Ένα κόκκινο τριαντάφυλλο θα ανθήσει την ξαστεριά
Το άρωμα του είναι ό,τι χρειάζομαι
Να το κοιτάς, να το μυρίζεις
Να ξέρεις ήδη πως είναι το ποίημα σου
Εκείνο το ένα, το μεγάλο
Κόκκινο απόσταγμα ψυχής
που θα δίνει με κάθε λέξη του μια σταγόνα σουΜπορώ να ψάξω εκείνο τον σπόρο του
Βαθιά μέσα στην γη, να αγγίξω τις πρώτες ρίζες
Να ερωτευτώ την ύπαρξη τουΚαι σε σαγηνεύει αυτό το τριαντάφυλλο
Και θέλεις να αγγίξεις αυτό το τριαντάφυλλοΤα αγκάθια θα γυαλίζουν στο φεγγαρόφωτο
Μα μην διστάσεις, μην φοβηθείς
Είναι εκείνη η απωθητικότα, η ασχήμια
που κρύβει την μεγαλύτερη ομορφιά
Την σκεπάζει ευλαβικά,
την προστατεύει από ένα φως
που ίσως ραγίσει τον ευαίσθητο καθρέφτηΓι' αυτό σου υπόσχομαι, ταξιδευτή
Ακόμη και αν πονέσεις, ακόμη και αν πληγωθείς
Κοίτα κατάματα αυτήν την ομορφιά,
ολάκερο το κόκκινο τριαντάφυλλο σου
Γεύσου το ξεχωριστό άγγιγμα του, ίσως γεννήθηκε για να υπάρχετε...Κι αν δεν αντέξεις, κι αν ραγίσεις
Κι αν το γυαλί του καθρέφτη σχίσει το δέρμα σου
Είναι εκείνη η υπόνοια ενός κόκκινου αρώματος,
που θα σε χαιδεύει ηδονικάΚαι μεθυσμένη θα κοιτώ το ειρωνικό ξημέρωμα
Εκεί, στην άκρη του τίποτα
Με ένα παραλίγο στην καρδιά, ένα σχεδόν στην ψυχήΠου είναι εκείνο το άγγιγμα για να αναστηθώ, να υπάρξω;
17-20-23/04/2020
YOU ARE READING
Στα Άδυτα των Σκέψεων
Poetry~Μερικές φορές το μυαλό είναι το πιο επικίνδυνο μέρος για να χάσεις τον εαυτό σου~ Μια βουτιά στα άδυτα των σκέψεων Εκεί όπου δεν υπάρχουν ψέματα Εκεί όπου κρύβονται οι μεγαλύτερες αλήθειες Μήπως φοβάσαι να κολυμπήσεις; Μήπως φοβάσαι τα άδυτα; Μήπ...