's Avonds wenend in bed
En dan 's ochtends de vraag
Hoe gaat het met jou
Het antwoord
Simpel
Vanbuiten geleerd
Altijd hetzelfde
Goed
Met een gemaakte glimlach
Het komt zo snel
Dat het haast spontaan lijkt
De waarheid lijkt
Er zijn mensen die zeggen
Beter de harde waarheid dan de zachte leugen
Ik zou willen instemmen
Als iemand mij vraagt wat ik wil
Zal ik antwoorden dat ik de waarheid wil
En toch kan ik hem zelf niet geven
De meeste mensen knikken dan
Sommige minder overtuigd dan anderen
Maar allemaal gaan ze verder
Met praten over koetjes en kalfjes
Jij niet
Jij stelde verdere vragen
De eerstvolgende was al raak
Even vergaten mijn hersenen mijn leugens
Leugens die altijd klaar liggen
Even zweeg ik
Dit zei genoeg voor jou
Maar toch wachtte je geduldig op wat ik zeggen zou
De leugens kwamen niet
Het antwoord rolde van mijn tong
Je knikte
En antwoordde dat dit de reden was
Waarom je me daarnet vroeg hoe het ging
Dat je hieruit kon concluderen
Dat het dus toch niet zo goed gaat
Aangezien je me kent
Je voelde mijn afstandelijkheid groeien
Iemand die door mij heen kijkt
Jaagt me angst aan
Ik wilde weg
Je respecteerde mijn onuitgesproken mening
Je wist genoeg
En liet me gaan
Alle mensen luisteren naar mijn voortdurend gebrabbel
Iedereen denkt alles over mij te weten
Wat ze echter vergeten
Is dat ik hen enkel vertel wat ik zeggen wil
En niet wat ze eigenlijk horen te weten
Iedereen weet wie mijn familie is
Iedereen weet wat voor gekke toeren mijn vriendinnen uithalen
Iedereen weet wat ik van de leerkrachten vind
Maar wie ik ben
Is een geheim
Misschien door mij verdedigd
Maar vooral nooit bovengehaald
Omdat het toch niemand interesseert
Wat moeten mijn vrienden nu
Met de uitspraak dat ik mij niet goed voel?
Zijn ze niet veel gelukkiger met de woorden dat het goed gaat?
Ik kwets mijn vrienden als ik zeg dat ik mij eenzaam voel
Want wie zijn zij dan voor mij?
Dus laten we het houden
Op wat iedereen zegt
Iedereen
Iedereen
Iedereen
Waarom moet jij de uitzondering zijn?
Jij hoort dit niet te weten
Jij hoort net zo onwetend als de rest te zijn
Wie te dichtbij komt
Duw ik weg
Dus pas op
Want ik wil je niet kwijt
Dus kom niet dichterbij
Je ging de eerste grens voorbij
Je wist iets
Wat je niet hoorde te weten
Laat het rusten
Kom niet dichterbij
Ik waarschuw je
Niet omdat ik je niet wil
Niet omdat ik geen echte vrienden wil
Niet omdat ik mezelf niet wil delen
Maar omdat ik het eerder deed
Maar omdat het fout kan gaan
Wat als jij actie onderneemt
Wat als ik je dichterbij laat komen
Wat als jij
Net als je voorgangers
Dan beslist dat ik niet goed genoeg ben
Wat als ik me hecht aan jou
En jij dan de schaar bovenhaalt
Wat als ik jou mijn hart schenk
En jij het dumpt?
Het openbaar zet
Het te kijken zet
Opdat plots iedereen een mening heeft
Opdat plots iedereen weet wie ik ben
De meeste mensen zeggen
Liever gehaat om wie ik ben
Dan geliefd om wie ik niet ben
Sterk
Maar ik kan het niet
Ik ben liever door iedereen veracht om wie ik zou kunnen zijn
Omdat ik niet spreek
Dan dat er verschillende meningen zijn
Om wie ik ben
En ja
Ik weet het
Je openstellen is prachtig
En er zullen altijd mensen om je geven
En hun liefde zal des te zoeter zijn
Maar het verdriet als ze vertrekken des te pijnlijker
En dan eindig je alleen
Alleen met zij die je haten om wie je bent
Te laat om de muur terug op te trekken
Te laat om het masker te lijmen
Daar sta je dan
Kwetsbaar