Cmoknęłam Danusię w policzek i razem z Rudym poszliśmy wykonywać swoje dzisiejsze obowiązki.
- Trochę za późno zaczynamy. - Powiedział.
Wyciągnęłam plakaty z torby.
- Ja pójdę tam, a Ty tam, tak będzie szybciej. - Wskazałam palcem.
- Nie jestem przekonany czy to aby dobry pomysł...- Zaczął.
- Oj nie przedłużaj.- Położyłam dłonie na ciepłych policzkach chłopaka.- Poradzę sobie, zrobię to szybko, a potem spotkamy się w tym miejscu.
- No dobrze. Uważaj na siebie- Powiedział po czym ucałował mnie i pobiegł w swoją stronę.
Przyklejałam plakaty na budynkach i szybach śpiewając piosenki.
- Hände hoch! (Ręce do góry).- Usłyszałam za plecami.
Przeklęłam w myślach. Uniosłam ręce i powoli odwróciłam się.
- Unterlagen! (Dokumenty) - Krzyknął Niemiec celując do mnie z pistoletu.
Sięgnęłam do torby, pomyliłam fałszywy z normalnym.
- Nie mam. - Wyszeptałam.
- Deutsh (Niemiecki)! - Krzyknął.
- Ich nich habe (Nie mam) . - Odpowiedziałam głośniej.
Niemiec podszedł i uderzył mnie w twarz.
Poczułam niemiłe ciepło na prawym policzku.
Zsunęłam się w dół po ścianie.
Nagle Szkop upadł a przy jego głowie pojawiła kałuża krwi.
- Nic Ci nie jest?- Zapytał Rudy klękając obok mnie, następnie pomógł mi się podnieść.
- Krwawisz. - Powiedział przykładając dłoń do mojego prawego policzka.
Zacisnęłam zęby, zabolało. Niemiec miał dużo siły.
Jęknęłam.
- Przepraszam. - Zauważył to, następnie pocałował skaleczenie.
Przytuliłam chłopaka.
- Mówiłem że to zły pomysł.
- Ej, to nie Twoja wina, nic się takiego nie stało.- Powiedziałam.
- Ale mogło się stać, zrobił Ci krzywdę. - Spojrzał na leżące Niemca. - Chodź, pójdziemy do Alka, tam to opatrzymy. - Dodał.
*
Siedziałam na kanapie z plastrem na twarzy pijąc herbatę.
- Jak to się stało że jesteś ruda? - Zapytał Alek siadając w fotelu na przeciwko.
- To miał być blond. - Tłumaczyłam.
- Ruda. Ha. - Zaśmiał się.
Przewróciłam oczami.
Janek usiadł obok mnie, zmęczona oparłam głowę o jego ramię.
__________________________
Kolejny rozdział już hah
Mam nadzieję że się podoba <3