PREVIEW:
"She hug me very tight, a hug that takes my mind out of control. God knows how much I wanted to kiss her but I fight my willingness because of this bullshit cowardice!"
Chapter 22: T.H.
Mike's POV
"Bullshit! Nasaan na ba kasi sya?! Ano bang balak nya?! Madaling araw na pero di pa din sya umuuwi!!"
Mali naman kasi sya ng inaakala e! Hindi ko babae yung kasama ko kanina, kapatid ko ‘yun! kakauwi nya lang galing sa U.S. and unexpectedly nagkita kami sa bar ni Runo, malay ko bang dun ang gig nila ngayon!
Nakakainis talaga!! Hindi kasi nagpasabi si Mikah na ngayon pala ang uwi nya e!
Gusto kong lapitan si Gab nung mga oras na ‘yun pero ‘di ko magawa dahil nahihiya ako sakanya, gulat na gulat ako nung nakita ko syang lumabas galing sa backstage, sa simula pa lang ng unang kanta nila titig na titig na ako sakanya kaya naman tuwang tuwa ako ng mahagip ako ng mata nya.
"O pare buti nakarating ka! Akala ko di mo na papansinin yung surpresa ko sayo e!" Bati ni Runo.
"Ano ba kasi yun?! Dalian mo at hinihintay na ako ng asawa ko!" Sigaw ko. Nagtakip naman sya ng tenga, pinaupo nya naman ako agad saka nag-abot ng isang wine.
"May dalawa akong surpresa sayo at malamang kapag nakita mo ‘yun papasalamatan mo ko" Kampanteng sabi nya. Ano nga kaya ‘yun?
"Kuya!!" sigaw ng isang boses mula sa likod ko. Pinihit ko naman agad ang katawan ko at nakit ko si Mikah.
"Mikah?" Tumakbo sya papalapit sakin at niyakap ako ng mahigpit.
"Kuya I really missed you!" Sabi nya saka ako hinalikan sa pisngi.
"Bakit ‘di ka nagpasabi? E ‘di sana nasundo kita" Sermon ko pa, nakatingin lang samin si Runo habang nakangiti.
"Aysus! If I know masyado kang busy sa asawa mo! I should have meet her" Tama, busy nga ako sa pagmamahal ko kay Gab. Ngumiti na lang ako.
"O ito na yung pangalawang surprise ko" Sabi nya saka umupo, ewan ko pero parang bigla akong na-excite. Naupo na din kami ni Mikah, nakakapit sya sa braso ko habang nagkukwento ng kung ano ano.
Para naman akong nagyelo sa kinauupuan ko ng biglang lumabas sa stage si Gab, bading na ata ako kung sasabihin kong bigla akong nakaramdam ng kaba, pero ‘yun ang naramdaman ko nung nakita ko sya, hanggang sa nakita na nya ako.
Halatang nagulat sya ng nakita nya ako dahil sa ekspresyon ng mukha nya, kitang kita ko sa mata nya na masaya sya nung nakita nya ako pero biglang nagbago yung expression ng mukha nya, hindi ko alam kung bakit pero parang lumungkot.
"Ladies and gentlemen there's a girl who wants to dedicate this song for her man" Malungkot na sabi nya habang titig na titig pa din sakin, pero bakit?
Binuklat nya ang papel at binasa ang nakasulat "You don't know how much I love you and how much pain I am suffering because of loving you, everytime I see you with another girl my heart breaks into pieces, that's why I dedicate this song for you." Sabi pa nya kaya naman mas lalo akong naguluhan.
Hanggang sa magsimula na syang kumanta, hindi ako makagalaw nung mga oras na ‘yun parang dinudurog ang puso ko dahil sa kalungkutan ng mga mata nya, nakikita ko na syang lumuluha pero parang wala pa din ako sa katinuan para makapagreact sa mga nangyayari, bakit ba sya umiiyak? Bakit ba sya malungkot?
Gab wag kang umiyak, ayaw kong makita na umiiyak ka.
Bawat linya ng kanta tumatama sakin, bawat luhang pumapatak sa mata nya alam kong para sakin. Pero.. Pero bakit?
Tangina! Ngayon naiintindihan ko na! Nagseselos si Gab kay Mikah, nagseselos sya dahil akala nya babae ko ang kasama ko!
Parang naalimpungatan ako mula sa pagkakagising ng marealize ko ang mga nangyayari, agad kong tinanggal ang kamay ni Mikah sa braso ko, nakita kong nagulat ang kapatid ko sa ginawa ko pero para naman akong pinapatay sa mga luha ni Gab kaya tumayo ako para ipakita sakanya na mali ang iniisip nya, lalapitan ko sya para kausapin, dikta ko sa utak ko.
Pero bago ko pa magawa ‘yun ay nakatakbo na sya, muka akong tuod na nakatayo lang habang sya nakikita kong tumatakbo.
"Mike! Habulin mo na!" sulsol ni Runo. "Go na kuya Mike!" Sabi naman ni Mikah. Tumakbo ako papuntang backstage pero ‘di ko na sya naabutan dun, kaya naman dumiretso ako sa parking lot at sakto namang nakita ko ang sasakyan nya.
Kaya lang parang nanghina ako sa nakita ko, si Gab umiiyak habang nakadukdok ang ulo nya sa manibela. Damn! I really hate to see her crying!! Ilang beses ko syang kinatok pero ‘di nya ko pinansin hanggang sa patakbuhin nya na ang sasakyan nya, sinubukan ko syang habulin pero may pumigil sakin.
"Pare, hayaan mo muna.." Lumingo ako sa lalakeng nakahawak sa balikat ko - si Nico.
"Paano kung may mangyari sakanya?! Paano kung ‘di na sya bumalik?! Ayokong mawala sya!!" Hindi ko na mapigilan ang sarili ko kaya nasipa-sipa ko yung gulong ng kotse ko.
"Tama na ‘yan, kilala ko si Gab, tumatakbo sya kapag my problema sya o kaya kapag may nangyayaring hindi normal para sakanya, pero bumabalik pa din sya. Matapang sya Mike, maniwala ka babalikan ka nya" Nakahawak pa din sya sa balikat ko habang sinasabi nya ‘yun, sana nga bumalik sya.
Hindi ako nagsalita dahil wala akong maisip na sabihin, nakakuyom pa din ang kamao ko at nakasubsob pa din ang ulo ko sa braso ko, sumandal naman sya sa pintuan ng kotse ko at nagsalita.
"Hindi ko sya girlfriend" Napatingin ako sa sakanya, ewan ko pero parang may nabuhay sa pagkatao ko. Parang nagkaroon ako bigla ng pagasa.
"Sabi ko hindi ko sya girlfriend, bestfriend ko kasi sya. Mukhang na mis-interpret mo lang yung nakita mo.." Tangina! Bakit ngayon lang nya sinabi?! Umayos ako ng tayo saka ko binuksan ang pinto ng kotse ko sasakay na sana ako ng bigla ulit syang magsalita.
"Anong ginagawa mo?" Tanong nya.
"Pupuntahan si Gabril!"
"Alam mo kung saan?" Sarkastikong tanong nya. Shit! Hindi ko nga pala alam! Kinuha ko ang cellphone sa bulsa ko, tatawagan ko sana si Gab kaso naalala ko na..
"Bullshit! wala nga pala akong number ni Gab!" Natawa naman ang gagong Nico, inabot nya sakin ang isang papel na may number ni Gab at number nya. Kinuha ko naman agad saka ko pinaharurot ang kotse ko.
Bwiset! Ala una na pero wala pa din sya!! tatawagan ko ba ulit?! Tangina naman!
Kanina pa ako paikot-ikot dito sa sala, uupo, tatayo, bubuksan ang TV, ipapatay, tapos uupo ulit, tatayo, lalakad sa labas. Bullcrap! napupudpod na ang mga paa ko kakaikot-ikot!
Sige eto na, tatawagan ko na..
Dialing Gabril Luis
Dialing Gabril Luis
Ang tagaaal naman nyang sagutin!!
Dialing Gabril Luis
"Hey Mike, how are you?" Sabi nya na parang walang nangyari.
"Gab, listen to me! Where are you? pupuntahan kita. Just tell me where you are"
"Mike I really missed you" Miss na din kita Gab kung alam mo lang!
"Gabril please tell me where you are, please.."
"Where am I?"
"I'm not kidding! I'm asking you. Please Gab.."
"I'm at your back Mike"
Shit! Gusto kong tumalon sa galak nung nakita ko sya pero para naman akong naninigas na yelo sa kinatatayuan ko.
She hug me very tight, a hug that takes my mind out of control. God knows how much I wanted to kiss her but I fight my willingness because of this bullshit cowardice!
I've face a lot of criminals and murderers but I did not act like this, ‘di ako ganito! Ang dami ko ng pinakulong na mamamatay tao at mga kurap na pulitiko sa lipunan pero ni katiting na takot wala akong naramdaman! Pero bakit kay Gab parang tumitiklop ang dila ko? Parang sumuko ang puso ko?
"Mike, I'm sorry.." Sabi nya sabay pout. Damn! ayokong nagpapout sya kasi mas lalo akong naaakit!
"Yung kasama ko kanina, ah.. E.. Kapatid ko kasi ‘yun" Napayuko sya, pero bago pa man sya yumuko ay nakita ko na syang ngumiti.
Ang ganda ganda talaga nya!
"Mike akala ko talaga babae mo sya, nakakahiya.." Sabi nya habang nakayuko. Itinaas ko naman ang ulo nya at tinitigan ang mukha nya.
"Sssh.. Bukas ipapakilala kita sakanya okay?" Tumango naman sya saka nya isinubsob ang mukha nya sa dibdib ko.
"Tulog na tayo?" Sabi nya.
"Sige, akyat ka na sa kwarto mo" Tatalikod na sana ako ng bigla nya akong halikan sa pisngi.
Para naman akong totoy na nakatulala lang habang hawak hawak ang pisngi ko. Ang tanda ko na para kiligin, tsaka kalalake kong tao nakakaramdam ako ng ganito!
Ano bang meron ka Gabril Luis para magawa mo sakin ang mga bagay na ‘to?
***
Vote and Comments. Aylabsyow!
- MShopeless