Awkward.
Yan lang ang masasabi ko sa sitwasyon kung nasaan kami ngayon ni Imee. Tinawagan ko si Kuya at sinabing hindi na muna ako sasabay sa kanya ngayong araw. Tinanong niya ako kung bakit pero nagsinungaling ako para paunlakan ang request ni Imee na mag-usap kami.
After kong magpaalam, pumunta kami sa isang malapit na cafe store sa tabi ng university na pinapasukan namin. Sumula ng pumasok kami dito hanggang sa makaorder kaming dalawa ay hindi parin siya umiimik o nagsasalita. I guess, she is testing the water, just like me.
"Sav, I'm sorry." she sighed at napalingon naman ako sa sinambit niya. "Alam kong mali ang ginawa kong pagpunta sa condo ni Salem pero kasi wala akong matakbuhan. Hindi ko alam kung anong gagawin ko ng malaman kong buntis ako."
"I understand, Imee. Kung ako dun siguro baka ganon ang gagawin ko. I'm not going to lash out on you kasi hindi mo naman deserve. The baby is a blessing not a mistake and kung ano man ang napag-usapan niyo ni Salem. I will ubderstand and accept it. If you want me to be out of the picture, then I will be. As long as that child is born and have a father, dun ako." sambit ko. I heard her chuckle.
"You got it all wrong, Sav. I get it. Kaya ako nandito para makausap ka. To clear Salem's name. Ako na ang gagawa non kasi alam kong mali ang ginawa ko pero whatever is in your mind right now is all wrong." she explained and I furrowed my brows at her.
"Ano ang ibig mong sabihin?"
"Hindi anak ni Salem ang dinadala ko." halos malaglag ang panga ko sa rebelasyon niya. Paanong hindi si Salem eh wala naman akong nakikitang ibang kasama niya?
"Months back siguro kung nangyari ito, baka matuwa pa ako kasi boyfriend ko pa noon si Salem. I see a future with him. Salem is a kind of guy na kapag sinabi niya gagawin niya. Isang salita ang taong yun and whatever comes out of his mouth that will happen and that is the truth. But you happen. I'm not saying na it's a bad thing pero nang pumutok ang balita na engage na kayo, inaamin ko. I despise you. Nagalit ako sayo. Nainis ako sayo. I even want the engagement to not happen. Minsan pa nga naisip ko na lumayo na lang kami ni Salem when the deal between the two of you happen." she started. I just listen to her. Hinayaan ko siyang magsalita.
"Pero hindi ko nagawa. Wonder why?" she trailed. "Because right there nung nag-bakasyon tayo, I saw him looking at you. Kung paano niya ako tingnan noon ay ganoon ka niya tingnan. You maybe saying that all of what I am blabbering about is bullshit pero yun yung nakikita ng tao. I know that somewhere deep inside him, he cares about you. Hindi niya lang maamin na mahal ka na niya." she said and I look down. Like I said, maraming namamatay sa maling akala. Nanatili akong nanahimik. Naramdaman kong pinatong niya ang kamay niya sa akin.
"I'm sorry kasi hindi ako kaagad nakapagpaliwanag. I was about to pero natutuliro rin ang utak ko sa nangyari. I'm sorry kasi inutusan ko si Salem na magsinungaling siya sayo. I begged him not to say to you hangga't hindi pa ako nakakasigurado. Alam kong mali pero kasi ayoko munang lumaki pa. Kaibigan ko si Salem at sa mga kaibigan ko muna pinaalam ang haka-haka ko." sabi niya and I nodded.
"It's okay. Siguro masyado lang akong nagtaka kung bakit bigla bigla siyang naglilihim sa akin. Yung tipong huli ko na siya pero he is still denying it. I'm sorry also for thinking na grabe ka bilang babae. May asawa na yung tao tapos papatusin mo pa. I thought wrong." sabi ko and she smiled at me. She held my hand tightly.
"Please forgive him, Sav. I know that you know that he is miserable without you." she said and I smiled.
"Things are needed to be healed first. I want to heal first bago ko siya kausapin ang maybe this is the first step." she nodded and smiled. Binitawan na niya ang kamay ko at sumipsip sa binili niyang fruit shake.
Paulit-ulit na bumabalik sa utak ko ang sinabi niya tungkol sa pagiging hindi ama ni Salem sa batang dinadala niya. Hindi ko maikailang magtanong kung sino ito.
"How are you? Nakapag-check up ka na ba?" I asks her and she nodded.
"May check up ako mamaya ulit for vitamins and other stuffs." she answered and I nodded. "All these things is new to me. Alam mo iyon? Dati ang inaatupag ko lang ay mag-aral tapos bumili ng makeup ngayon may buhay na sa loob ng tiyan ko. I can't believe it."
"Did you regret it?" I asks and she nodded.
"Siguro naman kahit ikaw you will regret it. It's fine to regret your decision in life pero yun yung first step eh ng pagmomove on. You have to regret it first, then accept it, then live your life again." she said and I smiled. I admire this girl.
Ever since, I admire Imee for being Imee. Una dahil she got Salem's attention na hindi ko magawa kahit kailan. She is the most talk about girl in the whole campus after winning Miss Intrams. Dagdagan mo pa ng malaman ng buong campus na nanliligaw sa kaniya si Salem. Pangalawa dahil hindi ko maikakaila na mabait siya. I envy her, really.
"Does the school and your parents know na ba?" I asks once again and she nodded.
"The school is completely disappointed pero they let me finish this sem para makagraduate. Malayo pa naman ang due ko. My parents were disappointed as well pero natanggap din nila. We made mistakes pero all we can do is to accept those mistakes eh." I nodded. "Just ask what is bothering you, Sav."
"Kilala mo ba kung sinong tatay?" I trailed. "I mean, you told me that it wasn't Salem. I am wondering who might it be. I am not judging you pero sino?" I asks and she smiled.
"Kaya rin ako nag-sosorry sayo kasi alam kong masasaktan ka kapag nalaman mong hindi si Salem ang tatay. Medyo boba ako sa ginagawa ko kasi hindi lang isang relasyon ang nasira ko dalawa pa." she sighed and it's my turn to hold her hands tightly.
"Who is it, Imee?" I asks and she sighed.
"It was Kian's."
Nakauwi na ako sa bahay at feeling ko hanggang ngayon ay hindi parin ako makaget over sa sinabi niya. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Does Irish knew about this? Does Kian knew about this? Kung alam na ni Salem, may balak ba siyang sabihin kay Kian? Anong gagawin ko?
All those questions are running inside my head ng paulit-ulit. Hindi ako makapag-isip ng tama. Akala ko sobrang lala na ng problema ko hindi pa pala. I promise Imee that I will never tell anyone.
"Sav, hindi alam ni Kian. Ayokong makasira ng relasyon ulit. After graduation, pupunta kami ng magulang ko sa US for me to deliver the baby. I know Kian has the rights to know pero ayoko lang talaga." she begged me.
"Paanong nangyaring si Kian?" I am confuse. Hindi ko akalain na si Kian ang magiging ama ng anak niya. I mean, Kian is a playboy.
"It was a one time thing. Nag-lasing ako one time and he saw me. I...am happy. Things lead to another ayun, big mistake. Not really. Pero yun, we decided not to make a big fuss about it. Hindi ko naman alam na magbubunga eh." she said and look down.
"Paano si Irish?" I whispered and I felt her hands hold mine tightly.
"That's why I needed to keep this a secret. Ayokong makasira. Alam kong hindi maganda ang relasyon nilang dalawa. Atleast, that's what I heard from Kian that day pero alam ko rin ang limitasyon ko. They both love each other and who am I to come in between them." yan ang huli niyang sabi bago niya ibahin ang usapan naming dalawa. Natigil lang kami sa pag-uusap ng tawagan siya ng Dad niya at tinanong kung nasaan siya para masundo siya sa annual check up niya.
Masaya ako for Imee pero Kian needs to know. Pero masasaktan ang kaibigan ko. Their relationship is not that strong. Alam ko iyon kasi ilang beses ng umiyak sa akin si Irish. Ranting about how she can keep up with Kian's ways. Alam ko ring kahit ganoon silang dalawa ay mahal na mahal nila ang isa't isa. Nagulat ako ng biglang may tumawag sa phone ko. Kanina pa pala akong nakatulala. I absentmindedly answered my phone.
"Hello?" hindi sumagot ang kabilang linya kaya titingnan ko na sana ang caller ng magsalita na ito.
(How I miss your voice.) he rasps. Hindi maiwasang kumalabog ang puso ko. Grabe parin ang epekto sa akin ni Salem.
(I heard that you and Imee talk. Sana ako rin pagbigyan mong kausapin ka.) he said. Hindi ko na alam kung pagbibigyan ko pa ba siya. Nalaman ko kasing mali ako at nahihiya ako. Nahihiya ako sa kanya at feeling ko ako ang mali dahil hindi ko siya pinakinggan agad.
(It's okay, Sav. Kahit hindi muna ngayon. I'll wait. Always remember that I love you.) nagulat ako ng pagkatapos niyang sabihin yun ay binaba na niya ang telepono.
"I love you too." I whispered after he ended the call and a tear fell down from my cheeks slowly.
•••