Unicode
ရှောင်းကျန့်ရဲ့လည်တိုင်လေးမှာခေါင်းအပ်ပြီးသူသဘောအကျဆုံးဖြစ်တဲ့ ရှောင်းကျန့်ရဲ့ကိုယ်သင်းနံ့လေးကိုရိပေါ်ရှူရှိုက်နေရင်း အမောဖြေနေလိုက်သည်။ချွေးလေးတွေစိုနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးကိုလွတ်ထွက်သွားမည့်အလားဖက်ထားမိသည်။နှစ်ယောက်သားဘာစကားမှမပြောဘဲအချိန်အနည်းငယ်ကြာတဲ့အထိ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ထားလျက်သာငြိမ်နေမိသည်။
ခနအကြာမှာတော့သူ့ရင်ခွင်ထဲက ရုန်းထွက်လာတဲ့သူ့နတ်သားလေးကြောင့် ဖက်ထားတာကိုရိပေါ်လွှတ်ပေးလိုက်သည်။သူ့နတ်သားလေးကလှဲနေရာကနေထလိုက်သောကြောင့် ရိပေါ်လည်းလိုက်ထိုင်လိုက်သည်။ဖရိုဖရဲဖြစ်နေတဲ့ အောက်ခံအဖြူရောင်ဝတ်ရုံလေးကိုရှောင်းကျန့်သေချာပြန်ဝတ်လိုက်သည်။သူ့ကိုကျောပေးကာဝတ်ရုံကိုပြန်ဝတ်နေတဲ့ သူ့နတ်သားလေးရဲ့ခါးသေးသေးလေးကိုရိပေါ်ဖက်လိုက်ကာ ပုခုံးလေးပေါ်သို့ရိပေါ်မေးတင်လိုက်သည်။
"ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ်....."
ရိပေါ်ရဲ့စကားကြောင့်ရှောင်းကျန့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးပြုံးသွားရသည်။ရှောင်းကျန့်ရိပေါ်ဘက်သို့လှည့်လိုက်ကာ ရိပေါ်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။သူ့နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးနဲ့ရိပေါ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုဖိကပ်လိုက်သည်။အနမ်းလေးကဘာမှမပါဘဲဖြူစင်လွန်းကာ တိုတောင်းလွန်းလှသည်။ခနလေးသာဖိကပ်နမ်းရှိုက်ပြီး ရိပေါ်နှုတ်ခမ်းပေါ်ကနှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကပြန်ခွာသွားသည်။
"ငါတို့ထွက်လာတာကြာနေပြီ။ပြန်ကြရအောင်....."
သူ့နတ်သားလေးရဲ့စကားအတိုင်းတခြားသူတွေရှိတဲ့နေရာကို ရိပေါ်တို့ပြန်ထွက်လာကြသည်။ရိပေါ်တို့ပြန်ရောက်သွားချိန်မှာတော့ ရှောင်းကျန့်အနားယူဖို့အတွက်ရွက်ဖျင်တဲဆောက်တာလည်းပြီးဆုံးသွားပြီဖြစ်သည်။သူတို့ကိုမြင်တာနဲ့ဖေးဖေးကအနားသို့ရောက်လာသည်။
"ကြင်ယာတော်လေး.....ကိုယ်ရံတော်ဝမ်...."
သူ့ကိုပါနှုတ်ဆက်လာသည့်အတွက်ယဉ်ကျေးမှုအရ ရိပေါ်ခေါင်းတစ်ချက်ညှိမ့်ပြကာတုံ့ပြန်လိုက်သည်။
"ကြင်ယာတော်လေး.....ရွက်ဖျင်တဲတွေပြင်ပြီးပါပြီ။ကြင်ယာတော်လေးအနားယူပါတော့မလား...."
"အင်း...."
ရှောင်းကျန့်အနားယူဖို့အတွက်ဖေးဖေးကရွက်ဖျင်တဲတွေဆီကိုခေါ်ဆောင်သွားသည်။ထွက်ခွာသွားတဲ့ရှောင်းကျန့်ရဲ့နောက်ကျောလေးကိုရိပေါ်ငေးကြည့်နေမိသည်။
"မျက်လုံးကြီးလည်းကပ်ပါသွားပါအုံးမယ်....ကိုယ်ရံတော်ဝမ်...."
ခနဲ့နဲ့ပြောကာရန်ရှာလာသည့်ရှောင်ကျားယွီကိုဘာမှပြန်မပြောချင်တာကြောင့် ရိပေါ်မသိချင်ယောင်သာဆောင်ပြီး ထွက်သွားရန်ပြင်လိုက်သည်။
"အိုး.....ကိုယ်ရံတော်ဝမ်ကလည်းမာနကြီးလိုက်တာဗျာ။အချင်းချင်းတွေပဲကို။စကားလေးဘာလေးတော့ပြန်ပြောပါအုံး..."
ရိပေါ်သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာရှောင်ကျားယွီကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
"ကျွန်တော်လုပ်စရာလေးတွေရှိသေးလို့.....ခွင့်ပြုပါအုံး.....ကိုယ်ရံတော်ရှောင်..."
ရှောင်ကျားယွီသူ့ကိုရွဲ့သလိုစောင်းသလိုနဲ့ရိုရိုသေသေနှုတ်ဆက်ကာထွက်သွားတဲ့ ရိပေါ်ရဲ့နောက်ကျောကိုကြည့်လိုက်သည်။ပြီးတော့အိမ်ရှေ့စံရဲ့ကြင်ယာတော်ဝင်သွားတဲ့ ရွက်ဖျင်တဲဘက်ကိုတစ်ချက်လှည့်ကြည့်ကာကောက်ကျစ်စွာပြုံးလိုက်သည်။
"စိတ်ဝင်စားဖို့တော့ကောင်းနေပြီ။ဝမ်ရိပေါ်.....ဝမ်ရိပေါ်.....မကြာခင်မှာမင်းကိုဖြုတ်ချဖို့နည်းလမ်းငါတွေ့တော့မှာပါ...."
__________________________
မနက်နေထွက်တာနဲ့ သူတို့အားလုံးကျန်းနိုင်ငံကိုခရီးဆက်ခဲ့ကြသည်။လမ်းခရီးတစ်လျှောက်လုံးရှောင်းကျန့်ဟာ ရိပေါ်နဲ့အကြည့်ချင်းမဆုံရဲပေ။ဘာလို့ဆိုဟိုနေ့ကကိစ္စကြောင့် ရှောင်းကျန့်ရှက်နေဆဲဖြစ်သည်။အဲ့နေ့ကသာစိတ်ဆောင်နေလို့မရှက်မိတာ။အခုပြန်တွေးမိတော့တကယ်ကိုရှက်ဖို့ကောင်းလွန်းသည်။သူကအရင်စခဲ့တာမလား။ချွေးသံတရွှဲရွှဲနဲ့ရိပေါ်ရဲ့ပုံကို ပြန်မြင်ယောင်မိတော့ရှောင်းကျန့်ရဲ့ပါးလေးတွေရှက်ရွံ့မှုကြောင့်ရဲသွားရသည်။အခုလည်းသူရှိနေတဲ့ဝေါယာဉ်ဘက်ကိုလှည့်ကြည့် လှည့်ကြည့်လုပ်နေတဲ့ရိပေါ်ကြောင့်သူ့မှာအောက်တောင်မဆင်းရဲ။ဒီဝမ်ရိပေါ်ကတော့တကယ်ပါပဲ.....ဘာကြောင့်သူ့ဘက်ကိုပဲကြည့်နေရတာလဲ။
ရိပေါ်ဟာလည်းသူ့ကိုရှောင်နေတဲ့သူ့နတ်သားလေးကြောင့် ထိုင်မရထမရတွေဖြစ်နေသည်။ဟိုနေ့ကကိစ္စကြောင့်များသူ့ကိုစိတ်ဆိုးသွားတာလား။ဟိုနေ့ကကိစ္စကိုပြန်တွေးလိုက်တာနဲ့ သူ့အောက်မှာ ချွေးလေးတွေထွက်ပြီးလူးလွန့်နေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးကို မြင်ယောင်လာတာကြောင့်ရိပေါ်မြင်းပေါ်ကပြုတ်ကျမလိုတောင်ဖြစ်သွားသည်။ရိပေါ်ဆက်မတွေးမိရန်ဘေးကမြင်ကွင်းတွေဆီကိုအာရုံလွှဲလိုက်သည်။
ကျိုးနိုင်ငံကထွက်ခွာပြီးသုံးရက်အကြာမှာတော့သူတို့ကျန်းနိုင်ငံကိုရောက်ရှိလာပြီဖြစ်သည်။မြို့တံခါးကိုဖြတ်ပြီးကျန်းမြို့ထဲကိုဝင်လိုက်ချင်းမှာပဲ သူတို့မြင်လိုက်ရတာကမြေပြင်ပေါ်မှာဦးညွှတ်ကာသူတို့ရဲ့မင်းသားလေးကိုကြိုဆိုနေကြတဲ့ပြည်သူတွေပဲဖြစ်သည်။ရိပေါ်စိတ်ထဲကနေတွေးလိုက်မိသည်။သူ့နတ်သားလေးကတကယ့်ကိုကျန်းနိုင်ငံရဲ့အချစ်ခံလေးပဲ။
မြို့ထဲကနေဖြတ်ပြီးနန်းတော်ဂိတ်တံခါးဝသို့သွားတဲ့လမ်းတစ်လျှောက်လုံး သူ့နတ်သားလေးကိုကြိုဆိုတဲ့လူတွေနဲ့ပြည့်နှက်လို့နေသည်။နန်းတော်ဂိတ်တံခါးဝကိုရောက်တော့ သူတို့ကိုမြင်တာနဲ့ဂိတ်တံခါးဝကိုဖွင့်ပေးကြသည်။ဂိတ်တံခါးဝရောက်တာနဲ့ ရိပေါ်မြင်းပေါ်ကဆင်းလိုက်ကာသူ့နတ်သားလေးရှိနေတဲ့ ဝေါယာဉ်ဆီကိုသွားလိုက်သည်။
"နန်းတော်ကိုရောက်ရှိပါပြီ.....ကြင်ယာတော်ရှောင်း..."
ရိပေါ်ရဲ့လျှောက်တင်မှုအပြီးမှာတော့လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးများက ဝေါယာဉ်ရဲ့လိုက်ကာစကိုဆွဲဖွင့်လာသည်။ပြီးတာနဲ့ဒီရက်ပိုင်းအတွင်းသူ့ကိုရှောင်နေခဲ့တဲ့လူသားလေးကဝေါယာဉ်ပေါ်ကဆင်းလာခဲ့သည်။ဒါပေမယ့်သူ့နတ်သားလေးကသူ့ကိုလှည့်မကြည့်ဘဲ နန်းဆောင်ဘက်ကိုသာလျှောက်သွားသည်။သူတို့လည်းရှောင်းကျန့်နောက်ကနေခြံရံလျက်လိုက်ပါသွားကြသည်။
"ကျန့်ကျန့်....."
ဘုရင်မင်းမြတ်ရဲ့နန်းဆောင်ကိုရောက်တဲ့အခါမှာတော့ ဘုရင်မင်းမြတ်နဲ့မိဖုရားကိုတွေ့လိုက်ရသည်။မိဖုရားကတော့ရှောင်းကျန့်ကိုမြင်တာနဲ့သူမရဲ့မျက်နှာထက်မှာ ဝမ်းသာမှုတွေကအထင်းသား။
"ကျန့်ကျန့်.....မယ်တော်ရဲ့သားလေး..."
သူမကရှောင်းကျန့်ရဲ့လက်လေးကိုလှမ်းကိုင်လိုက်ကာ ဝမ်းသာစွာပြောလိုက်သည်။
"မယ်တော်.....ခမည်းတော်.....သားတော်ဂါရဝပြုပါတယ်....."
ရှောင်းကျန့်ကဂါရဝပြုဖို့ပြင်လိုက်ပေမယ့်သူမကရှောင်းကျန့်ရဲ့လက်ကိုမလွှတ်တမ်းဆွဲထားပေသည်။
"ကျန့်ကျန့်.....မယ်တော့်ရဲ့သားလေး.....မယ်တော်ကသားလေးကိုအရမ်းလွမ်းနေတာ...."
"သားတော်လည်းလွမ်းတယ်.....မယ်တော်...."
သူတို့သားအမိနှစ်ယောက်အလွမ်းသယ်နေတာကိုကြည့်နေတဲ့ ဘုရင်မင်းမြတ်ရဲ့မျက်နှာဟာလည်းသားပြန်ရောက်လာတာကြောင့် ပျော်ရွှင်နေတာပေါ်လွင်နေသည်။သူ့နတ်သားလေးရဲ့မိသားစုလေးကိုကြည့်ပြီးရိပေါ်ပြုံးလိုက်သည်။တကယ်ကိုသူ့နတ်သားလေးကအချစ်ခံလေးပဲ။မိဖုရားကရှောင်းကျန့်ကိုဆွဲပြီးနန်းဆောင်ထဲဝင်သွားတာကြောင့် သူတို့တွေအပြင်မှာသာရပ်စောင့်နေလိုက်သည်။သူတို့ရပ်စောင့်နေတုန်းမှာပဲရှောင်ကျားယွီက ရိပေါ်အနားသို့ကပ်ကာစကားလာပြောတာကြောင့်ရိပေါ်ရဲ့နဂိုတည်းကမှတည်တဲ့ရုပ်က ပို၍တည်တံ့သွားရသည်။
"ကြင်ယာတော်လေးရဲ့မျက်နှာကိုမြင်ဖူးချင်လိုက်တာကွာ။ဝေ့....ရိပေါ်....မင်းရောမမြင်ချင်ဖူးလား။ဒါနဲ့ အိမ်ရှေ့စံမင်းသားကကြင်ယာတော်လေးကိုတော်တော်သဘောကျတယ်ဆိုပဲကွ။ရုပ်လေးကတအားချောလို့များ အရှင့်သားကသဘောကျတာလား......ဒါမှမဟုတ်......အပြုအစုကောင်းလို့များလား။အဲ့လိုဆိုရင်တော့ကြင်ယာတော်လေး ပြုစုတာကိုတစ်ခါလောက်ခံဖူးချင်ပါရဲ့....."
ရှောင်ကျားယွီရဲ့စကားတွေကိုကြားပြီးတဲ့အခါမှာတော့ ရိပေါ်ဒေါသတွေကိုထိန်းမရတော့ပါ။ကျန်းနိုင်ငံရဲ့ဘုရင်မင်းမြတ်အဆောင်ရှေ့မှာရန်ဖြစ်တာကမသင့်တော်တာမို့လို့ ရှောင်ကျားယွီရဲ့အင်္ကျီစကနေဆွဲကာ နန်းဆောင်နောက်သို့ခေါ်သွားလိုက်သည်။နန်းဆောင်နောက်ကိုရောက်တာနဲ့ ရိပေါ်ရှောင်ကျားယွီရဲ့မျက်နှာကိုဆွဲထိုးလိုက်သည်။ရှောင်ကျားယွီကရိပေါ်ကိုပြန်တိုက်ဖို့ကြိုးစားခွင့်တောင်မရသေးခင်မှာပဲ ရိပေါ်ရှောင်ကျားယွီရဲ့ဝမ်းဗိုက်ကိုဆောင့်ကန်ပေးလိုက်တာကြောင့်ရှောင်ကျားယွီဟာမြေကြီးပေါ်လဲကျသွားရသည်။
လဲကျသွားတဲ့ရှောင်ကျားယွီပေါ်ကိုရိပေါ်တက်ခွလိုက်ရင်း ပြင်းထန်လွန်းတဲ့လက်သီးချက်တွေနဲ့အဆက်မပြတ်ထိုးနေလိုက်သည်။အားပြင်းလွန်းတဲ့လက်သီးချက်တွေကြောင့် ရှောင်ကျားယွီရဲ့မျက်နှာမှာအကောင်းအတိုင်းမရှိတော့။သွေးတွေနဲ့ပေကျံလို့နေသည်။ဒေါသတွေပြေသွားကာမှလက်သီးချက်တွေကိုရိပေါ်ရပ်တန့်လိုက်သည်။
"နောက်တစ်ခါ ကြင်ယာတော်ရဲ့မကောင်းကြောင့်ကိုထပ်ပြောရင် မင်းပါးစပ်ဟလို့မရတော့အောင်လုပ်ပစ်မယ်....."
ရှောင်ကျားယွီကတော့ဒဏ်ရာတွေကြောင့် ရိပေါ်ပြောတာကိုတုံ့ပြန်နိုင်ခြင်းမရှိပါပေ။မြေပြင်ပေါ်မှာလဲကျနေတဲ့ရှောင်ကျားယွီကိုထားခဲ့ကာ ရိပေါ်ထွက်လာလိုက်သည်။သူ့နတ်သားလေးကိုမကောင်းပြောတဲ့လူမှန်သမျှကို သူခွင့်မလွှတ်နိုင်ပါ။
_______________________________
"ကျန့်ကျန့်.....မယ်တော့်သားလေး.....ဟိုမှာနေရတာအဆင်ပြေရဲ့လား....."
"သားတော်အဆင်ပြေပါတယ်......မယ်တော်...."
"အခုဒီမှာဘယ်သူမှမရှိတော့ဘူးလေ......သားတော်။မျက်နှာကဟာချွတ်လိုက်တော့...."
သူ့မိခင်ရဲ့စကားကြောင့်ရှောင်းကျန့်မျက်နှာကိုဖုံးထားတဲ့ ပုဝါလေးကိုဖယ်လိုက်သည်။သူ့သားလေးရဲ့အေးချမ်းလှပတဲ့မျက်နှာလေးကိုမြင်လိုက်ရမှ မိဖုရားကြီးစိတ်ချမ်းသာသွားရသည်။သူမသားလေးကိုအရမ်းလွမ်းနေခဲ့တာလေ။
"မယ်တော်၊ခမည်းတော်.....သားတော်အခုလာတာက သားတော်ရဲ့မင်္ဂလာပွဲအတွက်မယ်တော်နဲ့ခမည်းတော်ကို လာဖိတ်တာပါ။လိုက်ခဲ့မယ်မလားဟင်...."
သူမတို့သားလေးရဲ့စကားကြောင့် ကျန်းဘုရင်ကြီးနဲ့မိဖုရားကြီးဝမ်းနည်းသွားသည်။သူမရဲ့သားလေးကို မလွှဲသာလို့သာယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့လက်ထပ်ခိုင်းရပေမယ့် တကယ်လက်ထပ်ရတော့မယ်ဆိုတာကိုကြားလိုက်တော့သူမတို့စိတ်မချမ်းသာနိုင်ပါ။အမှန်ဆိုသူမတို့သားလေးကမိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့လက်ထပ်ပြီး ကျန်းနိုင်ငံရဲ့ဘုရင်ဖြစ်လာရမှာ။အခုတော့တခြားနိုင်ငံကိုသွားပြီးကြင်ယာတော် လုပ်ရမယ်ဆိုတာကိုတွေးမိတိုင်းစိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်။
"ကျန့်ကျန့်....ခမည်းတော်တောင်းပန်ပါတယ်။ခမည်းတော်ရဲ့သားလေးကိုအခုလိုဒုက္ခဖြစ်စေမိတယ်။တကယ်လို့သားတော်ဒီမင်္ဂလာပွဲကိုမလုပ်ချင်ရင် ခမည်းတော်တို့ဒုက္ခရောက်ရင်ရောက်ပါစေ။သားတော်အတွက်ဒီမင်္ဂလာပွဲကိုဖျက်ပေးမယ်...."
သူ့ခမည်းတော်ရဲ့စကားကြောင့်ရှောင်းကျန့်ပြုံးလိုက်သည်။သူ့ကိုချစ်ပေးတဲ့မိဘတွေကိုပိုင်ဆိုင်ထားတာ တကယ်ကိုကံကောင်းလွန်းလှပါသည်။
"သားတော်အဆင်ပြေပါတယ်.....ခမည်းတော်။သားတော်ရဲ့နိုင်ငံနဲ့သားတော်ရဲ့ပြည်သူတွေငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းနေနိုင်မယ်ဆိုရင်ဘာမဆိုသားတော်လုပ်ရဲပါတယ်။ခမည်းတော်စိတ်မပူပါနဲ့...."
"မယ်တော့်သားလေး....ရင့်ကျက်လာပြီပဲ....။မယ်တော့်ဆီလာပါအုံး..."
ရှောင်းကျန့်သူ့မယ်တော်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲသို့ဝင်ကာချွဲလိုက်သည်။သူ့မယ်တော်ကလည်းသဘောကျစွာရှောင်းကျန့်ရဲ့ ခေါင်းလေးကိုပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။သူ့မိန်းမရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာဝင်ပြီးချွဲနေတဲ့သူ့ရဲ့သားတော်လေးကိုကြည့်ကာ ကျန်းဘုရင်ကြီးသဘောကျစွာပြုံးလိုက်သည်။ဘယ်လောက်ပဲရင့်ကျက်လာပါစေ.....သူတို့ရဲ့သားတော်လေးကသူတို့အတွက်တော့ကလေးလေးပဲ။
_______________________________
ဒီနေ့မှာတော့ကျိုးနိုင်ငံကြီးရဲ့လမ်းမတွေဟာစည်ကားလို့နေတယ်။ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဒီနေ့ဟာသူတို့ကျိုးနိုင်ငံရဲ့အိမ်ရှေ့စံနေရာအပ်နှံပွဲလည်းဖြစ်သလို အိမ်ရှေ့စံရဲ့မင်္ဂလာပွဲလည်းဖြစ်တယ်။အိမ်ရှေ့စံကိုကောင်းချီးပေးချင်ကြတဲ့လူအုပ်ကြီးဟာ မင်္ဂလာပွဲကျင်းပမယ့်ကျိုးနတ်နန်းရှိတဲ့နေရာကိုအပြေးအလွှားသွားနေကြတယ်။တစ်နိုင်ငံလုံးပျော်ရွှင်နေကြပေမယ့်ဝမ်ရိပေါ်ကတော့မပျော်နိုင်ပါ။သူ့နတ်သားလေးရောအဆင်ပြေပါ့မလား။
"ရိပေါ်.....ဘာတွေငိုင်နေတာလဲ။မင်္ဂလာပွဲကစတော့မယ်။မင်္ဂလာပွဲမစခင်ငါတို့အရောက်သွားရမှာလေ။တော်ကြာအပြစ်ပေးခံနေရအုံးမယ်။မြန်မြန်သွားရအောင်"
ရိပေါ်ချန်းမင်နဲ့အတူမင်္ဂလာပွဲကျင်းပမယ့်ခန်းမဘက်ကိုထွက်လာခဲ့သည်။ခန်းမတစ်ခုလုံးမှာအနီရောင်တွေနဲ့အလှဆင်ထားတာကြောင့် ခန်းမကြီးဟာရဲရဲနီလျက်ရှိသည်။ခန်းမရဲ့အပြင်ဘက်မှာလည်းမင်္ဂလာပွဲကိုလာရောက်ကြည့်ရှုကြတဲ့ပြည်သူတွေနဲ့စည်ကားလို့နေသည်။
ခန်းမရဲ့ဘေးနှစ်ဖက်မှာတော့ ကျိုးနိုင်ငံကတော်ဝင်မိသားစုတွေရှိနေပြီး အလယ်မှာတော့ကျိုးဘုရင်ကြီးနဲ့မိဖုရားလွီကရှိနေသည်။သူတို့ရဲ့ဘေးမှာတော့ ရှောင်းကျန့်ရဲ့မယ်တော်နဲ့ခမည်းတော်ကရှိနေသည်။မင်္ဂလာချိန်ကျရောက်လာတဲ့အခါမှာတော့ခန်းမထဲကို အိမ်ရှေ့စံမင်းသားကဝင်ရောက်လာသည်။ကျီရွှမ်းနေရာယူပြီးတာနဲ့ ခန်းမထဲကိုအရိပ်သေးသေးလေးကဝင်ရောက်လာသည်။သူကတော့ရိပေါ်ရဲ့နတ်သားလေးပါပဲ။သူ့နတ်သားလေးကအနီရောင်တောက်တောက်ဝတ်စုံလေးကို ဝတ်ဆင်ထားပြီးသေးသွယ်လွန်းတဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကပေါ်လွင်နေသည်။
ခေါင်းမှာသတို့သမီးပုဝါကိုအုပ်ထားရတာဖြစ်လို့ အရှေ့ကိုမမြင်ရတာကြောင့်ဘေးတစ်ဖက်စီမှာအစေခံမလေးတွေကရှောင်းကျန့်ကိုတွဲပေးထားသည်။အစေခံမလေးတွေဟာလမ်းတစ်လျှောက်တွဲပေးလာပြီး အိမ်ရှေ့စံမင်းသားရဲ့လက်ထဲသို့ရှောင်းကျန့်ရဲ့လက်လေးကိုကမ်းပေးလိုက်သည်။ရှောင်းကျန့်ရဲ့လက်ကိုအိမ်ရှေ့စံကကိုင်လိုက်ချိန်မှာ ရိပေါ်လက်ထဲကဓားကိုတင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။အကြင်လင်မယားဖြစ်ကြောင်းကြေငြာလိုက်ချိန်မှာတော့ ရိပေါ်ရဲ့နှလုံးသားကိုတစ်စုံတစ်ယောက်ကဆွဲထုတ်ယူသွားသကဲ့သို့ နာကျင်မှုကိုခံစားလိုက်ရပါသည်။အခုဆိုသူ့နတ်သားလေးမှာပိုင်ရှင်ရှိသွားခဲ့ပြီ။
ပွဲအခမ်းအနားပြီးသွားတာနဲ့ရှောင်းကျန့်ကိုအစေခံမလေးတွေကအိပ်ဆောင်ကိုပြန်ပို့ပေးကြသည်။ခေါင်းကပုဝါကိုမဖယ်ဖို့လည်းပြောသွားကြသေးသည်။ရှောင်းကျန့်အစကအဆင်ပြေမယ်လို့ထင်ထားခဲ့တာ။အခုတော့ရှောင်းကျန့်ရဲ့နှလုံးသားတွေနာကျင်နေရပါသည်။သူ့ရဲ့ချစ်ရသူရောအဆင်ပြေပါ့မလား။ရိပေါ်နာကျင်နေမှာကိုတွေးမိတာနဲ့တင်ရှောင်းကျန့် ရင်တွေနာကျင်ရပါသည်။သူ့ဆီကိုလာနေတဲ့ခြေသံတွေကိုကြားလိုက်တာကြောင့် ရှောင်းကျန့်အင်္ကျီစကိုဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်မိသည်။ခနကြာတော့ သူ့ရှေ့မှာလာရပ်တဲ့လူတစ်ယောက်။ထိုလူရဲ့လက်ကမြောက်လာပြီးရှောင်းကျန့်ရဲ့ပုဝါစကို ကိုင်ကာဖယ်ရှားလိုက်သည်။ခေါင်းပေါ်ကပုဝါစလေး ပြုတ်ကျသွားချိန်မှာတဖြည်းဖြည်းချင်းမြင်လိုက်ရတဲ့မျက်နှာကြောင့် ရှောင်းကျန့်အံ့ဩသွားရသည်။
"ဝမ်ရိပေါ်......."
_______________________________
5.6.2020
မင်္ဂလာဦးညမှာသတို့သားတွေသာလုပ်ခွင့်ရှိတဲ့ ပုဝါဖယ်တာကိုယူတို့ရဲ့ပူကြူးဝမ်ရိပေါ်ကလုပ်လိုက်တာနော် အဟေးးးးးಠ‿ಠ
Voteနဲ့feedbackတွေသာအများကြီးရရင် daily updateလုပ်ဖို့ အားတွေရှိလာမယ်ထင်တယ်ಠ‿ಠ
Zawgyi
ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕လည္တိုင္ေလးမွာေခါင္းအပ္ၿပီးသူသေဘာအက်ဆုံးျဖစ္တဲ့ ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကိုရိေပၚရႉရႈိက္ေနရင္း အေမာေျဖေနလိုက္သည္။ေခြၽးေလးေတြစိုေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္အိအိေလးကိုလြတ္ထြက္သြားမည့္အလားဖက္ထားမိသည္။ႏွစ္ေယာက္သားဘာစကားမွမေျပာဘဲအခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာတဲ့အထိ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ဖက္ထားလ်က္သာၿငိမ္ေနမိသည္။
ခနအၾကာမွာေတာ့သူ႔ရင္ခြင္ထဲက ႐ုန္းထြက္လာတဲ့သူ႔နတ္သားေလးေၾကာင့္ ဖက္ထားတာကိုရိေပၚလႊတ္ေပးလိုက္သည္။သူ႔နတ္သားေလးကလွဲေနရာကေနထလိုက္ေသာေၾကာင့္ ရိေပၚလည္းလိုက္ထိုင္လိုက္သည္။ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေနတဲ့ ေအာက္ခံအျဖဴေရာင္ဝတ္႐ုံေလးကိုေရွာင္းက်န႔္ေသခ်ာျပန္ဝတ္လိုက္သည္။သူ႔ကိုေက်ာေပးကာဝတ္႐ုံကိုျပန္ဝတ္ေနတဲ့ သူ႔နတ္သားေလးရဲ႕ခါးေသးေသးေလးကိုရိေပၚဖက္လိုက္ကာ ပုခုံးေလးေပၚသို႔ရိေပၚေမးတင္လိုက္သည္။
"ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္....."
ရိေပၚရဲ႕စကားေၾကာင့္ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးၿပဳံးသြားရသည္။ေရွာင္းက်န႔္ရိေပၚဘက္သို႔လွည့္လိုက္ကာ ရိေပၚနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္သည္။သူ႔ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးနဲ႔ရိေပၚရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကပ္လိုက္သည္။အနမ္းေလးကဘာမွမပါဘဲျဖဴစင္လြန္းကာ တိုေတာင္းလြန္းလွသည္။ခနေလးသာဖိကပ္နမ္းရႈိက္ၿပီး ရိေပၚႏႈတ္ခမ္းေပၚကႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးကျပန္ခြာသြားသည္။
"ငါတို႔ထြက္လာတာၾကာေနၿပီ။ျပန္ၾကရေအာင္....."
သူ႔နတ္သားေလးရဲ႕စကားအတိုင္းတျခားသူေတြရွိတဲ့ေနရာကို ရိေပၚတို႔ျပန္ထြက္လာၾကသည္။ရိေပၚတို႔ျပန္ေရာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္အနားယူဖို႔အတြက္႐ြက္ဖ်င္တဲေဆာက္တာလည္းၿပီးဆုံးသြားၿပီျဖစ္သည္။သူတို႔ကိုျမင္တာနဲ႔ေဖးေဖးကအနားသို႔ေရာက္လာသည္။
"ၾကင္ယာေတာ္ေလး.....ကိုယ္ရံေတာ္ဝမ္...."
သူ႔ကိုပါႏႈတ္ဆက္လာသည့္အတြက္ယဥ္ေက်းမႈအရ ရိေပၚေခါင္းတစ္ခ်က္ညႇိမ့္ျပကာတုံ႔ျပန္လိုက္သည္။
"ၾကင္ယာေတာ္ေလး.....႐ြက္ဖင္တဲေတြျပင္ၿပီးပါၿပီ။ၾကင္ယာေတာ္ေလးအနားယူပါေတာ့မလား...."
"အင္း...."
ေရွာင္းက်န႔္အနားယူဖို႔အတြက္ေဖးေဖးက႐ြက္ဖ်င္တဲေတြဆီကိုေခၚေဆာင္သြားသည္။ထြက္ခြာသြားတဲ့ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာေလးကိုရိေပၚေငးၾကည့္ေနမိသည္။
"မ်က္လုံးႀကီးလည္းကပ္ပါသြားပါအုံးမယ္....ကိုယ္ရံေတာ္ဝမ္...."
ခနဲ႔နဲ႔ေျပာကာရန္ရွာလာသည့္ေရွာင္က်ားယြီကိုဘာမွျပန္မေျပာခ်င္တာေၾကာင့္ ရိေပၚမသိခ်င္ေယာင္သာေဆာင္ၿပီး ထြက္သြားရန္ျပင္လိုက္သည္။
"အိုး.....ကိုယ္ရံေတာ္ဝမ္ကလည္းမာနႀကီးလိုက္တာဗ်ာ။အခ်င္းခ်င္းေတြပဲကို။စကားေလးဘာေလးေတာ့ျပန္ေျပာပါအုံး..."
ရိေပၚသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာေရွာင္က်ားယြီကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ္လုပ္စရာေလးေတြရွိေသးလို႔.....ခြင့္ျပဳပါအုံး.....ကိုယ္ရံေတာ္ေရွာင္..."
ေရွာင္က်ားယြီသူ႔ကို႐ြဲ႕သလိုေစာင္းသလိုနဲ႔႐ို႐ိုေသေသႏႈတ္ဆက္ကာထြက္သြားတဲ့ ရိေပၚရဲ႕ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့အိမ္ေရွ႕စံရဲ႕ၾကင္ယာေတာ္ဝင္သြားတဲ့ ႐ြက္ဖ်င္တဲဘက္ကိုတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ကာေကာက္က်စ္စြာၿပဳံးလိုက္သည္။
"စိတ္ဝင္စားဖို႔ေတာ့ေကာင္းေနၿပီ။ဝမ္ရိေပၚ.....ဝမ္ရိေပၚ.....မၾကာခင္မွာမင္းကိုျဖဳတ္ခ်ဖို႔နည္းလမ္းငါေတြ႕ေတာ့မွာပါ...."
__________________________
မနက္ေနထြက္တာနဲ႔ သူတို႔အားလုံးက်န္းႏိုင္ငံကိုခရီးဆက္ခဲ့ၾကသည္။လမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္လုံးေရွာင္းက်န႔္ဟာ ရိေပၚနဲ႔အၾကည့္ခ်င္းမဆုံရဲေပ။ဘာလို႔ဆိုဟိုေန႔ကကိစၥေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န႔္ရွက္ေနဆဲျဖစ္သည္။အဲ့ေန႔ကသာစိတ္ေဆာင္ေနလို႔မရွက္မိတာ။အခုျပန္ေတြးမိေတာ့တကယ္ကိုရွက္ဖို႔ေကာင္းလြန္းသည္။သူကအရင္စခဲ့တာမလား။ေခြၽးသံတ႐ႊဲ႐ႊဲနဲ႔ရိေပၚရဲ႕ပုံကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိေတာ့ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ပါးေလးေတြရွက္႐ြံ႕မႈေၾကာင့္ရဲသြားရသည္။အခုလည္းသူရွိေနတဲ့ေဝါယာဥ္ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္ လွည့္ၾကည့္လုပ္ေနတဲ့ရိေပၚေၾကာင့္သူ႔မွာေအာက္ေတာင္မဆင္းရဲ။ဒီဝမ္ရိေပၚကေတာ့တကယ္ပါပဲ.....ဘာေၾကာင့္သူ႔ဘက္ကိုပဲၾကည့္ေနရတာလဲ။
ရိေပၚဟာလည္းသူ႔ကိုေရွာင္ေနတဲ့သူ႔နတ္သားေလးေၾကာင့္ ထိုင္မရထမရေတြျဖစ္ေနသည္။ဟိုေန႔ကကိစၥေၾကာင့္မ်ားသူ႔ကိုစိတ္ဆိုးသြားတာလား။ဟိုေန႔ကကိစၥကိုျပန္ေတြးလိုက္တာနဲ႔ သူ႔ေအာက္မွာ ေခြၽးေလးေတြထြက္ၿပီးလူးလြန႔္ေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္အိအိေလးကို ျမင္ေယာင္လာတာေၾကာင့္ရိေပၚျမင္းေပၚကျပဳတ္က်မလိုေတာင္ျဖစ္သြားသည္။ရိေပၚဆက္မေတြးမိရန္ေဘးကျမင္ကြင္းေတြဆီကိုအာ႐ုံလႊဲလိုက္သည္။
က်ိဳးႏိုင္ငံကထြက္ခြာၿပီးသုံးရက္အၾကာမွာေတာ့သူတို႔က်န္းႏိုင္ငံကိုေရာက္ရွိလာၿပီျဖစ္သည္။ၿမိဳ႕တံခါးကိုျဖတ္ၿပီးက်န္းၿမိဳ႕ထဲကိုဝင္လိုက္ခ်င္းမွာပဲ သူတို႔ျမင္လိုက္ရတာကေျမျပင္ေပၚမွာဦးၫႊတ္ကာသူတို႔ရဲ႕မင္းသားေလးကိုႀကိဳဆိုေနၾကတဲ့ျပည္သူေတြပဲျဖစ္သည္။ရိေပၚစိတ္ထဲကေနေတြးလိုက္မိသည္။သူ႔နတ္သားေလးကတကယ့္ကိုက်န္းႏိုင္ငံရဲ႕အခ်စ္ခံေလးပဲ။
ၿမိဳ႕ထဲကေနျဖတ္ၿပီးနန္းေတာ္ဂိတ္တံခါးဝသို႔သြားတဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး သူ႔နတ္သားေလးကိုႀကိဳဆိုတဲ့လူေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္လို႔ေနသည္။နန္းေတာ္ဂိတ္တံခါးဝကိုေရာက္ေတာ့ သူတို႔ကိုျမင္တာနဲ႔ဂိတ္တံခါးဝကိုဖြင့္ေပးၾကသည္။ဂိတ္တံခါးဝေရာက္တာနဲ႔ ရိေပၚျမင္းေပၚကဆင္းလိုက္ကာသူ႔နတ္သားေလးရွိေနတဲ့ ေဝါယာဥ္ဆီကိုသြားလိုက္သည္။
"နန္းေတာ္ကိုေရာက္ရွိပါၿပီ.....ၾကင္ယာေတာ္ေရွာင္း..."
ရိေပၚရဲ႕ေလွ်ာက္တင္မႈအၿပီးမွာေတာ့လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးမ်ားက ေဝါယာဥ္ရဲ႕လိုက္ကာစကိုဆြဲဖြင့္လာသည္။ၿပီးတာနဲ႔ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းသူ႔ကိုေရွာင္ေနခဲ့တဲ့လူသားေလးကေဝါယာဥ္ေပၚကဆင္းလာခဲ့သည္။ဒါေပမယ့္သူ႔နတ္သားေလးကသူ႔ကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲ နန္းေဆာင္ဘက္ကိုသာေလွ်ာက္သြားသည္။သူတို႔လည္းေရွာင္းက်န႔္ေနာက္ကေနၿခံရံလ်က္လိုက္ပါသြားၾကသည္။
"က်န႔္က်န႔္....."
ဘုရင္မင္းျမတ္ရဲ႕နန္းေဆာင္ကိုေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဘုရင္မင္းျမတ္နဲ႔မိဖုရားကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။မိဖုရားကေတာ့ေရွာင္းက်န႔္ကိုျမင္တာနဲ႔သူမရဲ႕မ်က္ႏွာထက္မွာ ဝမ္းသာမႈေတြကအထင္းသား။
"က်န႔္က်န႔္.....မယ္ေတာ္ရဲ႕သားေလး..."
သူမကေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕လက္ေလးကိုလွမ္းကိုင္လိုက္ကာ ဝမ္းသာစြာေျပာလိုက္သည္။
"မယ္ေတာ္.....ခမည္းေတာ္.....သားေတာ္ဂါရဝျပဳပါတယ္....."
ေရွာင္းက်န႔္ကဂါရဝျပဳဖို႔ျပင္လိုက္ေပမယ့္သူမကေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕လက္ကိုမလႊတ္တမ္းဆြဲထားေပသည္။
"က်န႔္က်န႔္.....မယ္ေတာ့္ရဲ႕သားေလး.....မယ္ေတာ္ကသားေလးကိုအရမ္းလြမ္းေနတာ...."
"သားေတာ္လည္းလြမ္းတယ္.....မယ္ေတာ္...."
သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္အလြမ္းသယ္ေနတာကိုၾကည့္ေနတဲ့ ဘုရင္မင္းျမတ္ရဲ႕မ်က္ႏွာဟာလည္းသားျပန္ေရာက္လာတာေၾကာင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနတာေပၚလြင္ေနသည္။သူ႔နတ္သားေလးရဲ႕မိသားစုေလးကိုၾကည့္ၿပီးရိေပၚၿပဳံးလိုက္သည္။တကယ္ကိုသူ႔နတ္သားေလးကအခ်စ္ခံေလးပဲ။မိဖုရားကေရွာင္းက်န႔္ကိုဆြဲၿပီးနန္းေဆာင္ထဲဝင္သြားတာေၾကာင့္ သူတို႔ေတြအျပင္မွာသာရပ္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။သူတို႔ရပ္ေစာင့္ေနတုန္းမွာပဲေရွာင္က်ားယြီက ရိေပၚအနားသို႔ကပ္ကာစကားလာေျပာတာေၾကာင့္ရိေပၚရဲ႕နဂိုတည္းကမွတည္တဲ့႐ုပ္က ပို၍တည္တံ့သြားရသည္။
"ၾကင္ယာေတာ္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကိုျမင္ဖူးခ်င္လိုက္တာကြာ။ေဝ့....ရိေပၚ....မင္းေရာမျမင္ခ်င္ဖူးလား။ဒါနဲ႔ အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားကၾကင္ယာေတာ္ေလးကိုေတာ္ေတာ္သေဘာက်တယ္ဆိုပဲကြ။႐ုပ္ေလးကတအားေခ်ာလို႔မ်ား အရွင့္သားကသေဘာက်တာလား......ဒါမွမဟုတ္......အျပဳအစုေကာင္းလို႔မ်ားလား။အဲ့လိုဆိုရင္ေတာ့ၾကင္ယာေတာ္ေလး ျပဳစုတာကိုတစ္ခါေလာက္ခံဖူးခ်င္ပါရဲ႕....."
ေရွာင္က်ားယြီရဲ႕စကားေတြကိုၾကားၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ရိေပၚေဒါသေတြကိုထိန္းမရေတာ့ပါ။က်န္းႏိုင္ငံရဲ႕ဘုရင္မင္းျမတ္အေဆာင္ေရွ႕မွာရန္ျဖစ္တာကမသင့္ေတာ္တာမို႔လို႔ ေရွာင္က်ားယြီရဲ႕အက်ႌစကေနဆြဲကာ နန္းေဆာင္ေနာက္သို႔ေခၚသြားလိုက္သည္။နန္းေဆာင္ေနာက္ကိုေရာက္တာနဲ႔ ရိေပၚေရွာင္က်ားယြီရဲ႕မ်က္ႏွာကိုဆြဲထိုးလိုက္သည္။ေရွာင္က်ားယြီကရိေပၚကိုျပန္တိုက္ဖို႔ႀကိဳးစားခြင့္ေတာင္မရေသးခင္မွာပဲ ရိေပၚေရွာင္က်ားယြီရဲ႕ဝမ္းဗိုက္ကိုေဆာင့္ကန္ေပးလိုက္တာေၾကာင့္ေရွာင္က်ားယြီဟာေျမႀကီးေပၚလဲက်သြားရသည္။
လဲက်သြားတဲ့ေရွာင္က်ားယြီေပၚကိုရိေပၚတက္ခြလိုက္ရင္း ျပင္းထန္လြန္းတဲ့လက္သီးခ်က္ေတြနဲ႔အဆက္မျပတ္ထိုးေနလိုက္သည္။အားျပင္းလြန္းတဲ့လက္သီးခ်က္ေတြေၾကာင့္ ေရွာင္က်ားယြီရဲ႕မ်က္ႏွာမွာအေကာင္းအတိုင္းမရွိေတာ့။ေသြးေတြနဲ႔ေပက်ံလို႔ေနသည္။ေဒါသေတြေျပသြားကာမွလက္သီးခ်က္ေတြကိုရိေပၚရပ္တန႔္လိုက္သည္။
"ေနာက္တစ္ခါ ၾကင္ယာေတာ္ရဲ႕မေကာင္းေၾကာင့္ကိုထပ္ေျပာရင္ မင္းပါးစပ္ဟလို႔မရေတာ့ေအာင္လုပ္ပစ္မယ္....."
ေရွာင္က်ားယြီကေတာ့ဒဏ္ရာေတြေၾကာင့္ ရိေပၚေျပာတာကိုတုံ႔ျပန္ႏိုင္ျခင္းမရွိပါေပ။ေျမျပင္ေပၚမွာလဲက်ေနတဲ့ေရွာင္က်ားယြီကိုထားခဲ့ကာ ရိေပၚထြက္လာလိုက္သည္။သူ႔နတ္သားေလးကိုမေကာင္းေျပာတဲ့လူမွန္သမွ်ကို သူခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ပါ။
_______________________________
"က်န႔္က်န႔္.....မယ္ေတာ့္သားေလး.....ဟိုမွာေနရတာအဆင္ေျပရဲ႕လား....."
"သားေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္......မယ္ေတာ္...."
"အခုဒီမွာဘယ္သူမွမရွိေတာ့ဘူးေလ......သားေတာ္။မ်က္ႏွာကဟာခြၽတ္လိုက္ေတာ့...."
သူ႔မိခင္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ေရွာင္းက်န႔္မ်က္ႏွာကိုဖုံးထားတဲ့ ပုဝါေလးကိုဖယ္လိုက္သည္။သူ႔သားေလးရဲ႕ေအးခ်မ္းလွပတဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္လိုက္ရမွ မိဖုရားႀကီးစိတ္ခ်မ္းသာသြားရသည္။သူမသားေလးကိုအရမ္းလြမ္းေနခဲ့တာေလ။
"မယ္ေတာ္၊ခမည္းေတာ္.....သားေတာ္အခုလာတာက သားေတာ္ရဲ႕မဂၤလာပြဲအတြက္မယ္ေတာ္နဲ႔ခမည္းေတာ္ကို လာဖိတ္တာပါ။လိုက္ခဲ့မယ္မလားဟင္...."
သူမတို႔သားေလးရဲ႕စကားေၾကာင့္ က်န္းဘုရင္ႀကီးနဲ႔မိဖုရားႀကီးဝမ္းနည္းသြားသည္။သူမရဲ႕သားေလးကို မလႊဲသာလို႔သာေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႔လက္ထပ္ခိုင္းရေပမယ့္ တကယ္လက္ထပ္ရေတာ့မယ္ဆိုတာကိုၾကားလိုက္ေတာ့သူမတို႔စိတ္မခ်မ္းသာႏိုင္ပါ။အမွန္ဆိုသူမတို႔သားေလးကမိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔လက္ထပ္ၿပီး က်န္းႏိုင္ငံရဲ႕ဘုရင္ျဖစ္လာရမွာ။အခုေတာ့တျခားႏိုင္ငံကိုသြားၿပီးၾကင္ယာေတာ္ လုပ္ရမယ္ဆိုတာကိုေတြးမိတိုင္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။
"က်န႔္က်န႔္....ခမည္းေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ခမည္းေတာ္ရဲ႕သားေလးကိုအခုလိုဒုကၡျဖစ္ေစမိတယ္။တကယ္လို႔သားေတာ္ဒီမဂၤလာပြဲကိုမလုပ္ခ်င္ရင္ ခမည္းေတာ္တို႔ဒုကၡေရာက္ရင္ေရာက္ပါေစ။သားေတာ္အတြက္ဒီမဂၤလာပြဲကိုဖ်က္ေပးမယ္...."
သူ႔ခမည္းေတာ္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ေရွာင္းက်န႔္ၿပဳံးလိုက္သည္။သူ႔ကိုခ်စ္ေပးတဲ့မိဘေတြကိုပိုင္ဆိုင္ထားတာ တကယ္ကိုကံေကာင္းလြန္းလွပါသည္။
"သားေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္.....ခမည္းေတာ္။သားေတာ္ရဲ႕ႏိုင္ငံနဲ႔သားေတာ္ရဲ႕ျပည္သူေတြၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေနႏိုင္မယ္ဆိုရင္ဘာမဆိုသားေတာ္လုပ္ရဲပါတယ္။ခမည္းေတာ္စိတ္မပူပါနဲ႔...."
"မယ္ေတာ့္သားေလး....ရင့္က်က္လာၿပီပဲ....။မယ္ေတာ့္ဆီလာပါအုံး..."
ေရွာင္းက်န႔္သူ႔မယ္ေတာ္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲသို႔ဝင္ကာခြၽဲလိုက္သည္။သူ႔မယ္ေတာ္ကလည္းသေဘာက်စြာေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ ေခါင္းေလးကိုပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။သူ႔မိန္းမရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာဝင္ၿပီးခြၽဲေနတဲ့သူ႔ရဲ႕သားေတာ္ေလးကိုၾကည့္ကာ က်န္းဘုရင္ႀကီးသေဘာက်စြာၿပဳံးလိုက္သည္။ဘယ္ေလာက္ပဲရင့္က်က္လာပါေစ.....သူတို႔ရဲ႕သားေတာ္ေလးကသူတို႔အတြက္ေတာ့ကေလးေလးပဲ။
_______________________________
ဒီေန႔မွာေတာ့က်ိဳးႏိုင္ငံႀကီးရဲ႕လမ္းမေတြဟာစည္ကားလို႔ေနတယ္။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီေန႔ဟာသူတို႔က်ိဳးႏိုင္ငံရဲ႕အိမ္ေရွ႕စံေနရာအပ္ႏွံပြဲလည္းျဖစ္သလို အိမ္ေရွ႕စံရဲ႕မဂၤလာပြဲလည္းျဖစ္တယ္။အိမ္ေရွ႕စံကိုေကာင္းခ်ီးေပးခ်င္ၾကတဲ့လူအုပ္ႀကီးဟာ မဂၤလာပြဲက်င္းပမယ့္က်ိဳးနတ္နန္းရွိတဲ့ေနရာကိုအေျပးအလႊားသြားေနၾကတယ္။တစ္ႏိုင္ငံလုံးေပ်ာ္႐ႊင္ေနၾကေပမယ့္ဝမ္ရိေပၚကေတာ့မေပ်ာ္ႏိုင္ပါ။သူ႔နတ္သားေလးေရာအဆင္ေျပပါ့မလား။
"ရိေပၚ.....ဘာေတြငိုင္ေနတာလဲ။မဂၤလာပြဲကစေတာ့မယ္။မဂၤလာပြဲမစခင္ငါတို႔အေရာက္သြားရမွာေလ။ေတာ္ၾကာအျပစ္ေပးခံေနရအုံးမယ္။ျမန္ျမန္သြားရေအာင္"
ရိေပၚခ်န္းမင္နဲ႔အတူမဂၤလာပြဲက်င္းပမယ့္ခန္းမဘက္ကိုထြက္လာခဲ့သည္။ခန္းမတစ္ခုလုံးမွာအနီေရာင္ေတြနဲ႔အလွဆင္ထားတာေၾကာင့္ ခန္းမႀကီးဟာရဲရဲနီလ်က္ရွိသည္။ခန္းမရဲ႕အျပင္ဘက္မွာလည္းမဂၤလာပြဲကိုလာေရာက္ၾကည့္ရႈၾကတဲ့ျပည္သူေတြနဲ႔စည္ကားလို႔ေနသည္။
ခန္းမရဲ႕ေဘးႏွစ္ဖက္မွာေတာ့ က်ိဳးႏိုင္ငံကေတာ္ဝင္မိသားစုေတြရွိေနၿပီး အလယ္မွာေတာ့က်ိဳးဘုရင္ႀကီးနဲ႔မိဖုရားလြီကရွိေနသည္။သူတို႔ရဲ႕ေဘးမွာေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕မယ္ေတာ္နဲ႔ခမည္းေတာ္ကရွိေနသည္။မဂၤလာခ်ိန္က်ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ခန္းမထဲကို အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားကဝင္ေရာက္လာသည္။က်ီ႐ႊမ္းေနရာယူၿပီးတာနဲ႔ ခန္းမထဲကိုအရိပ္ေသးေသးေလးကဝင္ေရာက္လာသည္။သူကေတာ့ရိေပၚရဲ႕နတ္သားေလးပါပဲ။သူ႔နတ္သားေလးကအနီေရာင္ေတာက္ေတာက္ဝတ္စုံေလးကို ဝတ္ဆင္ထားၿပီးေသးသြယ္လြန္းတဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးကေပၚလြင္ေနသည္။
ေခါင္းမွာသတို႔သမီးပုဝါကိုအုပ္ထားရတာျဖစ္လို႔ အေရွ႕ကိုမျမင္ရတာေၾကာင့္ေဘးတစ္ဖက္စီမွာအေစခံမေလးေတြကေရွာင္းက်န႔္ကိုတြဲေပးထားသည္။အေစခံမေလးေတြဟာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြဲေပးလာၿပီး အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားရဲ႕လက္ထဲသို႔ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕လက္ေလးကိုကမ္းေပးလိုက္သည္။ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕လက္ကိုအိမ္ေရွ႕စံကကိုင္လိုက္ခ်ိန္မွာ ရိေပၚလက္ထဲကဓားကိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။အၾကင္လင္မယားျဖစ္ေၾကာင္းေၾကျငာလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ရိေပၚရဲ႕ႏွလုံးသားကိုတစ္စုံတစ္ေယာက္ကဆြဲထုတ္ယူသြားသကဲ့သို႔ နာက်င္မႈကိုခံစားလိုက္ရပါသည္။အခုဆိုသူ႔နတ္သားေလးမွာပိုင္ရွင္ရွိသြားခဲ့ၿပီ။
ပြဲအခမ္းအနားၿပီးသြားတာနဲ႔ေရွာင္းက်န႔္ကိုအေစခံမေလးေတြကအိပ္ေဆာင္ကိုျပန္ပို႔ေပးၾကသည္။ေခါင္းကပုဝါကိုမဖယ္ဖို႔လည္းေျပာသြားၾကေသးသည္။ေရွာင္းက်န႔္အစကအဆင္ေျပမယ္လို႔ထင္ထားခဲ့တာ။အခုေတာ့ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ႏွလုံးသားေတြနာက်င္ေနရပါသည္။သူ႔ရဲ႕ခ်စ္ရသူေရာအဆင္ေျပပါ့မလား။ရိေပၚနာက်င္ေနမွာကိုေတြးမိတာနဲ႔တင္ေရွာင္းက်န႔္ ရင္ေတြနာက်င္ရပါသည္။သူ႔ဆီကိုလာေနတဲ့ေျခသံေတြကိုၾကားလိုက္တာေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န႔္အက်ႌစကိုဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္မိသည္။ခနၾကာေတာ့ သူ႔ေရွ႕မွာလာရပ္တဲ့လူတစ္ေယာက္။ထိုလူရဲ႕လက္ကေျမာက္လာၿပီးေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ပုဝါစကို ကိုင္ကာဖယ္ရွားလိုက္သည္။ေခါင္းေပၚကပုဝါစေလး ျပဳတ္က်သြားခ်ိန္မွာတျဖည္းျဖည္းခ်င္းျမင္လိုက္ရတဲ့မ်က္ႏွာေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န႔္အံ့ဩသြားရသည္။
"ဝမ္ရိေပၚ......."
_______________________________
5.6.2020
မဂၤလာဦးညမွာသတို႔သားေတြသာလုပ္ခြင့္ရွိတဲ့ ပုဝါဖယ္တာကိုယူတို႔ရဲ႕ပူၾကဴးဝမ္ရိေပၚကလုပ္လိုက္တာေနာ္ အေဟးးးးးಠ‿ಠ
Voteနဲ႔feedbackေတြသာအမ်ားႀကီးရရင္ daily updateလုပ္ဖို႔ အားေတြရွိလာမယ္ထင္တယ္ಠ‿ಠ