*iyi okumalar :)
Yaren'den cevap gelmediği için onun evine gitmiştik. Kapıyı çaldığımızda Deniz deliği kapatıp beklemişti. Kapı açılınca "Süpriz!" deyip poşeti kaldırdı.
Yaren bunu beklemiyor gibiydi. Mesajı görmemiş olmalıydı. Deniz onu itip içeri girerken de tepki vermedi. Ardından ben girdim.
"Sen kimsin?"
Kendine gelmiş gibi kıza baktığında kız korkarak bana baktı. Daha 20 dakika önce tanışmıştık benden ne bekliyordu acaba.
"Kanka Deniz yoldan aldı kızı. Anlarsın ya."
Kaşları çatılırken kıza bakmaya devam etti. Kız kalpten gidecekti bu gidişle.
"Gel hadi"
Kız sesimle içeri hareket edince Yaren'de kapıyı kapattı. Kolumdan tuttuğunda "Ne oldu?" dedim.
"Bu kız ne alaka? Deniz fahişe mi getiriyor evime."
"Yok kanka kıza acıdı aldı arabaya."
"Kafasını sikeyim onun."
İçeri girdiğimizde Deniz hemen bardakları ve içkileri dizmişti. Ayakta duran kıza minderleri işaret edip "otur" dedim.
Nereye düştüğünü sorguluyor olmalıydı. Hatta şu an bugünlük kurtulduğunu bile düşünmediğine emindim.
Bende oturup doldurulan bardaklardan birini Yaren'e uzattım.
"Mesaj attık sana görmedin."
Elimden bardağı alırken "Yeni geldim eve. Abimleydik." dedi.
Tek kaşımı kaldırıp "hangisi?" dedim.
"Büyük piç."
Kaşlarım çatıldı. Büyük abisi uzun zamandır yurtdışındaydı.
"Neden dönmüş?"
"Pederin karısı aile toplansın diye uğraşıyor. Hiç sorma."
Sesinden memnuniyetsizlik akıyordu. Yine de "Sen?" dedim. En son babası ona olan desteğini çekmişti.
"Hala ailedenim. Destek yok sadece."
Anlayarak kafamı salladım. Onların aile ilişkisi de garipti. Bunu onunla sonra konuşacaktım. Şimdi ortamda tanımadık bir yüz ve gevşek vardı.
Deniz "Keşke bir kaç kızda çağırsaydık ya resmen sikenler grubuyuz." deyip sonradan kıza bakarak "Alınma" demişti.
Yaren "Sokuk sokuk konuşma." dediğinde sırıttı.
Ben sadece içmeye odaklanmıştım. Bugünlük Baran mevzusunu düşünme kotamı doldurmuştum.
Deniz "Aksay'ı çağıralım barışın yengeyle." dediğinde ona tersce baktım.
Bu konuyu konuşma kotamı da doldurmuştum.
"Deniz kızla ayrıldık diyorum uzatma."
"Hala seviyorsun belli. Barışırsın."
Yaren "Karışma Deniz" dediğinde omuz silkti.
Viskiyi içmeye devam ederken kotam dolsa bile Aksay'ın yüzü gözümün önüne gelmeye başladı. En son hastanede görüşmüştük. Kötü ayrılmıştık. Ona büyük rest çekmiştim. Baştan beri o resti çekenin o olacağını düşünüyordum. Durumlar değişmişti.
Yaren "Düşünme bu kadar her şey bittiğinde hallederiz." dediğinde güldüm.
"Ya ben de bitersem?"
Ona baktığımda gözleri kararmıştı. O da benim gibi ölme ihtimalini düşünüyordu.
"Bir şey olmayacak."
Ve bu hiç rahatlatmıyordu. Gözlerimi odada gezdirdim. Deniz içmeye devam ediyordu. Kız odanın en köşesine geçmiş bize bakmaktan sakınıyordu. Tekrar Yaren'e döndüm.
"Artık bu durumun bitmesini ve normal hayatıma dönmek istiyorum. Bu kadar gerilim ve dram bana göre değil."
"Biraz daha sabret."
Oflayıp sırtımı duvara verdim. Bazen gerçekten Deniz kadar gamsız ya da Yaren kadar tasasız olmak istiyordum.
"Aksay'ı özledim."
"İçiyorsun çünkü."
Güldüm tekrar. İçtiğim her an kendimi onun kapısında buluyordum önceden. Sarhoş olmuyordum sadece rahatlıyordum. Bu da 'aman ne olacak görüş kızla' duygusunu veriyordu. Yine aynı duyguyu hissetmiştim. Daha bir kaç saat önce onu hayatımdan silmek konusunda oldukça kararlıydım.
Vücudumda olan alkol oranı yükseldikçe bende ona yükseliyordum.
"Of ya Baran'ı sikeyim"
"Sikersin"
Yaren'e tersçe baktım. Gülmemek için dudaklarını birbirine bastırmıştı. Yine de dudağının kenarının kıvrıldığını görüyordum.
"Komik mi sokuk!"
"Senin ağzın iyice bozulmuş."
Ona göz devirip ayağa kalktım. Hayatım bozulmuştu.
Ya biz daha Aksay'la tam olarak sevişememiştik bile. Resmen ön sevişme sonrası ayrılık yaşamıştım.
"Evine mi gitsem?"
"Sikerim senin ikizlerliğini. Otur yerine."
Yaren beni çektiğinde arkaya doğru düştüm. Kafam duvara çarpınca acıyla inledim.
"Kafamdan ne istedin?"
"Burçak sen sarhoş olmazsın kendine gel delirtme beni."
Doğrulup ona tersce baktım. Hem kalbim kırılmıştı hem kafam. Nasıl kendimde olabilirdim.
Deniz "Uçmaya hazırsan camları kapatalım" dediğinde ona orta parmak çıkarıp "Kafam yerinde." dedim.
Sadece biraz salmak istiyordum. Buna da izin vermiyorlardı.
Köşedeki hareketlilikle gözüm oraya kaydı. Kız yavaş adımlarla yanımıza geldi. Gözleri dolu dolu "Ben ne yapmalıyım?" dediğinde kaşlarımı çattım.
Bir kadının gözyaşlarına hiç bir zaman dayanamayacaktım.
"Burda bir şey yapmana gerek yok. Kafana göre takıl. İstiyorsan çıkabilirsin ama güvende olmazsın bu halde."
Sarhoş değildim, mantığım hala benimleydi. Bu yüzden cümleleri doğru şekilde kurabilmiştim.
Kız "S-sonra" dediğinde Deniz'e baktım.
Onu kurtardığımızı anlamış olmalıydı ve devamı gelecek sanıyordu. Deniz'de anlamış olacak ki bardağı dikleyip ayağa kalktı. Kızın yanında durduğunda kız korkarak ona bakmıştı. Sanırım Yaren ve Deniz'in tavırları ona normal gelmemişti. Bu yüzden gelip bana sormuştu ne yapacağını.
Deniz "Adın?" dediğinde kız titrek bir sesle "Eslem" dedi.
"Memnun oldum eslem. Bugün seni aldık çünkü baya ürkek duruyordun ama yarın kendi başının çaresine bakmalısın."
"Ama ben-"
"İstiyorsan kaç. Seni otoban pezevengi bulamaz. Yok ben kalacağım diyorsan da kaderini kabullenmiş olursun."
Birine ümit kapısını açtıktan sonra o kapının duvara çıktığını göstermek boktan bir durumdu. Kız bizi anlık olarak kurtarıcı gibi görmüştü. Şimdi ise fıs çıkmış olmalıydık. Deniz'in kızı alma nedenini de anlamıştım. Kaçması için ona şans vermişti.
Kız "Ben kaçamam. K-kardeşim var." dediğinde iç çektim.
Herkesin derdi vardı.
"Kaç yaşında?" dediğimde Eslem bana dönmüştü.
"17."
Kardeşim dediğinde daha küçük beklemiştim.
"Sen kaç yaşındasın?"
Kızı süzdüm. Üstündeki elbise ve makyajıyla büyük gibi duruyordu. Yine de yüzü 16 yaşında bir kız gibiydi. Kardeşi 17 ise reşit olmalıydı.
"17." dediğinde kaşlarımı kaldırdım.
İkizlerdi demek ki. Aramızda sadece 1 yaş olmasına rağmen hem daha küçük durması, hem de ürkek tavırları yüzünden ona acıdım. Daha reşit bile değildi ve ne yapmaya zorluydorlardı kızı.
"Kardeşinde şu an seninle aynı durumda mı?"
Eslem kafasını iki yana salladı.
"İkimizden biri yapacaktık. Ben kabul ettim."
Yaren o an sessizliğini bozup "Sen salak mısın?" demişti.
Onun karnına dirsek atıp sertçe baktım. Kız zaten zorla konuşuyordu.
"O b-benim kardeşim ve b-benden daha güçsüz"
Derin bir nefes verdim. Bu kız kendini güçlü görebilirdi ama güçlü falan değildi. Hatta baya güçsüz olduğu belliydi. Geldiğinden beri ne bize düzgünce bakabilmiş ne de titremesi geçmişti.
Deniz kolunu kızın üstüne attığında kız iyice gerilmişti.
"Kendini kimse için feda etmemelisin. Bugün satılsaydın piskolojin bir daha eskisi gibi olmazdı. Hem seni keklemişler. Önce seni sonra kardeşini-"
Yaren "Deniz" dediğinde dudaklarını büküp kolunu kızın omzundan çekti. Yaren olmasa ben uyaracaktım. Çünkü kızın gözleri tekrar dolmaya başlamıştı.
"B-ben napmalıyım!"
Hıçkıra hıçkıra ağlarken Deniz geri çekildi. Kıza bakıp "Mecbur katlanacaksın." demişti.
Kız daha çok ağlamaya başladı. Yaren "Deniz niye getirdin kızı buraya amk?" deyip solumuştu.
Deniz "Kız baya korkmuş görünüyordu. Kaçar diye düşünmüştüm." deyip kıza döndü. "Eğer kaçmayacaksan kabullenmiş olursun. Senin durumunda kaç tane kız olduğunu tahmin bile edemezsin. Onlara ilk gecesinde kaçması için fırsat tanıyan yoktur emin ol." dedi.
Ona da hak veriyordum amk. Bu durumda binlerce kişi vardı. Sadece o anlık karşımızda bu kız olduğu için acıyıp yardım etmişti. Yani bu durumda şanslı olan kızdı.
"Eslem tamam ağlama." desemde kız ağlamaya devam etmişti.
Deniz iç çekip "Babaların günahlarını hep çocuklar çekiyor." deyip kıza bakıp yüzünü buruşturdu.
Malesef öyleydi.
"Sana yardım edeceğimizi düşündün ondan hayalkırıklığına uğramış olmalısın ama Deniz senin kaçma ihtimalini düşünerek getirmiş."
Malesef arkasında kardeşi vardı. Normalde bu fahişelerin satıldığı adamlar, izlenirdi. Gittikleri mekanlar belliydi. Otobanın üstünde 3 pansiyondan birinde işini hallediyorlardı. Deniz ise kontenjandan almıştı kızı. Yani şimdi gitse kızı soracakları tek kişi bizdik.
"Yapamam"
Oflayıp "Neyse" dedim.
Ona yardım edemezdik. Arkama yaslandığımda Yaren'de benim gibi yaslandı. Deniz tekrar yerine geçip içmeye başlamıştı. Kız da bir süre ağlamaya devam etti. Sonra odanın köşesine geçip çöktü. Kollarını bacaklarına bağlayıp öylece durmaya başladı.
"Deniz en başından almasaydın kızı keşke."
"Şu an buruşuğun tekinin altında olmaktansa burda olması daha iyidir."
Bir şey demedim. Kız iç çeke çeke ağlamaya devam etti.
"Başımızda yeterince dert yok gibi başka dertler getiriyorsunuz."
Yaren'e göz ucuyla baktım.
"Ben getirmedim kardeşim. Deniz'i suçla."
Göz devirip cebinden sigarasını çıkardı. Bana uzattığında düşünmeyi bırakıp bir dal aldım. Paketi denize fırlattık. Havada yakalayıp öpücük attı.
"Çakmağı yolla sende."
Aynı şekilde çakmağı attığında sigaralarımızı yaktık. Ciğerlerimin boğulması lazımdı ama hissettiğim tek şey rahatlamaydı.
"Burak'tan haber var mı?"
Bir duman daha çekip havaya üfledim. Kotam doldu desem de konular açılıp duruyordu. Her neyse.
"Yok ama bir şey çıkmaz zaten. Bugün ayarladığı kız son kez yanına gidecekmiş."
Yaren "Kız mı ayarladınız?" dediğinde kafamı salladım.
Ona Burak'tan yardım aldığımı söylesem bile nasıl bir yardım aldığımı söylememiştim.
"Baran çakmamış mı mevzuyu?"
Kafamı iki yana sallayıp "Yok." dedim.
"Zaten kız reşit değil diye dokunmamış. O yüzden kız da fazla yaklaşamadı sanırım. Klasik fahişe, parasını alıp geri dönüyormuş."
Yaren'de kafasını sallayıp sigarayı hızlı hızlı çekti. Bu hep ortaokulda gizlice sigara içmemizden kalmış alışkanlıktı.
"Basit ama iyi fikir aslında." deyip yüzüme baktı.
Normalde o sikik Burak'a mı güveniyorsun derdi. Burak iyi biriydi ama Yaren daha önce bana uyuşturucu sattığı için onu sevmiyordu.
"O da fıs çıktı."
Bence de iyiydi. Baran'ın dibine kadar birini sokmak bize çok şey kazandırırdı. Hem direkt bir şeyler de öğrenmişti. Bunlar boş bilgi olsa bile.
"Burak'la yola çıkılmaz. Korkak it."
Gülüp "Onu da anlıyorum amına koyayım. Yardım ettiği fark edilirse harcarlardı çocuğu." dedim.
Onu suçlamıyordum. Zaten bu sadece benim meselemdi. Dışardan yardım beklemekten nefret ediyordum. Eğer Baran bu kadar güçlenmemiş olsa ya da çevremde korumak istediğim biri olmasa kendi başıma hallederdim.
Yaren sigarayı parkede söndürüp dikleşti. Eve verdiği önem gözlerimi yaşartıyordu.
"Neyse."
Sigaradan bir duman daha çekip gözlerimi odada gezdirdim. Alkolun etkisi tamamen geçmişti. Hala ağlayan kıza bakarken aklıma gelen şeyle doğruldum.
"Aynı plana devam edebiliriz. Burak yoksa biz göndeririz yeni kızı."
Yaren bana bakıp tek kaşını kaldırdı. Duvar dibindeki kızı gösterdim. Bunu kader olarak görebilirdik. Normalde bunu yapması için güvenebileceğimiz kimse yokken, yoldan arabaya kız düşmüştü. Bu sefer kadere küfretmeyecektim.
Yaren kıza bakıp "Kızı kullanalım mı diyorsun?" dediğinde dudağımı yalayıp kafamı salladım.
Kızın zaten şu anki durumdan daha kötü bir duruma düşmesi mümkün değildi. Kardeşinin onlarda olduğunu söylemişti. Ona yardım edersek, bize yardım ederdi. Kardeşi için her şeyi yaptığını düşünürsek ihanet konusunda da endişeye gerek kalmazdı.
Yaren "Eslem" dediğinde duvar dibindeki kız, dizlerinden başını kaldırıp bize doğru baktı. Hala bakışlarında korku vardı.
Yaren gözlerini bana çevirdiğinde kafamı salladım. Bu plan tutabilirdi.
Yaren tekrar kıza dönüp "Kurtulmak ister misin?" dediğinde kız hızla başını sallamıştı.
Deniz'de bize doğru bakıp kaşlarını kaldırmıştı. Konuştuklarımızı dinlemediği belliydi.
"Birini ayartman lazım. Eğer istediğimizi yapar ve o kişi hakkında bize bilgi getirirsen seni bu durumdan kurtarırız." dedim.
Kız anlamayarak bakıyordu.
"Reşit değilsin sana dokunma ihtimali de yok." dedim.
Yapması gereken tek şey onu etkilemekti. Kız hala boş boş bakıyordu.
Deniz "Vay be eğlenceli bir aksiyon filmine dönüyoruz." dediğinde ona göz devirdim.
Kız "Ben anlamıyorum." demişti.
Derin bir nefes aldım.
"Birine gidip onu ayartacaksın, sana kim olduğunu söyleyeceğiz. Oldukça basit nesini anlamıyorsun?"
Kız tereddütle "Ama kardeşim, ben bunu yapsam bile o zamana kadar o güvende olmaz." demişti.
Yaren "Kardeşini buraya getirttirebilirim." dediğinde gözleri ışıldadı.
"B-bunu yapabilir misiniz?"
Yaren'e bu konuda güveniyordum. Kafamı sakladığımda kız gülümseyip göz yaşlarını silmişti. Bu bile onun için tam kurtuluş değildi. Babamızın hayrına yardım etmiyorduk. Yine de ona yetmiş gibiydi.
"Ben yapabilirim ama kardeşimin zarar görmesini istemiyorum. Ona zarar gelmeden getirebilir misiniz? Silahları var."
Deniz ıslık çalıp "Aksiyon artıyor." demişti.
Gülüp "Kabul ediyor musun?" dedim.
"Önce kardeşimi görmek istiyorum."
Sanırım bu adil bir istekti.
Yaren "Kızı nerden aldın?" dediğinde Deniz "Cevizin kızlarından" dedi.
Yaren ayağa kalkıp odadan çıktı.
"İkinizin pezevenkleri nasıl tanıdığını bilmek istemediğimi fark ettim."
Deniz kahkaha atıp "Seni de tanıştırırız istersen?" dediğinde yüzümü buruşturdum.
Orospu çocuğunun birini daha tanımak istemiyordum. Yaren odaya geri döndüğünde kız heyecanla ayağa kalkmıştı.
"Kardeşin yarım saate gelecek. Eğer dediğimizi sonuna kadar yaparsan iş bittiğinde güvenle ayrılırsın. R çizersen ikinizde mezarı boylarsınız."
Tehditkar sesiyle kız korkarak bana bakmıştı. Gerçekten ortamdaki en normal kişi bendim sanırım. Benden medet umuyordu. Yine de Yaren'e eşlik edip omuz silktim.
Onu avutmayacaktım. Korku onun bize ihanet etmesini engelletirdi.
"Tamam" dediğinde Deniz "Ne yaptığınızı biliyorsunuzdur umarım." diye sessizce konuştu.
Ona doğru döndüm.
"Biliyoruz."
"Buda vurulmasın da."
Bir şey demedim. Kız hala heyecanla ayakata dikiliyordu. Yaren tekrar yanıma gelip oturdu. Ordan oraya giden kıza baktım.
"Kızı daha normal giydirmeliyiz. Fahişe gibi gitmesin. Durduk yere peşine takılan iki fahişeyle çakabilir durumu."
Yaren'de beni onayladı. Sigaramı söndürüp dolu bardakların birini Yaren'e uzatıp birini de kendime aldım.
Bu sefer kutlayacak bir şey olduğunu hissediyordum.