CHAPTER 25
SUMMER'S POV
Hindi ko maiwasan hindi mailang sa damit na suot ko. Napatingin ako kay Mommy na tinanguan lang ako. Galing kami sa kwarto namin nila Ice at may ibinigay siya saking damit. Ngayon naman ay kasalukuyan na kaming naglalakad palabas para pumunta sa clinic.
Napapatingin samin yung mga agents....namula yung muka ko lalo na ng makita ko si Ice na kasalukuyang nakanganga habang nakatitig sakin.
Suot ko yung damit ko nung High School ako...kasya pa siya sakin ang kaso maikli na. Ngumiti ako kay Ice kahit na naiilang ako at sumunod na ako kay Mommy.
"Sama ko..please? pretty please?"
Tinignan ko yung biglang sumulpot. Si Daddy. Hinilot ni Mommy yung sentido niya at akmang papaluin si Daddy ng clip board. Bumuntong hininga si Mommy.
"Oo nga tita, sama kami."-ice
"Tama yan, bata. Kampihan tayo, i like, i like."-daddy
"San mo natutunan yan tito?"
"Alin?"
"Yung 'i like, i like'?"
"Sa Twitter. Tsk tsk..nahuhuli ka na sa balita. Ang boring ng profile mo sa twitter..di tulad sakin kitang-kita ang kamachohan ko."
Pinapasok ako ni Mommy sa clinic at tinignan niya ng masama yung dalawa na halos sabay pang nag peace sign. Para silang totoong mag-ama.
"Stay. Kapag may pumasok sa inyo dito tuturukan ko ng syringe as big as a mountain."-mommy
Biglang sumarado yung pinto..si Daddy na mismo ang nagsarado. Napailing si Mommy at lumapit siya sakin. Pinaupo niya ako don sa sofa.
Hindi ko alam kung kakabahan ako kung ano..hindi ako sanay na pag-usapan yung tungkol sa nangyari. Pero gusto kasi ni Mommy na tulungan ako para maayos lahat.
I should feel that I need to do this on my own..pero sa tingin ko hindi..hindi ko kayang mag-isa. This is not something I just need to ponder for a while tapos sa susunod okay na.
Umupo si Mommy sa harapan ko.
"I can see that you're very tense to do this. I'm your mother and I want to do this for you. But if you dont want too, I would understand. Do you want to do this with me or we will find another-"
napatigil si Mommy at kumunot ang noo niya..tumayo at may kinuha na syring don sa cabinet at bigla niyang binuksan yung pintuan kung saan halos sumubsob si Daddy at si Ice.
Nakayuko sila dahil muntik na silang madapa at ang una nilang nakita ay yung hawak ni Mommy. Bago pa makapagsalita si Mommy bigla na silang nawala.
"I'm gonna die early because of your father."
Napangiti ako.
Kahit ganiyan yan si Mommy kay Daddy alam ko namang love na love niya si Daddy..masyado lang kasing pasaway si Daddy na nakasanayan narin naman namin.
Sinarado ni Mommy yung pinto at lumapit ulit sakin. Umupo siya ulit at uminom muna ng tubig na parang kinakalma niya din yung sarili niya bago niya barilin si Daddy.
"First..I want to ask kung natatandaan mo pa ang damit na suot mo."
"Yes. Uniform namin to dati before ako lumipat."
"Anything else?"
"Eto ang suot ko ng first akong makaranas mag alter ego mode."
"That's right. What triggered it?"
"I cant remember it that well pero ang alam ko binubully ako non. Ayoko ng away kaya hindi ako umiimik pero something happened then I snapped."-me
"Kapag nagkakaron ka ng alter ego mode..do you see any visions..or memories like you're having for the past few days?"
"No."
Napalunok ako...naaalala ko na naman yung mga memories ko. Its just hard..its kard to talk about. Dahil ayoko siyang maalala..pero alam ko..kailangan ko tong gawin.
para sa ikatatahimik ko.
"Mostly..its just anger..too much anger. Nagpapahila ako sa galit dahilan para hindi ko na isipin kung anong nnagyayari sa paligid ko. Pagkatapos non kapag kumalma na ako..naaalala ko pa naman ang mga ginawa ko. But I never encountered those..those memories before."-me
"Dahil hindi mo pa sila natatandaan..not after the phone call. Doon nag start yung memories. I want you to tell me everything you feel and remember about it."
I trust my mother..alam kong nahihirapan siya para sakin. I need to do this not only for myself but also for her. Ayoko na siyang mahirapan..I dont want her to suffer with me.
"Fire..yun yung naaalala ko and I saw Ice..may gustong p-pumatay sa kaniya at alam kong kailangan ko siyang iligtas..or rather I need to do something. Tinatawag ko si Daddy..but deep inside alam kong hindi niya ako maririnig.."
"Do you just remember all this or you felt that you're there?"
"Alam ko na memories lang siya..na naaalala ko lang siya..maybe a dream. Pero nararamdaman ko lahat..yung takot..parang bumabalik ako sa panahon na eight years old pa lang ako."-me
"I dont think this is Schizophrenia though its close. Kapag meron kang Schizophrenia you'll suffer from delusions and hallucinations..you'll show no interest..not a tiny bit positive emotions na hindi mo naman attitude. You're my sweet little baby..we just need to clear things..and to talk about the things that scares you."
Tumango ako.
Everything will be fine..hindi ako pababayaan ni Mommy. I just need to trust her and I do..I trust her. I'm just scared...very scared. It feels like I'm losing myself and I dont want that to happen.
"What scares you. summer?"-mommy
"Ayoko...ayokong mapatunayan na napatay ko siya. Na ako ang may kasalanan...it always tend to confuse me..dapat ko bang ginawa yon o hindi..it doesnt feel right."
"And the phone call. How do you feel about that?"
"Scared...like he's coming back for me...na realize ko..pano kung hindi pa siya patay? then I wont need to be afraid right? I dont need to have the memories..pero..bumabalik parin siya. Hindi parin siya nawawala."-me
"Because unconciously..alam mo yung totoong nangyari."
I can feel the blood draining from my face...yes I know..hindi ko alam kung pano pero alam kong patay na siya talaga. I'm very sure of that..at alam kong ganon din sila Daddy..but this thing..this call..gave us a lot to think about.
"Why do you think you shouldnt have done it?"-mommy
"Kasi mali..hindi ko sia dapat pinatay."
"Then what will happen to Ice?"
"H-He'll die."
"Do you regret it? Saving him?"-mommy
Napalunok ako...no I dont think I regret it. I want Ice to be safe..pero that doesnt make it less painful. I dont what to do..to make it all go away.
"You need to let it go."-mommy
"I dont know how mommy."
"Sa line ng trabaho ng mga agents dito..ng trabaho mo..had youy killed anyone besides him?"
"Y-Yes."
"I dont want to sound off or anything..but what's the difference between the one that supposed to kill Ice at sa mga masasamang taong pinipigilan dito sa BHO?"-mommy
"I-I dont know.."
Tumayo si Momm at umupo sa tabi ko. Hindi ko maiwasang hindi mapaiyak ng maramdaman ko ang kamay niya na humaplos sa pisngi ko. Hinila niya ako palapit sa kaniya at niyakap.
I dont need a psychologist...I need my mother.
"The only difference..ay alam niyo kung sino ang mga nagiging mission niyo..alam niyo ang mga nagawa nila..kung anong gagawin nila..at kung anong klase ng trabaho ang meron sila na dapat pigilan. But that man na gustong saktan si Ice..you dont know anything about him..and you're so young to dealt with that kind of situation."
"I'm scared.."
"Dont be..it can be called self-defense..you're protecting someone you love...someone you care about. Kahit sinong tao na mapapahamak ang taong mahalaga sa kaniya..gagawin ang lahat para maligtas ang taong yon..your memories..its all in your mind..hindi na siya mawawala..your alter ego will always be you..if you accept that then there's a huge possibility that everything will be alright. As your mother..I dont want to see you hurt. If I can..I would turn back the time around then I'll take the knife off your hands..at ako ang mismong gagawa. But this is the way it is..we cannot change things that already happened. We need to accept and move forward."
I can feel it slipping away..not gone..but just on the back of my mind. There's no reason to keep that memory..tama si Mommy..nasa akin kung ano ang gusto kong gawin sa mga ala-ala na yon.
I would lose half of my life if I dont snap out of my wallowing state.
Wala na akong magagawa..hindi ko na mababago kung anong nangyayari. Magiging parte na yon ng buhay ko..hindi madali..but lot of people in this world have a past..a tainted past..
at hindi na yon mababago. We can start again..move forward and it will stay with us forever. But it shouldnt restrain us to be happy. Because we deserve to be happy.
"thank you Mommy.."
"You dont need to thank me..I'm your mother. Halos mamatay na ako ng nakita kitang nahihirapan..naisip ko..kung kaya ko lang, aalisin ko lahat ng nakakapanakit sayo. You'll always be my baby girl and it made me sad to think na hindi ko nagawa lahat para sayo-"
"No..Mom..you did everything. I'm okay..I think. Natatakot parin ako..but I think that memories wont hunt me again. Nakaligtas si Ice..yon ang mahalaga. Siguro may consequence lang..my alter ego..but I cant chage it and I shouldnt waste my life trying to change something that I can never change."
tumango-tango si Mommy.
I fell better..kung alam ko lang na si Mommy lang pala ang sagot sa problema ko sana matagal na kaming nag-usap...but She's Mommy after all..she always say the right thing..she always make me feel better.
"Love you mommy."
"I love you too. Now..kailangan na nating tumayo dahil may dalawang asungot na kasalukuyang naririnig ko na sa labas."
Napangiti ako..I can hear them too. Tsismoso talaga..
"Mom.."
"Yes?"
"Sino po kaya yung tumawag?"
Napatigil si Mommy sa paghaplos sa buhok ko. Napabuntong hininga ako..alam ko na yung sagot. Hindi pa din nila alam kung sino yung maaring tumawag.
Kuya Rain cant trace the phone dahil na dispose na yon. Kung makakagawa man ng magic si Kuya para hanapin yung phone na yon..I'm sure na wala na yon sa kamay ng tumawag sakin.
"We'll talk about this later, Mommy."-me
Tumango si Mommy at inalalayan na ako palabas. May kinuha ulit siya na syringe at ang nakatayong si Daddy na kasalukuyang kinukutinting ang lamp sa dingding ng BHO at si Ice na biglang nagkaron ng interes sa sahig na kasalukuyan iniinspeksyon yon ang una naming nakita.
"Poseidon."-mommy
"Yes, baby, darling, cupcake, sweetie pie, honey, baby doll, baby cakes-"
"May nahanap na akong ibang paraan para hindi mo nakakalimutan ang pag-inom sa gamot mo."
Tinaas ni Mommy yung syringe at hinila niya papasok ng clinic si Daddy na hindi na nakaimik at kumaway na lang samin na parang nagpapaalam na sa mundo.
hinarap ko si Ice.
"Ikaw, gusto mong sumama? Ako na mismo ang magpapractice sa mga veins mo na tusukin."-me
"Baby naman eh.."
"Baby ka diyan."
"Punta tayong mall."-ice
"Anong gagawin natin don?"
Nagkibit-balikat siya at ngumiti. Nakangiting napailing narin ako at tinanggap ko yung kamay niya na inaabot niya sakin. Naglakad kami papunta sa parking at ilang sandali lang ay bumabyahe na kami papunta sa pinakamalapit na mall.
"Ano ngang gagawin natin?"-me
"I'm gonna spoil you."
"And how?"
"Buy stuff..I want to watch you try new clothes on."
Napangiti ako at tumingin ako sa kaniya. Namumula yung muka niya at ngiting-ngiti siya..mukang excited siya na bilihan ako ng kung ano-ano.
"I dont know why you're so excited lavishing money..anyway alam ko naman na may ulterior motive ka."-me
"Wala ah."
Inosenteng tumingin siya sakin at naramdman ko na huminto yung kotse. Nasa parking na kami. Ngumisi ako dahil hindi ako naniniwala sa inosente niyang ngiti.
"Really Ice, what is it?"-me
"Fine....gusto kong makita na suotin mo lahat ng bibilin ko para sayo. Including very sexy dresses. But I'm not planning anything..extreme..that would be for later."
Ako naman ang namula sa sinabi niya.
O////////O
Lumabas na kami at magkahawak kamay na naglakad kami papasok. Hindi ko maiwasan na hindi mapangiti habang tinitignan ko yung mga tao sa paligid namin..lalo na yung mga babae na napapatingin kay Ice.
He's mine.
Pumasok kami sa isang botique at napailing ako ng ang dami niya agad na kinuha at pinasubok sakin. Parang hindi na nga niya tinignan yung inabot niya sakin.
Kuntento na umupo siya sa upuan don. Pumasok ako sa loob ng fitting room at napakunot yung noo ko ng marinig ko yung sales lady sa labas.
"kapatid niyo, Sir?"
what the f@ck.
-___-
"No. My Wife."
I smiled a little. Rinig na rinig yung pagkaproud sa boses ni Ice. Mood breaker yung sales lady..kapag nilandi niya pa si Ice sesementuhin ko siya at gagawing manequin.
Tinignan ko yung mga damit..hindi maganda yung iba. Masyadong makulay...kinuha ko yung kulay red at sinuot ko yon. Nanglaki yung mga mata ko ng masuot ko yon.
parang konti na lang lalabas na ang kaluluwa ko.
Masyadong mababa ang neckline non...and the soft cloth of the dres hugged my body perfectly. Masikip yon sa baba ng dibdib..pushing my breast upwards.
damn.
Lumabas ako at hinanap ng mata ko si Ice. Naabutan ko siyang nagbabasa ng magazine..mukang naramdaman niya akong nakatingin sa kaniya dahil nag-angat siya ng tingin.
His lips parted.
"W-We'll take that.."-ice
hindi niya pinasin yung sales lady at lumapit siya sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay. His eyes raked down and up my body and then he smiled..a very satisfied smile.
"So?"-me
"I cant describe how beautiful you are right now..maybe I can tell you later how much."
"You really need to stop talking ang just do it."
His eyes darken at natatawang tinalikuran ko siya. Sinuot ko na yung damit ko at lumabas ako bitbit yung pulang damit na gusto ko.
Kinuha sakin ni Ice yon at binayaran na niya. Pagkaraan palabas na kami ng boique na yon..pumunta pa kami sa iba hanggang sa ang dami na naming dala ni Ice.
palabas na kami sa isang botique ng biglang may bumangga sakin. May naramdaman akong tumusok sa braso ko at napaigik ako sa sakit.
"Damn! hey, watch out."-ice
Inilayo ako ni Ice don sa babae na may kasamang lalake na nakabangga sakin. Nataranta sila pareho lalo na ng makita nila yung galit na ekspresyon sa muka ni Ice.
"Ice its okay..hindi naman masyadong masakit."-me
Nilapitan ako nung babae.
"S-Sorry..pinag-aagawan kasi namin yung pin na pinagawa ko kanina. Sorry talaga...sorry-"
"Okay lang. No harm done."
Tumingin ako kay Ice at nakatingin siya sa braso ko at iniinspeksyon yon. Wala namang kahit anong sugat don..namula lang yung braso ko na natusok nung pin.
After ng mahabang paliwanagan umalis na yung babae at yung kasama niya. Hinawakan ko yung kamay ni Ice at hinila ko siya paupo sa isang bench.
"I'm okay..wag ka na magalit."-me
Nag pout siya at napangiti na ako..he's okay now. Hinalikan niya ako sa labi..mabilis na halik lang pero hindi ko maiwasan na hindi mapatingin ssa paligid ko.
wala namang nanonood.
"Love you."-ice
"I love you too."
"Summer.."
"Hmmm?"
...
...
"Let's get married...again."
Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. Ilang minuto ata bago ko naisipan isara yung bibig ko. Parang ayaw mag function nung utak ko.
"A-Ano?"-me
"Pakasal tayo ulit..please?"
"Why?"
"Anong why? Gusto kong magpakasal ulit tayo..yung kasama yung parents mo..then yung parents ko. I want to see you walk down the aisle..I want to take your hand..to vow infront of God that I will love you forever."
Napayakap ako sa kaniya..he looks surprised but he chukled after a while. Mahigpit na niyakap ko siya..I want it too..I want us to get married too.
"Yes."-me
humiwalay ako sa kaniya at ngiting-ngiti na muka niya ang nakita ko. Tumayo siya at bigla niyang hinila yung isang lalaking nakasimangot na sinusundan yung babae na nauuna ng naglalakad. Hindi ko sure kung magkasama sila dahil ang layo ng pagitan nila.
Pero napansin ko din na tumitingin yung babae don sa lalake at biglang umiirap.
"Magpapakasal na kami!"-ice
"Huh? Ahh..congrats pare. Buti ka pa..kung sana yung isa diyan marunong lang magtiwala eh di sana kasal narin kami with dozen of babies."
"Ang trust ini-earn. Kaso yung isa diyan hindi deserving. Kung ako sa isa diyan bibilisan ko na ang paglalakad bago pa magwala si Yale kapag hindi namin nabili yung ingredients. Ang bagal kasing maglakad..no wonder I never been satisfied in bed, ang bagal eh-"
"You!"
"I dont know you."
"Quin-"
"I still dont know you."
Binitawan na ni Ice yung lalake at naghanap ng ibang tao na kakalabitin para i-announce yung balita. Mukang na we-weirduhan na sa kaniya yung mga tao pero wala siyang pakialam.
Natatawang tumayo na ako at hinila ko siya.
"Para kang sira."-me
"Oo..baliw na ako...crazy..insane..crazy for you, baby! PAPAKASALAN NA NIYA DAW AKO! ULIT!"
napasinghap ako ng bigla niya akong hinila..at sa harap ng maraming tao hinalikan niya ako. And as alwayas..his kiss made me feel like there's no one else in this world..
siya na ang kusang humiwalay sakin.
Hinawakan ni Ice yung kamay ko at nag bow kami don sa mga nanonood na biglang nagsipalakpakan. I really love this man..kahit na baliw siya..
at least baliw na baliw sakin.
Nakangiting naglakad kami paalis. Huminto lang kami ng biglang nag ring yung phone ni Ice. Ako naman nagpaalam muna sa kaniya na pupunta sa restroom.
bago pa ako makalayo narinig ko siyang tinawag ako.
"Summer!"
"What?"
"I love you!"
"*laughs* I love you too!"
ICE'S POV
Hindi ko alam kung pano ko i-dedescribe yung saya ko ngayon. Alam ko na magpapakasal din kami sooner or later..at alam ko na gusto rin akong makasama ni Summer..
pero iba parin pala yung feeling na official na.
Sinagot ko yung phone ko.
"Hello? Rain?"-me
"Ice..lumabas na yung search about don sa tumawag kay Summer."
Napalunok ako at lumingon ako sa gawin nung rest room. I dont want to hide it from summer..sasabihin ko din sa kaniya mamaya.
I just wish na hindi ulit mangyari sa kaniya yung nangyayari sa kaniya this past few days.
"What happened?"-me
"Tinignan namin ang mg apast missions..lahat-lahat. May mga recorded na video dito. May nag match na isa."
"Kaninong mission?"
...
...
"Sa Momma mo."
"What?!"-me
"His name was Darwin Padilla..obssesed siya sa mother mo. Nakulong siya dahil sa mga nagawa niya sa girlfriend niya..and sa pag stalk at paglagay sa panganib ng buhay ng Papa mo."
"Then what?"
"May problema lang."
"What is it? We need to find that man dahil apparently hindi pa siya patay-"
"No..listen. We tried to decipher it..his voice. Tinginan namin kung gumamit ng changer at gumamit nga. Pero wala kaming mahanap na kahit anong recorded video na nag match sa boses na lumabas."
"Ibig sabihin lang non hindi pa siya na i-interrogate sa BHO."
"Yes."
"At yung Darwin? pano ka nakakasigurado na wala siyang kinalaman dito?"-me
...
..
"He's really dead Ice. Burried few feet below the ground."