Aeickel's P.O.V
"Yes, Nigel. YES." Bigla na lamang niya akong niyakap ng mahigpit.
Hindi ko alam anong nangyayari sa akin. Napapayag niya akong maging kami, napapayag niya akong yakapin niya ako ng ganito, napapayag niya akong halikan ako kung kailan niya gusto, at ito ngayon, kusang yumakap ang mga kamay ko sa kanya na sinasagot ang paraan ng pagyakap niya.
"I love you so much. Thank you for this chance," saka niya ako inilayo sa kanya. "You don't know how happy I am for giving me this chance."
"Kahit na inulanan tayo ng bala?"
"Kung kapalit naman ay magiging akin ka, kahit na bomba pa ang umulan at makaligtas tayong dalawa, ayos lang."
Ngumiti siya sa akin ng makahulugan at bigla na lamang inilagay ang kamay niya sa batok ko saka ito kinabig palapit sa kanya.
Pinaglapat niya ang mga labi namin. Malambot ang mga labi niya na tanging ngayon ko pa lamang yata napagtanto. Iginalaw niya ito at unti-unti niyang sinakop ang pang ibabang labi ko. Sinundan niya pa ang bawat paggalaw na animo nilalasahan niya ang bawat parte ng labi ko.
"Move your lips, wife." Wika niya sa pagitan ng aming halik. Tila naman ito mahikang mga salita na agad kong sinunod.
Ginaya ko ang paggalaw ng mga labi niya. Doon ko na ipinalupot ang mga braso ko sa batok niya.
I pulled him closer to me as if asking him for a full access of his masculinity. I can't explain how am I so enchanted with his kisses. I just can't get enough of the taste of his lips in mine, the smooth and warm sensation that it gives. The unrecognizable feeling that it shed in my soul. I am out of myself and I am so much aware of it.
I am starting to go out of breath so I pushed him. "Let me breathe," I said innocently. Nagulat ako na tinawanan niya ng malakas ang sinabi kong iyon.
"God, this is the reason why I love you so much," lumapit siya sa akin at kinintalan ng halik ang noo ko. "Fix yourself, uuwi na tayo," utos niya na sa hindi ko malamang dahilan ay agad kong sinunod.
"Ako pa rin ang magmamaneho, we need to be sure," wika ko sa kanya.
"Akala ko maiuuwi na kita sa amin," bulong niya na dinig na dinig ko naman dahil sa katahimikan ng paligid.
"NIGEL!" Sita ko sa kanya na ikinatawa lang niya.
"Baka lang makalusot," sagot pa niya.
Seryoso ko siyang tinignan at nginisian. "Mabubulok 'yang alagad mo sa'kin. I won't let him see my world. I won't let him taste the delicacies of Bataan."
"Wife!" Siya naman ang napasigaw sa akin ngayon. "Where did you get those vulgar words!?"
"You taught me, aren't you aware? I thought you are proud that you are my teacher?" Hindi lang mga salita ko ang maaaring magbackfire sa akin. He also have to taste his own poison in order to find his own medicine.
"I never taught you vulgar words, wife. You kept on evolving, I am afraid that the next time, I'll find you more aggressive than how you should be," turan niya na akala mo ay totoong nilelecturan niya ako.
"Wouldn't you be proud if that happens?" I said sarcastically. I am trying to annoy the hell out of him.
"I am only trying to teach you how to love, how to desire, how to be passionate, how to kiss, how to be love, but not those things!" He defended his way of teaching as if he really is a teacher of this course. Gusto kong matawa pero mas pinili kong tumikhim.
"Bumper. Kiss. Tongue. Mauuwi. Wow, you really didn't intend to teach me those things. I do believe you, trust me."
"Aeickel Lavria!" Pagtawag niya na alam kong naiinis na siya sa akin. "You're twisting me again," saka siya napabuga ng hangin.
Nginitian ko siya ng nakakaloko. "Why?"
"You're trying to annoy me, right? You're doing perfectly fine, wife. But..."
"What?" Paghahamon ko.
"If you insist on teasing me, iuuwi talaga kita."
Doon na naumid ang dila ko dahil sa seryoso ng pagkakasabi niya. Animo kapag may sinabi pa akong isang bagay na hindi niya magugustuhan ay mabibilanggo na lang ako sa bahay niya kaya't napatahimik na lamang ako. This is the first time that Aeickel Lavria was force to shut her lips.
NASA opisina kami at madami siyang kausap na pulis sa ngayon. Sinabihan ko na siya na hindi kailangan ng mga pulis pero ipinilit niya ang sa kanya.
"Investigate every person I am with during the meeting. No one will be exempted," utos niya sa imbestigador na may kagandahan ang postura at mukha. Tumango naman ito agad sa kanya at may inilista sa dala nitong notebook.
I don't trust the police. Someone can be an enemy at any moment. They tend to betray someone with the same uniform as them, that's my perception towards them. Hindi din ako lubos na nagtitiwala sa mga kasamahan kong agent for I know the fact that with money and power someone will eventually betray one another. I am sorry, I was taught not to trust easily.
Nang matapos niyang kausapin ang mga pulis ay lumapit siya sa akin.
"Where do you want to eat?" Tanong niya.
"I told you not to tell the officers but you insisted," kunot noong turan ko sa kanya.
"I did it for you. Para makabawas sa trabaho mo," sinsero niyang wika.
"You're wrong. Dagdag trabaho 'yan because I have to coordinate with them."
"You mean, you'll meet with that investigator eventually?" May hindi maganda sa tono ng pagkakasabi niya no'n.
"Of course, I have to act accordingly." Sagot ko.
"He's so fucking handsome and I know you saw that too!" His voice intensifies.
"So? Bakla ka ba talaga?" Nakaarko ang kilay na tanong ko.
Napabuga siya ng hangin bago pa ako sinagot. "I am afraid that you'll like him."
Hinatak ko ang kurbata niya palapit sa akin at upang magpantay na rin ang mga mukha namin. Napayuko siya at napatingin sa mga mata ko. "Kung gugusto din pala ako ng iba, hindi na sana ako umoo sa'yo. Don't think so lowly of yourself. I chose you despite of everything. Be confident enough."
Bigla na lamang siyang ngumiti na animo maiihi sa kilig kaya't bigla kong binitawan ang kurbata niya. "You don't really know if you're capable of loving sa lagay na 'yan? You're hitting my sensitive part, wife. Gusto kitang halikan sa tuwa at kilig na nararamdaman ko."
Humakbang ako palayo dahil sa sinabi niya. He meant every word he said, ganoon siya mag-isip. "Uulitin ko kahit nasabi ko na 'to. I am not your kissing machine, Mr. Ricafort."
"But you are mine now, wala ng hahadlang pa doon na salitang no label." Talagang ipinipilit niya ang kanya. Nakangiti siya na animo nasa alapaap at masaya sa mga narinig mula sa akin.
"I am not fully yours. Sinabi ko na bang mahal din kita?" Sandaling napaawang ang labi niya sa itinuran kong iyon ngunit agad rin naman siyang nakabawi.
"Maybe not now, but soon you'll say those words to me. I can feel it, it will be very very very soon."
"So confident?"
"You told me to," sinadya niyang ibalik sa akin ang sinabi ko sa kanya. "You chose me so I will be. Not everyone is privilege to chosen by a Freezell, most especially by Aeickel Lavria, the most mysterious and aloof of all."
Umiling nalang ako sa kanya dahil para siyang batang lalaki na sa wakas ay nakausap na ang crush. He's like a boar brought out to the wild.
"Gutom ka ba?" Pag iba ko sa usap namin.
"Can I eat you?"
"Ricafort!" Gusto kong mapatakip ng tainga at mapasampal sa noo sa mga sinabi niya.
"I am kidding," saka pa siya tumawa. "Let's go to the nearest restaurant." Paanyaya niya.
Tumango na lamang ako at nakapamulsang nagpatiunang maglakad sa kanya.
"I'll ready the car---"
"Let's tell everyone who you really are and tell them know that you're naturally born as a woman. Ayoko ng magselos pa sa mga babae." Napahinto ako sa sinabi niyang iyon kaya't muli akong lumingon pabalik sa kanya.
"Tell me you're kidding again," blangkong saad ko sa kanya.
"This time I am seriously telling you my plan," he said with a serious face and tone.
"Napag-usapan na natin 'to. I don't want anyone to know--"
"But my killer already know who you are. There's no reason to hide anymore."
Nakukuha ko ang pinupunto niya, at sa totoo lang hindi ko alam paano ko iyon sasalungatin.
"I just want the way I am---"
"Ayoko. I want them to know you are mine," he said firmly.
"Bakit ba ang hirap mong paliwanagan? Hiwalayan kaya kita." Wala sa wisyong turan ko sa kanya.
"That's not a good joke, wife."
"I ain't joking."
Huminga siya ng malalim saka ako tinignan. "Fine." Saka na siya naglakad at nilagpasan ako para lang huminto ulit. "But if I get the chance to tell the world that you are mine, just know that I will grab that opportunity whether you like it or not." Tuluyan na siyang naunang lumabas.
The type of men that I hate the most are the ones that I am having a hard time dealing with. He's absolutely one of them. Hayst.
NAKAORDER na siya nang makabalik ako mula sa pagkuha ng naiwan kong telepono sa sasakyan niya.
"I ordered the dishes you like," saad niya na ikinakunot naman ng noo ko.
"How did you know the foods I like?" Dudang tanong ko sa kanya.
"Your father told me."
"You met him?" Malamig kong tugon sa kanya.
"Not yet. I just ask him a while ago through phone. Actually he's the one who called me."
Knowing my father and Leickel, nag-usap na ang dalawang iyon. Wala akong maitago sa kapatid ko.
Hindi nalang ako sumagot. Bagkus ay hinintay ko na lamang na dumating ang mga pagkain.
Ilang sandali pa ay hinahapag na sa amin ng babaeng waitress ang mga pagkain. Masama ang tingin dito ni Nigel dahil tila kinikilig sa akin ang babae.
"Eyes off her, kung ayaw mong masisante." Banta niya dito kaya't tinignan ko siya ng masama.
"Sorry, Sir. Ang gwapo po kasi niya," sagot naman ng waitress na lalong ipinagngitngit nitong lalaki sa harap ko.
"She's woman, Miss. Hindi mo ba nakikita? She's way sexier than you---"
"Nigel!" Pigil ko sa kanya. Kung anu-ano nanaman ang lumalabas sa bibig niya.
Hanggang makaalis ang waitress ay masama pa rin ang tingin niya.
"Refrain from acting so manly infront of girls," wika niya bago sumubo ng pagkain.
"That is my nature. Hindi ako nagpapakalalaki lang. I am born with this traits. Anong magagawa ko?" Kibit balikat kong wika saka ko inalis ang takip ng pagkain na nasa harap ko.
Gusto kong magalit at magdabog sa nakita ko sa harapan ko. He ordered me buttered vegetables and adobong pusit.
"Bakit ganyan ang mukha mo? Don't you like your food?"
Mukhang talagang sinadya ni Papa na gawin sa akin 'to. He knew how much I hate these foods!
Hindi ako sumagot sa kanya, sinimulan ko nalang kainin lahat ng pagkain na para sa akin na nasa mesa. Hindi rin kami nagkikibuan habang kumakain.
"I'm done. Punta lang ako sa banyo," paalam ko.
Nang nasa banyo na ako ay agad kong kinuha ang phone ko at tinawagan si Papa.
"Sinadya mo 'yon." Hindi na ako naghello pa.
"Hello my dear baby." Naririnig ko pa ang pagtawa niya sa kabilang linya.
"Don't ever do that again, Pa. Isusumbong kita kay Mama." Malamig ang tono ngunit puno ng pagbabantang turan ko. Napatigil siya sa pagtawa na mukhang natakot siya sa sinabi ko.
Pinatayan niya nalang ako bigla ng tawag kaya't pumunta na ako sa labatory ng banyo. Naghugas ako ng kamay at nagmumog ng bibig. Kung maaari ko lang din isuka lahat ng kinain ko, ay ginawa ko na.
Pabalik na ako ng mesa namin nang mapatid ako sa isang paa na nakaharang sa daraanan ko.
"I'm sorry, dear!" Sigaw ng babae at agad akong dinaluhan kahit hindi naman ako natumba.
Iniangat ko ang mukha ko at bumungad sa akin ang isang pamilyar na mukha.
"Celine?" Tanong ko sa hindi makapaniwalang tono.
"Van?" Pagtawag naman nito sa akin.
She's Celine Remualdez. My former mission.
"Yeah? How are you?" Alanganin kong wika. Napatingin din ako sa mesa na kinauupuan niya kanina at nakita ko si Dion Francisco na siyang naghire sa akin para kay Celine, na nakangiti sa akin.
Talagang maaliwalas ang ngiti niya dahil naging asawa niya lang naman si Celine dahil sa ginawa ko.
Nagulat ako nang bigla akong niyakap ni Celine. "I missed you, Van. I missed you so much."
Balak ko siyang ilayo sa akin nang may gumawa na no'n para sakin. "She's mine. Stop treating her as if she's a man!" Ubos ang pasensyang wika ni Nigel na nasa tabi ko na.
"I know!" Nakangiting wika ni Celine sa kanya.
"Huh?" Kunot noong turan ni Nigel.
"I know she's a girl. Ang seloso mo naman po, Sir." Pang-aasar ni Celine sa kanya, kaya bago pa siya tuluyang mapikon ay hinatak ko na siya paalis sa mesa na iyon at nagpaalam kina Dion at Celine.
Hinatak ko siya hanggang sa sasakyan. "Stop that kind of act, Nigel. Please."
"How can I? Nakakaapak ng pagkalalake na mas gwapo pa sa akin ang girlfriend ko. Nakakaapak ng pagkalalake na imbes na lalaki ang kaaway ko sa girlfriend ko, ito ako at mga babae ang sinisinghalan."
"Do you think that you're in an abnormal relationship now?" Saka ako humalukipkip at ngumisi sa kanya.
"No." At bigla na lamang niyang hinawakan ang magkabilang balikat ko at isinandal ako sa pintuan ng sasakyan. "I find it so thrilling, exciting and unique."
"Nigel, we're in public." Pagbabanta ko sa kanya sa kung ano mang binabalak niyang gawin.
"So?"
"Let me go."
"Ayoko."
"Masasaktan ka kung hindi mo 'ko papakawalan." Banta ko na sa kanya.
"I'm okay with it."
Bumuntong hininga ako saka ako na mismo ang kumabig sa batok niya upang mabigyan siya ng mabilis na halik.
"There. Is that good as an assurance na ikaw lang ang ginugusto ko?" Nakita kong nagulat siya sa iginawi ko ngungit pinakalma niya ang sarili niya.
"No." Saka pa siya umiling-iling sa akin.
"Then what?"
"Marry me." Napangisi ako sa isinagot niya sa akin.
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
"I cannot marry the same person twice."
--
NOTE: PLEASE KAPAG INADD NIYO KO SA PERSONAL FB KO, IMESSAGE NIYO MUNA PO AKO. HUHU. HINDI AKO NAG AACEPT NG 'DI KO KILALA. 🙃