Vera Lyrif Verona
Pagkatapos namin kumain ay nagdesisyon kaming maghanap. Madali lang naming makikita ang prinsesa kung gagamit ito ng kapangyarihan. Sinamaan ko ng tingin si Erfie kaya napanguso ito. Nasa kotse kami ngayon.
"Sorry na Vera." Nakangusong sabi nito. Hindi ko ito pinansin at tumingin sa bintana. Narinig ko ang pagtawa nila. Kung hindi lang masarap yung pagkain ko kanina baka napilipit ko ang bulaklak ni Erfie. Napatingin ako sa labas namangha ako.
"Wow" bulaslas ko naramdaman ko ang paglapit ni Hyro ng mukha nya para sumilip din. Lumakas nanaman ang tibok ng puso ko.
"Dagat." bulong nya. Nakatitig ako sa malakristal na dagat.
"Gusto kong pumunta sa ganyan."wala sa sarili kong sabi.
"Hindi kapa ba nakakarating ng dagat?" tanong Hyro. Tumango ako.
"Bakit naman Vera?, may dagat naman sa Erthe?" tanong ni Erfie. Saglit ko itong sinamaan ng tingin ito umiwas naman ito tingin at ngumuso.
"Simula ng lumaki ako sa bundok ng Terra kami nanirahan ng pamilya ko. Si ina at si Vena doon lamang kami. Kailanman hindi ako bumaba ng bundok saka bawal. Pinagbabawal ni ina. Mas ligtas daw sa bundok. Kaya ng pinatay sila hindi ko alam kung saan pupuntan. Sakto namang pagdating n'yo." Turan ko. Narinig ko ang mga singhapan nila.
"Kayo ang una kong nakausap bukod sa ina at kapatid ko." Sabay sulyap kila Dustin.
"At una kong lugar na napuntahan bukod sa bundok ng Terra ay ang Akademus." Saad ko.
"Vera, alam kong hindi ko dapat tanungin ito pero sinong pumatay sa pamilya mo? Deorc ba?" Tanong ni Ivo.
"Oo deorc ang pumatay sa pamilya nya ramdam ko ang Deorc magique sa lugar ni----" Pinutol ko ang sasabihin ni Allica.
"Hindi Deorc user ang pumatay sa kanila." Saad ko. Dahil alam kong Lioht user ang babaeng yun. Kitang kita sa bulaklak nya.
"Ano? pero yun aura?" Si Dustin naman ang nagsalita.
"May Deorc magique doon dahil pagkatapos patayin sila mama at Vena umalis ang pumatay sa kanila at dumating naman ang mga Deorc users." Hindi ko pwedeng sabihing magkasama ang Lioht at Deorc users dahil imposible yun para sa kanila.
"Ayos lang yan Vera." Saad ni Afira. Tumango ako. Nanuot ang katahimikan sa kotse at mas gusto ko iyon.
Huminto ang sasakyan sa isang malaking gusali na may Arko.
"Argus University." basa ko sa arko.
"Isang paaralan para sa mga normal na tao." Saad ni Hyro. May kiliting hatid ang bulong n'ya saakin pero hindi ko pinansin.
"Ito suotin nyo."May inabot si William saaming bras (Bracelet) kilay asul ang mga ito. Parang gawa sa halamang dagat
"May invisibilis incatare ang mga iyan. Makakatulong saatin iyan para makapasok sayo sa loob." Saad ni Dustin. (Invisible incantation.) Sinuot agad namin. Lumabas kami sa kotse.
"Maghiwa-hiwalay tayo." tumango kami sa saad ni Sapiro. Mabilis akong tumalon sa malaking pintuan ng paaralan. Bakal na pinto. Gate ang tawag nila Wisky doon. Nanglakad ako papasok. May mga nasalubong ako ng mga estudyante. Wala akong maramdamang magique sa paligid. Napakalaki ng paaralan. Napaginto ako ng nagsigawan ang mga estudyante lalo na ang mga babae.
"KYAAAAAAH ANDYAN NA ANG KINGS." Kings? may royalties din sa mortal world?
"KYAAAAAAAAAA LEESEEEE BE MINEEE."
"OMOO PRIMMMMM"
"SHEEEET MAGANDA NA BAAAA AKO. ANDYAAAN NA SI KLIAAAAAM MAY LOVE."
"SHAUUUUUN BE MY FOREVEEEEER" Anong nangyayari sa mga mortal na ito. Kitang kita sa aura nila ang paghanga. May mga bulaklak din sila tulad namin pero iba ang itsura. Iba din ang mga aura nila. Ibang-iba saaming mga magiqian. (Magician.)
"FRANCISSSSSSSSSS YOU'RE SO HANDSOME."
"KYAAAAAAAAAH LOKIIIIIII WHY SO HOOOOOOOOOOT." Katulad na katulad sila sa mga kapwa ko estudyante sa Akademus pagdumadaan ang mga royalties. Napailing ako. Mga magagandang lalaki ang mga hinahangaan nila. Pero kita sa aura nila na may pinagtataguan sila. Pinagtataguan nila ang kamatayan. Tumalikod na ako dahil hindi sila ang pakay ko sa mundong ito.
Napunta ako sa kanilang Cafetière. Kung tutuusin katulad lang ito ng sa Akademus. Napatingin ako sa mga pagkain. Napatingin ako sa kulay brown na parang tinapay ay may kung ano sa ibabaw. Inamoy ko ito. Ang tamis ng amoy. Parang nagligalig ang t'yan ko sa tamis. Mabilis akong naghanap ng pagtataguan. Hinubad ko ang bras ko. Mabilis akong bumalik sa pwesto ng pagkain na iyon. Nakita kong napatingin sa akin ang mga estudyante sa loob pero hindi ko ito pinansin.
"Miss what do you want?" Tanong ng babae. Tinuro ko ang gusto ko.
"Chocolate cake. It's 150 per slice." Ano nito. 150? ano iyon? hindi ba ginto ang bayaran nila sa mundong ito?. Binunot ko ang ginto kaso bago ko pa maibigay may nagsalita sa likod ko.
"Give me two chocolate Cakes" Saad ng lalaki.
"Anong gusto mong drink?" Tanong nito saakin.
"Kahit ano sagot ko?" Tumawa ito. Saka humarap sa babae.
"And two chocolate shakes. Kindly add 1 bottle of water." Sabi nya. May binigay syang parang blue na maliit na papel. Nakita kong inilagay ito ng babae sa isang bagay at tumunog. Kinuha ng lalaki ang mga pagkain.
"Let's go." Sumunod ako sa kanya. Umupo kami sa gitna medyo gitna. Umupo agad ako. Hindi naman ito malalaman nila Hyro kaya ayos lang. Inabot nya saakin ang cake na sinasabi nila.
"I'm Preo Sionis are you new here?" Tanong n'ya. Kakaiba ang pangalan nya. Pamilyar ito saakin ang mukha nito saakin lalo na ang mga mata nya.
"I'm Vera. No. May hinahanap lang ako." saad ko. Bigla itong tumawa. Lumabas ng biloy sa pisngi nya. Kulay emerald ang mga mata nya.
"You're gatecrasher." Saad nya. Hindi ko man maintindihan hindi nalang pinansin. Kinain ko nalang ang cakes na sinasabi nila. Nanlaki ang mata ko.
"A-ng sarap." Sabi ko. Kita ko ang pagngiti ni Preo.
"Good you liked it. Go eat. Kukuha pa tayo paggusto mo pa." Mabilis akong tumango. Kinuha ko sa bulsa ang ginto at inabot sa kanya.
"Kapalit ng mga kinakain ko. Accept it." Kinuha naman nya.
"I-if you want." Saad nya binulsa nya ang ginto. Normal lang ang aura nya. Kumain lang ako ng kumain. Hindi ko alam kung ilang oras na kami nakain at nag uusap. Mabait ito. Nakailang plato na ako ng cakes nalasahan ko lahat ng uri ng cakes na meron sila.
"VERA!" napalingon ako sa sumigaw si Hyro. Masama ang tingin nito saakin. Kasama n'ya lahat. Lumapit sila sa pwesto namin.
"We are looking for you for almost an hour." Saad ni Allica. Napatayo tuloy ako at napatingin kay Preo.
"Don't scold her guys. We're just eating here." Malamig ang boses nito. Iba sa Preo na kausap ko kanina. Hinigit ako ni Hyro sa tabi nya. Masakit ang hawak nya. Tumalikod na kami kay Preo. Hindi na ako nakalingon dahil ang bilis maglakad ni Hyro. Pero napalingon ng sumigaw si Preo.
"VERA SEE YOU AGAIN. NICE MEETING YOU. Be safe my Lord." Hindi ko na narinig ang huli nyang s
litanya pero alam kong may binulong ito.
Higit - higit ako parin ako ni Hyro hanggang makarating kami sa sasakyan. Tahimik ang lahat. Itinulak ako ni Hyro papasok. Gusto kong magreklamo dahil tumama ako sa may salamin ng bintana. Pero minabuti ko nalang na hindi pansinin. Galit ito at ayaw ko ng dagdagan pa ang kasalanan ko.
Umandar ang sasakyan. Hawak parin ni Hyro ng sobrang higpit ang kamay ko. Nasasaktan ako pero wala pa yon sa bigat ng nararamdaman ko. Hindi ko maintindihan.
"What the hell are you thinking Vera nakikipag-usap ka sa hindi mo kilala." Asik ni Hyro. Hindi ko alam kung bakit ito nagagalit ng ganito. Nanatili akong tahimik.
"Anwer me I'm a prince you should answer me!" Asik nya ulit.
"Bago ka magwala dyan Mahal na prinsipe. Pwede bang bitawan mo na ako. Kasi nasasaktan na ako." Rinig ko ang singhap ni Afira. Mabilis akong binitawan ni Hyro na parang hindi nya alam na hawak nya ako. Hinawakan ko ang pulso ko. Pulang pula ito.
"S-sorry." Sabi nito saakin. Umiling ako.
"You're a prince I don't have a right to be mad at you. " Kita ko ang lungkot nito.
"Vera--" Pinutol ko ang sasabihin nya.
"Mawalang galang na mahal na prinsipe. Sumama ako kay Preo dahil nalibot ko na ang buong eskwelahan na iyon. Wala akong naramdamang kakaiba. Kaya naisipan kong kumain wala akong 150 na sinasabi nito. Kaya tinutungan ako ni Preo. Pasensya na." Saad ko.
"No. Im sorr--" Pinatigil ko ito. At umiwas na ako ng tingin. May binulong si Dustin kay Hyro. Kita ko ang lalong pagbagsak ng balikat ni Hyro.
Napapikit ako ng may maramdaman kong may humihila saakin kung saan. Hindi ito si Akira. Hindi rin ito ang presensya ni Deus Aìdes. Naimulat ko ang mata ko nakita kong dumilaw ang mga mata ni Afira. Nang mawala ito. Dinaluhan s'ya nila Varon. Napapikit ako pilit kong pinipigilan kung sino man ang gustong humila saakin.
"Anong nakita mo Afira?" Rinig kong tanong ni Erfie. Rinig ko ang mga hikbi ni Afira.
"VERA LABANAN MO WAG KANG MAGPAPAHILA PARANG AWA MO NA VERA." Rinig ko ang sigaw ni Afira. Mukhang tungkol saakin ang nakita nya. Pinilit kong imulat ang mga mata ko. Ramdam ko ang hawak ni Hyro saakin.
"Vera!" tawag nito.
"N-nilalabanan ko. M-masyadong m-malakas." halos bulong na sabi ko. Rinig ko ang singhapan nila. Naramdaman ko ang paghinto ng sasakyan.
"Ano ang nakita mo Afira?" Rinig kong tanong ni Allica.
"Basta! Nakakahindik balahibo. Vera huwag kang sasama." Rinig kong sabi ni Afira. Pinilit kong imulat ang mga mata ko. Tumango ako. Pilit kong nilalabanan ito. Ayokong sumama dahil yung pwersa n'ya ay kakaiba. Pumikit ako.
"H-hindi k-ko na kaya." bulong ko. Rinig ko ang sigawan. Ang pagyugyog saakin ni Hyro pero tuluyan na akong nilamon ng dilim.
Wiles Hyro Blueseans Wafian
"Kumalma ka Wiles." Dustin said. Napailing ako. It's been 2 days since Vera's sleeping.
"We should go back to the Akademus." I said. Nailing sila. Kami nalang royalties ang nandito. Afira was with Ivo, Varon, Wisky, Safiro and William patuloy sila sa paghahanap ng Prinsesa. Tumayo ako.
"Saan ka pupunta?" tanong ni Erfie.
"To her." I said. Pumunta ako sa kwarto ni Vera. Hindi ko maintindihan kung bakit nagkakaganoon sya. Natatakot na baka hindi na sya bumalik at magising. Sa pagpasok ko andun si Allica.
"Ako na muna dito." I said. Tumayo ito at tinignan ako.
"You really into her huh." She said. I nod. Rinig ko ang tawa nito bago lumabas. Umupo ako sa tabi ng kama ni Vera. I hold her hands sobrang lamig. Para itong patay.
"Wake up sleepy head." Bulong ko. Hinalikan ko ito sa noo.
"Paghindi kapa gumising sa labi na kita hahalikan." bulong kong panakot dito.
Vera Lyrif Verona
"PAKAWALAN NYO AKO!" Sigaw ko. Walang sumagot. Paggising ko nakakadena ako sa isang madilim na silid. Hindi ko alam kung gaano katagal akong nakakulong dito at nakakadena. Nauubos na ang boses ko kakasigaw.
"Akira!" tawag ko. Nagbabakasakaling lumitaw sya sa harapan ko. Lumandas ang luha ko. Natatakot ako. Maya maya may lumitaw sa harapan ko isang lalaking makaitim. Kulay apoy ang buhok nito. Yumuko ito saakin.
"Hindi dapat ako nangingialam pero hindi ko hahayaang umiyak ka my Lord." Saad nito. Lumapit ito saakin. Wala akong naramdamang takot.
"Papatayin ako ni Pride pagnalaman nyang nangialam ako." Napatingin nama ako dito.
"Pride?" tanong ko. Nabasa ko sa libro yun.
"Mas mabuting wala ka munang alam." Ani nya at kinalagan ako. Napatitig ako sa mata nito. Kulay Pula ang mata nito pero hindi nakakatakot. Tumayo ako.
"Pagpumikit ka makakabalik kana my Lord."
"Sino ka?" tanong ko. Ngumiti ito.
"Sa muli nating pagkikita makikilala mo rin ako at ang iba ko pang kapatid. Sige na humayo kana." Napatitig ako dito doon ko napagtanto.
"Wrath." Bulong ko ngumiti ito.
"I'm glad to finally meet you my Lord." Ani nito. Si Preo. S'ya si Pride.
"Pumikit kana parating na si King Lucian kasama ang isang pang seed para wakasan ang buhay mo. Magkikita ulit tayo." Ngumiti ako at pumikit na.
Sa pagmulat ko nasa kwarto na ako at alam kong nasa mortal world parin ako. Biglang naging itim ang paningin ko at may mga imaheng nabuo sa utak ko. Nang bumalik ang normal kong paningin. Mabilis akong tumayo at lumabas ng kwarto. Nadatnan ko sila sa sala ng Mansion.
"Vera!" Tawag saakin ni Varon sya ang unang nakakita saakin.
"Alam ko na kung nasaan ang prinsesa." Saad ko.
King Lucian Freed
"MGA WALANG KWENTA DEORC WITCH." Singhal ko sa mangkukulam inatasan ko para ikulong ang kaluluwa ng Lioht seed na iyon.
"P-patawad panginoon may tumulong ------" Hindi na nito natapos ang sasabihin dahil naging abo na ito pati ang iba pang mga kasama nya. Kilala ko ang may gawa noon.
"Ama huwag ka nang magsayang ng oras sa mga walang kwentang nilalang. Ako na bahala. Ngayon na ang simula ng plano ko." Ani nito.
"Galingan mo anak." wika ko. Ngumiti ito. Tumingkad ang ginto nyang mata at biglang naglaho.