Warning: Slightly MATURED CONTENT dowm below!!
🍒
Janine
When we enter to the hall, the party screaming luxury. Kahit saan ako tumingin ay nagmamahalan ang mga gamit na nakikita ko. Even the people's dresses and suit's are expenssive.
Kadalasan sa mga nakikita ko ay mga sikat na business man at business woman. Siguro yung mga ibang bisita ay kakilala lang o mga business colleague.
"Just stay by my side. Don't be a hard headed girl." Mariin niyang bulong sa akin habang naglalakad kami palapit sa nagkukumpulan na mga tao.
Tumango nalang ako saka bumuntong hininga. Paano ko naman isasagawa ang plano ko kung nasa tabi lang niya ako palagi? Hindi naman siguro siya magagalit kapag hindi ko siya sinunod diba?
Siguro.
Nagsitinginan sa amin ang mga taong nagkukumpulan kanina. Wala sa sariling napalunok ako habang mahigpit na nakakapit sa beywang ni tukmol.
"Khairo! It's been a long time! Nice to see you again!" An old man with his fifties I think welcomed us.
Hindi ko kilala ang matanda pero sa tingin ko bigating tao siya. Wala naman sigurong hindi bigating tao dito. Well, maliban siguro sa akin.
"It's nice to see you too again Mr. Abrenica. Happy 50th birthday." Nakipag kamay pa si tukmol kay Mr. Abrenica.
Tinapik ng matanda ang balikat ni tukmol. "Enjoy the party Khairo." Saka napabaling ang tingin niya sa akin. "Can you introduce this gorgeous lady with you?"
Ngumiti ako ng matamis kahit sa loob loob ko ay gusto kong ngumiwi. Hindi talaga ako komportable kapag maraming tao. Lalo na kapag mayayaman.
"This is Janine Evanghelista. Mt girlfriend. Baby, this is Mr. Thomas Abrenica, the father of Tanya Abrenica." Pagpapakilala sa akin ni tukmol.
Hindi ako nagpaapekto sa aking gulat dahil sa nalaman. Kaya pala mukhang sindikato ang mukha. No offense hah? Nanatili ang aking ngiti bago tinaggap ang kamay na nakalahad sa aking harapan.
"It's nice to see you too young lady." Usal ng ama ni Tanya.
Pero imbes na makipag kamay siya sa akin ay hinawakan niya ang aking kamay at dinala ito sa kanyang labi. Pero hindi pa man niya ito nahahalikan ay may biglang tumikhim na nakapagpatigil sa kanya.
"I have a respect sir but I'm territorial. I don't want to see anybody kissing my girl hands."
Dahan-dahan akong napabaling kay tukmol na nakangiti man ang labi ay matalim naman ang tingin.
Ibinaba ko na ang aking kamay na binitawan ng ama ni Tanya na biglang tumawa.
"So possessive. I understand." Tumatango-tangong wika ng matanda.
Nagpalinga-linga ako sa paligid nang magsimula na silang mag-usap tungkol sa mga business. Wala naman akong alam sa mga ganyan kaya hindi na nakapagtataka na bored na ako.
Sana naman may pagkain dito.
Ngumunguso akong tumingin-tingin nang mahinto ako sa lalaking nasa lamesang puno ng pagkain.
Sinulyapan ko si tukmol na pukos na pukos ang tingin sa mga kausap niya. Hindi na niya siguro napansin na natanggal na ang kamay niyang nakahawak sa aking beywang.
Kagat ang labing inalis ko ang aking kamay sa beywang niya. Nang magtagumpay ako ay dahan-dahan akong umatras paalis.
Success!
Naglakad ako palapit sa lamesang maraming pagkain, kung saan duon ko din nakita ang gwapong lalaki.
Sheyt. Ang sarap ng mga pagkain.
Kumuha ako ng isang cherry at isinubo ito. Naglakad ako patungo sa lalaking alam kong napansin na ako.
Ang bruha ko kasing kaibigan ay sinabihan akong subukan ko daw na pagselosin si Khai. At kapag nagtagumpay ako, makukuha ko na daw ang sagot.
Kumuha ako ng isang wine sa dumaang waiter sa harapan ko. Sumimsim ako ng kaunti at napatango-tango. Matapang ang lasa niya pero may kaunting tamis naman.
"Hi miss."
Kunwaring nagulat ako sa lalaking tumawag sa akin. Alam kong ako ang kanyang tinawag dahil nasa harapan ko na siya at nakangiti.
Ngumiti ako pabalik sa kanya. "Hello. Do I know you?"
Wow kapal ng fess noh?
Umiling na ngumiti ang lalaki. "No. But now you do. I'm Richard Villahoro. And you are?"
Nakangiting tinaggap ko ang kanyang nakalahad na kamay. "Janine Evanghelista. Nice to meet you."
"Nice to meet you too."
Ibinaba ko na ang kamay ko ay pasimpleng tumingin sa gawi ni tukmol. Still, nakikipag-usap pa din siya. Ganun ba talaga siya ka pukos na hindi niya namalayan ang pag-alis ko?
"So.. are you alone?"
Mabilis kong tinuon ang atensyon kay Richard. "No. But he's kinda busy with his business colleague. I think."
"It's my first time to see you in Mr. Abrenica's party."
Nagkibit balikat ako. "I'm Tanya's friend. Minsan lang ako pumupunta and usually umaalis agad ako."
Sheyt, pang Oscar Award talaga ako.
"Oh, I see. How's Tanya doing lately?" Bigla niyang tanong na ikinatigil ko.
Anong sasabihin ko?
Medyo napangiwi ang ngiti ko. "She's.. doing fine." Hindi siguradong usal ko.
Kumunot ang kanyang noo na kinakaba ko. Dapat talaga sinabi kong nabaliw na naman si Tanya eh! Ayan tuloy mukhang nanghinala siya.
"But lately, she's visiting in mental hospital. I thought she's not cured yet. But I think I'm wrong."
Ako naman ngayon ang napakunot ang noo. May alam ba itong lalaking toh?
"Ahm.. minsan nalang kasi kaming nagkakasama ni Tanya. Busy kasi ako lately."
"Ah. But lately, napapansin ko na parang balisa siya. Then I saw her talking to a guys. Hindi ko alam kung para saan. But I felt something wrong."
Natahimik ako sa kanyang sinabi at pabulong na nagmura. Mukhang hindi magtatagal, makukuha na ni Khai ang sagot sa katanungan niya.
So we're not wrong. Base sa sinabi ng Richard na ito, hindi malabong baliw pa nga si Tanya.
Hindi sa nangju-judge ako. But I can read between the lines. Yung sinabi palang ni Richard, malaki na ang posibilidad. At yung pagkausap niya sa mga lalaki daw, para naman saan?
And the words she mouthed to me.
Napakuha ako ng marshmallow sa table at sinawsaw ito sa chocolate bago dere-deretsong nilagok ang wine na dala ko dahil sa kabang nararamdaman ko.
"So here you are. Talking to a stranger."
Muntik na akong mabilaukan sa iniinom ko nang marinig ko ang boses ni tukmol. Inilagay ko ang wine glass sa lamesa at mabilis na lumingon sa likod ko.
And here he is. Madilim ang mukha at matalim ang tingin sa likod ko. Kay Richard.
"Hey, are you with her? She—"
"Yes I'm with her because she's my girlfriend. Now if you talk to her again, I swear, I'll hunt you down."
Matapos sabihin ni tukmol iyon ay hinila na niya ako papunta sa kung saan. Lumingon ako sa gawi ni Richard at nag peace sign. I mouthed 'sorry' bago itinuon ang atensyon sa dinadaanan ko.
Hinila ako papunta ni tukmol sa girl's CR?!! Ano namang gagawin namin dito?!
Tiningnan ni tukmol lahat ng cubicle kung may tao ba. Nang makitang wala ay pumunta siya sa pinto ay ni lock ito.
Sheyt, anong gagawin niya sa akin?
Napaatras ako papunta sa kabilang gilid nang lumingon siya sa akin gamit ang matalim na tingin. Napatigil nalang ako sa pag-atras nang maramdaman ko ang malamig na pader sa aking likod.
"A-Ano bang ginagawa natin dito?" Kinakabahan kong tanong sa kanya na ngayon ay nasa harapan ko na.
"Why did you leave me there? Who's that guy? Is he the man you like?" Mariin at sunod sunod niyang tanong na ikinatingin ko sa kanya.
"Kasi na bo-bored na ako sa pag-uusap niyo. At ang lalaking yun ay si Richard at hindi siya ang lalaking gusto ko." Dahil ang lalaking gusto ko ay nasa harapan ko na.
Napaigtad ako sa gulat nang suntukin niya ang pader na nasa gilid ko. Nakangiwing tiningnan ko siya na madilim na madilim ang mukha.
Mukhang galit talaga siya. Pero, bakit naman?
"Then why did you talk to him!" Bulyaw niya sa akin.
Gusto ko siyang samaan ng tingin at sapakin pero hindi ko kayang gawin dahil natatakot ako sa aura niya.
"Ano namang mali kung kinausap ko siya? Nagkwentuhan lang kami. Ano bang pinagpuputok ng butchi mo tukmol ka? Kung hindi lang kita kilala, inaakala kong nagseselos kana." Sunod-sunod kong saad at bago ko pa man mabawi ang sinabi ko ay huli na.
Ilang ulit siyang napakurap at ang madilim niyang anyo kanina ay biglang lumambot. I was shock too na sinabi ko yun. Pero tama naman ako diba? Sa ipinapakita niya, para siyang nagseselos.
"Wag mo ng sagu—"
"Yes. I'm jealous. That's why I'm mad because you talk to him. Is that the answer what you want?" Pagputol niya sa akmang sasabihin ko na kinaawang ng aking bibig.
H-He's j-jealous?
Tama naman ang dinig ko diba? Hindi naman ako nabibingi diba?
Bago pa man ako makapagsalita upang kompirmahin kung tama ba ang narinig ko nang isubsob niya ang kanyang mukha sa aking leeg.
"I'm sorry I shouted at you. Hindi ko lang mapigilan ang sarili ko. When I saw you talking to a guy, I can't control my self. I just blow up like tickling bomb. And yes, I'm really, really jealous. I don't know why, but yeah."
Nakaawang lang ang bibig ko habang nakikinig sa kanyang eksplenasyon. Napakurap-kurap at hindi makapagsalita dahil sa gulat.
Tama si Juv.
Umangat ang isa kong kamay at hinaplos ang kanyang buhok. Nakasubsob pa din siya sa aking leeg at mahigpit na nakayakap.
Unti-unti, sumilay ang matamis na ngiti sa aking labi.
"Hindi mo naman kailangang magselos." Usal ko matapos ang mahabang katahimikan. "dahil hanggang kausap lang naman siya. Isa pa, kung hindi ko siya kinausap, hindi ako makakuha ng impormasyon tungkol kay Tanya. He knows Tanya's condition."
Tumayo siya ng tuwid ngunit ang kanyang kamay ay nanatiling nakayakap sa aking beywang.
"Come again? Did you said that he knew about Tanya's condition?"
May ngiti sa labing tumango ako. "Oo. Sinabi pa nga niya sa akin na lately nagiging balisa si Tanya. Minsan bumibisita pa nga daw siya sa mental hospital. Then isang araw nakita daw niya si Tanya na may kausap na mga lalaki. Sabi pa nga niya mukhang may mali." Paliwanag ko sa kanya.
Ilang segundong hindi siya nakapagsalita. Mukhang kagaya ko kanina, may iniisip na siya.
"I think my conclusion is right. If she is not fully cured, we need to be aware. At tungkol naman sa magpapadala sayo ng death threats, mukhang may kinalaman siya. We just need to have a proof to put her behind bars. Kasama na din ang pamilya niya."
Tumango ako. "If you need a help, I'm just here."
He just smiled at me. Sinapo niya ang aking mukha at inalapat ang kanyang labi sa akin. I close my eyes shut to savour the feeling of his soft lips against mine. I softly moan and wrap my legs on his waist when he carry me.
Naramdaman ko nalang na nakaupo na ako sa malamig na tiles nitong lababo. Without breaking our kiss, his hands roamed to my body.
It sends a tingling sensation down to my feminity. Naghiwalay ang labi namin ngunit ang kanyang labi ay naglakbay pababa sa aking leeg, pababa sa aking collarbone.
He suck, nipped and lick. Then suck again. I can't do anything but moan his name.
I felt his hands on my legs, going up, and up. Nang marating niya ang kanyang pakay ay ibinaba niya ang aking panloob kasama na ang short ko.
I didn't knew when he opened his slacks, but the next thing I know. His long ang aroused manhood is entering in mine.
"Khairo.."
I moan his named while his pumping in and put. Napahawak ako sa gilid ng lababo habang ang isa kong kamay ay nakahawak sa kanyang ulo at pinagduldulan sa aking leeg.
I move my hips desperately. Slamming and welcoming his manhood inside me.
He gripped his hand on my waist and moves faster. I bit my lower lip when my legs are shaking and my orgasm just spurted out.
Seconds later, I feel his manhood hardened and spurted his semen inside me. Naramdaman ko pa kung paano umagos ang pinaghalo naming katas pababa sa aking hita.
Naghahabol ang hiningang nagmulat ako ng mata at tiningnan lang ang ginagawang paglinis ni Khai sa pagkababae ko gamit ang kanyang panyong dala.
Tinupi niya ito at nilinis din ang pagkalalaki niya at inayos na ang suot na slacks. Naglakad siya papunta sa trash bin at tinapon duon ang kanyang panyo.
Bumalik siya sa gawi ko at inayos ang panloob ko at short. Lumapit siya sa isang faucet at naghugas ng kamay bago ako tinulungang makababa.
He kiss my forehead then whispered a words that I've waited for so long.
"I like you.."
Nanlalaki lang ang matang nakatingin ako sa kanya. Bigla, bumilis na lamang ang tibok ng aking puso na alam ko na ang dahilan.
"I like you too.."
I whispered that only us can hear. I can't surpass my smile. I'm teary eyed but I try to stop my tears. I'm just so happy. Very happy.
He embrace me tightly na agad ko namang ginantihan. Hindi ko mapakalma ang pagbilis ng tibok ng aking puso dahil sa saya.
Sheyt. Magpapa-party talaga ako bukas.
Kumalas ako sa pagkakayakap at pinakatitigan ng kanyang mukha.
"Pwede bang lumabas na tayo? Medyo nagugutom ako eh." Medyo nakangiwin saad ko.
Mahina siyang natawa at pinisil ang ilong ko.
"If that's what my baby wants. Then let's go."
Napangiti nalang ako hinayaan siyang pagsiklopin ang aming kamay. Lumabas kami sa CR na mabuti nalang at walang tao na naghihintay sa labas.
Minutes later, bumalik kami sa nagkukumpulan pa ding nga tao na nakaupo na ngayon sa malaking mesa.
"Mr. Abrenica. We're sorry but we need to go. I'll just send my gift for you to my men that I know you'll like."
"That's sad but it's okay. Thanks for the gift by the way. And also the gift."
Ngumiti at tumango lang ako sa kanila kahit naiilang ako. Hinila na ako ni Khai palabas sa hall na yun at dumeretso kami sa elevator.
Ilang minuto ang lumipas ay nakarating din kami sa ground floor kung nasaan ang parking lot.
Magkahawak pa din ang kamay namin habang naglalakad nang makarinig kami ng ugong ng motorsiklo.
Binalewala ko lang iyon nung una. Pero nang maramdaman kong tumigil sa paglalakad si Khai at patakbo akong hinila sa isang kotse ay dumagundong na sa kaba ang aking sistema.
Sunod-sunod na putok ng baril ang aking narinig dahilan para takpan ko ang aking tainga. Kinakabahang napatingin ako kay Khairo na napapamura na lamang.
May hawak siyang baril na hindi ko alam kung saan niya nakuha. Gusto ko man siyang tanungin ko saan niya ito nakuha at kung bakit siya mayroon nito ay hindi ko magawa.
"Listen Janine. Tumakbo ka papunta sa kotse natin at umalis kana."
"Teka, paano ka?"
Hinalikan niya ako sa noo bago nagsabing "I need to fight them back."
With that, tumayo siya at tumakbo habang pinapaputukan ang motosiklong may dalawang sakay.
Kahit dumadagundong sa kaba ang aking dibdib ay tumayo ako at tumakbo patungo sa kotse ni Khairo na hindi kalayuan.
Napapaigtad ako tuwing maririnig ko ang putok ng baril. Sinubukan kong buksan ang kotse na pinagtagumpayan ko naman.
Akmang papasok na ako sa loob nang makarinig ako ng mahinang pag-iyak.
Mabilis akong lumingon sa pinanggalingan ng iyak at nakitang si Tanya ito. Mariin akong napapikit kung tutulungan ko ba siya o hindi.
Pero may mabuti naman akong puso. Isa pa, baliw si Tanya. Kahit medyo naiinis ako sa kanya, naawa din naman ako.
Tumakbo ako sa gawi niya at hinila siya palayo ngunit nagpumiglas siya.
"Let go of me! I will not come with you!"
Mariin kong hinawakan ang kanyang pulsuhan. "Sasama ka sa akin o mamamatay ka dito? Pumili ka!"
Mukhang natakot siya sa sama ng tingin ko sa kanya dahil tumigil siya sa pagpumiglas. Tumakbo na ako pabalik sa kotse nang marinig ko parin ang putok ng baril sa hindi kalayuan.
Please Lord. Wag niyo pong hayaang masaktan si Khairo. Keep him safe.
Ngunit bago pa man kami makarating sa kotse, naramdaman ko nalang na may matigas na bagay na humampas sa aking batok dahilan para mawalan ako ng malay.
RHNA24 | rhiena manunulat
Vote for more updates❤️
07-02-20