Browse

๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š...

By Guu_JooniLili

32.7K 4.3K 78

KimNamJoon X KimSeokJin Only his order and permission is our life~~ *Probably 2 months running FiC* More

๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ ( ๐’‘๐’“๐’๐’๐’๐’–๐’ˆ๐’† )
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ (๐’Š๐’๐’•๐’“๐’1)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’Š๐’๐’•๐’“๐’2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’Š๐’๐’•๐’“๐’3)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ (1)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(2.2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(3)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(4)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(5)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(6)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(7)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(7.2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ (8)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(9)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(10)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(11)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(12)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(13)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(14)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(15)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(16)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(17)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(18)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(19)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(20)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(21)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(22)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(23)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(24)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(25)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(26)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(27)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(28)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(28.2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’‡๐’Š๐’๐’‚๐’ 1)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’‡๐’Š๐’๐’‚๐’ 2)
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(๐’‡๐’Š๐’๐’‚๐’)

You are reading

๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ [ ๐‘ป๐’‚๐’†๐’ˆ๐’Š / ๐‘ต๐’‚๐’Ž๐’‹๐’Š๐’ ] Completed!!

Fanfiction

KimNamJoon X KimSeokJin Only his order and permission is our life~~ *Probably 2 months running FiC*

namjin namjoon seokjin taegi taehyung yaoi youngi

๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’(4)

757 121 0
By Guu_JooniLili

နမ္​ဂြၽန္​းနဲ႔​ေဆာ့ဂ်င္​တို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ ​ေဆာ့ဂ်င္​အိမ္​​ေတာ္​တြင္​ ဟင္​းခ်က္​​ေနၾကသည္​။

"ဂြၽန္​း ခန​ေနရင္​ရ​ေတာ့မွာ​ေနာ္​"

​ေဆာ့ဂ်င္​စကား​ကိုၾကား​ေတာ့ ​ေဆာ့ဂ်င္​ရဲ႕ခါးကိုဖက္​တြယ္​ထားတဲ့ နမ္​ဂြၽန္​းက ..

"ကိုယ္​့ကိုနည္​းနည္​း​ေလာက္​"

"​ေနဦး​ေလ ဂြၽန္​းရဲ႕ ဟိုပန္​းကန္​​ေလးသြားယူ​ေပးပါလား"

နမ္​ဂြၽန္​းလည္​း​ေဆာ့ဂ်င္​ၫႊန္​ျပသည္​့ ပန္​းကန္​ကိုယူလာခဲ့သည္​
​ေဆာ့ဂ်င္​နား​ေရာက္​ခါနီးမွာပဲ ခလုပ္​တိုက္​ၿပီး ပန္​းကန္​က်ကြဲ​ေတာ့သည္​။

*ခလြမ္​း"​

​ေဆာ့ဂ်င္​လည္​း ဟင္​းခ်က္​​ေနရင္​းနဲ႔လန္​႔ျဖန႔္​ၿပီး အသံလာရာကိုၾကည္​့မိ​ေတာ့ သူ႔ကိုျပံဳးျပ​ေနတဲ့နမ္​ဂြၽန္​းႏွင္​့ လက္​ထဲမွပန္​းကန္​အကြဲအစမ်ား...။
​ေဆာ့ဂ်င္​လည္​းသက္​ျပင္​းခ်လိုက္​ၿပီး နမ္​ဂြၽန္​းလက္​ထဲမွ ပန္​းကန္​အကြဲအစမ်ားကိုဆြဲယူ​ေတာ့သည္​။

"ဂြၽန္​းကလည္​း ဒါဘယ္​ႏွခု​ေျမာက္​လည္​း"

"ငါးခု"

"​ေတာ္​ၿပီ လာ​ေတာ့ အ​ေစခံ​ေတြကိုလုပ္​ခိုင္​းလိုက္​မယ္​"

ဒါ​ေၾကာင္​့ နမ္​ဂြၽန္​းလည္​း ​ေဆာ့ဂ်င္​ရဲ႕ပုခံုး​ေပၚ​ေမး​ေလးတင္​ထားသည္​။

ထိုစဥ္​မွာပဲ...။

"စစ္​သူႀကီး ကင္​မ္​ အ႐ွင္​​ေခၚ​ေနပါတယ္​"

"ကိုယ္​သြား​ေတာ့မယ္​​ေနာ္​ ဂ်င္​"

နမ္​ဂြၽန္​း​ေျပာလိုက္​တဲ့စကား​ေၾကာင္​့ ​ေဆာ့ဂ်င္​အံႀကိတ္​မိသည္​။
နမ္​ဂြၽန္​းလည္​း ​ေဆာ့ဂ်င္​ရဲ႕နဖူးျပင္​​ေလးကို ဖိနမ္​းၿပီးအျပင္​ထြက္​သြားမည္​အလုပ္​..။
​ေဆာ့ဂ်င္​က နမ္​ဂြၽန္​းလက္​ကိုလွမ္​းဆြဲသည္​..။

"မသြားလို႔မရဘူးလား ဂြၽန္​းရယ္​ ဒါမစား​ေတာ့ဘူးလား"

"ကိုယ္​သြား​ေတာ့မယ္​ ျပန္​လာမွစားမယ္​​ေနာ္​"

နမ္​ဂြၽန္​း ​ေဆာ့ဂ်င္​ရဲ႕လက္​ကိုလႊတ္​ခ်ၿပီး ထြက္​သြားသည္​..။
အ႐ွင္​ဆိုတဲ့လူက မင္​းအတြက္​အဲ့​ေလာက္​​ေတာင္​အ​ေရးပါ​ေနတာလားဂြၽန္​းရယ္​....။
ထို႔​ေနာက္​ မထင္​မွတ္​ဘဲ ပါးျပင္​​ေပၚသို႔က်​ေရာက္​လာသည္​့ အရည္​ၾကည္​့အခ်ိဳ႕။
​ေဆာ့ဂ်င္​ ၾကမ္​းျပင္​​ေပၚသို႔ ဒူး​ေထာက္​ထိုင္​ခ်မိသည္​။

"တစ္​ခါ​ေလးပဲဂြၽန္​း မင္​းနဲ႔လြတ္​လြတ္​လပ္​လပ္​​ေလး​ေပ်ာ္​ခ်င္​မိတယ္​ ဂြၽန္​းရယ္​"
_________________________
ပလႅင္​​ေပၚ႐ွိ အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ ​​ေျမပံု​ေပၚ႐ွိႏိုင္​ငံငယ္​မ်ားကိုစူးရဲစြာၾကည္​့လ်က္​။
ႏႈတ္​ခမ္​းထက္​တြင္​​ေအးစက္​စက္​အျပံဳးတစ္​ခုကို​ေဖာ္​​ေဆာင္​ထား​ေပမယ္​့ မ်က္​ခံုးႏွစ္​ခုက​ေတာ့ အခ်ိဳးညီစြာ တြန္​႔ခ်ိဳးထားသည္​...။

"ကြၽန္​​ေတာ္​​​ေရာက္​ပါၿပီ အ႐ွင္​"

နမ္​ဂြၽန္​း အ႐ွင္​ယြန္​းဂီကို ဂါရဝျပဳ​ေတာ့ အ႐ွင္​ယြန္​းဂီက ထိုင္​ရန္​မ်က္​စပစ္​ျပသည္​။
နမ္​ဂြၽန္​းလည္​း ထိုင္​ခံု​ေပၚတြင္​ဝင္​ထိုင္​ရင္​း အ႐ွင္​့အမိန္​႔ကို​ေစာင္​့​ေမွ်ာ္​​ေနမိသည္​။

"မနက္​ျဖန္​ ဂို​ေလ်ာကိုသြား"

​ေနာက္​တစ္​လ​ေလာက္​​ေနမွသြားရမွာကို သိ​ေပမယ္​့ အ႐ွင္​့အမိန္​႔ကိုလည္​း မလြန္​ဆန္​ဝံ့တာမို႔..။

"အမိန္​႔အတိုင္​းပါ အ႐ွင္​"

"မင္​းဂို​ေလ်ာကိုသြားၿပီး အ​ေျခအ​ေနကို ဆယ္​ရက္​​ေလာက္​ ထိန္​းထား ငါဒီဘက္​က ႏိုင္​ငံငယ္​​ေတြကို လက္​​ေအာက္​ခံျဖစ္​​ေအာင္​လုပ္​ထားမယ္​ နားလည္​လား"

"နားလည္​ပါတယ္​ အ႐ွင္​ "

"ဒါဆို မနက္​ျဖန္​သြားဖို႔ျပင္​ အခုသြား​ေတာ့"

"အမိန္​႔အတိုင္​းပါ အ႐ွင္​"

နမ္​ဂြၽန္​းလည္​း အ႐ွင္​့ကိုဂါရဝျပဳၿပီး ျပန္​ထြက္​လာခဲ့သည္​။
နမ္​ဂြၽန္​းျမင္​လိုက္​ပါသည္​။အ႐ွင္​့ရဲ႕ ​ေအးစက္​စက္​အျပံဳးတစ္​ခုကို။သူထင္​သည္​့အတိုင္​းျဖစ္​လာမွာကိုနမ္​ဂြၽန္​းစိုးရိမ္​သည္​။
​ေဆာ့ဂ်င္​အတြက္​စိတ္​ပူမိ​ေပမယ္​့ အ႐ွင္​သာ​ေဆာ့ဂ်င္​ကို အလို႐ွိမယ္​ဆိုရင္​​ေတာင္​ သူ​ေဆာ့ဂ်င္​ကိုစြန္​႔လႊတ္​ရဲပါသည္​။
အ႐ွင္​့အပါးမွာ​ေနၿပီး အမႈထမ္​း​ေနတာ ၾကာၿပီဆို​ေတာ့ အ႐ွင္​့အၾကံဆို နမ္​ဂြၽန္​းအကုန္​ရိပ္​မိပါသည္​။

ထို႔​ေနာက္​ ဂို​ေလ်ာသြားရန္​ျပင္​ဆင္​​ေတာ့သည္​။
ကုန္​ပစၥည္​း​ေတြကိုျပင္​ဆင္​​ေနရတာ​ေၾကာင္​့ အကုန္​ၿပိးခ်ိန္​မွာ ညနက္​​ေန​ေလၿပီ...။

"ဂ်င္​​ေတာ့​ေစာင္​့​ေနရ​ေတာ့မွာပဲ"

နမ္​ဂြၽန္​း​ေဆာ့ဂ်င္​အိမ္​​ေတာ္​သို႔​ေရာက္​​ေတာ့ ​ေဆာ့ဂ်င္​က ထမင္​းဝိုင္​း​ေပၚ​ေခါင္​း​ေမွာက္​ၿပီး အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေန​ေလၿပီ။
စားပြဲ​ေပၚ႐ွိအရာမရြင္​း​ေသး​ေသာ ဟင္​းပန္​းကန္​​ေတြ​ေၾကာင္​့ ​ေဆာ့ဂ်င္​လည္​းဘာမွမစားရ​ေသးတာသိသာသည္​။

"ကိုယ္​​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ ဂ်င္​"

နမ္​ဂြၽန္​းလည္​း ​ေဆာ့ဂ်င္​ကို လႈပ္​ႏႈိးလိုက္​​ေတာ့ တစ္​အင္​းအင္​းႏွင္​့ႏိုးလာသည္​။

"အင္​း ဂြၽန္​း"

"ကိုယ္​႐ွိတယ္​ ဂ်င္​"

"ဟမ္​ အင္​းထမင္​းစားရ​ေအာင္​​ေလ"

နမ္​ဂြၽန္​းလည္​း ​ေဆာ့ဂ်င္​​ေဘးနားဝင္​ထိုင္​လိုက္​သည္​။
​ေဆာ့ဂ်င္​ကျပံဳးျပၿပီး ဟင္​းခ်ိဳဟင္​း​ေလးကို နမ္​ဂြၽန္​းကိုတိုက္​သည္​။

"​ေကာင္​းလား ဂြၽန္​း"

"အင္​း ကိုယ္​့ဂ်င္​​ေလးရဲ႕လက္​ရာက တစ္​​ေန႔တစ္​ျခားတိုးတက္​လာတယ္​"

နမ္​ဂြၽန္​းက ​ေဆာ့ဂ်င္​ရဲ႕​ေခါင္​း​ေလးကိုပုပ္​ၿပီး​ေျပာ​ေတာ့ ​ေဆာ့ဂ်င္​က တစ္​ခစ္​ခစ္​ရယ္သည္​။
နမ္​ဂြၽန္​း ​ေဆာ့ဂ်င္​ရဲ႕အျပံဳး​ေလး​ေတြကိုၾကည္​့ရင္​း ​သူပါလိုက္​ျပံဳး​ေနမိသည္​။

မင္​းရဲ႕အျပံဳး​ေတြက ကိုယ္​့အတြက္​​ေအးခ်မ္​းလြန္​းတယ္​ ဂ်င္​ ။
ကိုယ္​မင္​းကို ဘယ္​လိုလုပ္​လက္​လႊတ္​ႏိုင္​မွာလည္​းကြယ္​။

ခန​ေန​ေတာ့ သူတို႔စားလို႔ၿပီးသြားတယ္​။

"ဂြၽန္​းအိပ္​ရ​ေအာင္​​ေလ"

ျပံဳးစိစိနဲ႔​ေျပာလာတဲ့ ​ေဆာ့ဂ်င္​​ေၾကာင္​့နမ္​ဂြၽန္​းရယ္​ခ်င္​မိသည္​။

"အင္​း"

နမ္​ဂြၽန္​းက ကုတင္​​ေပၚတက္​​ေတာ့ ​ေဆာ့ဂ်င္​က နမ္​ဂြၽန္​းအ​ေပၚမွာ မွီထိုင္​သည္​။
နမ္​ဂြၽန္​းကလည္​း​ေနာက္​က​ေန ​ေဆာ့ဂ်င္​ကို ​ေထြး​ေပြ႔ထားလ်က္​..။
ဂို​ေလ်ာကို ​ေနာက္​တစ္​​ေန႔သြားမယ္​ ဆို​ေတာ့ ခ်စ္​ရသူကို
မ​ေျပာရက္​ခဲ့။

"ဂြၽန္​း ငါတို႔​ေလ တစ္​​ေန႔က်ရင္​ လူ​ေတြမ႐ွိတဲ့​ေနရာကို သြားၿပီး ငါတို႔ႏွစ္​​​ေယာက္​တည္​း အတူတူ​ေပ်ာ္​​ေပ်ာ္​​ေနရ​ေအာင္​​ေနာ္​"

"အင္​း"

"ဂ်င္​ အိပ္​​ေတာ့​ေနာ္​ "

"အြန္​း "

နမ္​ဂြၽန္​းလည္​း သူ႔အ​ေပၚမွာ​ေမွာက္​လ်က္​လည္​း အိပ္​​ေပ်ာ္​သြားတဲ့ ​ေဆာ့ဂ်င္​ကို အျမတ္​တႏိုး​ေငးၾကည္​့​ေနမိသည္​။

ခ်စ္​သည္​။
မဟုတ္​ဘူး။ ခ်စ္​တာထက္​ပိုသည္​။
သူ႔အ​​ေပၚတြင္​ အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနသည္​့​ေဆာ့ဂ်င္​ကို နမ္​ဂြၽန္​းခ်စ္​တာထက္​ကိုပို​ေသးသည္​။

ကိုယ္​ထင္​သလိုသာဆိုရင္​ ကိုယ္​ဂို​ေလ်ာကို သြား​ေနတုန္​း မင္​းကို အ႐ွင္​ကအပိုင္​သိမ္​းလိုက္​မွာလား ဂ်င္​။
အ႐ွင္​အတြက္​ဆို မင္​းကို​ေတာင္​စြန္​႔လႊတ္​ရဲတယ္​ဆို​ေပမယ္​့ အမွန္​က​ေတာ့ မလြယ္​ဘူး​ေလ ဂ်င္​​ရယ္​။

ထို႔​ေနာက္​ ​ေဆာ့ဂ်င္​ရဲ႕နဖူး​ေလးကို နမ္​ဂြၽန္​းကခပ္​ဖြဖြနမ္​းလိုက္​ၿပီးမွ...။

"မင္​းႏိုးထလာမယ္​့မနက္​ျဖန္​မွာ ကိုယ္​မ႐ွိ​ေပးႏိုင္​တဲ့အတြက္​​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ က​ေလးရယ္​"

ထို႔​ေနာက္​ ​ေဆာ့ဂ်င္​ကို ​ေစာင္​​ေလးနဲ႔​ေသခ်ာ ​ေထြး​ေပြ႔​ေပးၿပီး
​ေက်ာခိုင္​းခဲ့သည္​။
မင္​းအိပ္​​ေနတုန္​း ရင္​နာနာနဲ႔ က်ခဲ့ရတဲ့ ကိုယ္​့မ်က္​ရည္​​ေတြကို မင္​းမျမင္​ပါ​ေစနဲ႔ က​ေလးရယ္​။
ကိုယ္​က မင္​းကိုသိပ္​ခ်စ္​တယ္​ ​ဂ်င္​။

အရာအားလံုးကို ဘာမွမသိလိုက္​ဘဲ ႏွစ္​ၿခိဳက္​စြာ အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနတဲ့ ​ေဆာ့ဂ်င္​ရဲ႕ မွိတ္​ထားတဲ့ မ်က္​လံုး​ေဖာင္​း​ေဖာင္​း​ေလးဆီမွ မ်က္​ရည္​တစ္​စက္​က်ဆင္​းလာ​ေသးသည္​။
______________________________________
T.B.C

𝒐𝒓𝒅𝒆𝒓 / 𝒑𝒆𝒓𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏

Written By
Guulili

Unicode~

နမ်​ဂျွန်းနဲ့​ဆော့ဂျင်​တို့နှစ်​​ယောက်​ ​ဆော့ဂျင်​အိမ်​​တော်​တွင်​ ဟင်းချက်​​နေကြသည်​။

"ဂျွန်း ခန​နေရင်​ရ​တော့မှာ​နော်​"

​ဆော့ဂျင်​စကား​ကိုကြား​တော့ ​ဆော့ဂျင်​ရဲ့ခါးကိုဖက်​တွယ်​ထားတဲ့ နမ်​ဂျွန်းက ..

"ကိုယ့်ကိုနည်းနည်း​လောက်​"

"​နေဦး​လေ ဂျွန်းရဲ့ ဟိုပန်းကန်​​လေးသွားယူ​ပေးပါလား"

နမ်​ဂျွန်းလည်း​ဆော့ဂျင်​ညွှန်​ပြသည့် ပန်းကန်​ကိုယူလာခဲ့သည်​
​ဆော့ဂျင်​နား​ရောက်​ခါနီးမှာပဲ ခလုပ်​တိုက်​ပြီး ပန်းကန်​ကျကွဲ​တော့သည်​။

*ခလွမ်း"​

​ဆော့ဂျင်​လည်း ဟင်းချက်​​နေရင်းနဲ့လန့်ဖြန့်​ပြီး အသံလာရာကိုကြည့်မိ​တော့ သူ့ကိုပြုံးပြ​နေတဲ့နမ်​ဂျွန်းနှင့် လက်​ထဲမှပန်းကန်​အကွဲအစများ...။
​ဆော့ဂျင်​လည်းသက်​ပြင်းချလိုက်​ပြီး နမ်​ဂျွန်းလက်​ထဲမှ ပန်းကန်​အကွဲအစများကိုဆွဲယူ​တော့သည်​။

"ဂျွန်းကလည်း ဒါဘယ်​နှခု​မြောက်​လည်း"

"ငါးခု"

"​တော်​ပြီ လာ​တော့ အ​စေခံ​တွေကိုလုပ်​ခိုင်းလိုက်​မယ်​"

ဒါ​ကြောင့် နမ်​ဂျွန်းလည်း ​ဆော့ဂျင်​ရဲ့ပုခုံး​ပေါ်​မေး​လေးတင်​ထားသည်​။

ထိုစဉ်​မှာပဲ...။

"စစ်​သူကြီး ကင်​မ်​ အရှင်​​ခေါ်​နေပါတယ်​"

"ကိုယ်​သွား​တော့မယ်​​နော်​ ဂျင်​"

နမ်​ဂျွန်း​ပြောလိုက်​တဲ့စကား​ကြောင့် ​ဆော့ဂျင်​အံကြိတ်​မိသည်​။
နမ်​ဂျွန်းလည်း ​ဆော့ဂျင်​ရဲ့နဖူးပြင်​​လေးကို ဖိနမ်းပြီးအပြင်​ထွက်​သွားမည်​အလုပ်​..။
​ဆော့ဂျင်​က နမ်​ဂျွန်းလက်​ကိုလှမ်းဆွဲသည်​..။

"မသွားလို့မရဘူးလား ဂျွန်းရယ်​ ဒါမစား​တော့ဘူးလား"

"ကိုယ်​သွား​တော့မယ်​ ပြန်​လာမှစားမယ်​​နော်​"

နမ်​ဂျွန်း ​ဆော့ဂျင်​ရဲ့လက်​ကိုလွှတ်​ချပြီး ထွက်​သွားသည်​..။
အရှင်​ဆိုတဲ့လူက မင်းအတွက်​အဲ့​လောက်​​တောင်​အ​ရေးပါ​နေတာလားဂျွန်းရယ်​....။
ထို့​နောက်​ မထင်​မှတ်​ဘဲ ပါးပြင်​​ပေါ်သို့ကျ​ရောက်​လာသည့် အရည်​ကြည့်အချို့။
​ဆော့ဂျင်​ ကြမ်းပြင်​​ပေါ်သို့ ဒူး​ထောက်​ထိုင်​ချမိသည်​။

"တစ်​ခါ​လေးပဲဂျွန်း မင်းနဲ့လွတ်​လွတ်​လပ်​လပ်​​လေး​ပျော်​ချင်​မိတယ်​ ဂျွန်းရယ်​"
_________________________
ပလ္လင်​​ပေါ်ရှိ အရှင်​ယွန်းဂီသည်​ ​​မြေပုံ​ပေါ်ရှိနိုင်​ငံငယ်​များကိုစူးရဲစွာကြည့်လျက်​။
နှုတ်​ခမ်းထက်​တွင်​​အေးစက်​စက်​အပြုံးတစ်​ခုကို​ဖော်​​ဆောင်​ထား​ပေမယ့် မျက်​ခုံးနှစ်​ခုက​တော့ အချိုးညီစွာ တွန့်ချိုးထားသည်​...။

"ကျွန်​​တော်​​​ရောက်​ပါပြီ အရှင်​"

နမ်​ဂျွန်း အရှင်​ယွန်းဂီကို ဂါရဝပြု​တော့ အရှင်​ယွန်းဂီက ထိုင်​ရန်​မျက်​စပစ်​ပြသည်​။
နမ်​ဂျွန်းလည်း ထိုင်​ခုံ​ပေါ်တွင်​ဝင်​ထိုင်​ရင်း အရှင့်အမိန့်ကို​စောင့်​မျှော်​​နေမိသည်​။

"မနက်​ဖြန်​ ဂို​လျောကိုသွား"

​နောက်​တစ်​လ​လောက်​​နေမှသွားရမှာကို သိ​ပေမယ့် အရှင့်အမိန့်ကိုလည်း မလွန်​ဆန်​ဝံ့တာမို့..။

"အမိန့်အတိုင်းပါ အရှင်​"

"မင်းဂို​လျောကိုသွားပြီး အ​ခြေအ​နေကို ဆယ်​ရက်​​လောက်​ ထိန်းထား ငါဒီဘက်​က နိုင်​ငံငယ်​​တွေကို လက်​​အောက်​ခံဖြစ်​​အောင်​လုပ်​ထားမယ်​ နားလည်​လား"

"နားလည်​ပါတယ်​ အရှင်​ "

"ဒါဆို မနက်​ဖြန်​သွားဖို့ပြင်​ အခုသွား​တော့"

"အမိန့်အတိုင်းပါ အရှင်​"

နမ်​ဂျွန်းလည်း အရှင့်ကိုဂါရဝပြုပြီး ပြန်​ထွက်​လာခဲ့သည်​။
နမ်​ဂျွန်းမြင်​လိုက်​ပါသည်​။အရှင့်ရဲ့ ​အေးစက်​စက်​အပြုံးတစ်​ခုကို။သူထင်​သည့်အတိုင်းဖြစ်​လာမှာကိုနမ်​ဂျွန်းစိုးရိမ်​သည်​။
​ဆော့ဂျင်​အတွက်​စိတ်​ပူမိ​ပေမယ့် အရှင်​သာ​ဆော့ဂျင်​ကို အလိုရှိမယ်​ဆိုရင်​​တောင်​ သူ​ဆော့ဂျင်​ကိုစွန့်လွှတ်​ရဲပါသည်​။
အရှင့်အပါးမှာ​နေပြီး အမှုထမ်း​နေတာ ကြာပြီဆို​တော့ အရှင့်အကြံဆို နမ်​ဂျွန်းအကုန်​ရိပ်​မိပါသည်​။

ထို့​နောက်​ ဂို​လျောသွားရန်​ပြင်​ဆင်​​တော့သည်​။
ကုန်​ပစ္စည်း​တွေကိုပြင်​ဆင်​​နေရတာ​ကြောင့် အကုန်​ပြိးချိန်​မှာ ညနက်​​နေ​လေပြီ...။

"ဂျင်​​တော့​စောင့်​နေရ​တော့မှာပဲ"

နမ်​ဂျွန်း​ဆော့ဂျင်​အိမ်​​တော်​သို့​ရောက်​​တော့ ​ဆော့ဂျင်​က ထမင်းဝိုင်း​ပေါ်​ခေါင်း​မှောက်​ပြီး အိပ်​​ပျော်​​နေ​လေပြီ။
စားပွဲ​ပေါ်ရှိအရာမရွင်း​သေး​သော ဟင်းပန်းကန်​​တွေ​ကြောင့် ​ဆော့ဂျင်​လည်းဘာမှမစားရ​သေးတာသိသာသည်​။

"ကိုယ်​​တောင်းပန်​ပါတယ်​ ဂျင်​"

နမ်​ဂျွန်းလည်း ​ဆော့ဂျင်​ကို လှုပ်​နှိုးလိုက်​​တော့ တစ်​အင်းအင်းနှင့်နိုးလာသည်​။

"အင်း ဂျွန်း"

"ကိုယ်​ရှိတယ်​ ဂျင်​"

"ဟမ်​ အင်းထမင်းစားရ​အောင်​​လေ"

နမ်​ဂျွန်းလည်း ​ဆော့ဂျင်​​ဘေးနားဝင်​ထိုင်​လိုက်​သည်​။
​ဆော့ဂျင်​ကပြုံးပြပြီး ဟင်းချိုဟင်း​လေးကို နမ်​ဂျွန်းကိုတိုက်​သည်​။

"​ကောင်းလား ဂျွန်း"

"အင်း ကိုယ့်ဂျင်​​လေးရဲ့လက်​ရာက တစ်​​နေ့တစ်​ခြားတိုးတက်​လာတယ်​"

နမ်​ဂျွန်းက ​ဆော့ဂျင်​ရဲ့​ခေါင်း​လေးကိုပုပ်​ပြီး​ပြော​တော့ ​ဆော့ဂျင်​က တစ်​ခစ်​ခစ်​ရယ်သည်​။
နမ်​ဂျွန်း ​ဆော့ဂျင်​ရဲ့အပြုံး​လေး​တွေကိုကြည့်ရင်း ​သူပါလိုက်​ပြုံး​နေမိသည်​။

မင်းရဲ့အပြုံး​တွေက ကိုယ့်အတွက်​​အေးချမ်းလွန်းတယ်​ ဂျင်​ ။
ကိုယ်​မင်းကို ဘယ်​လိုလုပ်​လက်​လွှတ်​နိုင်​မှာလည်းကွယ်​။

ခန​နေ​တော့ သူတို့စားလို့ပြီးသွားတယ်​။

"ဂျွန်းအိပ်​ရ​အောင်​​လေ"

ပြုံးစိစိနဲ့​ပြောလာတဲ့ ​ဆော့ဂျင်​​ကြောင့်နမ်​ဂျွန်းရယ်​ချင်​မိသည်​။

"အင်း"

နမ်​ဂျွန်းက ကုတင်​​ပေါ်တက်​​တော့ ​ဆော့ဂျင်​က နမ်​ဂျွန်းအ​ပေါ်မှာ မှီထိုင်​သည်​။
နမ်​ဂျွန်းကလည်း​နောက်​က​နေ ​ဆော့ဂျင်​ကို ​ထွေး​ပွေ့ထားလျက်​..။
ဂို​လျောကို ​နောက်​တစ်​​နေ့သွားမယ်​ ဆို​တော့ ချစ်​ရသူကို
မ​ပြောရက်​ခဲ့။

"ဂျွန်း ငါတို့​လေ တစ်​​နေ့ကျရင်​ လူ​တွေမရှိတဲ့​နေရာကို သွားပြီး ငါတို့နှစ်​​​ယောက်​တည်း အတူတူ​ပျော်​​ပျော်​​နေရ​အောင်​​နော်​"

"အင်း"

"ဂျင်​ အိပ်​​တော့​နော်​ "

"အွန်း "

နမ်​ဂျွန်းလည်း သူ့အ​ပေါ်မှာ​မှောက်​လျက်​လည်း အိပ်​​ပျော်​သွားတဲ့ ​ဆော့ဂျင်​ကို အမြတ်​တနိုး​ငေးကြည့်​နေမိသည်​။

ချစ်​သည်​။
မဟုတ်​ဘူး။ ချစ်​တာထက်​ပိုသည်​။
သူ့အ​​ပေါ်တွင်​ အိပ်​​ပျော်​​နေသည့်​ဆော့ဂျင်​ကို နမ်​ဂျွန်းချစ်​တာထက်​ကိုပို​သေးသည်​။

ကိုယ်​ထင်​သလိုသာဆိုရင်​ ကိုယ်​ဂို​လျောကို သွား​နေတုန်း မင်းကို အရှင်​ကအပိုင်​သိမ်းလိုက်​မှာလား ဂျင်​။
အရှင်​အတွက်​ဆို မင်းကို​တောင်​စွန့်လွှတ်​ရဲတယ်​ဆို​ပေမယ့် အမှန်​က​တော့ မလွယ်​ဘူး​လေ ဂျင်​​ရယ်​။

ထို့​နောက်​ ​ဆော့ဂျင်​ရဲ့နဖူး​လေးကို နမ်​ဂျွန်းကခပ်​ဖွဖွနမ်းလိုက်​ပြီးမှ...။

"မင်းနိုးထလာမယ့်မနက်​ဖြန်​မှာ ကိုယ်​မရှိ​ပေးနိုင်​တဲ့အတွက်​​တောင်းပန်​ပါတယ်​ က​လေးရယ်​"

ထို့​နောက်​ ​ဆော့ဂျင်​ကို ​စောင်​​လေးနဲ့​သေချာ ​ထွေး​ပွေ့​ပေးပြီး
​ကျောခိုင်းခဲ့သည်​။
မင်းအိပ်​​နေတုန်း ရင်​နာနာနဲ့ ကျခဲ့ရတဲ့ ကိုယ့်မျက်​ရည်​​တွေကို မင်းမမြင်​ပါ​စေနဲ့ က​လေးရယ်​။
ကိုယ်​က မင်းကိုသိပ်​ချစ်​တယ်​ ​ဂျင်​။

အရာအားလုံးကို ဘာမှမသိလိုက်​ဘဲ နှစ်​ခြိုက်​စွာ အိပ်​​ပျော်​​နေတဲ့ ​ဆော့ဂျင်​ရဲ့ မှိတ်​ထားတဲ့ မျက်​လုံး​ဖောင်း​ဖောင်း​လေးဆီမှ မျက်​ရည်​တစ်​စက်​ကျဆင်းလာ​သေးသည်​။
______________________________________
T.B.C

𝒐𝒓𝒅𝒆𝒓 / 𝒑𝒆𝒓𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏

Written By
Guulili

Continue Reading

You'll Also Like

It's You โœฎ Charles Leclerc By Inรชs

Fanfiction

1.3M 51.6K 55
Being a single dad is difficult. Being a Formula 1 driver is also tricky. Charles Leclerc is living both situations and it's hard, especially since h...
๐’๐’“๐’…๐’†๐’“ / ๐’‘๐’†๐’“๐’Ž๐’Š๐’”๐’”๐’Š๐’๐’ [ ๐‘ป๐’‚๐’†๐’ˆ๐’Š / ๐‘ต๐’‚๐’Ž๐’‹๐’Š๐’ ] Completed!! By ์ค€

Fanfiction

32.7K 4.3K 38
KimNamJoon X KimSeokJin Only his order and permission is our life~~ *Probably 2 months running FiC*
๐”–๐”ฑ๐”ฌ๐”ฏ๐”ถ ๐”ฏ๐”ข๐”ญ๐”ข๐”ž๐”ฑ ๐”ฆ๐”ฑ๐”ฐ๐”ข๐”ฉ๐”ฃ | ๐‡๐ สทแต—แต By ( Moonflower )

Fanfiction

1M 38.6K 90
๐—Ÿ๐—ผ๐˜ƒ๐—ถ๐—ป๐—ด ๐—ต๐—ฒ๐—ฟ ๐˜„๐—ฎ๐˜€ ๐—น๐—ถ๐—ธ๐—ฒ ๐—ฝ๐—น๐—ฎ๐˜†๐—ถ๐—ป๐—ด ๐˜„๐—ถ๐˜๐—ต ๐—ณ๐—ถ๐—ฟ๐—ฒ, ๐—น๐˜‚๐—ฐ๐—ธ๐—ถ๐—น๐˜† ๐—ณ๐—ผ๐—ฟ ๐—ต๐—ฒ๐—ฟ, ๐—”๐—ป๐˜๐—ฎ๐—ฟ๐—ฒ๐˜€ ๐—น๐—ผ๐˜ƒ๐—ฒ ๐—ฝ๐—น๐—ฎ๐˜†๐—ถ๐—ป๐—ด ๐˜„๐—ถ๐˜๐—ต ๏ฟฝ...
Teach Her โœ”๏ธ By Y|O|O|N|I|V|E|R|S|E

Fanfiction

31M 1.1M 49
"Screw the rules. I want you, Kim Y/N." THIS FIC WAS MADE INTO CLICKBAIT FOR A YOUTUBE VIDEO COMPLAINING ABOUT KOREABOOS LOLLL ITS NOT THAT BAD GIVE...