Aliyah’s POV
Sa loob ng tatlong taon, marami ng nabago hindi lang sa pisikal pati na rin ang emosyonal.
Ano na kayang nangyari sa kanya? Hayy! Bakit ko pa ba sya iniisip? Siguro masaya na yun.
“Momma! Usto ko ng atdog taka ityog.” Napatingin ako sa ibaba. *O* My litte angel. Kung tinatanong nyo kung babae ba o lalaki.
ang sagot ay BABAE. :”>
Kapag nakikita ko sya parang nasa harap ko na rin si Harvey.
Binuhat ko ang anak ko. Naiiyak na naman ako.
“Momma! Don’t cry, iyak Arly.” Tapos tinakpan nya yung mukha nya at umiling-iling.
Bakit kapag tagalog bulol sya magsalita? Kapag naman english talo pa ako. Bwiset kasi si Aldrin sinanay.
Yeah! Hanggang ngayon kasama ko pa rin yung gung-gong na yun. Don’t get me wrong HINDI KAMI at NEVER NA MAGIGING KAMI. Dahil alam nyo naman kung bakit diba?
Inalis ko yung kamay nya sa mukha nya.
“Para hindi na iyak si Momma.” Momma? Haha! Di ko rin alam ee! Basta nung unang nagsalita sya. Yan na yung sinabi nya. Parang pang lola nga ee. >.<
“Kakain ka ng gulay ok?” tinitigan nya ako. Hala! :”( ayan na naman yung Paawa effect nya.
“NO. Ayaw vegetables.” Nag cross arm sya. Nangangalay na ako. Binaba ko muna sya sandali at yumuko para magkapantay kaming dalawa.
“Arly Eloise? Anong sabi ni Mommy?” pinanlakihan ko sya ng mata.
“Kain ng vegetables si Arly.”
“Very Good!”
*beep*beep*beep*
“Yehey! Daddy Aldrin is there na.” \*O*/ . Daddy? Kailan nya pa tinawag yun kay Aldrin?
“Hi! Princess. How’s your day?” binuhat nya si Arly. Nagyakap silang dalawa.
“Momma, said I wiil eat vegetables.” Napatingin sa akin si Aldrin. Tinaasan ko sya ng kilay.
“Talaga?” ano naman kayang kalokohan nito.
Binulungan nya si Arly ng kung ano pagkatapos tawa na ng tawa yung anak ko.
Nakakaasar talaga! >.<
Nakapamaywang na ako kaya tumigil na sila.
“Momma! Don’t be angry. Daddy only said that you look beautiful this morning.” NGANGA. Saan ka pa?. At bakit ba Daddy ang tawag nya kay Aldrin.
Tumalikod ako para hindi nila makita yung mukha kong namumula. ASAR! >/////////<
“She’s blushing.” Sabi ni Aldriin.
“Hihi. More pretty” lagi na lang silang duet sa pangaasar sa akin.
Humarap ako.
“Usap tayo.” Sabi ko. I’m seriuos.
“Princess, mag-uusap lang kami ng Mommy mo ok?”
“Yes! Daddy “ tinawag ko muna yung yaya ni Arly.
Yup! May yaya rin sya para kapag wala ako may magbabantay sa anak ko.
Nagtatrabaho rin kasi ako para sa anak ko. Ayoko namang magpatulong sa magulang ko LALO na kay Aldrin.
Nakaupo na kami sa sofa na magkaharap.
“Aliyah. Sigurado ka bang gusto mo ng bumalik ng pilipinas?”
“Oo naman. Namimis ko na rin kasi ang pamilya ko dun.” At ang totoo ayoko ng magtrabaho dito sa Paris kahit mas malaki yung pasweldo nila dito. Isa akong designer ng mga gowns. Pagkatapos ko kasing ipanganak si Arly nag-aral ulit ako sabay magtrabaho. Kung alam nyo lang pinagdaanan ko.
Iba rin ang gamit kong pangalan. Makakatulong daw yun para hindi ako mahanap ni Harvey. Kung ano yung pangalan wag nyo ng tanungin. XD.
“Paano si Harvey?” napatingin ako kay Aldrin.
“Hindi ko alam.” Mahinang sabi ko. Hindi ko naman talaga alam. Ayoko namang habang buhay magtago.
Harvey’s POV
*TOK*TOK*TOK*
“Sir harvey, may bisita po kayo!”
“Sige! Papasukin mo.” Iniikot ko ang swivel chair ko. Nandito ako sa opisina ko.
“Ano may balita ka na?” tanong ko.
“Ah! Eh! S-sir w-wala pa po.” I gritted my teeth.
“Lumayas ka sa harapan ko.” Nagtitimpi lang ako. Pupunta dito tapos wala naman pala. Damn!
“LAYAS!” Biglang tumakbo palabas ng opisina ko yung Detictive.
Tumayo ako at pumunta sa bar counter. Nagsalin ako ng wine.
Bakit ba ang hirap mong hanapin Aliyah. Nasaan ka na ba? sampung detictive na yung hinire ko mahanap ka lang tapos wala pa rin?
BULLSHIT!
Saan mo dinala ang anak ko?
Magkasama ba kayo ni Aldrin?
FLASHBACK.....
3 YEARS AGO: NUNG UMALIS SI ALIYAH.
Harvey’s POV
“Aliyah! Stop the car”
“Please! Stop” Nagmakaawa ako sa kanya na kausapin nya ako.
Biglang tumigil yung kotse. Nakita kong bumaba yung kuya nya. Pagkatapos naramdaman ko na lang na bumagsak ako sa lupa.
*boogsh*
“Walang hiya ka!”
“Gusto ko lang naman makausap si Aliyah“
“Pagkatapaos ano? Maniniwala na naman sayo ang kapatid ko sa mga kasinungalingan mo?” lumabas si Aliyah sa kotse.
“Kuya, tama na yan! Let’s go mahuhuli na tayo sa flight” Anong sinasabi nya? Saan sya pupunta?
Tumayo ako para pigilan si Aliyah pero masyado akong nasaktan sa sinabi nya.
“Wag ka ng lalapit o magpapakita man lang sa akin.” Her eyes was cold pero may iba pa akong nakikita lungkot. Hindi na ako nakapagsalita wala na yung kotse.
Nagsimula ng bumuhos ang ulan. Naaawa siguro ang langit sa akin. Ano ba to masyadong madrama ang buhay ko. BADUY
“HAHANAPIN KITA ALIYAH. KAHIT NASAAN KA PANG LUGAR. HAHANAPIN KO KAYO NG ANAK NATIN.” Para akong tangang sumisigaw . wala akong pakialam kong pinagtitinginan na ako ng mga tao.
AFTER 1 MONTH..........
Gabriel’s POV
Kawawa naman ang kaibigan ko. Simula ng mawala si Aliyah parang wala ng direksyon ang buhay. Tsk. Pati ako nahahawa.
“Harvey. Itigil mo na nga yan.” Inagaw ko sa kanya yung beer na hawak nya.
“Ano ba wag mo nga akong pakialamanan.” Tsss. Naging lasinggero na. Kung hindi sa BAR iinom dito naman sa condo nya.
Sinara ko yung Ref. Na binuksan nya.
“Ano ba?”
“Pare! Kaibigan kita, hahayaan ba naman kitang maging ganyan. Tignan mo nga yang sarili mo.” Bigla syang tumawa. Asin TAWA talaga. Baliw na ata to.
“Anong nakakatawa?” =___=
“HAHAHA! Alam mo pare ang baduy mo.”
“Bahala ka na nga dyan. “ umalis ako sa harapan nya at pumunta sa may salas.
SPELL dinaanan ng bagyo. CONDO NI HARVEY. TSK.kadiri.
Papunta sana ako sa kwarto nya kaya lang may naapakan ako.
Pagtingin ko. Nagulat talaga ako.
Sya pa ba yung kaibigan ko? Bakit kailangan nyang gawin to?
“Harvey!” sa lagay ngayon seryoso na ako.
Tumingin sya sa akin.
“Are you taking drugs?” halatang nagulat sya. Inagaw nya sa akin yung hawak ko.
“Its none of your business!”
“What? Baliw ka na ba? alam mo bang dahil sa ginagawa mo baka mamatay ka.”
“Matagal na akong patay. Simula ng mawala si Aliyah.”
“Oh! Fuck!. Sa tingin mo matutuwa si Aliyah sa mga ginagawa mo.” He made a fake laugh.
“Siguro.” Nagpalit syang damit pagkatapos lalabas na sana sya ng pintuan.
“Harvey, sinasabi ko sayo tumigil ka na. Iinom ka na naman tapos mambabae. Pagkatapos ano? Magda drugs.” Lumapit sya sa kin at hinawakan ang kwelyo ko.
“PWEDE BA? WAG NA WAG MO AKONG PAKIALAMANAN.” Hinawakan ko yung kamay nya at inalis ko sa kwelyo ko. Pagkatapos sinuntok ko sya ng malakas.
“Palagi mong sinasabi na gusto mong mahanap ang mag-ina mo. Pero anong ginagawa mo? Wala. Sa tingin mo sa paraan ba na yan. Mahahanap mo sila.? Think about it.” Hindi na sya nakapagsalita.
Narinig kong umiiyak sya. Ngayon ko lang ulit sya nakitang ganyan.
Nang 8 years old namatay ang Mommy nya. Habang lumalaki sya parang walang direksyon ang buhay nya .Pati nga Daddy nya sumuko na lang sa kanya. Nung High school kami palagi syang napapaaway. Dahil na rin sa pag Dadrugs nya.
Minsan nga nagiging Possesive sya sa lahat ng bagay. Kaya hindi sya titigil hanggang hindi nya nakukuha yun.
AYOKONG BUMALIK YUNG DATING SYA. NAKAKATAKOT.
Lumapit ako sa kanya. At niyakap ko sya.
Sa ngayon kailangan nya ng karamay.
“Tahan na pare. Tae nakakabakla ka naman eh! nahahawa ako sayo.”
“Aliyah!”
“Aliyah!”
“Aliyah!”
Paulit-ulit nyang sinasabi yan. Dapat ko bang sisihin si Aliyah kung bakit nagkakaganito ang kaibigan ko?
“Harvey. Nasa Paris si Aliyah” napatingin sya sa akin.
“Nasa Paris? Tama oo nga. Bakit hindi ko naisip yun? Narinig ko na rin palang pinag-uusapan nila yun. Nang nasa Hospital si Aliyah.” Sabi nya.
“Pero saan naman sa Paris?” tanong nya.
“Bakit Hindi mo sya hanapin?” sabi ko.
End of flashback....................
“AHHHHHHHHH!” Binato ko yung alak na hawak ko.
Bwiset! malaman ko lang talaga na kasama ni Aliyah si Aldrin.
Mapapatay ko si Aldrin. Mapapatay ko sya.
----------------------------------------------------
Pwede bang makahingi ng 30 Votes sa UD na to plsss..
Waaaaahhhh! Sige na please...
Basta salamat po sa inyong lahat :)
Dedicated to jhaneg :)