នៅក្នុងរាជវាំងដ៏ធំអស្ចារ្យ ហើយពេលនេះក៏ជាកណ្តាលយប់ទៅហើយ តែវាបែរជាមានសភាពអ៊ូរអរខុសពីធម្មតាទៅវិញ មិនថាទាហានឬក៏ភីលៀងកំពុងតែរត់ត្របាញ់ជើងគ្នា ធ្វើតាមបញ្ជាចេញពីក្រអូមមាត់របស់អ្នកអង្គម្ចាស់ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ដែលដាក់បញ្ជាមកលើពួកគេ ។
" ហៅ ស្នំយ៉ា មកឱ្យឆាប់ឡើង Tae យើងនៅទីនេះហើយ ឈប់យំទៅណា "Jungkook លើកដៃអង្អែលសក់អ្នកគេងលើប្រអប់ទ្រូងរបស់ខ្លួនថ្នមៗ ដោយការយកចិត្តទុកដាក់ ថើបថ្ងាសដែលមានញើសនៅជាប់លើនោះមួយខ្សឺតដោយគ្មានការខ្ពើមរអើមអ្វីបន្តិចសោះ ។
" អត់ទេៗ ខ្ញុំអត់ផឹកទេ..កុំយកខ្ញុំទៅទីនោះងងឹតណាស់..ខ្លាចហើយៗ " Tae បន្លឺឡើងខ្សាវៗទាំងបិទភ្នែកជិតឈឹង ដកដង្ហើមញាប់ស្អេកទាំងដៃនៅក្តោបប្រអប់ដៃរបស់អ្នកម្ខាងទៀតជាប់ស្អិត ។
" ខ្ញុំម្ចាស់មកដល់ហើយក្រាបទូល " ស្នំយ៉ា បន្ទាបជង្គង់ចុះបន្តិច មុននឹងដើរទៅអង្គុយក្បែររាងតូចល្អិតដែលគេងក្នុងរង្វង់ដៃរបស់អ្នកអង្គម្ចាស់ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ ។
" ធ្វើយ៉ាងមិចក៏បានសំខាន់ព្យាបាល Tae ឱ្យជាកុំឱ្យគេបែបនិងអី " Jungkook ប្រលែងគេចេញពីរង្វង់ដៃយឺតៗ ក្រសោបដៃស្រឡូនមកថើបថើរៗ ទាំងក្នុងចិត្តនឹកព្រួយបារម្ភពីគេជាខ្លាំង ។
" ក្រាបទូលអ្នកអង្គម្ចាស់ " ស្នំយ៉ា អោនក្បាលបន្តិចបែបទទួលបញ្ជា Jungkook ក៏សន្សឹមៗដកខ្លួនចេញពីគេវិគ ដោយទុកឱ្យ ស្នំយ៉ា ចាប់ផ្តើមព្យាបាលគេ ។
" យករងើកភ្លើងមកដាក់ក្រោមគ្រែមក " ស្នំយ៉ា បញ្ជាភីលៀងដែលនៅឈរក្បែរដៃ ទើបពួកនាងប្រញាប់ទៅធ្វើតាមសម្តីរបស់យ៉ាងលឿន ។
" Tae អាចក្តៅទេ? " Jungkook ក្តោបដៃគេមកថើបមិនឈប់ ដោយមិនភ្លេចច្របាច់ថ្នមៗដោយក្តីបារម្ភពេញបន្ទុក
" គេធ្លាប់ឈឺជាងនេះទៅទៀត ប៉ុន្នឹងគេប្រហែលជាទ្រាំបាន " ស្នំយ៉ា បន្លឺឡើងទាំងដៃនៅលាប របួសលើដៃស្រឡូនរបស់គេថ្នមៗ ទាំងដែលអ្នកម្ខាងទៀតកំពុងតែឆ្ងល់និងប្រយោគរបស់នាង ។ នាងកំពុងនិយាយពីអ្វី?? ឬក៏រឿងដែលគេកំពុងតែឆ្ងល់នេះ??
" ទ្រង់កំពុងតែនិយាយពីអ្វី? "
" បើខ្ញុំម្ចាស់និយាយថាអ្នកអង្គម្ចាស់ជាអ្នកបញ្ជាគេឱ្យធ្វើបាប Tae ទ្រង់ជឿខ្ញុំទេ?" ស្នំយ៉ា និយាយបណ្តើរទាំងដៃកំពុងតែលាបរបួសនៅលើខ្លួនរាងតូចដែលសន្លប់ស្តូកស្តឹង ទឹកមុខស្លេកស្លាំង បបូរមាត់ក្រៀមស្ងួតគ្មានសំណើម ព្រោះតែគេខានប៉ះពាល់ទឹកសឹងតែមួយថ្ងៃពេញទៅហើយ ។
" ខ្ញុំម្ចាស់ដឹងថា អ្នកអង្គម្ចាស់ ច្បាស់ជាមិនជឿស្រាប់ហើយ ទុកឱ្យពេលវេលាជាអ្នកប្រាប់ទ្រង់ទៅចុះ " ស្រីស្រស់ ថាហើយរួចក៏ឈោងដៃទៅចាប់កាន់ពែងទឹកមកបញ្ចុករាងតូចបន្តិច ដើម្បីឱ្យគេមានជាតិទឹកក្នុងខ្លួនខ្លះ ។ ស្នំយ៉ា ដាក់គេឱ្យគេងទៅលើគ្រែវិញ រួចក៏ប្រញាប់ទៅកិនថ្នាំ ដើម្បីព្យាបាលគេទាំងញាប់ដៃញាប់ជើង ។
" គ្មានហេតុផលដែលយើងត្រូវធ្វើបែបនេះដាក់ Taeនោះទេ " Jungkook ចងចញ្ចើមដោយការមិនពេញចិត្តជាខ្លាំងក្រោកឈរពេញកម្ពស់ គេចពីនាង ។
" យើងមិចនឹងអាចធ្វើបែបនេះកើតនោះ?? គ្មានផ្លូវដែលយើងធ្វើបែបនេះនោះទេ "Jungkook បិទភ្នែករំងាប់អារម្មណ៍ បោះជំហានវែងៗដើរសម្តៅទៅដំណាក់ម្តាយរបស់ក្មេងដែលកំពុង ស្នំយ៉ា កំពុងតែព្យាបាលយ៉ាងលឿន ។
" អ្នកអង្គម្ចាស់យាងមកដល់ហើយយយយ "
" ហុឹក..អ្នកអង្គម្ចាស់..ដោះលែងកូនរបស់ខ្ញុំទៅ.. ហុឹក..ទោសដែលគេទទួលល្មមអាចធូរស្រាលខ្លះហើយ..ហុឹក..កូនខ្ញុំម្ចាស់នៅក្មេងណាស់គេមិនអាចទទួលយករឿងបែបនេះបាននោះទេ គេខ្លាចងងឹតណាស់ដោះលែងគេទៅព្រះពរ..ជំងឺគេអាច នឹងរើឡើងវិញ..ខ្ញុំម្ចាស់សុំអង្វរអ្នកអង្គម្ចាស់.... គេរៀងចាលហើយ..ខ្ញុំម្ចាស់មិនចង់ឱ្យគេវិលទៅដូចមុនទេ..ហុឹក " គ្រាន់តែ Jungkook បោះជំហានចូលមកដល់ខាងក្នុងភ្លាម ស្ត្រីចំណាស់ក៏ស្ទុះរត់មកអោបជើងខ្លួន សំពះអង្វរខ្លួនដល់បាតជើង ហើយអង្វរគេឱ្យដោះលែងក្មេងម្នាក់នោះមិនដាច់ពីមាត់ ទាល់តែសោះ Jungkook មិនមាត់ដកជើងចេញពីគាត់វិញ រួចក៏បោះជំហានទៅខាងក្រៅ ដកដង្ហើមបន្ធូរអារម្មណ៍បន្តិច ទាំងច្របូកច្របល់ក្នុងចិត្តមិនដឹងថាអ្វីជាអ្វី ។
" យើងបានធ្វើអ្វីខ្លះ? យើងបានធ្វើអ្វីដាក់ Tae របស់យើងទៅ? " Jungkook បន្លឺឡើងខ្លាំងៗដល់ថ្នាក់ ទាហានភ័យឡើងញ័រខ្លួនទទ្រើតពេលដែលឮសម្លេងដែលពោរពេញទៅដោយភាពខឹងក្រោធរបស់គេ ទើបប្រញាប់ដកខ្លួនថយអស់ដោយទុកឱ្យគេនៅរំសាយកំហឹងម្នាក់ឯងសិន ។
" ចង្រៃយ៍អើយយយយ! អាល្ងង់ "Jungkook ក្តាប់ដៃចូលគ្នាយ៉ាងណែន ប្រឹងរកនឹករឿងដែលខ្លួនមិនដឹងតែគេបែរជាឃើញតែដាមទឹកភ្នែកនៅលើថ្ពាល់ឮតែសម្លេងយំរបស់ក្មេងរពិសរបស់គេទៅវិញ នេះមានអ្វីចំពោះគេទៅ ហេតុអីក៏គេមិនដឹងអ្វីបែបនេះ?? ។
TO BE CONTINUED....🙏🏻♥️
RÖSÄÄ♡︎