Steph's Point of View
Nanatili pa ring tahimik ang buong silid habang lahat ng atensyon ay nakatuon sa imahe na ipinapakita ng usok. Sa mga oras na 'yon ay iisang katanungan lang ang nasa isip naming lahat..
Sino ang tao na ipinapakita ng usok.
Maya-maya ay ay biglang may pumasok na tao sa isipan ko. Iisang tao lang at wala ng iba. Unti-unti akong napatingin kay Jerra at nang dumapo na ang mata ko sa kanya ay nakita kong nakatingin din siya sa akin.
Iginala ko ang mata ko sa paligid at nakita kong seryoso pa rin silang nakatingin sa usok pero may kutob ako na meron na rin silang pinaghihinalaang tao. At mukhang iisa lang ang iniisip naming.
"Shaman Baek." Jimin said under his breath driving all the attention towards him.
Jin sighed.
"But how can we be sure, that it is really him?" Taehyung asked.
"With his grumpy appearance and his dark stares, I know he's the only one who could such thing." Jimin explained.
"But he and my grandma were close friends, how can he do that then?" Jin argued.
"No man is ever safe from betrayal. Even from a friend." Shaman Jang stated.
"There's only one way to find out." Namjoon uttered.
Nagtinginan sila muli matapos sabihin iyon ni Namjoon at tila nag-uusap silang lahat sa mga isip nila; pare-parehas ata sila ng iniisip ng kung anong sunod na gagawin.
Ilang saglit ang lumipas at nagtanguan silang lahat na para bang buo na ang isip nila.
"Wait! Sasama ako." Usal ko sa kanila at tinapunan naman ako ng tingin ni Namjoon, Seokjin, Jimin, Taehyung at Jungkook.
"I think it's better for you to stay here." Seokjin suggested.
"As Angel's friend, it's my right to know who did this to her. Kaya sasama ako." Wika ko sa kanila dahilan para magtinginan sila na parang nagdadalawang isip.
"Fine. Let's go." Namjoon said after a deep sigh.
"Just a second." Shaman Jang called causing their sudden halt.
"You will not face an ordinary human. If he really was the one who did this. He had the ability to inflict harm to all of you if you go there, unprepared." Shaman Jang added and then she left the room.
Naghintay lang kami ng ilang saglit sa loob at kalaunan ay bumalik din naman siya dala ang mga piraso ng tela. Binigyan niya kami ng tig-iisa nito at matapos niya akong maabutan ng isa ay kinilatis ko kung ano ito.
Isa itong mahabang piraso ng tela pero hindi ganoon kalapad at nakita kong may mga nakasulat ng pa-horizontal na chinese characters sa pulang tela na ito.
邪 惡 無 法 穿 透 光 的 力 量
"What are these?" Seokjin asked.
"Those will serve as your protection against any evil entity that you will encounter, out there. Those characters that were embroidered in that cloth is a powerful protective charm and as long as you had that in your bodies, no harm will come to you." Shaman Jang explained.
"This things are so unfashionable." Seokjin murmured while looking at the piece of cloth.
"Yah. Hyung." Namjoon uttered to him.
"Don't worry, Mr. Kim. You can tie in your waists and hide it with your clothes. So that no one could see that you're wearing it." Shaman Jang stated and she seemed to heard Seokjin's murmur a while ago.
"Not a bad idea." Seokjin said that earned death stares from the other members.
Napabuntong-hininga na lang ako matapos nun. Ilang saglit ang lumipas ay sinimulan na nga naming itali sa mga bewang namin ang mga pulang tela at nang tapos na kami ay tinakpan na naming ito ng mga suot naming damit.
"I think you will need to bring this." Monk Zhu Yao said; handing over a very old string bag.
Ako na ang tumanggap ng ibinibigay niya at yumuko ako nang bahagya sa monghe bilang pasasalamat. Medyo mabigat ang laman non kaya naman agad ko 'yong iniabot ko kay Jimin at binuksan niya ito para usisain kong anong laman.
"A sword?" Jimin asked.
"It will be an extra protection for you, if things get worse." Monk Zhu Yao explained.
"Thank you." Jimin briefly said after bowing before the old monk.
"Be careful. You do not know what kind of evil, you will face out there." Shaman Jang reminded and we all nodded at her.
"Steph." Wika ni Jerra sabay hawak sa kamay ko.
"M-Mag-iingat kayo." Paalala niya sa akin at tumango naman ako sa kanya.
"Wag niyong pababayaan si Angel." Sambit ko naman sa kanya at sinagot niya rin ako ng isang ngiti at pagtango.
"We will take care of him, Steph. We will." Sambit naman ni Lia.
Matapos nun ay napagpasyahan na nga naming umalis mula sa silid na iyon. Nang makarating na kami sa harapan ng van ay nag-volunteer na si Jungkook na siya na ang magdridrive at wala naming umangal. Sumakay na kaming lahat sa loob at ilang segundo ang lumipas ay agad nang umusad ang sasakyan.
Si Seokjin ang nagtuturo ng daan kay Jungkook na ngayon halos harurot na ang pagpapatakbo sa van. Halos ilang kilometro lang naman ang layo ng bahay ni Shaman Baek mula rito kaya naman matapos ng halos sampung minute ay nakarating kami doon kaagad. Inihinto na lang namin ang van sa tapat ng isang makipot na daan dahil hindi na talaga nito kaya na makapasok pa.
Gabi na nang mga oras na 'yon at wala naming kailaw-ilaw sa lugar kung nasaan ang bahay niya kaya naman pinanatili lang namin na nakabukas ang headlight ng van para ilawan ang mga dadaanan namin. Hindi ko alam pero nung mga oras na 'yon ay kinikilabutan ako. Halos nagtataasan na rin ang mga buhok ko sa buong katawan, samahan mo pa ng napakalamig na simoy ng hangin ngunit imbis na ginhawa ay takot ang hatid nito.
Napatingin ako kanila Namjoon, Taehyung, at Jungkook; nakita ko ang mga reaksyon sa mga mukha nila na tila nilalabanan din nila ang takot dahil sa napakadilim na paligid. Si Seokjin naman ay halatang-halatang na natatakot sa ekspresyon ng mukha niya at may mga butil din ng pawis na nasa noo niya, palingon-lingon din siya sa paligid habang nakahawak sa balikat ni Jungkook at nakatago sa likod nito.
Pero nang dumapo naman ang mga mata ko kay Jimin ay ibang-iba na reaksyon ang nakita ko sa mukha niya. Parang kahit katiting na takot ay wala sa katawan niya nang mga panahon na 'yon at seryosong-seryoso ito habang naglalakad.
"AHH!" Taehyung screamed.
"Hyung! What was that?" Jungkook startled.
"I thought, something brushed against my legs." Taehyung explained.
"Ugh. It's just a leaf." Jungkook scolded him.
"AHH!" Someone screamed and this time it's Seokjin.
"Now what?" Namjoon complained.
"S-Something furry, brushed against my legs." Seokjin explained.
"I told you there's something." Taehyung added.
Matapos nun ay isang kaluskos ang narinig naming mula sa likod ng mga puno. Kaya naman medyo natakot na rin maging sila Namjoon at JK samantalang si Jimin ay wala pa ring pinag-iba ang reaksyon.
"I hope that it's really a leaf." Taehyung was terrified while all of us suddenly stopped and look towards the trees.
"AHHHH!" Both Taehyung and Seokjin screamed when something popped out ouf the bushes.
"Meow."
"Chimhyang?" Jimin said and I saw that his face suddenly turned a little bit soft.
"Anong ginagawa niyan dito? Did it follow us again?" Tanong ko.
"Maybe." Jimin replied.
"At least it was a cat, and not something else that will rip my skin into shreds." Seokjin said.
"Steph?" Jimin called and so I looked at him.
"Can you carry, Chimhyang for a while." He told.
Tumango na lang ako kay Jimin at kinuha si Chimhyang mula sa pagkakahawak niya. Nakakaloka naman 'tong pusang 'to, bigla-bigla na lang sumusulpot kung saan-saan. Hayst.
Nagpatuloy na nga muli ang paglalakad naming, pagkatapos nun. Di kalaunan ay natanaw din naming ang bahay na hinahanap namin..
Ang Bahay ni Shaman Baek
Napahinto ng saglit si Jimin habang nakatanaw sa bahay at dahil siya ang nasa unahan naming lahat ay napatigil din kami.
"Taehyung." Jimin called.
"Yes?" He answered.
"Hold this. And hide it. Make sure that he won't see it while we're confronting him. Give it to me, only when I said so." Jimin seriously stated.
Ibinigay na ni Jimin kay Taehyung ang string bag na may lamang espada at pagkatapos nito ay napabuntong-hininga si Jimin bago siya muling naglakad. Pabilis ng pabilis ang lakad ni Jimin habang papalapit kami sa bahay ng lalakeng shaman.
At nang makaabot na kami sa mismong pintuan nito ay pinakawalan ni Jimin ang isang napakalakas na katok na halos kulang na lang ay sipain niya ang pinto.
"Who in the world are you!? In this time of night? Really!?" A voice of an old man complained from inside.
And from his voice, kilala ko na ngang siya na 'yon. Ang pakay namin.
Shaman Baek
"Open this door!" Jimin strongly stated; banging the door with loud knocks once again.
"Aish! Go back tomorrow! You're a disturbance!" Shaman Baek retaliated.
"OPEN THIS DOOR OR I WILL KICK IT!" Jimin said with full of rage as he bang the door with his knocks.
"What do you wan—"
Hindi na natapos ni Shaman Baek ang sasabihin niya nang biglang hawakan ni Jimin ang kwelyo ng damit nito at tinulak niya ito hanggang sa maumpog ang lalakeng shaman sa pader ng sarili niyang bahay.
"Jimin, he's just an old guy." Seokjin attempted to stop him but Jimin won't seem to listen.
"What the fuck did you do!? Huh!?" Jimin angrily stated while holding the collar of the Shaman's shirt and looking straight towards his eyes.
"I-I have no idea what you're talking about, y-young man." Shaman Baek answered but Jimin pulled and then pushed him back violently against the wall.
"You know what I mean." Jimin seriously said with full of rage.
"I DON'T KNOW ANYTHING!" Shaman Baek shouted but all of us were shocked when he punched the old man in the face causing him to fell in the floor.
"Jimin!" All of us yelled but it didn't bothered him.
"LIAR!" Jimin yelled back at him.
"Seokjin-ah. I can't understand your friend! What in the world is he talking about?!" Shaman Baek asked while blood began to drip from the wound in his lips.
"Y-You poisoned our friend." Seokjin briefly answered.
"And why do you think that I would do such thing?" Shaman Baek said.
"You son of a—"
Susuntukin sana ulit ni Jimin si Shaman Baek pero pinagtulungan siyang hilahin ni Taehyung, Namjoon at Jungkook.
"Let go of me!" Jimin said while attempting to get out from their grip.
"Jimin, enough. He's just an old man." Jungkook told him while his hyung's arm.
"Calm yourself. Please." Taehyung said.
"Shaman Jang had a ritual to find out the source of the curse that almost succumbed, Angel. And we found out that it was you, who did it." Seokjin explained.
"Why the hell would I do that to that, girl?" Shaman Baek stated after letting out a sarcastic smile.
Mas lalong nagalit si Jimin dahil sa sarkastikong ngiti ni Shaman Baek.
Nanlaki ang mga mata naming lahat nang itulak niya sina Taehyung, Jungkook at Namjoon dahilan para sabay-sabay silang matumba. Dinampot niya ang string bag na nahulog mula sa pagkakahawak ni Taehyung at inilabas ang espada mula roon.
"ARGHH!" Jimin shouted with full of rage; rushing towards one direction while holding the sword as if he's aiming for only one thing.
The shaman's death.
"Jimin!" Taehyung yelled as he grabbed Jimin's arm to stop him from using the sword.
"TAEHYUNG-AH, LET GO!" Jimin yelled but Taehyung gently shook his head while holding back his tears.
Ilang saglit ding natahimik ang buong paligid. Puno ng pawis ang mukha ni Jimin at halos rinig na rinig paghinga niya. Sa mga sandaling iyon ay hawak pa rin ni Taehyung ang kamay niya at pinipigilan siyang makalapit kay Shaman Baek.
"I promised." Shaman Baek said.
At nang sabihin niya iyon ay nagsimulang pumatak ang luha mula sa kanyang mga mata. Tumayo siya mula sa kinaroroonan niya at tumungo sa harapan ng isang napakalumang drawer. Hinatak niya ito at mula roon ay may kinuha siyang isang bagay.
Nang hawak niya na ang bagay na iyon ay bigla siyang napatingin sa akin na medyo ikinatakot ko.
"Here." Shaman Baek said while handing over that thing he's holding, to Taehyung.
Tumingin si Taehyung ng diretso sa mata ni Jimin bago niya bitawan ito para kuhanin ang inaabot sa kanya ni Shaman Baek. Dahil malapit lang ako sa kinatatayuan ni Taehyung nang mga oras na 'yon ay nakita ko kung ano ang ibinigay sa kanya.
Isang litrato.
Lumapit sina Seokjin, Namjoon at Jungkook sa kinatatayuan ni Taehyung para makita rin kung ano ang hawak niya samantalang si Jimin ay nanatili lang sa kinatatayuan niya habang matalim na nakatitig kay Shaman Baek.
Ibinalik ko muli ang atensyon ko sa litratong hawak ni Taehyung at nakita kong merong tatlong tao ang nandito; dalawang babae na pinagigitnaan ng isang lalake at silang tatlo ay nakaupo sa damuhan habang nakangiti.
Maya-maya ay binaliktad ni Taehyung ang litrato para makita kung anong meron sa likuran nito at doon ko nalaman kung sino ang mga nasa litrato, nang basahin ko ang mga nakasulat dito.
Lee Haehyun
Baek Jundong
Hong Ryunam
(Daegu, 1967)
"Lee Haehyun? G-Grandma.." Taehyung uttered under his breath while staring at the picture.
"All of you knew that I was a friend of his grandmother." Shaman Baek said while looking at Seokjin.
"But neither of you knew that his grandmother was also my friend." Shaman Baek added and he's now looking at Taehyung.
"My grandmother?" Taehyung quietly uttered.
Tumugon naman si Shaman Baek ng isang tango sa kanya habang patuloy pa ring bumabagsak ang mga luha sa mata ng matandang shaman.
"During the day we took that picture, we made a promise that we would protect each other and the ones that we love." Shaman Baek said.
"And when her final day came, I was with her family; beside her deathbed. In that day, I made another promise to her that I would protect you and the ones that are close to you, no matter what." Shaman Baek said.
Natulala na lang ang lahat matapos marinig ang mga salitang nagmula sa bibig ni Shaman Baek. Maging si Jimin na halos mapatay na siya kanina ay bahagyang kumalma sa mga narinig niya mula sa shaman. Sa di ko malamang dahilan ay napadapo ang mata ko kay Tae at nakita kong nagsisimula nang mabuo ang mga luha sa gilid ng kanyang mga mata hanggang sa tuluyan itong bumagsak.
Napatakbo siya kay Shaman Baek at niyakap niya ito. Humagulgol si Taehyung habang nakayakap sa kanya. Tinapik ni Shaman Baek ang likod niya na tila pinapatahan ito.
"T-Thank you.." Taehyung said while wiping his tears from his eyes but the Shaman just stared at him with a serious face.
"Thank you for being with her during her last moments. During those times that I wasn't able to be by her side." Taehyung added and then he hugged the Shaman once again.
Ilang saglit ang lumipas at kumalas din si Tae sa pagkakayakap kay Shaman Baek. Halos natahimik lang ang paligid ng ilang minuto bago muling may nagsalita.
"If your friend was really poisoned, we must hurry now. I am sure that the one who did this had greater magic than Shaman Jang, and that creature tricked all of you into thinking that I was the one who did it." Shaman Baek suddenly stated.
"S-So what shall we do now?" Seokjin asked.
"I have to help Shaman Jang to redo the ritual and find out who the culprit really was." Shaman Baek answered.
Kaya naman ng matapos niya sabihin iyon ay nilisan niya ang kinatatayuan niya. Maya-maya ay bumalik din siya na may dalang isang napakaluma at malaking string bag.
"Let's go." Shaman Baek seriously uttered.
Since si Namjoon ang pinakamalapit sa pinto ay siya na ang nagbukas at naunang lumabas kasama nina Seokjin at Jungkook.
"Young man, that sword will have a greater purpose later. Keep that for a while." Shaman Baek said while looking towards Jimin.
Nakita ko ang reaksyon ni Jimin na hindi makatingin ng diretso kay Shaman Baek dala siguro sa sobrang hiya at pagsisisi dahil sa nagawa niya kanina.
"S-Sorry.. Mr. Baek." He quietly said.
"It's okay. I know that your emotions overflowed a while ago. But next time, try not to aggressively punch someone when you have unjust accusations." Shaman Baek told him and Jimin replied with a regretful and brief nod.
"Now, let's go. We must hurry and save your love." Shaman Baek smiled a little bit and then he quickly left.
Nakita kong medyo nabigla ang mukha ni Jimin nang marinig niya ang sinabi ng Shaman. Napabuntong-hininga na lang si Jimin bago naglakad papaalis. Bahagya akong natawa nang marinig ang pahapyaw na pang-aasar ni Shaman Baek sa kanya.
Naglakad na nga ako at sumunod na sa kanila, ang dami nang naganap pero hanggang ngayon ay hawak ko pa rin si Chimhyang. Buti na lang at hindi siya malikot habang hawak ko siya.
Sandaling napadpad ang mata ko sa kalangitan at nakita kong medyo nagliliwanag na ito. Mukhang napakabilis talaga tumakbo ng oras at magmamadaling-araw na kaya naman binilisan ko ang paglakad para makasunod sa kanila.
Kalaunan nga ay nakasakay na kaming lahat sa van. Sinimulan na nga ni JK na paandarin ang sasakyan at ilang saglit lang ay umusad na rin ang byahe. Pinaharurot muli ni Jungkook ang van kaya naman ilang minuto lang ang lumipas ay nakarating na kami agad sa temple kung nasaan si Angel.
Akma na sana akong papasok sa loob ng templo pero bago pa man ako makahakbang sa loob ng gate ay bigla tumalon mula sa pagkakahawak ko si Chimhyang.
"Chimhyang." Wika ko sabay dampot sa kanya.
Papasok na sana ako muli pero sa ikalawang pagkakataon ay tumalon na naman ito sa pagkakahawak ko dahilan para pulutin ko na naman siya pero ganon lang ulit ang nangyari nang subukan ko siyang ipasok sa loob.
Nakakastress 'tong pusang to ha.
"Chimhyang, tara na." Tawag ko sa kanya.
"Meow." Sagot niya lang sa akin sabay upo sa harap ko.
Napabuntong-hininga na lang ako nang dahil doon.
Buti na lang cute ka. Kung hindi kanina pa kita ginawang siopao.
Dahil dun ay napagpasyahan kong iwan na lang si Chimhyang sa tapat ng gate ng templo at matapos nun ay sumunod na ako kina Namjoon.
Pagpasok namin sa loob ay nadatnan naming si Angel na nakahiga at wala pa ring malay.
Nabigla sina Jerra, Lia at Shaman Jang nang makita nilang kasama namin si Shaman Baek. Agad na ibinaba ng matandang Shaman ang dala niyang lumang string bag at tumungo sa tabi ni Angel para tignan ang lagay nito.
"This is no ordinary dark spell, this is greater evil than you think." Shaman Baek uttered.
"I've already checked her and performed a ritual. It was you who did it." Shaman Jang seriously stated.
"Mrs. Jang, you've been tricked." Shaman Baek replied that made one of Shaman Jang's eyebrows to rise.
"Well it can't be. That ritual was perfectly executed." Shaman Jang said.
"I am sure that it was disrupted by someone who had greater sorcery than you, but I don't know who did it. Yet I know that its purpose is to divert you from knowing the truth and finding out who the real culprit is." Shaman Baek explained that made Shaman Jang deeply exhale.
"We have to perform the ritual again, or else her life would be in greater danger." Shaman Baek added.
Wala naman nang naisagot si Shaman Jang at tumango na lang din ito kaya naman naghanda na silang muli sa isa na namang ritwal. Inilabas ni Shaman Baek mula sa string bag na dala niya ang mga gamit na kakailanganin niya samantalang si Shaman Jang ay nagtungo muli kay Monk Zhu Yao para din kumuha ng mga kagamitan.
Maya-maya ay natapos din silang maghanda. Nakaluhod ngayon ang dalawang shaman sa harap ng iisang incense pot. Umusal sila ng mga dasal at kung ano-ano pang mga salita at pagkatapos nito ay nagtirik sila ng tatlong itim na kandila. Pinatayo nila ang mga kandila sa loob ng incense pot at saka muling bumigkas ng mga salitang hindi ko alam kung anong ibig-sabihin.
Matapos non ay kumuha ng isang dilaw na papel si Shaman Jang at nagsulat siya ng mga chinese characters dito.
用二的力量，消除詭計。揭示這個邪惡法術的背後。
][With the power of two, destroy the trickery. Reveal what lies behind this evil sorcery.][
Mas marami ito kumpara sa mga naunang sinulat ni Shaman Jang kaya naman may kutob akong mas matindi ang ritwal na isasagawa nila ngayon.
Nang matapos niya na nga itong isulat ay inilapag niya muna ito saglit at nag-iba sila ng pwesto ni Shaman Baek. Ngayon ay magkatapat na silang dalawa at nasa gitna nila ang incense pot na may nakatirik na tatlong itim na kandila.
Muling nagwika ng mga kakaibang salita sina Shaman Baek at Shaman Jang, pagkatapos nito ay magkasabay nilang hinawakan sa magkabilang gilid ang kulay dilaw na papel at sabay nila itong idinarang sa apoy ng tatlong kandila.
Nang sandaling masunog na at maging abo ang dilaw na papel ay nag-iba na naman muli ang kulay ng apoy ng mga kandila, naging kulay pula na naman ito.
Kasabay ng pag-iibang kulay ng apoy ng mga kandila ay isang itim na itim na usok na naman ang lumabas mula sa incense pot. Inilibot ko ang mata ko sa paligid at nakita kong nabigla din ang mga reaksyon nila dahil sa mga nasasaksihan.
At kagaya ng nangyari sa naunang ritwal ay nagsimula muling humulma ng anyo ang usok hanggang sa makita namin ang hubog ng isang babae ngunit sa pagkakataong ito ay may nagliliwanag ng kulay pula at nanlilisik ang mga mata nito.
Napalunok na lang ako habang nakatitig sa nakakapangilabot na usok na nasa aming harapan.
"Young man, give me the sword that you are holding." Shaman Baek said.
Ibinigay naman ni Jimin ang hawak niyang espada kay Shaman Baek at inilapag iyon sa harap nilang dalawa ni Shaman Jang.
"Are you sure, that you really want to do this?" Shaman Jang asked.
"If that's the only way to destroy that creature, then we have no choice but to create the one thing that can completely obliterate it." Shaman Baek replied.
"But using the power of divine spirits has great consequences if used." Shaman Jang uttered.
"I'm fully aware of that. Please, just make it." Shaman Baek said.
Napabuntong-hininga na lang si Shaman Jang matapos niyang marinig ang winika ni Shaman Baek. Pagkatapos nun ay kinuha niya yung parang paintbrush at isinawsaw niya sa kulay pulang likido na nasa isang maliit na bote. Sinimulan niyang sulatan at lagyan ng mga chinese characters ang isang side ng blade ng espada. At nang mapuno niya na ang isang side ay binaliktad niya ito para sulatan din ang kabila.
Nang puno na ng chinese characters ang magkabilang side ng blade ng espada ay nagbigkas muna si Shaman Jang ng ilang mga kakaibang salita bago ito muling ilapag.
"It is done." Shaman Jang said.
"This is such a fine work." Shaman Baek stated while holding the sword in his hands.
"Mr. Baek, let me remind you that you may not be able to walk again if you use this kind of power." Shaman Jang told him..
"I have made up my mind, Mrs. Jang." He briefly replied.
"Mr. Baek, let me remind you that you may not be able to walk again if you use this kind of power." Shaman Jang told him again.
"I have made up my mind, Mrs. Jang." He briefly replied.
"Now let us do the final step of the ritual." He added.
Tumango na lang sa kanya si Shaman Jang bilang tugon. Nakita kong kumuha na naman ito ng isang kulay dilaw na papel at muling nagsulat ng mga chinese character dito.
往前走。走向黑暗與憤怒的源頭。
][ Go forth and lead the path, towards the source of darkness and wrath. ][
At nang matapos niya nang isulat iyon ay magkasabay muli nilang idinarang ni Shaman Baek ang kulay dilaw na papel sa mga itim na kandila. Nang masunog na ang ikalawang papel ay nag-iba ang porma ng usok at tila naging bilog ang hugis nito.
"You must get ready before I cast the last spell, for this smoke will leave the incense pot and go towards the source of the evil magic." Shaman Jang said.
Kaya naman ay isinilid na ni Shaman Baek ang espada sa loob ng string bag. Inutusan naman ni Namjoon si Jungkook na lumabas na para mapaandar ang kotse na siya namang ginawa nito. Nauna nang lumabas sina Jungkook, Taehyung at Seokjin para sumakay sa sasakyan.
"Cast it now." Shaman Baek signaled her.
Tumango naman sa kanya si Shaman Jang at saka ibinalik nito ang atensyon sa incense pot na nasa harap niya.
" 走 (zǒu.)" Shaman Jang uttered.
At nang sandaling sabihin niya ang katagang yon ay biglang umalis ang itim na usok mula sa incense pot at lumipad papalabas ng silid kung nasaan kami ngayon.
"Don't lose the smoke! Leave now! Quickly!" Shaman Jang rushed.
Kaya naman walang ano-ano'y umalis na nga kami agad. Sumenyas na lang ako kanila Lia at Jerra bago umalis.
Hindi namin inalisan ng tingin kung saan dumadako ang usok. Sumakay na kami nila Namjoon kasama ni Shaman Baek sa loob ng sasakyan.
"Follow that smoke, don't lose it." Shaman Baek instructed Jungkook.
Tumango naman si Jungkook sa kanya at tuluyan na ngang umalis ang sasakyan. Dahil si JK nga ang nagmamaneho ay si Seokjin ang tumitingin sa kung saan pupunta ang usok, since nasa tabi siya ng driver's seat. Buti na lang talaga at may mga streetlights sa mga dinadaanan namin samahan pa ng medyo lumiliwanag nang kalangitan kaya naman nakikita pa rin namin kung saan tumutungo ang usok.
Maya-maya ay pinahinto ni Seokjin ang sasakyan dahil hindi na kakayanin pa nito ang daan na pinuntahan ng usok kaya naman dali-dali kaming bumaba sa kotse. Nauna na si Seokjin na bumaba para hindi mawala ang usok sa paningin nito samantalang si Jungkook naman ay ipinarada ang kotse sa isang tabi.
Agad din naman siyang sumunod sa amin matapos nun. Tumakbo na nga kami sa kinaroroonan ni Seokjin na hanggang ngayon ay tinatanaw pa rin kung saan patutungo ang usok.
Inilibot ko ang mga mata ko sa paligid at napansin kong puro puno na ang nasa paligid namin. Medyo madilim sa paligid kaya naman ginamit na nila Namjoon at Tae ang phones nila; binuksan ang flashlight para magsilbing liwanag sa dadaanan namin.
"Yah? Why did we stop?" Jungkook asked when he saw that Seokjin suddenly halted on his tracks.
"The smoke vanished." Seokjin briefly replied.
"What? You lose it?" Jimin said.
"N-No. It didn't go anywhere. It really just vanished into thin air." Seokjin explained.
"Ugh! Now what?" Jimin angrily uttered.
"No need to quarrel, the smoke really did vanished for it has performed its tasked. Look." Shaman Baek said in the midst of their conversation and then he pointed up towards a hill.
Kaya naman napukaw ang atensyon ng lahat sa sinabing iyon ni Shaman Baek. Tinumbok namin kung saan nakaturo ang daliri niya at nakita ng dalawang mata namin na merong isang bahay na naroroon.
Isang malaki at magarbong bahay..
"And why would the smoke brought us here, it's just an ordinary house." Seokjin stated.
"Don't be fooled. That house may look normal but evil spirits has the power to conjure illusions upon our eyes, tricking it to look different from what it supposed to be." Shaman Baek explained.
"Besides, the smoke wouldn't bring us here without any reason. And think about this, who on earth would build its house in the middle of nothingness." Shaman Baek added.
Wala naman na kaming naisagot pa sa sinabi ni Shaman Baek kung kaya't ipinagpatuloy na lang namin ang paglalakad at ngayon ay patungo na sa misteryosong bahay na nasa gitna ng kagubatan. Habang papalapit kami ng papalapit ay may mga kakaibang tunog na kaming naririnig sa paligid.
Yes, it could be some kind of animal na naninirahan sa gubat na 'to pero iba ang pakiramdam namin sa mga tunog na 'to. Mukhang hindi galing sa kung anong hayop.. it's something else.
Kalaunan ay nakarating na kami mismo sa misteryosong bahay. Ilang metro na lang ang layo ng hahakbangin namin at mapapasok na namin ang pintuan nito ngunit nang ihakbang namin ang aming mga paa ay nagulat kaming lahat nang may isang nilalang ang biglang lumitaw sa harap namin.
"Stop!" Wika ng isang dalaga na di namin alam kung saan nanggaling. Kulay puti ang dress na suot niya at di ko maitatangging may kagandahan din ito.
"Young lady, where are you from? What are you doing here?" Shaman Baek quickly asked.
"It's not important to know who I am. You must leave this instant. You do not know what evil, lies behind those doors." She told us.
"Sorry, but we have to do this. Please get out of our way." Shaman Baek spoke.
"NO! I won't let you!" The girl insisted.
Nang sandaling sabihin niya iyon ay nanlaki ang mga mata ko nang biglang umilaw ng ilang segundo ang mga mata ng dalagang nasa harapan namin. At nang mga oras na iyon napagtanto kong hindi siya isang normal na tao.
Napatingin ako kanila Seokjin at Jimin; sa reaksyon ng mga mukha nila ay mukhang nasaksihan din nila ang kababalaghang ipinakita ng dalaga, kani-kanina lang.
"So.. You're not a human. Aren't you?" Shaman Baek speculated but the young lady just stared at her; still blocking our way.
"Please move away, I don't want to harm you." Shaman Baek told her.
"A No is a No." The yound lady insisted and her eyes glowed again.
"MOVE!" Shaman Baek strongly stated; withdrawing the sword from the string bag and pointing its blade towards the young lady's neck.
Napalunok na lang ako nang mangyari iyon. Nang ilabas ni Shaman Baek ang espada ay nawala ang liwanag na nagmumula sa mga mata ng dalaga at maya-maya ay wala na nga itong nagawa kundi ang maglaho.
"We are indeed on the right track." Shaman Baek told us while looking at the front door of the house.
Matapos sabihin iyon ni Shaman Baek ay tuluyan na nga kaming tumungo sa pintuan ng bahay. Si Seokjin ang nagpresentang kumatok ngunit lumipas ang ilang minuto ay walang sinuman ang sumagot sa mga katok niya.
Kaya naman wala na kaming magawa kundi ang pumasok nalang sa loob. Bukas naman ang pinto kung kaya't dumiretso na kami. Pagpasok namin ay iginala ko ang aking mga mata sa buong paligid at kung gaano kagarbo ang bahay sa labas ay ganoon din ito sa loob.
'Yon nga lang at kakaiba ang mga furniture na nandito dahil puro mga statwa ng mga kulay gintong daga ang nasa paligid, kaya mas lalo akong nahiwagahan sa kung sino ang nagmamay-ari sa bahay na ito.
"Don't be distracted. All of these might just be illusions." Shaman Baek told us.
Nagulat kaming lahat dahil matapos sabihin iyon ni Shaman Baek ay biglang sumara ang pinto ng napakalakas at nanlaki ang mga mata namin nang kusa itong mag-lock.
"W-What is happening?" Taehyung said with fear but no one bothered to answer his question.
Matinding kilabot ang bumalot sa aming lahat nang mangyari yon. Ilang saglit lang ay isang malakas at nakakapanindig balahibo na halakhak ang umalingawngaw sa loob ng bahay.
"WHO ARE YOU! SHOW YOURSELF!" Shaman Baek courageously yelled.
"Don't make me laugh more, old man." The voice of a lady echoed.
"DON'T HIDE! FACE US! YOU COWARD BITCH!" Shaman Baek retaliated.
"Well if that's what you want." The lady said; appearing a meter away from us.
"So it's just you. I'm expecting someone better. Turns out you're just a filthy shape-shifting rat demon." Shaman Baek rained insults towards her.
"Do not underestimate me, old man. I'm more than what you think." The lady spoke.
"I know you're coming and I know what you want from me. But you will get nothing. Leave and you will not be harmed." She added.
"You really expect us to do that?!" Shaman Baek rebutted.
"If you want death, then I would gladly give it to all of you." The lady told us while smiling sinisterly; which gave us the chills.
"Bring it on, rat whore." Shaman Baek insulted her once again with a sarcastic smile while pointing the sword towards the demonic lady.
"WARGHHHHHH!" The lady yelled that echoed inside the whole house as she began to transform into a terrifying rat demon.
Nagdilim ang buong paligid at nagulat kaming lahat nang masaksihan kung pa paano naging isang nakakatakot na halimaw ang babaeng nasa harapan namin.
Ilang saglit ang lumipas at bigla nalang sinubukang sunggaban ng halimaw si Shaman Baek pero bago pa man niya iyon magawa ay tinaga siya ni Shaman Baek gamit ang espada dahilan para tumilapon ito.
Namangha ako nang makita ko na nagliliwanag ang mga chinese characters na nakasulat sa espada. Mukhang may kapangyarihan na nga talaga ito.
Maya-maya ay agad na tumayo ang halimaw at muling sinubukang saktan si Shaman Baek ngunit tinaga lamang siya muli nito gamit ang espadang hawak niya kaya naman sa ikalawang pagkakataon ay muli itong tumilapon.
Sa muling pagbangon ng halimaw ay hindi na niya sinubukang sakmalin si Shaman Baek bagkus ay iginala nito sa paligid ang kanyang mga mata hanggang sa dumapo ito sa akin. Nanlamig ako ng mga sandaling iyon at halos matunaw na sa kinatatayuan ko.
Nanlilisik ang mga mata niya at parang gusto akong lamunin ng buong-buo.
Nabato ako sa kinatatayuan ko nang mga oras na yon at hindi nakagalaw. Nabigla ako nang tumalon ang halimaw mula sa pwesto nito patungo sa akin. Napapikit na lang ako ng mga oras na 'yon ngunit ilang minuto ang lumipas at wala namang nangyari sa akin.
Kaya naman unti-unti kong idinilat ang mga mata ko at nakita ko na nasa harapan ko pa rin ang halimaw habang tinatangka ako nitong sakmalin ngunit nakita kong may nakaharang na parang forcefield sa buong katawan ko kaya hindi niya ako nagagawang saktan.
"It seems that today isn't your day, rat whore. You can not harm any of them, they had protective charms wrapped around their bodies." Shaman Baek said with a sarcastic smile.
"WARGHHHHHH!" The rat demon yelled with rage.
"All of you, surround her! Quickly!" Shaman Baek commanded as if an idea sparked in his head.
Kaya naman agad naming ginawa ang sinabi ni Shaman Baek; pinaikutan namin nila Seokjin, Jungkook, Namjoon, Taehyung at Jimin ang halimaw, at maya-maya ay pumasok sa loob ng bilog si Shaman Baek.
"You have nowhere to escape now. You're trapped! Now if you don't want to die, remove the poison from the young lady that you have cursed." Shaman Baek bargained but the rat demon let out a high pitched and terrifying laugh.
"NEVER!" The rat demon insisted and he jumped towards Shaman Baek.
Sasakmalin niya sana muli ang lalakeng shaman ngunit wala siyang laban sa kapangyarihan ng espadang hawak nito dahil sa ikatlong pagkakataon ay muli na naman siyang nasugatan ng espada.
"Surrender or die." Shaman Baek strongly stated while pointing the sword towards the demon.
"WARGHHHH!" The demon growled.
Kinilabutan ako nang marinig ko iyon. Maya-maya ay nabigla kami nang suntukin ng halimaw ang sahig dahilan para yumanig ang buong bahay at ang sabay-sabay naming pagkatumba. Nang magtumbuhan kami ay nagbigay ito ng pagkakataon sa halimaw para tumakas.
Tumalon siya mula sa kinaroroonan niya, papalabas ng pinto. Ngunit nang sandaling nasa pinto na siya ay may isang nilalang na humarang kaya napatigil ito.
"Ch-Chimhyang?" Jimin confusingly said.
Nagtaka kaming lahat kung bakit napatigil ang halimaw na iyon nang makita niya ang isang maliit na pusa, ngunit agad na nasagot ang mga katanungan namin nang mag-iba ng anyo si Chimhyang, at nanlaki ang aming mga mata ng makitang, naging isang dalagitang nakaputing damit ang maliit na pusa.
Yes, your thoughts are right. Siya rin ang dalagang nakaputi na pumigil sa amin kanina nina Shaman Baek na pumasok sa loob ng bahay na ito. It's her. It's really her.
Napakisap mata nalang ako dahil sa mga nasaksihan ko. Sobrang nahihiwagahan na ako sa mga nangyayari ngayon.
"GET OUT OF MY WAY!" The rat demon shouted at her with a deep voice.
"NO." Chimhyang/The young lady insisted.
"I SAID MOVE!" The rat demon yelled at her once again but it seems that she's not scared even a little.
"A NO IS A NO!" Chimhyang/The young lady retaliated back.
Matapos niyang sabihin iyon ay nagulat kaming lahat nang muling magbago ang anyo ni Chimhyang. From a young lady to a nine-tailed fox.
Chimhyang was no ordinary cat, she is a gumiho.
Nabigla kaming lahat nang biglang sunggaban ni Chimhyang ang halimaw dahilan para tumilapon ito pabalik sa loob ng bahay. Yumanig ang buong bahay sa labanan ng dalawang malalaki at di pangkaraniwang mga nilalang.
Natapos lang ang laban nang isang malakas na hampas mula sa siyam na buntot ni Chimhyang ang tumama sa halimaw dahilan para tumilapon muli ito, at nang labis nang nanghihina ang halimaw ay agad namang tumakbo si Shaman Baek at itinarak niya ang espada sa dibdib ng halimaw dahilan para tuluyan itong mamatay at maging abo.
Agad kaming lumabas ng bahay nang makita naming patay na ang halimaw. Ngunit kasabay ng pagkawala nito ay siya ring pag-iibang anyo ng misteryosong bahay, dahil mula sa pagiging magarbo ay bumalik ito sa tunay nitong itsura.
Isang luma at sira-sirang abandonadong bahay..
"Well, that tawdry house fits perfectly for that rat whore." Shaman Baek insulted the demon's abode.
"Ch-Chimhyang, is that really you?" Jimin suddenly asked the nine tailed fox that was in front of us.
Nang sabihin iyon ni Jimin ay nag-iba muli ang anyo ni Chimhyang, at naging isa muli siyang dalagita.
"Y-Yes." She spoke.
Natahimik lang kaming lahat ng ilang saglit habang pinagmamasdan ang anyo ni Chimhyang na sadyang napakamahiwaga.
"I didn't know that the cat who's always around my house before, is a gumiho. I'm grateful for your help." Shaman Baek thanked her and she replied with a smile.
"It's nothing. I did it because no one in my thousand years of life, has ever adopted me as their friend. This is my only way of showing gratitude." Chimhyang/The young lady uttered.
"But why didn't you show your true form before?" Jimin asked.
"That is not important now for you must return to the temple to check your friend's condition." Chimhyang said.
"Yes! We must go to her, we must go and check, Angel." Jimin stated.
"But what about you, aren't you coming with us?" Seokjin asked her.
"I will follow. But I must go somewhere, first." She said.
Tumango na lang kami sa sinabing iyon ni Chimhyang. Nauna nang lumakad paalis sina Jimin, samantalang ako ay lumingon muli sa kinaroroonan ni Chimhyang, at nakita kong nag-iba muli siya ng anyo; naging isa na naman siyang gumiho.
Bago ito tumakbo papaalis ay tumingin muna ito sa akin dahilan para mapangiti ako sa kanya. Ilang saglit pa ay tuluyan na nga siya tumakbo papaalis samantalang ako naman ay nakatanaw lang sa kanya habang unti-unti siyang lumalayo.
"Steph! Let's go!" Namjoon yelled.
"Yes! I'm coming." Tugon ko naman sabay takbo para makasunod sa kanila.
Nang makabalik kami sa lugar kung saan ipinarada ni Jungkook ang kotse ay agad na kaming sumakay at dali-dali namang pinaharurot ni JK ang sasakyan paalis. Habang nasa loob ako ng van ay hindi pa rin mawala sa isip ko ang mga hiwaga na nasaksihan ko kanina.
Sa halos ilang buwan na nakasama ko si Chimhyang, hindi ko akalaing isa pala itong kakaibang nilalang, at wala man lang ni-isa sa amin ang nakapansin.
Ilang sandali ang lumipas at tuluyan na nga kaming nakabalik sa templo kung nasaan si Angel. Kumatok kami sa gate nito at agad naman kaming pinagbuksan ni Monk Zhu Yao.
"She's awoke." Monk Zhu Yao briefly said.
At nang marinig naming iyon ay tila nag-ningning ang mga mata naming lahat dahilan para mas lalong bumilis ang paglakad naming patungo sa silid kung nasaan siya.
Pagbukas namin ng pinto ng silid ay nagtama ang mata namin ni Angel at ngumiti siya sa'kin.
"Angel!" Masayang sambit ko ngunit akma palang akong tatakbo para yakapin siya ay may nauna na sa akin.
Jimin.
"You're safe. I'm glad you're okay." Jimin gladly said while hugging Angel in his arms.
Nabigla ang reaksyon naming lahat dahil sa nangyaring iyon. Maging si Angel ay namula habang mahigpit siyang yakap ni Jimin.
"Ehem." Shaman Baek interrupted.
Na-realize naman ni Jimin kung gaano ka-awkward ang sitwasyon nilang dalawa ngayon kaya naman agad itong kumalas sa pagkakayakap kay Angel. Matapos nun ay tumayo ito at pumunta sa isang gilid. At naging seryoso muli ang mukha niya.
"Argh.." Daing muli ni Angel dahilan para mag-alala na naman kami.
"What happened? Are you okay?" Jimin quickly asked.
"Don't worry she's fine. It's just that her body is still weak right now, let her rest for a little while and her strength will come back." Shaman Jang said.
"A-Ano po bang nangyari?" Tanong naman ni Angel.
"You have been poisoned by a dark spell." Shaman Jang briefly explained.
"H-Huh?" Nagtatakang sabi niya.
"It's not necessary for you to know it now, let's just be thankful that you're safe." Shaman Jang told her.
"No harm could ever come to you now." Monk Zhu Yao said in the middle of their conversation.
"What exactly do you mean, Monk Zhu?" Shaman Jang asked.
"As I've said before, jeshu is a sacred water. And because you have drank it and the source of the curse was fully destroyed, no spell or dark magic can ever harm you again." The monk explained.
"So that means, she is completely immuned to any type of curse or poison that will attempt to harm her again?" Shaman Jang clarified.
Tinugon naman siya ni Monk Zhu Yao ng isang mahinhin na pagtango. Ikinatuwa naming lahat ng marinig ang mga sinabi ng matandang monghe. For at least now, nakakasiguro akong hindi na ito mauulit pa. Masaya ako dahil sa wakas tapos na rin ang kalbaryo naming ito.
Someone's Point of View
"That stupid rat! She didn't even manage to kill a young lady! ARGHHHH!" He shouted with full of rage and threw the incense pot in front of him.
He sat down in a chair while panting with full of anger as he plotted his next plan for that young lady he's trying to kill.
Angel.
"Fine. Celebrate and rejoice for now.." He stated while his eyes were glaring.
Moments after it, a wide sinister smile formed in his lips.
"This is only the beginning for I am just starting. I am not done yet.. The game isn't over."