ATHENA vs. VERONICA
“Just go on Athena. Cry as long as you want then after that you must be stronger.” mahinahong sabi sakin ni Vannesa habang yakap nya ako at pinapakalma.
Maaga pa lang pumasok na ako sa trabaho.
Hindi na nga ako nakapagbreakfast para makaalis lang ng maaga.
Tulog pa din si Vince ng umalis ako sa bahay.
Bago ako matulog kagabi tinext ko si Vanessa para pumasok ng maaga. Hindi ko na kasi kaya itong sakit na nararamdaman ko.
If I still keep it…it will explode. And I don’t want it to happen.
“I know. I know. Dapat nung una, nakinig na ako sa inyo pero binalewala ko lahat ng paalala nyo sakin. I’m so stupid. Really stupid.” Sabi ko habang patuloy ang pag-iyak.
“Don’t blame yourself Athena. Naiintindihan ka namin. Love is all that matter. Kaya, kahit anu pang pagpapakasakit ang gawin mo ay maluwag mong tatanggapin dahil sa pagmamahal mo kay Vince.” aniya. At lalo pa nyang hinigpitan ang yakap sakin.
“But…. Athena, lahat ay may hangganan.” Nilayo nya ako sa pagkakayakap upang iharap ako sa kanya. “Siguro naman, it’s time for you to search a man that you can say yours. Open yourself to someone. Give them a chance. Malay mo sa kanila mo pala mahahanap ang true love at hindi kay Vince.”
“Vanessa. I can’t..”
“Yeah.. I know. May kasunduan kayo ni Vince, but…hindi naman pwedeng buong buhay mo ay itatali mo sa kanya. Don’t let him run your world. Maging fair ka naman sa sarili mo Athena. Don’t be selfish. Kung si Vince nga hindi naiisip ang nararamdaman mo at masaya pa syang nakikipaglandian dun sa Veronicang yun, ikaw pa kaya?”
“I don’t know Vanessa. Kahit anung utos ko sa sarili ko na magmahal ng iba, hindi ko kaya. Ewan ko ba…. Kung di rin lang si Vince huwag na lang.”
“Hay naku girl! Sinasabi mo lang yan dahil hindi mo pa nasusubukan.” Tumayo siya at kinuha ang laptop nya.
Binuksan nya ito at iniharap sakin.
“You see this file? Ifoforward ko yan sayo. Basahin mong lahat yang resume na yan.” Aniya.
“Huh? Para san naman toh?”
“Yan ang mga guys na nagsend ng resume nila sa ads na ginawa ni Hannah. Still remember??? Wanted: Perfect Husband?”
“Oo naman. Pano ko makakalimutan yun eh yun yung naging reason kung bakit nagulo ang mundo ko.” taas kilay kong sagot sa kanya.
“Good. Akala ko hindi mo na natatandaan eh. Anyways, mamili ka na jan kung sino ang gusto mong makadate this coming Sunday.”
“Whaaat??? Date kaagad?”
“Oh, yeah. Dapat mabilisan na ito. Nakared alert na nga ang warning namin eh. Remember the deadline????”
Oh my….
Sh*t… Still the deadline!
Mas masahol pa tong deadline na to compare sa deadline ng FS ko.
Haaaysss…
T_T
“Huwag ka ng magreklamo jan! Cheer up! Makakakita ka ng mas hihigit pa jan sa Vince mong yan!” aniya sabay tayo sa kinauupuan nya.
Punung puno ng determinasyon nya akong hinawakan at itinayo sa kinauupuan ko.
Pinunasan nya ang mga luha ko.
“Athena, we will do the best to find you A PERFECT HUSBAND!” harap-harapan nyang sinabi sakin na pinagdidiinan ang mga salitang yon.
Haaysss…
Kahit kalian talaga itong si Vanessa. Anyways, mas magaan na ang pakiramdam ko ngayon.
Salamat na lamang sa kaibigan kong ito.
^_^
Mag-alas otso na ng mag-awat kami sa pagkwekwentuhan ni Vanessa.
Bumalik na kami sa kanya kanya naming opisina.
_______________________
Sunday na.
Kagabi tinawagan ako ni Vanessa para siguraduhing pupunta ako sa blind date ko.
Hindi ko talaga gusto ang mga blind date. Hindi kasi ako nakikipag-usap sa mga taong hindi ko kilala eh.
Pero para mapatahimik lang si Vanessa, pumayag na din ako. And besides, this may help me to forget all the hurts inside.
Malay din ba natin, hindi talaga si Vince ang para sakin kundi ang isa sa magiging kablind date ko di ba?
Time check: 8:00 am.
Tinext ulit ako ng makulit kong kaibigan.
**Hey girl! Be on time ha? Don’t be late. He is a professional. You must be there at exactly 10:00am.**
Ay naku! Ewan ko ba dito sa babaeng ito, kung minsan nagiging bossy na.
Fine. I’ll do what you want.
Nakaayos na ako at paalis na.
Sa Eastwood kami magkikita ni Mr. Paulo, yung ka blind date ko.
Palabas na ako ng kwarto.
Pagbukas ko ng pinto…. Saktong pagbukas din ni Vince ng pinto.
“Athena, where are you going?” aniya.
“Ahhmm.. Dyan lang.” nag-aalinlangan kong sagot sakanya.
“Dyan lang??? San jan? Bihis na bihis ka at ang bangu-bango mo pa. Magsisimba ka ba?” tuluy-tuloy na tanong nya.
“Nope. Nakapagsimba na ako kahapon, remember?”
“Then where are you going?”
Ay naku! Kailangan bang paulit-ulit?
Hindi ka ba nakakahalata Vince? Ayoko ngang sabihin sayo kung san ako pupunta.
Anu ba naman kasing problema nitong lalaking ito at sobrang kulit.
Pasaway.
“Ang sabi ko… dyan lang… at kung san dyan.. it’s none of your business. Kung kayo nga ni Veronica, hindi ko tinatanong kung san kayo pupunta sana ganun ka din sakin Vince… Pwede ba yon???” sagot ko sa kanya sabay labas sa kwarto.
Hinawakan nya ako sa braso at iniharap sa kanya.
“Athena… Kung san ka pupunta dapat alam ko yun. Asawa mo ako at asawa kita, baka nakakalimutan mo?”
Huh!! Asawa daw???
May sira na ata ulo nito eh.
“Oo alam ko yun. At sana..”sabay tabig ko sa kamay nya para maalis sa pagkakahawak nito sa braso ko. “hindi mo din nakakalimutan na asawa mo ako at asawa kita sa kasunduan lang. Kaya wala kang karapatan panghimasukan ang personal kong buhay… Okay?” sabay talikod sa kanya.
Hindi na siya nakapagsalita.
Papalayo na ako sakanya ng bigla siyang tumawag.
“Athena… Sorry na. Ok sige, hindi ko na papakialaman ang personal mong buhay. Hindi ko na din tatanungin kung san ka pupunta, basta dumito ka nalang.” nagmamakaawa nyang sabi sakin.
Nagulat ako sa mga sinabi nya. Pinipigilan ba nya akong umalis?
“Bakit? Bakit kailangan kong tumigil dito? Ayaw mo ba akong umalis?”
Hindi siya nakasagot kaagad.
“Ahh! Hindi naman sa ganun. Ayoko lang mag-explain kay daddy kung nasaan ka eh. Kilala mo naman yun, grabe kung magtanong.”
Arrgh!!
Kaya pala! Si daddy na naman nya pala.
I hate you Vince! Akala ko naman ayaw mo talaga akong umalis.
Hmmp!
“Ah ganun ba??? Okay…..” sabi ko ng nakangiti. “Ayoko! Aalis ako kung kelan ko gustong umalis! Cheh!” sabay isnab ko sakanya.
“Fine! Then go. Hindi na kita pipigilan sa gusto mo basta sabihin mo sakin kung san ka pupunta para alam ko kung ano ang sasabihin ko kay daddy!” sabi nya na tila naiinis na.
Bang kulit naman nito!
Lampas ulo na ang dugo ko sa sobrang taas nito!
AAAAAHHHHH!!!!
“Makikipagblind date ako! Oh, ano masaya ka na??? Yan naman ang gusto mong malaman di ba?” pasigaw na sagot ko sakanya.
Nagulat siya sa sinabi ko at napatitig sakin.
Maya-maya lang bigla syang tumawa.
Tumawa pa ng tumawa na halos mapaiyak na sa paghalakhak.
Anung problema nito??? Baliw na ata.
“Anung problema mo? Bakit ka tumatawa jan ha?” tanong ko sakanya.
“Ahh.. Wala..” sabi nya na tuluy pa din sa pagtawa. “Uso pa ba yung blind date na yon?”
“Malamang! Makikipagblind date nga ako di ba?”
“Hay Athena! Pinasaya mo na naman ang araw ko.” Nakangiting sabi nya. At napatigil na din sya sa kakatawa nya.
“Huwag ka ng tumuloy dun.”aniya
“At bakit naman?”
“Wala ka naman mapapala dun. Ipagpapalit mo ba sa makakablind date mo ang gwapo at matipuno mong asawa?” sabi nya sabay posing posing pa para mapakita lang ang kanyang mga muscle.
Natawa naman ako sa kalokohan nya.
Ang cute nya talaga kapag ginagawa yon.
Actually, ayoko naman talagang makipagblind date eh.
“Isa pa.. Masasayang lang ang pagod mo dahil hindi ka naman nila papatulan.” Bigla nyang sinabi.
Nagpantig ang tenga ko sa pagkakasabi nyang yon.
At anu naman ang ibig sabihin nitong mayabang na toh?
“What??? Teka.. Hindi kita maintindihan.”
“Ang sabi ko… Hindi ka naman nila magugustuhan sa ayos mong yan.”
“Ano???”
Wala ng pagdadalawang-isip. Tinalikuran ko siya at umalis.
Hinahabol niya ako at tinatawag pero hindi ko siya pinansin.
Ang yabang niya! Porke ba gwapo siya, lalaitin na niya ako ng ganun!
AAAAHHHHHHHHHHHHH….
Ang sama nya!
_____________
{VINCE’s POV}
“Ano ba Athena? 2pm na. Bakit wala ka pa? Asan ka na ba? Ni ayaw mo pang sagutin ang mga tawag ko.” Sabi ko sa sarili ko habang kinokontak ko si Athena.
Pasaway naman kasi yon.
Akala ko, mapipigilan ko siya kapag sinabi ko yung mga bagay na yun kaso mukhang napasama pa ata.
Teka… Bakit nga ba ako nangingialam sa gusto nya?
Tama naman siya eh. I don’t have the right to know all about her personal life.
But……
AAAAHHHH!
Anu ba naman kasi itong nangyayari sakin?
Bakit ba hindi ako mapakali kapag hindi ko siya nakikita?
“Finally!” napasigaw ko nung biglang may sumagot sa kabilang linya.
“Hello. Athena, nasan ka na ba? Susunduin na kita. Masyado ng matagal yang blind date mo.”
***”Anu ba Vince?? Anu bang problema mo? Alam mo kanina ka pa nakakaistorbo. Malolowbat na ang phone ko dahil sa mga tawag mo.”***
“Eh, ikaw kasi eh. Ayaw mong sagutin ang mga tawag ko eh. San ka ba? Pupuntahan kita jan.”
***”Wala kang pakialam kung nasan ako, okay? I’m fine. Dyan ka na. Bye!”***
“Wait! Athena! Si daddy!”
***”Oh, bakit? Anung nangyari sa daddy mo? May nangyari ba?”***
“Huh??? Ah,.. wala naman… Ahmmm… kasi… kasi…” pautal-utal kong sabi sakanya habang nag-iisip ng paraan upang mapauwi na siya. “Kasi ano… Binigyan nya nga pala tayo ng 2 movie pass ng Twilight Saga, yung Breaking Dawn Part two. Sabi nya panuorin daw natin yon.”
***”Si Veronica nalang ang isama mo. Hindi ko pinapanood yang movieng yan kahit nuon pa. Hindi ko lang yan maiintindihan.”***
“Ahhh… ganun ba? Ahm… Pero magagalit kasi si daddy kapag hindi natin iyon pinanuod. Sige ka, magtatampo yun sayo. Binili pa naman nya yon para sating dalawa.”
Natigilan siya sandali.
***”Fine! Okay sige. What time ba yan?”***
“Five pm. San ka? Susunduin na kita. Sabay na tayong pumunta sa SM Megamall”
***”Dito sa Eastwood.”***
“Okay sige. I’ll be right there. Iwanan mo na yang kablind date mo. Sabihin mo susunduin ka na ng asawa mo.”
At binaba ko na ang phone.
Ayos! Effective ang naisip ko.
________________
{ATHENA’s POV}
Ano daw?? Tama ba ang narinig ko?
Sabihin ko na susunduin na ako ng asawa ko?
Totoo ba yon??
Ay naku! Malamang joke lang ni Vince yun.
Kalokohan nya talaga minsan nakakapaniwala na.
Haayss....
But it’s so impossible.
Ayan ka na naman Athena eh, nag-iilusyon ka na naman.
Whoah! Erase erase! Imposibleng magkagusto siya sakin.
Nung isang lingo lang nagkabalikan na silang muli ni Veronica tapos naghalikan pa sila.
Imposible talaga….
Gaya ng inutos ni Vince, iniwan ko na yung kablind date ko.
Actually, nung bago ko pa man sagutin yung tawag nya, iniwanan ko na sya.
Nakakabore kasi siya eh. Walang sense of humor.
Gwapo nga at mayaman kaso may pagkamanyakis din.
Hay naku!
Walang ibang gustong gawin kundi hawakan ang mga kamay ko.
Kundi ko pa nilayasan nun malamang maglelevel-up pa hawak nun sakin.
Buti nalang talaga.
Sabi ni Vince by 3:30 pm andito na siya.
Hmmm… 2:30 palang naman, maglilibot muna ako.
Sa paglalakad ko, napadpad ako sa Tommy Hilfigger na store.
“Wow! Ang gaganda at ang sesexy naman ng mga damit dito.” paghanga ko sa mga nakita ko.
Lumapit ang isang sales lady sakin.
“Yes mam, may I help you? Anu po bang gusto nyo?” tanong nya.
Oh my… Sales lady ba tong babaeng toh o model?
Grabe naman, nakakahiya namang lumapit sa kanya.
Mukha siyang artista. Matangkad, maputi, reddish ang hair na straight at balingkinitan ang katawan.
Pangmodel na ang babaeng ito ah.
“Ahh.. Nothing.. Thank You.” Nasabi ko nalang sakanya dahil sa pagkamangha ko.
“Yes, of course! Wala naman talaga syang pipiliin dito dahil wala namang babagay sa kanya dito noh!?” sabi ng isang babae sa likuran ko.
Napalingon ako sa nagsalita.
Si Veronica. Kung di ka nga naman mamalasin oh.
Sa dami ba naman ng makikita si Veronica pa.
“Excuse me.” ako.
“See.. A low class woman like her is not suitable to a high class, prestige and fashionable store like this. Bagay lang sya sa mga tiangge dyan sa tabi-tabi” panglalait na sabi nya sakin habang kaharap ang dalawang babaeng kasama nya, sabay tawa nilang tatlo.
“Is that the girl sis?” sabi ni girl one with a long blonde hair.
“Yeah.” Si Veronica.
“Oh my gosh! You’re right! She looks like a chimay!” si girl 2 with a short brown hair.
“eEEEEeeewWWW!!!” sabay-sabay sabi nilang tatlo.
Aba! At talagang laitin ako?
Ang yabang ng mga ito! Porke ba magaganda sila, sila lang ang may karapatan para bumili sa kagaya nitong HIGH CLASS, PRESTIGE AND FASHIONABLE na store na toh?!
“Hoy ikaw! Umalis ka na nga dito! Nakakasira ka ng view. And besides, kahit anung bilhin mo dito hindi babagay sayo. At kahit anu pang paganda mo hinding hindi ka magugustuhan ng Vince ko! FAKE WIFE!!!” sabi nya sabay tulak sakin palabas ng store.
Grabeh ha?!
Napipikon na ako sa babaeng ito.
Isa pa talagang panglalait at sasapatusin ko na toh!
Papaalis na sana ako para umiwas sa gulo ng bigla nya ulit akong sigawan.
“Hey! B*** Sh*t! Don’t ever… ever think of yourself to be a real wife of Vince! It will never happen! A woman like you must be with a man like you! A driver or a hardener will do.” At sabay sabay silang tumawa sa harapan ko.
Ah, ganon ha? So kailangang bastusan!?
Teka…
“Hey you Bit*h! Bakit mo sinasabi yan ha??? Are you threatened? Well… Mas matakot ka. Isipin mo nalang, yung lalaking pinakamamahal mo ay kalapit sa pagtulog ng babaeng kinakaayawan mo. Na mas matagal nakakasama kesa sa girlfriend nyang…..” sabay tingin ko sa kanya mula ulo hanggang paa.
Napatigil ako sandali.
“Yeah. You are more beautiful than me. And so???? Sino ba ang kilalang asawa ng pamilya nya? Ikaw ba??? Of course not. Alam mo, sa lagay mong yan, nagmumukha kang other woman. In short, Kabit! Kahit sabihin pa nating nagpapanggap kami ni Vince.” sunud-sunod na sabi ko sa sobrang inis ko.
Magsasalita sana siya ng pigilan ko ito.
“You know, you can do nothing. You are the girlfriend but I’m the wife. Ako ang nakabahay eh ikaw??? Nganga!” sabay tawa ko ng malakas. “ Naghihintay ka ng oras ni Vince para makasama mo siya samantalang ako mula pagdilat at pagpikit ko si Vince ang kasama ko.” At tinaas ko ang kanang kilay ko sakanya sabay tingin uli mula ulo hanggang paa.
Papatalikod na sana ako ng may bigla akong naisip.
“And you know what?? Kung hindi ako nababagay sa mga store na kagaya nito, mas lalong hindi ka nababagay dito kasi yang ugali mo ay ugaling palengke!” sabay talikod sa kanya.
Hindi pa ako nakakalayo sa kanila ng biglang nagring ang phone ko.
Tamang tama si Vince.
Sinagot ko ang tawag nito at niloudspeaker pa para marinig ni Veronica.
***”Athena, san ka na? Huwag kang aalis dyan ha? Susunduin kita sabay tayong manonood ng sine.”***
Sakto! Ano ka ngayon Veronica?
Eh, di tahimik kayo ngayon.
“Okay, I’ll be waiting for you, honey.” Malakas na pagkakasagot ko sabay binaba ang phone.
Nilingon kong muli sila at nginitian.
Ngiting plastic, sabay talikod at lakad papalayo sa kanila.
Nakakatawa lahat ang mukha nila. Si Veronica, hindi maipinta ang mukha.
Hindi mo malaman kung iiyak na o magagalit kay Vince dahil sa narinig.
___WPH___WPH___WPH___WPH___WPH___WPH___
Thanks po sa reads.
UD na!
Vote and Comment nalang po.
Thanks ^_^