(DÜZENLENDİ.)
İyi okumalarrrr💜
***
"Kimse onu sevmedi.Kimse ona yakın davranmadı.O iyi bir insandı ama kimse onu dinlemiyordu. Prenses üzerindeki lanetin kalkması için gecelerce yalvardı. "
"Lanet kalktı mı? "
Onur kardeşinin saçını okşadı. Boynunda uykuya dalmaya çalışan Işık masalın sonunu sabırsızlıkla bekliyordu.
"Kalktı. "
"Nasıl?"
"Bir gün kasabadan kaleye gelen bir kadın sayesinde. Prensesi ağlarken gören kadın ona sarılmış ve 'Senin ağlaman bana acı veriyor. Ağlamaya devam edersen öleceğim ' demiş. Prenses bu sefer de kasabalı kadının öleceğinden korkup ağlamaya başlamış. Gözyaşı kadının elinin üzerine düştüğü an etrafı mavi bir ışık kaplamış. Lanet kalkarken kuvvetli ışık kalplerinin ortasında büyük bir top halini almış. Kalplerini aydınlatacak ışık sayesinde yanlızlık hissinden kurtulmuşlar. Yalnız olmadıklarını artık birbirlerine sahip olduklarını bildikleri için acı çekmemişler."
"Peki...kimmiş o kadın? "
"Annesi. Prensesi annesinden ayırdıkları için gecelerce acı çekmiş. Meğersem canını acıtan şey özlemmiş."
Işık kafasını kaldırıp abisinin gözlerine baktı.
"Sen de annemizi özlediğin için mi acı çekiyorsun Şövalye? "
Onur yutkunamadı. Elindeki masal kitabını kenara bırakıp Işık'ı iki eliyle birlikte sardı. Belli etmemek için sarf ettiği çaba nafileydi demek ki.
"Özledim. Ama acı çekmiyorum Savaşcı. Siz varsınız ya... Annemiz size armağan etti bana. Ben çok mutluyum. "
Dudaklarını büzüp boynuna sokuldu Işık. Onur iç çekerken sırtını pış pışladı. Büyüdüğünde Işık'a bırakabileceği manevi değer için kabul edecekti yapılan teklifi. Korksada yapması gerektiğini hissediyordu.
"Umuyorum ki aramızda hiçbir şey olmayan o anları telafi edebiliriz"
Böyle demişti Bars ona. Oradan nasıl gittiğini hatırlamıyordu. Yapmamalıydı. Güven verici cümleler kullanmamalıydı. Bu cümlelere kalbi hızlanmamalıydı. Her şeyi göz ardı edip yapması gerekeni gerçekleştirdi. Telefonunu eline alıp kendisine olan son saygı kırıntısının üzerinden geçeceği mesajı yazdı.
**
"Yarın doktorunla görüşmek istiyorum. "
Bars bir mesaja bir ekrandaki görüntüye bakıp iç çekti. Kafasını kurcalayan her şeyi ya geride bırakır ya da yok ederdi. Lakin şu an eli kolu bağlanmış hissediyordu. Sahilde neden öyle bir şey demişti onu bile bilmiyordu.
Ekrana dikkatini verdiğinde Onur'un üzerinin açıldığını ve şortunun daha çok yukarıya çıktığını gördü. İnce beyaz bacağı gözünün önündeydi ve Bars erkekliğindeki hareketlenmeyi hissediyordu. Sarhoş olduğu günden beri ufak temas veyahut görüntüye bile tepki verir olmak berbat bir histi.
"Kışın ortasında şort mu giyilir amına koyayım. "
Kendini sapık gibi önce hissetmeden sistemi kapatma ihtiyacı hissetti. Onur'un bilgisayarından kendi bilgisayarına kopyaladığı video klasörüne tıkladı. Ne değişmişti emin değildi ama bu sefer videoyu seçerken daha dikkatliydi. Kapakta annesinin olduğu bir videoyu açtı. Annesi hakkında konuştuğu için belki de merak etmişti. Ekrana çıkan karnı burnunda kadın dikkatlice bebek patiği örüyordu.Bir süre sonra Onur'un sesi geldi:
"Anne artık hazır satılıyor böyle şeyler. Neden uğraşıyorsun? "
"Sen ne anlarsın sıpa. Kızımın ayaklarını en iyi benim ördüğüm patikler ısıtır. "
"O çok şanslı bir çocuk olacak. İnşallah benim gibi o da sana benzer güzeller güzeli bir kız olur. "
"Benim genlerim çirkin mi Onur Karam? "
Kapıdan giren babasıyla annesi gülerken Onur da kıkırdadı.
"Estağfurullah baba yakışıklı adamsın da istemez miydin anneme benzeyen bir kız çocuğu? "
Babası annesinin alnına bir öpücük kondurup yanağını okşadı. Birbirini sevdikleri belliydi. Yakışıyorlardı da.
"İstemez miyim hiç. Sağlıklı doğsun da gerisi önemli değil. "
"Hayatım kızımızın adına karar veremedik hâlâ? Son zamana bırakmayalım. "
"Doğru söylüyorsun. "
"Aklınızda bir isim var mı Karam çifti?"
"Ben rahmetli annemin ismini koymak istiyorum aslında. Meryem. "
"Zeynep de güzel aslında çok kararsız bir durum. "
"Işık ismine ne dersiniz? "
"Işık mı? Nereden çıktı? "
Şaşkın bir şekilde birbirine bakan çift üzerine Onur güldü. Bars şu an onun nasıl gözüktüğünü merak ediyordu.
"Rüyamda gördüm. Bazı geceler rüyama Işık adında bir kız çocuğu giriyor. "
"Allah Allah. "
Babası huzursuz gözükürken. Annesi gülerek konuştu:
"Benim hoşuma gitti. Işık. Işıkım "
Annesi karnını okşarken birden kamera Onur'a döndü. Bars bu durama heyecanlanırken buldu kendini. Yeni üç numaraya vurulmuş saçları uykulu ama parlak ela gözleri ve daha yeni gördüğü sol yanağındaki gamzesiyle nefes kesici gözüküyordu.
"Adına vesile oldum minik Işıkım. İleride beni çokca sev. "
Video biterken yenisini açmadı. Gördüğü yüzün etkisindeydi hâlâ. Yatağa girerken hatta gözlerini kapatıp uykuya daldığı sırada bile zihninde yer edinmişti.
**
"Sakin olacak mısın artık? "
Bars trafik lambasını kontrol ederken konuştu. Onur anlık şaşırsa da hemen toparlamıştı. Sürekli bacağını sallıyor, yanındaki adamın yüzüne bakamıyordu. Cesaret iş ciddiye binene kadardı. Onur daha fazla stresini gizleyemiyordu. Dizinde hissettiği elle yarım saatir yapmadığı şeyi yapıp Bars'ın yüzüne çevirdi yüzünü. Dizini okşayan elle gözlerini pörtletip baktı. Barsta dik dik bakmasına anlam veremeyip 'ne var' dercesine kafasını salladı. Dizindeki elini işaret ettiğinde Bars refleks olarak elini yanağına götürdü ve sıktı.
"Ne düşünebilirim ani hareketler yapıyorsun! "
"Art niyet arayan sensin. "
Onur cevap vermemeyi seçip önüne döndü. Zaten hastaneye giriş yapmışlardı bile. Otoparktan çıkarken de hastaneye girdiklerinde de Bars'ın çalışanlara başıyla selam veriyor oluşu Onur'un gözünden kaçmamıştı. Nedense onun adına sevinmiş hissediyordu. En azından hastanedeki insanlar ona karşı cephe almamıştı. Büyük kahverengi bir kapının önüne geldiklerinde Onur, Bars'ın bileğini tutup durdurdu. Bars Onur'un masum masum bakan ela gözlerine yutkunarak baktı.
"Olanlardan haberi var mı? Yani şu hacker meselesi bir de...o gün aramızda olanlardan. "
Bars onun kızaran yüzüne bakarak sırıttı. Aralarındaki adımlık mesefeyi kapatıp yüzüne eğildi. Alık alık bakan çocuk gözüne böyle anlarda sevimli geliyordu.
"O gün aramızda ne oldu ki? "
"Şey işte... "
"Ne? "
Onur gözlerini kehribar gözlerden çekemezken fısıltı gibi konuştu:
"Öpüştük."
Bars burnu yanağına sürtecek kadar yaklaştığında Onur gözlerini kapatacak gibi oldu. Aynı fısıltı tonuyla konuşan adama kapılması çok kolay oluyordu. Özellikle dudaklarına bakarken ne yapabilirdi bilmiyordu.
"Öpüştük. Bu kadar mı? "
"Bu-"
"Şey bölüyorum ama... "
Onur arkadan gelen sesle irkilip Bars'ı göğsünden ittirdi. Rezil olmuştu. Bars arkasına bakıp göz devirdi.
"Sen içeride değil miydin? "
"Kahve almaya gitmiştim. Hata mı ettim? "
Garip ortamda iki adamın da farklı köşelere bakıp susmasına Ali de gülmemek için direniyordu. Arkadaşını bu hâle getiren çocuğu tanımak için can atmıyor dese yalan olurdu.
"İçeriye geçelim. "
Ali önden gidip masasına yerleşti. Karşısına oturan ikiliye göz atıp boğanızı temizledi.
"Merhaba Onur, ben Psikolog Ali Tarancı. "
"Merhaba Onur Karam ben de. "
"Öncelikle yaşın kaç Onur? "
"25 yaşındayım. "
"SEN Mİ?"
Onur tepkisine şaşırırken Bars sinirli bakışlarını atıyordu.
"Yani ben 18 falan sandım seni minyon tiplisin o zaman. Kusura bakma lütfen."
" Önemli değil zaten kimse inanmıyor ilk başta. "
"Bu güzel bir özellik ama... "
Ali yüzüne doğru elini kaldırdığında Bars elini masaya vurdu. Ali bunu neden yaptığını anlayıp sıratsada Onur nedenini anlayamadı. Sinirli hâline anlam veremediği gibi.
"Sinek... "
Bars içinden bir siktir çekip gözlerini kaçırdı. Son zamanlarda iç güdüleriyle hareket ediyor olmak elinde değildi. Kontrol edemiyordu kendini.
"Öyleyse seni fazla yormadan konuya geçeceğim direk. "
"... "
"İlk önce merak ettiğin bir soru... Her şeyden haberim var-"
"Ne zamandır bizi dinliyordun Ali!? "
"Aynı anda gelmiş olabiliriz. Neyse soruna dönelim Onurcuğum"
"Hay senin sıfatını sikeyim."
Bars sinirle mıraldanırken Onur neyin içine düştüğünü sorguluyordu. Buradan çıkıp sinirini atmak için yastık yumruklamayı dört gözle bekliyordu.
" Haberim var ama ben işime kişisel duyguları karıştırmam. O yüzden için rahat olsun. "
"Pekala."
"O zaman başlayalım. Sana özel sayılabilecek birkaç soru soracağım. Cevaplamak istemezsen söyle lütfen."
Onur gergince onaylarken Bars onu izliyordu. Ona gözü değmediği bir saniye var mıydı bilmiyordu.
"Cinsel ilişki yaşamaktan korkacağın bir travma yaşadın mı? "
"Hayır... Öyle bir korkum yok. "
Onur çıkıp da burada 'ilkimi vermekten korkuyorum ' diyemezdi. Bu travmatik bir şey değildi sadece canı tatlıydı ve çok acıdığı söyleniyordu. Bu yüzden gay bara gittiği zamanlar olsa da ileriye gitmeye cesaret edememişti.
"Peki. Bars bana panik atağın olduğundan bahsetti. "
Kaşlarını çatıp Bars 'a baktı.
"Ben sana böyle bir şeyden bahsetmedim."
Bars sigara yakamamanın verdiği ekstra gerginlikle cevapladı:
"Atak belirtilerini biliyorum Onur. Şüphe etmek için yer arama amına koyayım! "
"Şüphe etmiyorum neden bağırıyorsun!? "
"BAĞIRMIYORUM! "
Asla bitmeyen dikenli bakışları Ali böldü:
"En büyük aşklar nefretle başlar. "
"NE AŞKI!?"
İkisinin de aynı anda bağırmasına bu sefer kendini tutamayıp kahkaha attı Ali.
"Tamam sakin.. Geri dönelim. Panik atağının sebebini söyleyebilir misin? "
Onur gelen soruyla gözlerini kaçırdı. Bunu anlatmak o dönemleri tekrar yaşamak gibiydi. Ve Onur'un buna mecali yoktu.
"Cevaplamak istemiyorum. "
Bars bütün sinirinin, Onur'un üzgün suratına baktıkça uçup gittiğini hissetti. Şimdi tek duygu meraktı.
"Anlıyorum. O zaman yaşayacağınız ilişkide sana zararı olacak mı onu söyler misin? Çünkü ben karşı tarafa zarar gelecek hiç bir sözleşmeye izin veremem. "
"Ali Bey bu benim elimde olan bir şey değil. Sadece diyebilirim ki çok üzüldüğümde krize girerim. Bu yüzden Bars'a yönelteceğiniz bir soru cevabınızı verecektir. "
Onur'un mesafeli sesi bütün odada rüzgar estirdi. Ali haklı olduğunu düşündü.
"Haklısın. Bars'ın seni üzüp üzmeyeceği daha önemli bir soru."
Onur zaten cevabı biliyorken Bars'ın dışarıya adımlanması onu şaşırtmamıştı. Şaşırtıcı olan kalbinin bu denli kırılmasıydı.
"Dışarıdayım."
Ali umutsuzca kafasını salladı. Tek kaldığı çocuğa tekrar tekrar baktı. Masum muydu? Masum mu gözüküyordu? Ne olursa olsun iyi elektrik almıştı. Bars'ın tabularını yıkacak gibi hissediyordu.
"Seni rahatsız eden durumlarda bana gelmekten çekinme. Arkadaşım diye fiziki veyahut psikolojik zarara göz yummam."
"Ali Bey... Sizce de burada olma sebebim garip değil mi? Başında beri etik ve doğru olmayan bir yolda hissediyorum kendimi. Okumuş biri olarak siz söyleyin? "
"Bu sorunla arkadaşlığım devreye giriyor. Şu an bahsedeceklerimi bildiğini öğrenmesin lütfen. "
"... "
"Bars'ın asıl sorunu cinsel isteksizlik değil. Bunun iki nedeni olur. Birincisi bu bir hastalıktır ve ilaç kullanırsın düzene girer. İkincisi ise tamamen psikolojiktir. İlaç tedavisi işe yaramaz çünkü asıl sorun beyinseldir. Yani arkasında bir travma vardır. "
Onur hiç bu açıdan düşünmediği için kalbimde garip bir sancı hissetti. Bars'ı gözünde öyle güçlü bir adam yapmıştı ki onunda yaraları olacağını düşünmeyerek aptallık etmişti. Oysaki her insanın kanamasından korkacağı yaraları vardı.
"Devam edin lütfen. "
"Bars 29 yaşında. Kendini bildi bileli tedavi olmak için uğraşıyor. Asıl derdi cinsellik değil. Arkasındaki hikaye. Hafızasının büyük bir kısmı kayıp. İlk başta çocukluk dönemini unutmakla başlamış. Daha sonra ergenliğindeki anıları kaybetmeye. "
"Nasıl... Yani bu hafıza kaybı gibi bir olay mı? "
"Zamansız hafıza kaybı. Olayları unutuyor. Zekasında hiç bir problem yok fark etmişsindir ki zeki bir adam. İşinde başarılı. Sorun yaşanmışlıklar ve kişisel duygular. Tabi bunu çözmemiz de uzun zaman aldı. "
Üzülmüş müydü? Evet. Vicdanı olan herkes üzülürdü. Peki kalbini sızlatacak kadar ne zaman yer edinmişti Bars bünyesinde?
"Bu durumda benden istediğiniz nedir? Asıl durum cinsellik değilse ne gibi bir faydam olur? "
"Travması olan insanların oluşturdukları duvarlar kolayca yıkılmaz. Ki biz bunu başaramadık. Ta ki sizin aranızda bir şeyler olana kadar. Etkilendi ve çocukluğunda hatırladığı tek yer hakkında rüyalar görmeye başladı. Rüya dahi olsa gördüğünde onun yaşadığı bir anı olduğunu hatırlıyor. "
"Nasıl bir yer? "
"Bir çiçek bahçesi. Detaylarını şu anlık bilmesem daha iyi olur. Yani anlayacağın Onur, onun merak ettiği neden sana kalkıyor değil. Neden seninle birlikte anıları geri gelmeye başlıyor? "
"Devam edersek iyileşeceğinin garantisi var mı? "
"Psikolojide garanti olan insandır. Her şey insanın kendisinde biter. Şahsen sorarsan onu tedavi için ilk defa bu kadar hevesli görüyorum. Çünkü artık bir umudu var. Zihni kendini yenilemeye başladı. Korkarım ki bu şekilde devam ederse erken yaşta Alzheimer olacak. "
"Ne diyorsunuz?! "
Onur endişeyle konuştu. İnanamıyordu. Neden nefes alamıyordu?
"Şükür ki daha yakın zamanda tanıştıklarını unutma gibi bir durumu olmadı. Ama bunun örnekleri var Onur. Travmasına inemeyen çok insan var. Bars'ın bu kadar ısrarcı olmasının sebebi bir kapı açılmış olması. Seni ne ile tehdit etti bilmiyorum ama Bars'a buradan çıktığında hayır dersen birdaha ısrar etmeyecektir. Bunu yapmayacak kadar gururlu bir adam. "
"Ne yapmalıyım? "
Daha çok kendisine söylediği sözlerdi. Ne yapsa bu yanlış hisler gider? Ne yapsa ona koşup sarılmak istemezdi?
"Biliyorum fazla geldi bunlar. Düşünmen daha hayırlı olur. Cevabın hayır olursa bu konu burada bitecek emin olabilirsin. "
Onur hiçbir şey söylemeden kalkıp çıktı. Kapının önüne duran adamı gördüğü an ağlamak istedi. Uzunca inceledi. Bars'ın anlam veremeyen bakışlarını aldırmadan ezberlercesine baktı.
"Gidelim."
Bars ondaki durgunluğu fark etmişti. Öyle dokunsan ağlayacak gibi gözüküyordu ki Bars dokunmaya kıyamadı. Bugün ikisi de yoğun duygularla savaşıyorlardı. İkisi de ne yapacaklarını bilmiyorlardı.
Biraz ara bir bölüm oldu biliyorum :(( ayrıca gece yazdığım için saçmalamış hissediyorum kurguda lütfen saçmaladıysam , saçmaladın deyin bana ahshzjx boş yaptım baya mutlu kalınnn 🙏💜