Seryoso ang mukha ni Krypton at parang nagliliyab ang mga mata niyang tumingin kay Kent sabay sabi ng, “I’m here to fetch my girlfriend.”
Kung hindi ako nagkakamali ng pandinig, it looked like Krypton said it through gritted teeth at binigyan emphasis ang 'girlfriend'.
Bumaling siya sa akin at ngumiti pero hindi abot sa mga mata niya. "Care to introduce me to your companion here?"
Nagdadalawang-isip ako at hindi ko alam kung bakit pero biglang tumayo si Kent at inilahad niya ang kamay niya for a handshake. "Kent Villanueva."
Tumingin ako kay Krypton and something flashed in his eyes before he accepted the handshake. "Krypton Knight Ferrante, Twilight's boyfriend."
Aissh.
Sinulyapan ko si Kent at halatang nagulat siya.
Pagkatapos nilang maghandshake, bumaling sa akin si Krypton.
“Love, let’s go. You need to rest.”
Huminga ako ng malalim. Ayoko sanang magalit ngayon dahil isang napakagandang pangyayari ang nasasaksihan ko sa oras na ito sa pagkita namin ni Kent pero sadyang pa-epal itong dumating.
"Krypton," mahinahon kong sabi sa kanya kahit gustung-gusto ko na siyang sigawan dahil sa paninira niya sa moment namin ni Kent. "may pag-uusapan pa kami ni Kent. I can go home on my own pagkatapos nito."
Tinitigan niya lang ako as if daring me to give in and let him take me pero hindi ako nagpabigay at seryoso ko siyang tinignan.
Sa katahimikan na bumalot sa amin, biglang sumabad si Kent. "Okay lang Twilight. Naiintindihan ko, tama si Krypton, kailangan mo nang magpahinga. Atsaka may trabaho din ako kaya kailangan ko na din umalis."
Hindi ko maitago ang lungkot na naramdaman ko sa sinabi niya. Dismayado akong tumingin sa kanya. Gusto ko pa man din siyang makakwentuhan ng mas matagal.
"Ah, ganun ba?" malungkot kong saad.
"Huwag kang mag-alala, Twilight. Bibisita ulit ako bukas, kung okay lang sayo."
"Syempre naman, Kent. Bukas ul−"
Napahawak si Krypton sa kamay ko at pinisil ito kaya tinignan ko siya. His eyes darken at napaigting ang kanyang panga.
"I'd appreciate if you would stop that, Mr. Villanueva." matigas na saad ni Krypton na may halong pagbabanta sa boses niya.
Nahihiya akong tumingin kay Kent. Mukha tuloy siyang hindi komportable. Tinanggal ko ang pagkahawak ni Krypton sa kamay ko at lumapit sa kanya kay Kent.
"Kent, pasensya ka na. Huwag mong pansinin ang sinabi ni Krypton."
Ngumiti si Kent. "Okay lang, Twilight. Magpahinga ka ng husto pag-uwi mo ha?" Tinapik niya ang balikat ko. "Sige, mauna na ako. See you!"
I wave goodbye at him bago humarap kay Krypton.
"Krypton, ano bang problema mo? Alam mo bang napaka-importante para sa akin ang pagkikita namin ni Kent ngayon? And you just ruined it." I glared at him pero nakatingin lang siya sa balikat ko kaya napakunot ang noo ko. May dumi ba sa balikat ko? Wala naman.
Napaawang ang bibig ko nang bigla niyang tinapik-tapik ang balikat ko na parang may inaalis na dumi.
"I hate it that he touched you here."
What the. . .
"Krypton. . ." Napahawak ako sa sentido. He's unbelievable. Hindi ko na tinuloy ang sasabihin ko sa kanya. Kinuha ko na lang ang gamit ko sa inupuan ko kanina at naunang lumabas ng cafe.
"Paano mo nalaman na andito ako?" curious kong tanong kay Krypton nang makalabas na kami sa cafe at naglalakad papunta sa parking lot.
"Your bestfriend told me nauna ka nang umalis but then I saw that your car was still here so I checked around. What were you doing with that jerk named Kent anyway?"
Napahinto ako sa paglalakad at tinignan siya ng masama. Jerk? "You're the one who is a jerk here, Kyrpton. You just interrupted our special moment."
Biglang dumilim ang aura ni Krypton.
Lumapit siya sa akin hanggang sa iilang pulgada na lang ang nasa pagitan namin. Somehow, parang hindi ako makagalaw kahit na gusto kong umatras at pahintuin ang naghaharumentadong puso ko dahil sa sobrang lapit niya. Ipinatong ni Krypton ang dalawang kamay niya sa balikat ko at seryoso akong tinignan sa mata.
"Twilight, I don't like the idea of you having any special moments with someone else other than me."
I think I froze for a few seconds bago ako napabuga ng hangin at dali-daling inalis ang kamay niya sa balikat ko at mabilisang naglakad papunta sa sasakyan ko habang pinapakalma ang sobrang kabog ng dibdib ko.
Aissh. He just says whatever he wants to say and everytime he does it, he hits a nerve in me.
Binuksan ko agad ang sasakyan ko at walang pasabing pumasok sa driver's seat. Isasara ko na sana ang pinto pero hinawakan ito ni Krypton at yumuko siya para tanungin ako.
"What time will you wake up?"
"And why would I tell you that?" pabalik kong tanong sa kanya.
Imbes na mainis siya sa pabalang na sagot ko, ngumiti siya at napaiwas ako ng tingin dahil sa epekto ng ngiti niya sa akin and I hate that I'm slowly getting affected with his smiles.
"So that I know when to call you. I wouldn't want to disturb your rest." simple niyang sagot.
"Bakit mo naman ako tatawagan?"
"Because I'll be missing your voice."
Aissh. Pasimple akong napahawak sa dibdib ko. Hindi pa kasi ito humihinto sa pagtibok ng mabilis. Tumikhim ako at nagkunwaring hindi apektado sa sinabi niya. "Sige na, alis na ako. Inaantok na ako eh."
"Oh, okay. Rest well, love."
Pagkasabi niya nun ay tinanggal na niya ang pagkahawak sa pinto ko at kusa niyang isinara ito. I slowly manuever my way out of the parking lot and through the rearview mirror, I spot him watching me drive away.
***
*Ring*
Argh! Hayts.
Kinapa ko ang phone ko sa may table at tinignan kung sinong epal ang tumatawag at ginising ako mula sa pagkatulog.
0935******* calling. . .
Aissh. Jinjja? Akala ko ba gusto niya akong makapagpahinga ng maayos? 4 PM pa lang ah. Nireject ko ang tawag at bumalik sa pagkatulog.
As expected, nagring ulit pagkatapos ng ilang segundo. Inis kong sinagot ang tawag.
"Krypton, ano na naman yun?! Kung wala ka din lang sasabihin na importante, huwag-"
"Uh . . . Twilight? Si Kent ito. . ."
Namilog ang mga mata ko at napabangon agad ako mula sa pagkahiga. Oh shems. Hindi ko pa kasi nase-save ang number ni Krypton kaya akala ko si Krypton tuwing may tumatawag na unregistered number.
"Ah, Kent!"hiyang-hiya akong napakagat ng labi. "Halla, sorry. Akala ko kasi si Krypton."
Narinig ko siyang napatawa ng mahina sa kabilang linya. "Okay lang, Twilight. Kasalanan ko din kasi naistorbo yata kita sa-"
"Ay hindi hindi! Okay lang, Kent. Pagising din naman ako." Kahit hindi naman pero parang naglaho bigla ang inis ko. "Sorry talaga at nabulyawan pa kita."
"Ano ka ba, Twilight, okay lang." Shems, ang bait talaga ni Kuya K.
"Bakit ka pala napatawag?" takang tanong ko sa kanya.
"Uhm, birthday ko kasi bukas at gusto kitang imbitahan. Alam kong night shift ka pero baka sakaling okay lang sayo na magdinner ka muna dito sa amin bukas bago ka pumasok. Natawagan ko na din mga colleagues mo at nainform ko sila."
Oh.
Excited kong tinakpan ang bibig ko para mapigilan kong mapatili dahil sa saya.
"Pero kung hassle sayo, Twilight, okay lang din pero sana makapunta ka."
"Pupunta ako, Kent. Huwag kang mag-alala, pupunta ako." 11 PM naman ang pasok ko kaya pwedeng-pwede akong makapag-dinner sa kanila.
"Talaga?"bakas sa boses niya ang saya.
"Oo naman. Hindi pwedeng hindi ako pupunta. Babawi tayo sa madaming kaarawan na namiss out natin."
"Oo nga. Salamat, Twilight."
"Ako dapat magpasalamat at inimbitahan mo ako." Narinig kong may nagtawag kay Kent. Mukhang nasa work siya.
"Siyempre naman, Twilight. Hindi pwedeng wala ka doon. Teka lang, ha?" paalam niya at tila may kinausap siya bago bumalik sa tawag namin. "Twilight, I have to go. May kailangan pa kasi akong ayusin. Tatawagan ulit kita bukas."
Nagpaalam na kami at pagkababa ko sa phone, napatili ako sa saya. My sleepy self is thrown out the window at napatalon-talon ako sa kama.
Pagkalipas ng ilang minuto na parang timang na tumatalon sa kama, huminto na ako at kinuha ang phone ko. Hindi ko alam kung paano at saan nakuha ni Kent ang number ko pero hindi na yun importante.
Sinave ko ang number ni Kent at pinangalan na ang unregistered number ni Krypton para hindi na magkaproblema sa susunod.
Lumabas na ako sa kwarto at pumunta sa kusina para maghanap ng pagkain.
I was in the middle of eating nang tumunog ang phone ko. Excited kong tinignan pero nawala ang ngiti sa labi ko nang makita ang pangalan ni Krypton.
"Hello?" I found myself answering it kahit na nagdadalawang-isip ako.
"Hi baby! So you're awake now. Nakatulog ka ba ng maayos? "
Napaikot ang mga mata ko sa pagtawag niya sa akin ng baby. "Call me baby one more time and I'll block you."
"Okay, love, sorry."
"Aissh." Napahilamos ako. "Bakit ka napatawag?"
"Good thing you asked. I was going to invite you for dinner tomorrow night."
---
Thank you for the support.
Vote and comment❣️
God bless and keep safe everyone 😘❤️