"Nakakainis!"
Ang aga aga ay nakasimangot si Kim. Ewan kagabi lang ay walang paglagyan ang saya nito tapos ngayon ay hindi naman maipinta ng pagmumukha.
"Anong problema mo?" si Jill na tuloy lang ginagawa nitong pag iimpake ng mga gamit. Tapos na ang extension ng kanyang bakasyon at kailangan ng niyang bumlik ng Manila. "Kung tinutulungan mo kaya ako dito, ano?"
"Naiinis ako kasi aalis ka na.," parang batang pagmamaktol nito.
"Alam mo para kang bata," itinigil ni Jill ang ginagawa at nilapitan ito na katayo malapit sa may bintana at pinapanood lang siya nita sa kanyang gingawa. "Ang nguso mo humahaba na," sabay sa smack sa nguso ni Kim na nakausli. "Napag usapan na natin ang tungkol dito diba?" sabay smack ulit labi. "Mas maganda kang tingnan kong hindi nakausli ang nguso mo."
"Kailangan mo na ba talagang umuwi? As in ngayon na?"
Bago sumagot ay ikinulog muna niya sa mga bisig. Idinikit ang ktawan dito at inilapit ang mukha dito, "Oo. Kahit ayoko kailangan na."
"Two week pa naman bago magpasukan..."
"I have to go home, Bhe. May mga kailangan pa akong gawin before school starts. Don't make a big deal out of it. How much I want to stay here and be with you kaso we both know na hindi pwede. Come on Kim..."
"Fine...sige na tutulungan na kitang mag impake."
"Not until you gave me a sweet smile," si Jill na hindi pa rin inaalis ang mga brasong kumukulong kay Kim kahit na tinangka ng huli na alisin iyon. "Come on," pero deadma lang. At pagganon alam niya ang gusto nito.
"Show me your smile and then kiss me," simula ni Jill na may himig at muling dinampian ng halik ang labi ni Kim.
"Tell me you love me again
Come to my room.."
"You are already in my room." sabat ni Kim.
"..and then lie in my bed,
I love you, you know although sometimes
It just doesn't show
Giving a smile way of loving
Is the only way that I know
I've got nothing much, I've got nothing to show
I love you, you know although sometimes
It doesn't seem so
Love me forever,
"I will," si Kim.
"Love me all night through,
Love me for a lifetime
I live my life for only you..."
"And I live mine for you."
"Are we good?" tumango naman dito si Kim na may ngiti. "Kanta lang pala ang magpapangiti sa'yo."
"I will miss you."
"Me too."
Kahit mabigat sa loob ay tinulungan na rin ni Kim si Jill sa ginagawa nito. Talagang ayaw pa niya itong umalis ngunit tlad nga ng sinabi nito kailangan na niya talagang umuwi at magprepare for school.
Habang nag aayos ng mga gamit ay hina-hum pa rin nito ang kanta ng Apo Hiking na kinanta kanina. Last Song Syndrome song lang.
After launch ay nagbibiyahe na ang dalawa balik na Manila. Sakay ang dalawa ng kotse ni Kim na bihira lang nitong gamitin.Kahit ayaw ni Jill na ihaitd pa siya nito pabalik ay wala na rin siyang nagawa. Hinayaan na lang niya sa gusto nitong gawin.
"Kim..." tawag ni Jill sa katabing seryosong nakatuon ang tingin sa daan.
"Hmmm.."
"I love you."
"I love you too," sandalli siyang tinapunan ng tingin nito bago itinuon ang tingin sa daan.
"Huwag kang makikipagflirt ha."
"Ikaw rin huwag kang mapapaligaw doon ha."
"Hindi ko naman sila maawat kung gusto nilang manligaw," taas kilay na binalinga ito ng tingin ni Kim. "Pero wala akong balak na sagutin sila ng oo. Ibaba mo yang kilay mo. Napangit ka," pang iinis pa niya.
"Nagdi-drive ako."
"Alam ko. Hwag ka kasing masyadong seryoso. Kung alam ko lang na ganyan ka nagpasundo na lang sana ako. Last day na nating magkasama baka naman pwedeng happy memories naman. Ayokong maghiwalay tayo ng ganito. Tapos matatagalan pa bago tayo magkikita."
"Can we somewhere bago kita hatid sa inyo? "
"Sure. Saan mo gustong pumunta?"
"Kahit saan basta kasama ka."
"Ikaw ang driver ikaw ang bahala."
Palibhasa magaan ang agos ng trapiko, wala pang dalawang oras ay narating na nila ang Manila.
Patuloy lang sa pag mamaneho si Kim habang sinasabayan ang bawat kantang nagpi-play sa radio. Buong biyahe silang nagkantahang dalawa. Pareho lang ayaw pag usapan ang panandalian nilang paghiiwalay. Mas okay na rin yun sa isip ni Jill kaysa naman makita nanaman niyang nakasimangot ang kasama.
"Saan tayo pupunta?"
"Diba sabi mo ako ang bahala kung saan kita dadalin?"
"Oo nga sinabi ko nga yon. Nagtatanong lang naman."
"Suavis."
"Akala ko naman kung saan mo ako dadalin."
"Bakit may ibang place ka bang naiisip na pwede nating puntahan? Yung masosolo kita. Na kahit titigan ka ay walang pipigil sa akin. Yung pwede kitang kantahan ng hindi ako tatawag ng ibang atensyon bukod sa'yo."
"Sweet naman. Yun pala ang iniisip mong gawin."
"Meron pang iba kaya lang hindi pwede."
"At ano naman yun?"
"Pang PG18."
"Baliw ka talaga."
"Dahil sayo."
"Hay naku."
'Bumaba ka na dyan. Tara na sa loob. Kanina pa tayo hinihinay ni Aunt Clarisse."
"Alam nyang pupunta tayo dito?"
"Nagtext ako kanina."
"So plano mo na talaga?"
"Alangan namang maghiwalay tayo ng ganon ganon lang? Baba na."
"Hindi mo ba ako pagbubuksan ng pinto?"
Nauna ng bumaba ng kotse si Kim at umikot sa gawi ni Jill para alalayan ito sa pagbaba.
"Baka langgamin naman kayong dalawa nyan," bati mula sa pinto na nakamata lamang sa kanila.
"Hi Aunt Clarisse," masayang bati rito ni Jill at tumakbo pa palapit para gawaran itong halik sa pisngi "Musta po?"
"Ayos naman. Kamusta ang bakasyon mo? Iba ang aura mo ngayon ha. Parang naggo-glow," panunukso pa nito sa kanya.
"Baka po nasisinagan lang ng araw," sabat ni Kim sa dalawa. Nalimutan na yata ng mga ito na may kasama pa sila. "Excuse po."
"Anong nangyari don? Kanina lang..."
"Hay naku, hwag nyo na hong pansinin yan. Kanina pa yan may topak. May mood swing."
Sumunod na rin ang dalawa kay Kim na nauna ng pumasok at nakahanap na ng bakanteng puwesto malapit sa counter. Palibhasa bakasyon ang eskuwela ay hindi gaanong matao sa Suavis . Mangilan-ngilan lang ang mga taong nakatambay.
"ang nguso mo nanunulis nanaman," sita rito ni Jill ng makalapit. "Itago-tago mo yan at baka kung ano ang gawin ko dyan," banta pa nito.
"Upo ka dito sa tabi ko."
"Paglabas ko at ganyan pa rin ang pagmumukha mo hindi kita tatabihan," ani pa ni Jill na sumunod kay Aunt Clarisse sa kitchen.
Sinundan naman ito ng tingin si Kim. Agad na kinuha ang cellphone at bulsa at nagsimulang magtext habang wala ang isa. Na hindi naman nagtagal at lumabas na may dalang tray na naglalaman ng dalwang slice ng chocolate cake at two glass of milk.
Nakatanaw lang sa kanila si Aunt Clarisse na at ng mahagip ang kanyang paningin ay kumndat ito sa kanya. Na ginantihan naman ni Kim ng lihim na ngiti.
"Ako nag prepare nyan," sabi ni Jill pagkababa ng tray sa table at naupo sa tabi ni Kim. "Mabuti naman at hindi ka na nakasimangot dyan."
Imbis na sumagot ay si Kim na ang naglagay ng cake sa harap ni Jill at bago kinuha ang para sa kanya. "Ayokong masira pareho ang araw natin."
"Mabuti naman, here o taste it," sabay subo ng cake kay Kim. "Ang sarap talagang gumawa ng cake ni Aunti Clarisse," bago ito sumbo ng para sa kanya.
"So kailan mo ako ipagbake ng cake? Alam ko nagpapaturo ka kung paano magbake?"
"Saka na pagnaperfect ko na," sunod sunod lang ang subo nito ng cake ng bigla itong natigilan at nakunot ng noo.
"What? What's wrong?"
Mula sa bibig ay inilabs nito ang isang makintab na bagay. Nang makita kung ano ang nakain ay agad nitong tinapunan ng tingin ang katabi at binigyan ng makahulugang tingin.
Out of nowhere ay may pumailanglang ang tunog ng saxophone playing the song "IF" of Bread. At may batang lumapit sa table nila ng may dalaw bouquet of White roses. Na agad namang kinuha ni Kim at iniabot kay Jill.
Samantalng ang isa ay tulala sa kanyang kinauupuan. Hindi makasabay sa mga nangyayari. Confusions is written all over her face.
Kinuha ni Kim ang singsing na hawak pa rin ni Jill at isnuot ito sa kanyang daliri.
"Jill, "simula ni Kim habang isinusuot ang singsing. "kahit anong mangyari, tandaan mo na mahal na mahal kita. Gusto kong isuot mo ang singsing na ito na tanda ng pagmamahal ko sa'yo. hindi man tayo magkita araw araw gusto kong malaman mo na lagi mo akong kasama.lagi kong hawak ang mga kamay mo..."
"Kim, ano ito?" tila kinakabahan si Jill sa mga nangyayari.
"I want you to wear this ring at huwag mong aalisin hanggang nariyan pa ako sa puso mo," matapos ay dinala nito sa labi ang kamay na sinuotan ng sing sing at ginawaran ng halik.
Tuloy pa rin ang tugtog ng instrumental background music nila. Maging ang ilan sa mga nakain sa loob ay sandaling natigil at napako ang tingin sa gawin nila upang makiusyoso sa nagyayari. At hindi maitago ng mga ito ang ngiti sa kanilang nasasaksiahan.
"Pakiramdam ko lahat ng mata ay nakatuon sa atin," habang hawak pa rin ang kamay ni Jill na sabi ni Kim.
"Ano ba kasi ang naisipan mo at ginawa mo ito," matapos na ilibot ni Jill ang paningin at makita ang mga matang nakamasid sa kanila.
"Kasi mahal kita at ayokong malimutan mo ako."
"And what made you think na malilimutan kita?"
"Just want to make sure na hindi ako mawawala sa isip mo. "
"At sa puso ko."
"Ok. the show is over," si Kim na tumayo pa mula sa pagkakaupo. "you can mind your own business now, thanks for watching guys."
--------------------------------------