni South at ng lalaking doctor.
Bumuntong hininga ako para kalmahin ang sarili ko. Doctor lang yan, he's just checking up on her. Walang malisiya.
AT BAKIT BA AKO MAY PAKIALAM?
Aish.
Ilang buwan na din ang nakalipas after niyang ma-ospital. Mas naging busy ako dahil sa shooting ng movie namin at dahil sa i-re-release naming album.
Kakauwi ko lang galing shooting nang tumawag si South saying that she's being followed.
Nang dumating ako doon, I saw her hugging McCoy.
"South, teka, papunta na ako—" I acted, kahit na, nandito na talaga ako, at pinapanood silang mag yakapan.
I came home late that night. The following days were very busy for me since malapit ng matapos ang shooting.
Sa sobrang busy, I didn't make it on our 2nd Debut Anniversary. But I came home the next day, only to find out that South already left.
I ran as fast as I could at nag pa drive papunta sa airport while I kept thinking about what Sejun said.
South and him wasn't really in a relationship.
Hindi pa man nakakatigil ang sasakyan ay bumaba na ako kaagad. Tumakbo ako papasok sa loob ng airport at sinubukang hanapin si South.
Sinubukan ko rin siyang tawagan pero naka off na ang cellphone niya.
"Please, please, South nasan kana ba." I chanted.
Kanina pa ako takbo ng takbo sa loob ng airport pero hindi ko siya mahanap. But I'm not loosing hope.
Tumigil ako saglit sa pag takbo at hinabol ang hininga ko.
After a while nag simula nanaman akong mag hanap.
"South!" I yelled.
Pinagtitinginan na ako ng mga tao pero wala akong pakialam. "South, please, kung naririnig mo ako..."
"Justin..?"
I looked at my right and there I saw her. I smiled and ran up to hug her.
"South..." I sighed in relieve. "You're still here."
"Anong ginagawa mo rito?"
"Sejun. Sinabi niya saakin ang totoo."
Mukhang nabigla siya sa sinabi ko dahil napaatras siya. Pero agad ko siyang hinila para muling mayakap.
"Bakit hindi mo sinabi saakin na aalis ka?"
"Ilang beses kong sinubukan, pero palagi kang walang time. Kaya sumuko nalang ako." She explained.
Napabuntong hininga ako. "I'm sorry."
"Okay lang 'yon. Ikaw pa ba, malakas ka sakin eh." Then I felt her hug me back.
"South?"
"Hmm?"
"Mahal kita. Mahal na mahal kita."
She stiffened. But a few moments later she relaxed.
"Mahal din kita. Mahal na mahal."
I smiled and hugged her more. Humiwalay ako sa pag kakayakap sakaniya at hinalikan siya sa kaniyang noo, papunta sa ilong at huli sa labi.
"Babalik ako."
"I'll wait for you."
"Promise?"
"Promise."