Απύθμενο πηγάδι
καρδιά μου
ο φόβος
Σου είπα φοβάμαι εκείνο το βράδυ
Άγγιξες τα χείλη μου απαλά
Ένα χάδι στο λαιμό
Ένα βλέμμα
ανεξερεύνητο
Μία πήλινη κούκλα
Πάντοτε σπάει
με μια άτσαλη προσέγγιση
Στα θρύψαλα
θα ψάξεις
λίγη συμπόνια
λίγη ψυχή
λίγη καρδιά
Πώς να ενώσεις δύο κομμάτια αταίριαστα;
Πώς να ενώσεις τρία κομμάτια αταίριαστα;
Λίγος πηλός στην φωτιά
Μην καεί λίγη στάχτη
Μην λιώσει λίγο αίσθημα
Και τρέξει
Και τρέξει
Και βρει το δάκρυ
που αναγεννάται
αβυσσαλέα
αδιάντροπα
Μα σου ψιθύρισα - ορκίζομαι, ψίθυρος ήταν -
δυο στάλες φόβο
τρέμοντας για την βροχή
Με θολή όραση
Τα ακροδάχτυλα ψηλάφησαν έναν δρόμο
Θαρρείς και ήξεραν
μία πορεία σωστή
Μα
Καρδιά μου
Ψυχή μου
Ξενιτεμένα τέκνα
Μια πήλινη κούκλα
χάρησε
έναν υπαινιγμό
Εκείνο το βράδυ
Λίγο πριν βγει στο αδιέξοδο
Λίγο πριν μάθει το απύθμενο
Και δει
τα αταίριαστα να θλίβονται
Και δει
μια πήλινη κούκλα - θρύψαλα -
που ίσως κάποτε της έμοιαζε
09/12/2019