Kabanata 26
"Bitawan mo siya,"
Mabilis kong naitulak si Lucas nang marinig ang boses ni Felix sa aking likuran. Humakbang ako ng dalawa paatras para makalayo kay Lucas. I turned my attention to Felix and saw his deadly glares, clenching his jaw while looking deadly to Lucas.
In Felix's left hand is a bouquet of flowers and a rectangle box which I'd read the famous and luxury brand 'PANDORA' outside to the cover of that black box.
Tumunog ang plastic ng bouquet na hawak dahil sa kumuyom ang kamao nito. Kaagad akong humarang sa harapan niya at baka mangyari na naman ang katulad noon.
"Felix..." bulong ko at umiling ng marahan. Senyales na kung ano man ang nasa isip niya ay huwag niyang gagawin. Noong mga araw na magkasama ay sinabi niya sa akin na kung lalapitan man ako ni Lucas ay hindi siya magda-dalawang isip na sunggaban muli ito ng suntok, dahil nga sa galit na galit siya nang sinabi ko ang pangyayari nung iniwan niya ako sa may dalampasigan.
Felix only gave me one glance and back again to Lucas. "What are you doing here? And why did you hugged Belle? Nasisiraan ka ba? Pagkatapos ng pag-iwan mo sa kaniya, ang kapal naman ng mukha mo para gawin 'yon. Kung hind—"
I hold Felix's arm firmly. "Felix! Tama na...Ayoko ng gulo dito." I whispered. Inangat ko ang tingin sa kaniya saka pinanlakihan siya ng mata. Tumahimik naman siya pero patuloy na umiigting sa galit ang panga niya.
"Pasalamat ka nandito si Belle...Kung hindi ay baka mapatay kita." ani Felix. Hinawakan nito ang pulsuhan ko saka pinatabi sa kaniya.
Sabing ayoko ng gulo dito eh!
Magsasalita sana ako pero narinig ko ang kakaibang pagtawa ni Lucas. Puno ng pagtataka ko itong tiningnan. Ang tawang 'yon, hindi ko pa naririnig kahit noong magkasama kami. Para bang peke at may halong pag-iinsulto doon..
"Are you threatening me, Mr. Fuentabelo? You didn't know me too well so be careful in your words. I might kill you too, " Lucas smirked and turned his green eyes on me. "And Belle, sorry if I frightened you." He softly said, staring straight into my eyes.
Ano bang dapat kong sasabihin?
Dahil sa hindi ko alam ang gagawin ay iniwas ko ang tingin at tumalikod. Pasimple kong siniko si Felix sa likuran nito at nauna na akong maglakad.
Is that a rude thing? I walk away in that conversation while Lucas is apologizing to me. But I think it is not. I really can't find my words to reply or talk to him so it's better to leave the two of them there. Bahala sila diyan. Basta kapag nagkaroon ng gulo tatakbo ako. Iiwan ko talaga sila.
Pumasok sa isipan ko ang biglaang pagyakap ni Lucas sa akin. Pakiramdam ko nga ay nakayakap pa din siya at naiwan ang mabangong amoy nito. Marahas kong pinilig ang ulo para burahin ang eksenang 'yon sa isipan ko.
Pinagkrus ko na lamang ang aking braso habang matumal na naglalakad papasok sa loob. Magpapalamig muna ako hindi ko naman alam kung ano ba ang pinunta namin dito ni Felix pero yung bulaklak saka yung box na 'yon kanino niya ibibigay 'yon. Baka nagpapatulong sa akin sa nililigawan niya. Ewan ko ba do'n.
Naramdaman ko ang pagtabi ni Felix. Tiningnan ko ang hawak niya.
Kinalabit ko siya. Nilingon niya ako. Inginuso ang hawak niya.
"Para kanino ba 'yan?" tanong ko.
"Sayo," Naitigil ko ang paglalakad at laking mata ko siyang tiningnan. Ngumiti naman ito saka inalapit ang bouquet saka ang pandora box. "Sana'y tanggapin mo..."
Tinitigan ko 'yon hanggang sa siya ang nagbukas ng parihabang na kahon at nakita do'n ang isang kwintas na kumikinang sa ganda. It was a Pavé Heart and Angel Wings Necklace, mahal 'to ah. Nagkakahalaga 'to ng 4,000 pesos.
I sighed. "Felix, hindi mo ako kailangan bilhan nito. Masyadong mahal."
"Kasi ganoon kita kamahal..." Aniya.
Pagod kong pinikit ang mata saka bumaling sa paligid. Nagulat ako nang makita si Lucas na nakatingin sa aming direksyon.
Ang akala ko ay umalis na siya!
Sa akin siya nakatingin.
Marahas akong tumalikod saka nagsalita. "Saan ba kasi tayo pupunta? Ito lang ba ang ipinunta natin dito?" tanong ko kay Felix. Sinilip ko ang nakalahad sa harapan ko. "Oo, tatanggapin ko 'yan..."
Ngumiti ito ng pagkalaki-laki, kuminang pa nga 'ata ang mata niya. "T-Talaga? Salamat naman,"
Hinawakan ko ang braso nito saka hinatak siya ng paalis sa pwesto na 'yon. "Bakit hindi pa umaalis si Lucas?" binalingan ko muli ang likuran ko at nandoon pa din siya!
Ano bang ginagawa niya?
Sumunod din ng tingin si Felix at nagkibit-balikat na lang. May nag-uudyok sa sarili ko na balikan si Lucas do'n at isama siya sa lakad namin pero pinigilan ko ang kagustuhan na 'yon bilang pag-iwas na din.
Ang ginawa lang naman namin sa loob ay kumain, naglaro, nag-photoshoot kung saan-saang sulok ng mall basta maganda ang background. Si Felix ang naging photographer ko kaya napuno ang phone ko. Bumili din ako ng panibagong damit saka sandals. Nang pumatak na ang alas-kwatro ng hapon ay tinawagan ko si Louise para mapainom na niya ng gamot si Nanay.
Makakalimutin pa naman din ang isang 'yon. Pauwi na din kami dahil wala naman na kaming gagawin do'n. Si Felix ang nagbuhat ng mga pinamili ko saka ang bouquet.
"Louise, kamusta si Nanay? Pinakain mo na ba? Alas-kwatro na kaya painumin mo na siya ng gamot. Nasa baba lang ng d—"
"Uy, babae pre!"
Anong—Bakit boses lalaki 'to?! Tiningnan ko ang caller ID at tama naman ang tinatawagan ko.
"S-Sino ka?! Bakit nasa sa'yo ang phone ng kapatid ko?!" Nagkatinginan kami ni Felix. Tumigil muna kami sa paglalakad sa gitna ng maraming tao. Nagsimula na akong kabahan.
Kung ano man ang iniisip ko ay huwag sana...huwag.
Tumawa ang lalaki. "Chill, Miss. Ikaw ba yung kapatid niya?"
"O-Oo, ako nga. Tinatanong kita bakit nasa sa'yo ang phone ni Louise?! Anong ginawa mo sa kapatid ko?!" nanginig na sa takot ang boses ko maging si Felix ay halata na ang pagtataka at kaba sa ekspresyon ng mukha niya.
"Sabihin na lang natin na gusto naming sumaya kasama ang kapatid mo na sobrang ganda at sexy," At humalakhak ito, narinig ko pa ang iilang tawanan na mas lalong nagpakaba sa akin.
Dahil sa panghihina ay napahawak ako sa braso ni Felix kaagad naman niya akong inalalayan. Nangilid na ang aking luha.
Ito na nga ba yung sinasabi ko eh.
"Saan niyo dinala ang kapatid ko? Nagmamakaawa ako huwag niyong gagalawin ang kapatid ko. Kung gusto niyo ng pera ibibigay ko, magkano ba kailangan mo?"
"Pera? Madami na kami niyan eh. Kapatid mo lang kailangan namin para mas sumaya pa kami."
"Hayop kayo! Mga hayop!"
"Matagal na naming alam, Ate ni Louise..." pang-aasar nila at tumawa muli sila. "Hoy, Christopher yung alaga mo sa itaas nagwawala. Ayaw kumain!" ani ng ibang boses. "Gago ka ba! Pakainin mo! Kailangan ng lakas 'yon mamaya, Hahaha!"
Louise...
"Huwag! Huwag please, pakawalan niyo kapatid ko..." tumulo na ang luha ko. Hanggang sa pinatay ang linya. "H-Hello? Hello?!" naibaba ko ang phone saka humagulgol. "Si Louise...delikado siya, delikado ang buhay ng kapatid ko...K-Kailangan ko siyang iligtas. Felix, tulungan mo ako...hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyari sa kaniya..."
Felix hugged me, tighter. "Oo, tutulungan kita. Ano bang address na sinabi?"
"H-Hindi sinabi nung gagong lalaki na 'yon. Hindi ko alam kung nasaan si Louise! Kung bukas pa tayo maghahanap, gagalawin na nila ang kapatid ko ngayon! Narinig ko ang usapan nila..." hindi ko matuloy ang mga sasabihin ko dahil sa hagulgol na lumalabas sa aking bibig.
"Pumunta muna tayong prisinto para matulungan din nila tayo." Ani Felix. Hinawakan nito ang kamay ko, mabilis kaming naglakad-takbo palabas ng mall. Nang makalabas kami ay maghihintay na lang kami ng taxi. Habang naghihintay ay may tumabi sa kaliwang bahagi ko na ikinalaki ng aking mata.
"L-Lucas? Bakit ka pa nandito?"
Nilingon ako nito at tinitigan. "Why are you crying?" bumaling ang tingin niya kay Felix. "Pinaiyak ka ba ni—"
"No. He did not." I said, sniffing my nose.
He drifted his eyes on me. "Then why?"
"Alam mo umalis ka na nga, pakialamero ka talaga kahit kailan." sumbat ni Felix.
"Felix!" madiin kong saway. Mag-aaway na naman 'to. Humikbi ako na bumaling kay Lucas. "There's a guy—tangina, sandali lang! Hindi ako makapag-isip," gulo kong sabi at natakpan ng dalawang palad ang aking mukha, hindi napigilan ang pag-iyak.
"Did you ask the name of that guy?" Lucas asked, furrowing his eyebrows.
"May narinig akong pangalan, Christopher 'ata 'yon. Hindi ko alam kung klarado ang pagkakarinig ko..."
"Bullshit," He mumbled. He poked his tongue on his cheek and tsked.
"I know him. Follow me!"
"Anong follow me ka diyan! Baka gusto mo masol—"
Siniko ko si Felix kaya napaigik ito. "Tumigil ka na. Ikaw ang sasapakin ko," tinarayan ko siya. "S-Sigurado kang kilala mo siya? Paano?" I asked him.
"Stop with the questions, Belle. We have to hurry and save your sister saka na ako magpapaliwanag kapag maayos na." Aniya at tumalikod sa amin.
Felix and I looked at each other because I really don't know why Lucas knew that guy and he seems so mad at it. I shrugged my shoulders and followed Lucas in the parking lot.