Pagkatapos ng mga nangyari kanina, hindi ko alam kung saan pupunta. Gulong-gulo ang isipan ko at hindi ko alam kung anong dapat kong gawin, kung ano ang dapat kong maramdaman. Namalayan ko nalang na nakarating na ako sa isang di pamilyar na bar. Parang gusto ko lang mapag-isa.
Kanina pa ako rito at nagpapakalunod sa alak. Nasa bar counter ako at mag-isa, although kanina pa may lumalapit sa akin pero wala akong pinapansin. Wala ako sa mood para makipag-landian ngayon.
Dapat magcelebrate ako, diba kasi yun naman talaga yung gusto ko? Making him fall for me was my plan, and it did happened. Wala pa nga akong ginagawa pero inamin niya ng mahal niya ako, pero bakit parang ayaw kong maniwala, hirap akong maniwala.
Siguro kasi natatakot ako, minsan na niya akong niloko at ayaw kong maulit ulit yun. Kasi baka nagsisinungaling na naman siya, na baka niloloko na naman niya ako.
Kailangan kong layuan siya kasi kahit anong pigil kong wag ulit mahulog sa kanya. I always end up falling for him over and over again. And I hate myself for that.
I shake the glass of my drink and drink it. Nakailang baso na ba ako? Lima? Anim? Pero bakit hindi parin ako tinatamaan?
Nakatungo lang ako dun ng may biglang tumawag sakin, "Shane, is that you?"
I look at the guy who just sit beside me. "Excuse me?"
"Ikaw nga. God, ang laki ng pinagbago mo."
Tinaasan ko siya ng kilay. Sino ba'tong taong to? "Do I know you?"
"It's me, David... David Muntalban. Magclassmate tayo dati." Pakilala nito. Saka ko naalala yung kaklase ko noong highschool. Well sa pagkakatanda ko, hindi kami close dati. Puros lalake kasi yung kasama niya palagi noon eh.
I smile, "David, yeah, now I remember." I said looking into his face down his, you know. David is a good looking man, pero he looks kinda feminine. Hindi normal para sa isang lalake pero I guess may mga lalake talagang tulad niya. Okay narin to, siguro ibabaling ko nalang ang attensyon sa ibang bagay o sa ibang tao.
"How are you? Muntik na kitang di makilala ah." Saad nito ng nakangiti.
I smile seductively, "I'm good." Then batted my eyelashes in a flirty way.
"Yeah, I can see that. I heard nag-abroad ka raw. Kailan ka pa nakabalik dito?" Tanong nito.
I bit my lip as I answer him. Pero napapansin kong parang di naman siya naaakit. He should started touching me now, but he didn't. "Almost a month narin. Ikaw, how were you?" Hindi ko nalang pinansin at pinagpatuloy ang pag-iinum. May mga lalake ata talagang rumerespeto parin ng babae, at isa siya dun.
"Ito mejo busy sa business. Alam mo nam---oh shit!"
I frowned and gaze back at him. "What's wro---" but before I could finish what I was about to say, someone spoke in our back.
"Kaya pala ayaw mo sakin kasi may kinalolokohan ka ng ibang babae." Nang lumingon ako, I saw a short-haired woman about my age standing there. Napataas ang kilay ko. Sino naman to?
"Stop it, Claire. I told you from the start na ayaw ko sayo. And besides, may girlfriend na ako." Saad nito sa babae sabay akbay sa akin. Natigilan ako sa narinig. Teka...Ano raw?
Pero bago pa ako makahuma, nagsalita ulit yung hindi naman kagandahang babae na maganda lang ang katawan. "This bitch?" Mataray na sabi nito sabay turo sa akin, at saka ako tinignan mula ulo hanggang paa. Aba't ang kapal ng babaeng to ah. Ang ayaw ko sa lahat ay yung dinuduro ako.
So I stand up and walk towards her. Slowly para intense. I crossed my arms as I raise my right brow. "Don't look at me like that, dear, coz it won't change the fact that I'm way prettier than you." Tiningnan ko si David na nasa gilid ko na, saka ko tinuro ang hipon nato na nasa harapan ko."Sino ba to? Babae mo?"
Nginitian niya ako ng nakakaloko and his arms around my waist. "Of course not. You're the only girl in my life, Baby." Tss. Gusto kong matawa sa sitwasyong napasukan ko. This is crazy!
I glare back again at her and smirk. "You heard that? Wag mo na kasing ipagpilitan ang sarili mo sa lalakeng ayaw sayo. And stop messing up with what's mine. Why don't you look someone your level, stinky shrimp." Pagkatapos ko sabihin yun, mahinang tumili ito saka nagwalk out.
Buti nga. Ang kapal ng mukhang awayin ako hindi naman maganda.
"Way to go, Girl!"
Halos lumuwa ako ang mata ko ng marinig ang sinabi niya. Napatingin ako sa kanya. "Y-You're gay?" Oh my gosh! I can't believe this.
"Yeseses." Sagot nito. No way!
"P-Pero...you don't look gay to me." Giit ko.
He laugh, "I know. Pagbading ba kailangan nakapambabae ng suot? Nunca, baka kung nagpambabae ako kakabugin ko yang ganda mo." Biro nito. Di parin ako makapaniwala, wala talaga sa itsura nito ang maging bading.
Saka ko naalala, "Pero bakit puros lalake yung kaibigan mo dati?"
"Yun ba, *laugh* eh kasi nakakachansing ako sa kanila ng di nila napapansin. Tapos sabay pa kami kung magbihis dati at mag-cr."
Humalakhak ako ng sobra sa sinabi nito. "Ang landi." Agad akong kumapit sa kaliwang braso nito. Gustong-gusto ko talaga ng mga bading. "I like you na." Dugtong ko.
Tinulak naman niya ako palayo na parang nandidiri. "Ewww.. sorry girl hah, pero hindi kasi ako pumapatol sa babae."
"What I mean is, gusto kitang maging friend. I really love having gay friends. Actually I have one, you remember benj, right?"
"Yeah, naalala ko siya."
"Teka, tinatago mo bang bading ka? Coz the looks on that girl, parang di niya alam na kabilang ka sa federasyon." Curious kong tanong.
Bigla nawala yung ngiti niya at napalitan ng lungkot. "Yes. Hindi ko pwedeng ilantad na sirena ako. Baka mapatay ako ng papa ko."
I gave him a reassuring smile "Oh, don't worry. Your secret is safe with me."
Umupo ulit kami dun sa pwesto namin at nagkwentuhan lang ng nagkwentuhan. Isa pala itong model sa isang sikat na clothing company na pagmamay-ari ng pamilya nito. Inalok pa nga niya ako na magmodel sa company nila. Gusto ko ngang umoo. Matagal ko na kasi gustong maging modelo, ang kaso kailangan kong asikasuhin yung sarili naming kompanya.
Di namin namalayan ang oras. Pagtingin ko sa orasan, mag-eeleven na pala ng gabi. Kailangan ko ng umuwi kasi marami pa akong gagawing trabaho bukas.
Grabe di ko napansin na matagal na pala kaming nag-uusap. Masarap kasi siya kakwentuhan at magaan yung loob ko sa kanya, para lang siyang si benj.
"Kita ulit tayo ha?" Paalam nito ng makalabas na kami ng bar at papunta sa mga kanya-kanya naming sasakyan.
Nginitian ko siya, "Sure. Text mo lang ako anytime."
"Okay. Goobye." Paalam nito sabay beso sa akin.
"Bye." Saka ako naglakad papalapit sa kotse ko. When I got inside, I looked at my phone kung my messages ba.
Fuck? 50 missed call from unknown number? Wait... kay marcus tong number nato ah. Sigurado akong sa kanya to. Di talaga ako titigilan ng lalakeng yun.
Nakita ko ring may 10 messages akong nareceived so I open each.
The four are from my friends. Asking kung busy ba raw ako.
One is from kuya paul, asking kung pwede ba raw kami magkita at may sasabihin daw siya.
And the remaining five messages are from marcus. I opened it and read each message.
Where are u?
Can we have dinner tonight?
Please text me back.
I want to see u, shane.
But what caught me was his last message that made my heart pump so fast again.
I love u so much.
Damn it, marcus. Why are you doing this to me?
____________
Si David po nasa side.