#For Zawgyi
သူ႔ဘက္က ေတြေဝတြန္႔ဆုတ္ေနျခင္းအေပၚမွာ အကိုက အားမရဘူးဆိုတာ သူလည္း သိပါသည္ ။ အကိုက သူ႔အား သတၱိနည္းလိုက္တာဟုလည္း စြပ္စြဲေကာင္း စြပ္စြဲခ်င္ပါလိမ့္မည္ ။ သူ သတၱိမရွိတာ မွန္ပါသည္ ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုယ္သူအတြက္ သတၱိမရွိတာ မဟုတ္ဘဲ အကို႔အတြက္ သတၱိမရွိတာပါ ဆိုတာကိုေတာ့ အကိုက သိႏိုင္မယ္မထင္ပါ ။
ဟုတ္တယ္ ။ တကယ္က သူ အကို႔အတြက္ သတၱိမရွိတာပါ ။
သူတို႔ ၂ ေယာက္ရဲ႕ ပတ္သက္မႈကို ဖြင့္ေျပာလိုက္တဲ့အခါ မိသားစုမွာ အႏွိမ္ခံရၿပီးသား..ပတ္ဝန္းက်င္မွာ သိမ္ႏုပ္ေနၿပီးသား သူက ဘာမွ ထူးျခားၿပီး ဆံုးရႈံးသြားတာမ်ိဳး မရွိႏိုင္ေပမယ့္ အကို႔အေနအထားကက်ေတာ့ သူ႔လိုမဟုတ္ဘူးေလ ။
အကို႔ရဲ႕ ေအာင္ျမင္ထားၿပီးသားဘဝ ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝိုင္းတစ္ခုလံုးက ေလးစားစံထားခံထားရတဲ့ ဘဝကေန ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးက လက္ညွိဳးဝိုင္းထိုးၿပီး လူတကာ တံေတြးခြက္မွာ ပက္လက္ေျမာရမယ့္အျဖစ္မ်ိဳးကို သူ႔ေၾကာင့္ေတာ့ျဖင့္ မေရာက္ေစခ်င္ပါ ။
သူ႕ဘဝကို အမ်ားႀကီး ျမွင့္တင္ေပးဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ အကို႔ကို သူ႔လက္နဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး နိမ့္က်တဲ့ အေျခအေနတစ္ခုေရာက္ေအာင္ ဆြဲခ်ရက္ပါ့မလဲ ။
သူဟာ တကယ္ေတာ့ အကိုနဲ႔ မထိုက္တန္ပါဘူးေလ ။
ျဖစ္လာသမ်ွ အရာအားလံုးဟာ မိုးေပၚက လမင္းႀကီးကို မတန္မရာ ေလာဘတက္မိတဲ့ သူ႔လိုေကာင္ရဲ႕ အမွားေတြပါပဲ ။
အကို႔ဘဝကို သူသာ ဝင္မရႈပ္ခဲ့ရင္ ဆိုတဲ့အေတြးကလည္း တစ္ေန႔တစ္ျခား သူ႔အား ပိုပိုၿပီး ႏွိပ္စက္လာေလသည္ ။ အကို႔အား ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္က တစ္ဖက္ ၊ မပိုင္ဆိုင္ရက္သည့္ စိတ္က တစ္ဖက္ႏွင့္ ထိုစိတ္ႏွစ္ခု အၿပိဳင္အဆိုင္လြန္ဆြဲကာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တို႔က မျပတ္မသား ေဝေဝဝါးဝါး ။
အကိုကေတာ့ သူ႔အား ဘာတစ္ခုမွ ထပ္ၿပီး ဖိအားေပးမလာရွာပါ ။ သူ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုသာ အတည္ျပဳရန္ေစာင့္ေနပံုရသည္ ။
တစ္ရက္မွာေတာ့ သူ႔စိတ္ေတြကို ျပတ္သားသြားေစရန္ တြန္းအားတစ္ခု ျဖစ္လာေစေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ရပ္က ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေလသည္ ။
အဲ့ဒါကေတာ့....
သူ အခန္းထဲမွာ စာအုပ္ဖတ္ေနစဥ္ အခန္းတံခါးေခါက္သံ ၾကားလိုက္ရၿပီး
" သာသာ ေရ...မမ ခဏဝင္လာခ်င္လို႔ "
" ဟုတ္ မမ ဝင္ခဲ့ေလ ၊ တံခါးေလာ့ခ္ခ်မထားဘူး "
လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မမက အဝတ္အစားအျပည့္အစံု ဝတ္မထားဘဲ ေရခ်ိဳးခန္းသံုးတဘက္ႀကီးကိုသာ ပတ္ထားတဲ့ပံုစံေၾကာင့္
" ဟင္ မမ ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
" မမရဲ႕ dryer ပ်က္သြားလို႔ သာသာ့ဆီက လာငွါးတာ "
" ဟုတ္ ဟုတ္...ယူသြား မမ ၊ ဟိုမွာ ခ်ိတ္ထားတယ္ "
" ဒါဆို မမ ယူသြားၿပီေနာ္ "
ထိုသို႔လွမ္းေျပာၿပီး သူ႔အား ေက်ာေပးကာ အခန္းတံခါးဝဆီ ေလ်ွာက္သြားတဲ့ မမရဲ႕ ညာဘက္ပခံုးေအာက္နား ေက်ာျပင္အစပ္က ပန္းစာလံုးႏွင့္ပံုေဖာ္ထားေသာ Tattoo တစ္ခုကို ျမင္လိုက္တဲ့ တစ္ခဏမွာ လူက ေခ်ာက္ထဲထိုးက်သြားသလို ခံစားမႈမ်ိဳးႏွင့္ မင္သက္သြားမိေလသည္ ။
မမေက်ာျပင္လွလွေလးေပၚမွာ ေသရာပါေအာင္ ပန္းစာလံုးေတြနဲ႔ ကဗ်ည္းတင္ထားတဲ့ အမည္နာမတစ္ခုက Satt တဲ့လား ။
ေသခ်ာပါတယ္ ။ သူ႔အျမင္ မမွားႏိုင္ပါ ။
ဒါဆို....ဒါဆို မမက ဘြားဘြားသေဘာတူတယ္ဆိုရံုနဲ႔ လြယ္လြယ္လက္ခံလိုက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ မမကိုယ္တိုင္ကိုက အကို႔ကို ခ်စ္ေနခဲ့တာေပါ့ ။
ေလာကဓံက သူ႔အား အၿငိဳးတႀကီး ရက္စက္ေလၿပီ ။ ကိုယ့္ခ်စ္သူကို ကိုယ့္အမအရင္းႏွင့္ ၿပိဳင္ၿပီး ခ်စ္ေနရသည့္ အျဖစ္ႀကီးက တစ္ဆိတ္ေတာ့ ဆိုးဝါးလြန္းမေနဘူးလား ။
သူ ဘာဆက္လုပ္ရေတာ့မလဲ ။ သူ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ရင္ အရာရာအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ႏိုင္မလဲ ။
တကယ္ကိုပဲ လမ္းေတြ ေပ်ာက္ရပါတယ္ ။
*********
ဒီရက္ပိုင္း သူ႔စိတ္ေတြဟာ ထြက္ေပါက္မရွိတဲ့ အခန္းထဲ ပိတ္ေလွာင္ခံထားရသလိုမ်ိဳး မြန္းၾကပ္ေမွာင္မိုက္လ်က္ရွိသည္ ။
အိပ္မက္၏အလြန္ ဆိုတဲ့ သူ႔စာအုပ္ေလး စတင္ျဖန္႔ခ်ိတဲ့ ေန႔လိုမ်ိဳးမွာေတာင္ သူ႕စိတ္ေတြဟာ ၾကည္လင္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို မခံစားရေတာ့ပါ ။ အကိုကေတာ့ ထိုေန႔က စာအုပ္တိုက္အထိ လိုက္လာေပးၿပီး ဦးေမာင္ႏွင့္သူ႔ကို ေန႔လည္စာေကၽြးကာ တစ္ေန႔လံုးလည္း သူႏွင့္အတူ ရွိေနေပးခဲ့ပါသည္ ။
အကိုက သူ႔အနားမွာ သူ႔ကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ရွိေနေပမယ့္လည္း သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ အကိုႏွင့္ ေဝးေဝးလာသလို ခံစားေနရ၏ ။
တကယ္ေတာ့ အကိုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္သင့္တယ္ဆိုတာကို သူ အေျဖထုတ္ၿပီးပါၿပီ ။ ထိုအေျဖအတိုင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ကိုပဲ ေတြေဝတြန္႔ဆုတ္ေနမိတာပါ ။
အကို႔နားကေန သူထြက္သြားေပးလိုက္တာနဲ႔ အရာအားလံုးဟာ အဆင္ေျပသြားလိမ့္မည္ ။ သူတစ္ေယာက္က လြဲ၍ေပါ့ေလ ။
အကိုကလည္း အစပိုင္းမွာေတာ့ အဆင္မေျပသလို ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာလို႔ ေနသားက်သြားတဲ့အခါ အခုထက္ ပိုၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့ ဘဝေလးမွာ ေပ်ာ္ဝင္သြားႏိုင္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္ ။
သူတစ္ေယာက္ စိတ္ခ်မ္းသာၿပီး မိသားစုေတြအကုန္လံုး စိတ္ဆင္းရဲရမွာမ်ိဳးထက္စာရင္ က်န္တဲ့သူေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ သူပဲ စိတ္ဆင္းရဲခံလိုက္တာက ပိုၿပီး ျဖစ္သင့္တယ္မဟုတ္လား ။
သူခ်စ္တဲ့သူေတြအတြက္ဆိုရင္ သူ႕ဆႏၵေတြကိုပဲ ၿမိဳသိပ္ရ ၿမိဳသိပ္ရ အိပ္မက္ေတြကိုပဲ ဖ်က္စီးရ ဖ်က္စီးရ သူ ေနာင္တမရွိဘဲ လုပ္ရဲပါသည္ေလ ။
အထူးသျဖင့္ေတာ့ မမနဲ႔လက္တြဲလိုက္မယ့္ အကို႔ဘဝေလးဟာ သူနဲ႔ထက္စာရင္ အစစအရာရာ သာလြန္ၿပီး အဆင္ေျပသြားမွာဆိုတဲ့ အခ်က္ေၾကာင့္ သူ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုခ်ဖို႔ ျပင္ဆင္ခဲ့တာျဖစ္သည္ ။
သူ႔အတၱေတြ ေလာဘေတြကို ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး အကို႔အား နိမ့္က်တဲ့ အေျခအေနတစ္ခုထဲကို ဆြဲေခၚမပစ္ရက္ပါ ။
သူနဲ႔စေတြ႕စဥ္ကတည္းက သူလက္လွမ္းမမီတဲ့ ဟိုးအျမင့္တစ္ေနရာက အကို႔ကို ေနာင္ေသာအခါမ်ားစြာမွာလည္း ထိုအျမင့္တစ္ေနရာမွာသာ ရွိေနေစခ်င္ပါသည္ေလ ။
သူနဲ႔အတူ နိမ့္က်ေနမယ့္အကို႔ပံုရိပ္ထက္ အျမင့္တစ္ေနရာမွာ ဝံ႔ႂကြားေတာက္ပေနမယ့္ အကို႔ပံုရိပ္ကိုသာ သူ႔ရင္ထဲက အမွန္တကယ္ အလိုရွိပါသည္ ။ အကိုနဲ႔ေဝးေနရရင္ေတာင္ အကိုမျမင္ႏိုင္တဲ့ တစ္ေနရာကေန အကို႔အား ေမာ့ေငးရင္း သူ ေက်နပ္ေရာင့္ရဲႏိုင္ပါလိမ့္မည္ ။
မမသာဆိုရင္ သူ မဖန္တီးေပးႏိုင္တဲ့ မိသားစုဘဝမ်ိဳးကိုလည္း အကို႔အတြက္ ဖန္တီးေပးႏိုင္မည္ေလ ။ လူမႈဝန္းက်င္အသိုင္းအဝိုင္းမွာလည္း အကို႔အတြက္ ပြဲလယ္တင့္တဲ့ ဇနီးအျဖစ္ မမကသာ ျဖစ္တည္ေပးႏိုင္မွာ ။
စသျဖင့္ အဘက္ဘက္က ေတြးေလေလ သူဟာ အကို႔အတြက္ မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုတဲ့ အေနအထားက ပိုၿပီး ထင္ရွားလာေလေလ ျဖစ္လာသည္ ။ ဒါဟာ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းေပမယ့္ ျငင္းလို႔မရတဲ့ အမွန္တရားတစ္ခု ျဖစ္တာမို႔ သူ လက္မခံခ်င္လည္း လက္ခံရမွာပဲ ျဖစ္သည္ ။
သူနဲ႔လက္တြဲလိုက္လို႔ အကို႔အတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစမယ့္အရာမ်ိဳး ဘာတစ္ခုမွ မရွိပါ ။
သူဟာ အကို႔အတြက္ေတာ့ လူပိုသက္သက္သာ ။
တကယ္ဆိုရင္ ထင္းထင္သာဆိုတဲ့ သူဟာ မိသားစုထဲမွာေတာင္ ေမြးဖြားမလာသင့္တဲ့ ေကာင္မ်ိဳးပါပဲ ။
**********
ဒီေန႔တစ္ေန႔လံုး သူ႔ကို အခ်ိန္ေပးပါဆိုၿပီး အကို႔ကို ေတာင္းဆိုထားတာေၾကာင့္ မနက္ေစာေစာကတည္းက အကိုက သူ႔အား အိမ္တိုင္ရာေရာက္ လာေခၚေပးခဲ့သည္ ။
ကားေမာင္းထြက္လာရင္း သူ႔အား လွည့္ၾကည့္လာကာ အကိုက စိုးရိမ္မကင္းသလို အသြင္ျဖင့္
" ကေလးေလး ေနေရာေကာင္းရဲ႕လား ၊ မ်က္ႏွာက ညွိဳးေနသလိုပဲ "
" ေကာင္းပါတယ္ အကို ၊ အိပ္ရာေစာထလိုက္လို႔ျဖစ္မယ္ "
" အေစာႀကီး ကိုယ့္ကို ေခၚထားတာဆိုေတာ့ ကေလးရဲ႕အစီအစဥ္ေတြ ေျပာပါဦး ၊ ပထမဆံုး ဘယ္သြားၾကမလဲ "
" ေရႊတိဂံုဘုရားတက္မယ္ အကို "
" အိုေခ အိုေခ ၊ ဒါဆို အခု ဘုရားကို ေမာင္းမယ္ေနာ္ "
" ဟုတ္ "
ဘုရားေရာက္ေတာ့ မနက္ေစာေစာမို႔ လူရွင္းေနပံုရသည္ ။ ဘုရားရိပ္ တရားရိပ္မို႔ထင္ပါသည္ ။ ရင္ထဲက အလ်ွံၿငီးၿငီးအပူေတြေတာင္ အနည္းငယ္မ်ွ ၿငိမ္းေအးသြားသေယာင္ ။
ဘုရားရွိခိုးေတာ့လည္း အရင္လို အကိုနဲ႔အၿမဲအတူတကြ မခြဲမခြာေနရပါေစရယ္လို႔ ဆုမေတာင္းမိေတာ့ေပ ။ ကိုယ္တိုင္ကပဲ ခြဲခြာရန္လမ္းကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၿပီးၿပီမို႔ ျပည့္လာမွာမဟုတ္ေတာ့တဲ့ ဆုေတာင္းမ်ိဳးေတြနဲ႔လည္း ဘုရားရွင္ကို အပူမကပ္ခ်င္ေတာ့ပါ ။
ေစတီေတာ္ႀကီးကို ေမာ့ေငးေနတဲ့ အကို႔ကို သူက တစ္ဖန္ျပန္ေငးေနမိေတာ့
" ကိုယ့္ကို ဘာေတြ ဒီေလာက္ ေငးၾကည့္ေနတာလဲ ကေလးေလးရဲ႕ ၊ မသိရင္ ေနာက္ေန႔ေတြ မေတြ႕ေတာ့မယ့္အတိုင္းပဲ "
တကယ္ကို ေနာက္ေန႔ေတြလည္း မေတြ႕ေတာ့မွာမို႔ တစ္သက္စာအတြက္ အခု တစ္ခဏမွာ ဝ,ေအာင္ ေငးပါရေစ အကို ။ ဒီပံုရိပ္ေတြကို ရင္ထဲမွာ အၿမဲတမ္းအတြက္ ရည္ရြယ္သိမ္းဆည္းရင္း အထီးက်န္ဘဝကို ေရွ႕ဆက္ႏိုင္ဖို႔ အားေမြးရဦးမယ္ေလ ။
" ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူက ေခ်ာလို႔ ေငးၾကည့္ေနမိတာေပါ့ "
" ဒီကေလးေလးကေတာ့ကြာ... "
အကိုက သူ႔ေခါင္းကို လက္ႏွင့္ဖိအုပ္ကာ ဆံပင္ေတြကိုပါ ဆြဲဖြရင္း ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေနေတာ့သည္ ။
ဒီအၿပံဳးေတြကို ျမင္ေတာ့ ေဝးၾကရမယ့္ ဘဝႀကီးကို ပိုေၾကာက္လာတယ္ အကိုရယ္..... ။
ကၽြန္ေတာ္ အကိုနဲ႔ေဝးတဲ့ဒဏ္ကို ခံႏိုင္ရည္ရွိပါ့မလားေနာ္ ။ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ ။ ျဖစ္ခ်င္တာထက္ ျဖစ္သင့္တာကို ဦးစားေပးရမယ့္ ဘဝေတြဆိုေတာ့လည္း...... ။
အရာအားလံုးကို လႊတ္ခ်ကာ စြန္႔လႊတ္လိုက္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးသည့္ေနာက္မွာေတာင္မွ အကို႔အား တြယ္ကပ္လိုသည့္ ေလာဘလက္က်န္ေလးႏွင့္ ဒီေန႔တစ္ရက္ကို မရမက ရယူမိရေသးသည္ ။
ဒီတစ္ရက္ကိုေတာ့ အကို႔ခ်စ္သူအျဖစ္ႏွင့္ ခ်စ္သူေတြၾကားမွာ လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိသည္မ်ားကို အကိုႏွင့္အတူ လုပ္ဖူးသြားခ်င္သည္ ။
" ကဲ ဘုရားကျပန္ရင္ ကိုယ့္ကေလး ဘယ္သြားခ်င္ေသးလဲ "
" တစ္ခုခုသြားစားမယ္ ၊ ၿပီးရင္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ အကို "
" ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ ၊ လူႀကီးမင္းေလးသေဘာအတိုင္းပါ "
အရာရာကို သူ႕သေဘာအတိုင္း အလိုလိုက္ ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့အကိုက ဘယ္ေလာက္မ်ား ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းလိုက္သလဲေနာ္ ။ ခြဲခြာဖို႔ဆိုတဲ့ အေတြးႀကီးသာ မရွိဘူးဆိုရင္ ဒီလိုအေျခအေနဟာ သိပ္ကို ေပ်ာ္စရာေကာင္းေနမွာပဲ ။
အခုေတာ့ သူ႔မွာ အပူရုပ္ကို ဟန္လုပ္ဖံုးဖိၿပီး အျဖစ္အပ်က္ အေသးစိတ္တိုင္းကို အကိုနဲ႔တစ္သက္စာ အမွတ္တရေတြအျဖစ္ ရင္ထဲမွာ ႀကိတ္ကာသိမ္းဆည္းရင္း အကိုမရိပ္မိေစဖို႔ အၿပံဳးေတြကို အသက္ပါေအာင္ ႀကိဳးစားဟန္ေဆာင္ေနရသည္က ငရဲတစ္ခုလို.... ။
ရုပ္ရွင္ၾကည့္ၾကေတာ့လည္း သူက ရုပ္ရွင္ကို စိတ္ဝင္စားလို႔ လာၾကည့္တာမဟုတ္ဘဲ အကိုနဲ႔တူတူ ရုပ္ရွင္ၾကည့္တယ္ဆိုတဲ့ feeling ကိုသာ ရယူလိုတဲ့သူမို႔ ရုပ္ရွင္ပိတ္ကားကို မၾကည့္ဘဲ အကို႔မ်က္ႏွာကိုသာ အေမွာင္အားကိုးနဲ႔ တိတ္တဆိတ္ေငးေမာေနမိသည္ ။
အခု အခ်ိန္ေတြဟာ အကို႔အား ေငးေမာခြင့္ရွိေနသည့္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြပါလားဆိုတဲ့ အေတြးကလည္း သူ႔ရင္ကို ဓါးထက္ထက္နဲ႔ လႊာခ်ေနသည့္ႏွယ္ ။
ဒီလို နာက်င္မႈမ်ိဳးကို ဘဝအဆက္ဆက္ ဘယ္ေသာအခါမွ ထပ္မႀကံဳခ်င္ေတာ့ၿပီ ။
• • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •
________________________________
#For Unicode
သူ့ဘက်က တွေဝေတွန့်ဆုတ်နေခြင်းအပေါ်မှာ အကိုက အားမရဘူးဆိုတာ သူလည်း သိပါသည် ။ အကိုက သူ့အား သတ္တိနည်းလိုက်တာဟုလည်း စွပ်စွဲကောင်း စွပ်စွဲချင်ပါလိမ့်မည် ။ သူ သတ္တိမရှိတာ မှန်ပါသည် ။ ဒါပေမယ့် သူ့ကိုယ်သူအတွက် သတ္တိမရှိတာ မဟုတ်ဘဲ အကို့အတွက် သတ္တိမရှိတာပါ ဆိုတာကိုတော့ အကိုက သိနိုင်မယ်မထင်ပါ ။
ဟုတ်တယ် ။ တကယ်က သူ အကို့အတွက် သတ္တိမရှိတာပါ ။
သူတို့ ၂ ယောက်ရဲ့ ပတ်သက်မှုကို ဖွင့်ပြောလိုက်တဲ့အခါ မိသားစုမှာ အနှိမ်ခံရပြီးသား..ပတ်ဝန်းကျင်မှာ သိမ်နုပ်နေပြီးသား သူက ဘာမှ ထူးခြားပြီး ဆုံးရှုံးသွားတာမျိုး မရှိနိုင်ပေမယ့် အကို့အနေအထားကကျတော့ သူ့လိုမဟုတ်ဘူးလေ ။
အကို့ရဲ့ အောင်မြင်ထားပြီးသားဘဝ ၊ ပတ်ဝန်းကျင် အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုလုံးက လေးစားစံထားခံထားရတဲ့ ဘဝကနေ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးက လက်ညှိုးဝိုင်းထိုးပြီး လူတကာ တံတွေးခွက်မှာ ပက်လက်မြောရမယ့်အဖြစ်မျိုးကို သူ့ကြောင့်တော့ဖြင့် မရောက်စေချင်ပါ ။
သူ့ဘဝကို အများကြီး မြှင့်တင်ပေးဖို့ ကြိုးစားခဲ့တဲ့ အကို့ကို သူ့လက်နဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး နိမ့်ကျတဲ့ အခြေအနေတစ်ခုရောက်အောင် ဆွဲချရက်ပါ့မလဲ ။
သူဟာ တကယ်တော့ အကိုနဲ့ မထိုက်တန်ပါဘူးလေ ။
ဖြစ်လာသမျှ အရာအားလုံးဟာ မိုးပေါ်က လမင်းကြီးကို မတန်မရာ လောဘတက်မိတဲ့ သူ့လိုကောင်ရဲ့ အမှားတွေပါပဲ ။
အကို့ဘဝကို သူသာ ဝင်မရှုပ်ခဲ့ရင် ဆိုတဲ့အတွေးကလည်း တစ်နေ့တစ်ခြား သူ့အား ပိုပိုပြီး နှိပ်စက်လာလေသည် ။ အကို့အား ပိုင်ဆိုင်လိုစိတ်က တစ်ဖက် ၊ မပိုင်ဆိုင်ရက်သည့် စိတ်က တစ်ဖက်နှင့် ထိုစိတ်နှစ်ခု အပြိုင်အဆိုင်လွန်ဆွဲကာ ဆုံးဖြတ်ချက်တို့က မပြတ်မသား ဝေဝေဝါးဝါး ။
အကိုကတော့ သူ့အား ဘာတစ်ခုမှ ထပ်ပြီး ဖိအားပေးမလာရှာပါ ။ သူ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုသာ အတည်ပြုရန်စောင့်နေပုံရသည် ။
တစ်ရက်မှာတော့ သူ့စိတ်တွေကို ပြတ်သားသွားစေရန် တွန်းအားတစ်ခု ဖြစ်လာစေသော အကြောင်းအရာတစ်ရပ်က ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့လေသည် ။
အဲ့ဒါကတော့....
သူ အခန်းထဲမှာ စာအုပ်ဖတ်နေစဉ် အခန်းတံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်ရပြီး
" သာသာ ရေ...မမ ခဏဝင်လာချင်လို့ "
" ဟုတ် မမ ဝင်ခဲ့လေ ၊ တံခါးလော့ခ်ချမထားဘူး "
လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မမက အဝတ်အစားအပြည့်အစုံ ဝတ်မထားဘဲ ရေချိုးခန်းသုံးတဘက်ကြီးကိုသာ ပတ်ထားတဲ့ပုံစံကြောင့်
" ဟင် မမ ဘာဖြစ်လို့လဲ "
" မမရဲ့ dryer ပျက်သွားလို့ သာသာ့ဆီက လာငှါးတာ "
" ဟုတ် ဟုတ်...ယူသွား မမ ၊ ဟိုမှာ ချိတ်ထားတယ် "
" ဒါဆို မမ ယူသွားပြီနော် "
ထိုသို့လှမ်းပြောပြီး သူ့အား ကျောပေးကာ အခန်းတံခါးဝဆီ လျှောက်သွားတဲ့ မမရဲ့ ညာဘက်ပခုံးအောက်နား ကျောပြင်အစပ်က ပန်းစာလုံးနှင့်ပုံဖော်ထားသော Tattoo တစ်ခုကို မြင်လိုက်တဲ့ တစ်ခဏမှာ လူက ချောက်ထဲထိုးကျသွားသလို ခံစားမှုမျိုးနှင့် မင်သက်သွားမိလေသည် ။
မမကျောပြင်လှလှလေးပေါ်မှာ သေရာပါအောင် ပန်းစာလုံးတွေနဲ့ ကဗျည်းတင်ထားတဲ့ အမည်နာမတစ်ခုက Satt တဲ့လား ။
သေချာပါတယ် ။ သူ့အမြင် မမှားနိုင်ပါ ။
ဒါဆို....ဒါဆို မမက ဘွားဘွားသဘောတူတယ်ဆိုရုံနဲ့ လွယ်လွယ်လက်ခံလိုက်တာမျိုးမဟုတ်ဘဲ မမကိုယ်တိုင်ကိုက အကို့ကို ချစ်နေခဲ့တာပေါ့ ။
လောကဓံက သူ့အား အငြိုးတကြီး ရက်စက်လေပြီ ။ ကိုယ့်ချစ်သူကို ကိုယ့်အမအရင်းနှင့် ပြိုင်ပြီး ချစ်နေရသည့် အဖြစ်ကြီးက တစ်ဆိတ်တော့ ဆိုးဝါးလွန်းမနေဘူးလား ။
သူ ဘာဆက်လုပ်ရတော့မလဲ ။ သူ ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်ရင် အရာရာအတွက် အကောင်းဆုံးဖြစ်နိုင်မလဲ ။
တကယ်ကိုပဲ လမ်းတွေ ပျောက်ရပါတယ် ။
*********
ဒီရက်ပိုင်း သူ့စိတ်တွေဟာ ထွက်ပေါက်မရှိတဲ့ အခန်းထဲ ပိတ်လှောင်ခံထားရသလိုမျိုး မွန်းကြပ်မှောင်မိုက်လျက်ရှိသည် ။
အိပ်မက်၏အလွန် ဆိုတဲ့ သူ့စာအုပ်လေး စတင်ဖြန့်ချိတဲ့ နေ့လိုမျိုးမှာတောင် သူ့စိတ်တွေဟာ ကြည်လင်ပျော်ရွှင်မှုကို မခံစားရတော့ပါ ။ အကိုကတော့ ထိုနေ့က စာအုပ်တိုက်အထိ လိုက်လာပေးပြီး ဦးမောင်နှင့်သူ့ကို နေ့လည်စာကျွေးကာ တစ်နေ့လုံးလည်း သူနှင့်အတူ ရှိနေပေးခဲ့ပါသည် ။
အကိုက သူ့အနားမှာ သူ့ကို အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ ရှိနေပေမယ့်လည်း သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ အကိုနှင့် ဝေးဝေးလာသလို ခံစားနေရ၏ ။
တကယ်တော့ အကိုနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်သင့်တယ်ဆိုတာကို သူ အဖြေထုတ်ပြီးပါပြီ ။ ထိုအဖြေအတိုင်း အကောင်အထည်ဖော် လုပ်ဆောင်ဖို့ကိုပဲ တွေဝေတွန့်ဆုတ်နေမိတာပါ ။
အကို့နားကနေ သူထွက်သွားပေးလိုက်တာနဲ့ အရာအားလုံးဟာ အဆင်ပြေသွားလိမ့်မည် ။ သူတစ်ယောက်က လွဲ၍ပေါ့လေ ။
အကိုကလည်း အစပိုင်းမှာတော့ အဆင်မပြေသလို ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်ပေမယ့် အချိန်အနည်းငယ်ကြာလို့ နေသားကျသွားတဲ့အခါ အခုထက် ပိုပြီး ကောင်းမွန်တဲ့ ဘဝလေးမှာ ပျော်ဝင်သွားနိုင်လိမ့်မယ်ထင်ပါတယ် ။
သူတစ်ယောက် စိတ်ချမ်းသာပြီး မိသားစုတွေအကုန်လုံး စိတ်ဆင်းရဲရမှာမျိုးထက်စာရင် ကျန်တဲ့သူတွေ ပျော်ရွှင်ဖို့ သူပဲ စိတ်ဆင်းရဲခံလိုက်တာက ပိုပြီး ဖြစ်သင့်တယ်မဟုတ်လား ။
သူချစ်တဲ့သူတွေအတွက်ဆိုရင် သူ့ဆန္ဒတွေကိုပဲ မြိုသိပ်ရ မြိုသိပ်ရ အိပ်မက်တွေကိုပဲ ဖျက်စီးရ ဖျက်စီးရ သူ နောင်တမရှိဘဲ လုပ်ရဲပါသည်လေ ။
အထူးသဖြင့်တော့ မမနဲ့လက်တွဲလိုက်မယ့် အကို့ဘဝလေးဟာ သူနဲ့ထက်စာရင် အစစအရာရာ သာလွန်ပြီး အဆင်ပြေသွားမှာဆိုတဲ့ အချက်ကြောင့် သူ ဒီဆုံးဖြတ်ချက်ကိုချဖို့ ပြင်ဆင်ခဲ့တာဖြစ်သည် ။
သူ့အတ္တတွေ လောဘတွေကို ရှေ့တန်းတင်ပြီး အကို့အား နိမ့်ကျတဲ့ အခြေအနေတစ်ခုထဲကို ဆွဲခေါ်မပစ်ရက်ပါ ။
သူနဲ့စတွေ့စဉ်ကတည်းက သူလက်လှမ်းမမီတဲ့ ဟိုးအမြင့်တစ်နေရာက အကို့ကို နောင်သောအခါများစွာမှာလည်း ထိုအမြင့်တစ်နေရာမှာသာ ရှိနေစေချင်ပါသည်လေ ။
သူနဲ့အတူ နိမ့်ကျနေမယ့်အကို့ပုံရိပ်ထက် အမြင့်တစ်နေရာမှာ ဝံ့ကြွားတောက်ပနေမယ့် အကို့ပုံရိပ်ကိုသာ သူ့ရင်ထဲက အမှန်တကယ် အလိုရှိပါသည် ။ အကိုနဲ့ဝေးနေရရင်တောင် အကိုမမြင်နိုင်တဲ့ တစ်နေရာကနေ အကို့အား မော့ငေးရင်း သူ ကျေနပ်ရောင့်ရဲနိုင်ပါလိမ့်မည် ။
မမသာဆိုရင် သူ မဖန်တီးပေးနိုင်တဲ့ မိသားစုဘဝမျိုးကိုလည်း အကို့အတွက် ဖန်တီးပေးနိုင်မည်လေ ။ လူမှုဝန်းကျင်အသိုင်းအဝိုင်းမှာလည်း အကို့အတွက် ပွဲလယ်တင့်တဲ့ ဇနီးအဖြစ် မမကသာ ဖြစ်တည်ပေးနိုင်မှာ ။
စသဖြင့် အဘက်ဘက်က တွေးလေလေ သူဟာ အကို့အတွက် မသင့်တော်ဘူးဆိုတဲ့ အနေအထားက ပိုပြီး ထင်ရှားလာလေလေ ဖြစ်လာသည် ။ ဒါဟာ ဝမ်းနည်းစရာကောင်းပေမယ့် ငြင်းလို့မရတဲ့ အမှန်တရားတစ်ခု ဖြစ်တာမို့ သူ လက်မခံချင်လည်း လက်ခံရမှာပဲ ဖြစ်သည် ။
သူနဲ့လက်တွဲလိုက်လို့ အကို့အတွက် အကျိုးဖြစ်ထွန်းစေမယ့်အရာမျိုး ဘာတစ်ခုမှ မရှိပါ ။
သူဟာ အကို့အတွက်တော့ လူပိုသက်သက်သာ ။
တကယ်ဆိုရင် ထင်းထင်သာဆိုတဲ့ သူဟာ မိသားစုထဲမှာတောင် မွေးဖွားမလာသင့်တဲ့ ကောင်မျိုးပါပဲ ။
**********
ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး သူ့ကို အချိန်ပေးပါဆိုပြီး အကို့ကို တောင်းဆိုထားတာကြောင့် မနက်စောစောကတည်းက အကိုက သူ့အား အိမ်တိုင်ရာရောက် လာခေါ်ပေးခဲ့သည် ။
ကားမောင်းထွက်လာရင်း သူ့အား လှည့်ကြည့်လာကာ အကိုက စိုးရိမ်မကင်းသလို အသွင်ဖြင့်
" ကလေးလေး နေရောကောင်းရဲ့လား ၊ မျက်နှာက ညှိုးနေသလိုပဲ "
" ကောင်းပါတယ် အကို ၊ အိပ်ရာစောထလိုက်လို့ဖြစ်မယ် "
" အစောကြီး ကိုယ့်ကို ခေါ်ထားတာဆိုတော့ ကလေးရဲ့အစီအစဉ်တွေ ပြောပါဦး ၊ ပထမဆုံး ဘယ်သွားကြမလဲ "
" ရွှေတိဂုံဘုရားတက်မယ် အကို "
" အိုခေ အိုခေ ၊ ဒါဆို အခု ဘုရားကို မောင်းမယ်နော် "
" ဟုတ် "
ဘုရားရောက်တော့ မနက်စောစောမို့ လူရှင်းနေပုံရသည် ။ ဘုရားရိပ် တရားရိပ်မို့ထင်ပါသည် ။ ရင်ထဲက အလျှံငြီးငြီးအပူတွေတောင် အနည်းငယ်မျှ ငြိမ်းအေးသွားသယောင် ။
ဘုရားရှိခိုးတော့လည်း အရင်လို အကိုနဲ့အမြဲအတူတကွ မခွဲမခွာနေရပါစေရယ်လို့ ဆုမတောင်းမိတော့ပေ ။ ကိုယ်တိုင်ကပဲ ခွဲခွာရန်လမ်းကို ရွေးချယ်ခဲ့ပြီးပြီမို့ ပြည့်လာမှာမဟုတ်တော့တဲ့ ဆုတောင်းမျိုးတွေနဲ့လည်း ဘုရားရှင်ကို အပူမကပ်ချင်တော့ပါ ။
စေတီတော်ကြီးကို မော့ငေးနေတဲ့ အကို့ကို သူက တစ်ဖန်ပြန်ငေးနေမိတော့
" ကိုယ့်ကို ဘာတွေ ဒီလောက် ငေးကြည့်နေတာလဲ ကလေးလေးရဲ့ ၊ မသိရင် နောက်နေ့တွေ မတွေ့တော့မယ့်အတိုင်းပဲ "
တကယ်ကို နောက်နေ့တွေလည်း မတွေ့တော့မှာမို့ တစ်သက်စာအတွက် အခု တစ်ခဏမှာ ဝ,အောင် ငေးပါရစေ အကို ။ ဒီပုံရိပ်တွေကို ရင်ထဲမှာ အမြဲတမ်းအတွက် ရည်ရွယ်သိမ်းဆည်းရင်း အထီးကျန်ဘဝကို ရှေ့ဆက်နိုင်ဖို့ အားမွေးရဦးမယ်လေ ။
" ကျွန်တော့်ချစ်သူက ချောလို့ ငေးကြည့်နေမိတာပေါ့ "
" ဒီကလေးလေးကတော့ကွာ... "
အကိုက သူ့ခေါင်းကို လက်နှင့်ဖိအုပ်ကာ ဆံပင်တွေကိုပါ ဆွဲဖွရင်း ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်နေတော့သည် ။
ဒီအပြုံးတွေကို မြင်တော့ ဝေးကြရမယ့် ဘဝကြီးကို ပိုကြောက်လာတယ် အကိုရယ်..... ။
ကျွန်တော် အကိုနဲ့ဝေးတဲ့ဒဏ်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိပါ့မလားနော် ။ မတတ်နိုင်ဘူးလေ ။ ဖြစ်ချင်တာထက် ဖြစ်သင့်တာကို ဦးစားပေးရမယ့် ဘဝတွေဆိုတော့လည်း...... ။
အရာအားလုံးကို လွှတ်ချကာ စွန့်လွှတ်လိုက်တော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသည့်နောက်မှာတောင်မှ အကို့အား တွယ်ကပ်လိုသည့် လောဘလက်ကျန်လေးနှင့် ဒီနေ့တစ်ရက်ကို မရမက ရယူမိရသေးသည် ။
ဒီတစ်ရက်ကိုတော့ အကို့ချစ်သူအဖြစ်နှင့် ချစ်သူတွေကြားမှာ လုပ်လေ့လုပ်ထရှိသည်များကို အကိုနှင့်အတူ လုပ်ဖူးသွားချင်သည် ။
" ကဲ ဘုရားကပြန်ရင် ကိုယ့်ကလေး ဘယ်သွားချင်သေးလဲ "
" တစ်ခုခုသွားစားမယ် ၊ ပြီးရင် ရုပ်ရှင်ကြည့်ချင်တယ် အကို "
" ဟုတ်ပါပြီဗျာ ၊ လူကြီးမင်းလေးသဘောအတိုင်းပါ "
အရာရာကို သူ့သဘောအတိုင်း အလိုလိုက် ဖြည့်ဆည်းပေးတဲ့အကိုက ဘယ်လောက်များ ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်သလဲနော် ။ ခွဲခွာဖို့ဆိုတဲ့ အတွေးကြီးသာ မရှိဘူးဆိုရင် ဒီလိုအခြေအနေဟာ သိပ်ကို ပျော်စရာကောင်းနေမှာပဲ ။
အခုတော့ သူ့မှာ အပူရုပ်ကို ဟန်လုပ်ဖုံးဖိပြီး အဖြစ်အပျက် အသေးစိတ်တိုင်းကို အကိုနဲ့တစ်သက်စာ အမှတ်တရတွေအဖြစ် ရင်ထဲမှာ ကြိတ်ကာသိမ်းဆည်းရင်း အကိုမရိပ်မိစေဖို့ အပြုံးတွေကို အသက်ပါအောင် ကြိုးစားဟန်ဆောင်နေရသည်က ငရဲတစ်ခုလို.... ။
ရုပ်ရှင်ကြည့်ကြတော့လည်း သူက ရုပ်ရှင်ကို စိတ်ဝင်စားလို့ လာကြည့်တာမဟုတ်ဘဲ အကိုနဲ့တူတူ ရုပ်ရှင်ကြည့်တယ်ဆိုတဲ့ feeling ကိုသာ ရယူလိုတဲ့သူမို့ ရုပ်ရှင်ပိတ်ကားကို မကြည့်ဘဲ အကို့မျက်နှာကိုသာ အမှောင်အားကိုးနဲ့ တိတ်တဆိတ်ငေးမောနေမိသည် ။
အခု အချိန်တွေဟာ အကို့အား ငေးမောခွင့်ရှိနေသည့် နောက်ဆုံးအချိန်တွေပါလားဆိုတဲ့ အတွေးကလည်း သူ့ရင်ကို ဓါးထက်ထက်နဲ့ လွှာချနေသည့်နှယ် ။
ဒီလို နာကျင်မှုမျိုးကို ဘဝအဆက်ဆက် ဘယ်သောအခါမှ ထပ်မကြုံချင်တော့ပြီ ။
• • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •