Μια κοιτάζω μια το Γράμμα μια την Tikki.
"Marinette τι θα κάνεις;" με ρωτάει η Tikki.
"θα κάνω αυτό που θέλει. Θα πάω." λέω αποφασιστηκά.
"και θα πολεμισεις μόνη σου τον Hawn Moth!!!!" φωνάζει η Tikki.
"σσσς Tikki πιο σιγα γιατί αν μας ακούσουν η γονείς θα βγω έξω την Δευτέρα Παρουσία!" λέω.
"Δεν μπορείς να πολεμισεις μόνη σου τον Hawk Moth." ψυθηριζει η Tikki
"Προτιμω να παθω εγώ κάτι πάρα κάποιος άλλος!" λέω, μεταμορφωνομε και πηγαίνω προς τον πύργο του Αιφελ.
Κάτω από τον πύργο βρίσκονταν ο Hawk Moth.
Μένω λίγο πάνω σε μια στέγη και ξέροκαταπίνω.
"Είσαι δυνατή... Είσαι δυνατή.. " λέω στον εαυτό μου.
Κατεβαίνω κάτω.
"Hawk Moth!" λέω και με κοιτάζει περίεργα.
"Βλέπω ήρθες!" λέει και τον κοιτάζω άγρια.
"Δεν θα αφήσω να κάνεις κακό σε κανέναν!" του απαντάω ψυχρά.
"θα κάνουμε μια συμφωνία.." λέει.
"τι θες;" των ρωτάω και γελάει.
"μάχη." λέει ψυχρά
"Αϊ στο καλό." απαντάω εγώ.
"Γιατί θες μάχη;" ρωτάω παραξενεμενη.
"φοβάσαι;" με ειρωνεύεται.
"Σε ρώτησα κάτι." λέω και τον κοιτάζω με μισώ μάτι.
"Αν νικήσεις δεν θα πειράξω κανέναν. Αλλά αν νικήσω..." λέει την προτάση μισό τελιομενη.
"Σύμφωνη" λέω.
Δεν το σκεφτικες καλά Hawk Moth το σχέδιο!
Σίγουρα κάποιος θα μας δει να πολεμάμε.
Θα έρθουν τα κανάλια! Ο Cat noir θα δει τι γινεται και θα έρθει.
"Δεν θα νικήσεις χωρίς τον Cat noir, Ladybug! " λέει για να μου ρίξει το ηθικό.
"Αυτό θα το δούμε." λέω και η μάχη ξεκινά.
______________________________________
Πρώτων έχει πολύ δύναμη αυτός ο άνθρωπος!
Μία κλοτσιά που έφαγα θα την θυμάμαι όλοι μου την ζωή!
Από την μύτη μου τρέχει αίμα και με το ζόρι κατάφερα να τον κλοτσισω στην κοιλιά.
Με κλοτσαει ξανά και πεφτω με μεγάλη δυναμη πάνω στο ένα πόδι από τον Πύργο του Αιφελ και σοριαζομαι κάτω.
Προσπαθώ να σηκωθώ αλλά μάταια...
"το ήξερα ότι δεν θα νικουσες!" είπε ο Hawk Moth και γέλασε.
"και δεν θα μιλήσεις σε κανέναν γι' αυτήν την συνάντηση!"
Πριν το καταλάβω είχε φύγει.
Προσπαθώ και τελικά καταφέρνω να σηκωθώ, όμως νιώθω έναν πόνο στα πλευρά που με το ζόρι μπορώ να περπατήσω.
Στηρίζομαι πάνω σε ένα τοίχο με το ένα μου χέρι ενώ με το άλλο κρατάω τα πλευρά μου που πονάνε.
Τελικά σταματάω σε ένα στενό αφού δεν μπορώ να περπατήσω άλλο.
Κάθομαι κάτω.
Θα καθίσω λίγο κι αν δω πως δεν περάσει θα πρέπει να πάω σε κάποιο νοσοκομείο.
Σκουπιζω λίγο το αίμα από την μύτη μου αλλά συνεχίζει να αιμορραγει.
Από πάνω μου τότε περνάει μια σκιά.
Δεν έδωσα σημασία γιατί έχουμε πολλά περιστέρια εδώ.
Αλλά μετά προσγειώνεται δίπλα.
Δεν μπορώ να δω καλά γιατί έχει αρχίσει και σκοτεινιάζει.
"Ladybug είσαι καλά;!" ακούω τον Cat noir και σκηβει κοντά μου.
"Τι έπαθες;" με ρωτάει.
"έπεσα.." λέω ψέματα.
"καλά πως έπεσες;" με ρωτάει αφού δεν μπορεί να καταλάβει.
"δεν πιάστηκε το γιογιό μου καλά λογικά και έπεσα." του απαντάω λέγοντας την πρώτη δικαιολογία που μου κατέβηκε.
"πονάς πουθενά;" μου λεει.
"πονάνε το πλευρά μου.." του λέω μιας και δεν έχω σταματήσει να πονάω.
"έχε γούστο να έσπασες τίποτα." λέει.
"δεν ξέρω." απαντάω και σκουπιζω την μύτη μου που πάλι βγάζει αίμα.
Ευτυχώς σταμάτησε τώρα.
"άμα σε πατήσω πονας;" λέει και ακουμπάει τα πλευρά μου.
"πονάει, πονάει, πονάει, πονάει!" φωνάζω.
"Έλα θα σε πάω σε ένα νοσοκομείο." λέει και πάει να με παρει στα χέρια του.
"Μπορώ να περπατήσω." λέω και πάω να σηκωθώ.
Πηγαίνουμε από το πεζοδρόμιο αφού δεν μπορώ να κάνω και πολύ απότομες κινήσεις και στιριζομαι στον Cat noir.
"πονάς πολύ;" με ρωτάει γλυκά.
" δεν πονάω και του θανατά αλλά πονάω κάπως, μόνο αταν με ακουμπήσεις πονεσα πολύ." λέω χωρίς να μπορώ νε το εξηγήσω.
"με φωτησες!" λεει ειρωνικά.
" πως θέλεις να σου το εξηγήσω;!" ρωτάω.
"από το 1 έως το 10 πόσο πονάς τώρα;" μου λεει ο Cat noir.
"8" απαντάω μονολεκτικά.
"καλέ άφησε με να σε πάρω αγκαλιά δεν κουράζομαι εγώ." λέει.
"όχι, μπορώ." του απαντάω και με κοιτάζει απελπισμένος.
"Ώρες ώρες είσαι τόσο ξεροκεφαλη!" φωνάζει.
"Είμαι εγω ξεροκεφαλη! αου.." φωνάζω αλλά με πονασαν κάπως περισσότερο τα πλευρά μου.
"Τέλος Ladybug θα σε πάρω στα χέρια ότι κι αν μου λες, δεν μπορώ να σε βλέπω να ταλαιπώρησε!" φωνάζει και πριν προλάβω να πω κάτι με πείρε αγκαλιά.
Μετά από λίγο φτάσαμε έξω από το νοσοκομείο ο Cat noir με άφησε κάτω, μπήκαμε μέσα και περιμέναμε.
Ο κόσμος γύρω μας σχολίαζε όταν μας είδε.
Μερικοί έλεγαν ότι πλέων όλοι ξέρουν πια ειμαι και μερικοί γιατί είμαστε εδώ.
"Αν σου ζητήσει να βγάλεις καμία ακτινογραφία;" με ρωτάει ο Cat noir.
"Τωρα που όλοι ξέρουν πια είμαι; το μόνο εύκολο! Θα ξε-μεταμορφωθω!" λέω.
Μετά από μισή ώρα ένα γιατρός μας πλησίασε.
"Ladybug, Cat noir τι συμβαίνει;" μας ρωτάει.
"έπεσε από μια στέγη και τώρα πονάνε τα πλευρά της" λέει ο Cat noir πριν προλάβω να απαντήσω.
"Ήταν πολύ ψηλά;" με ρωτάει.
"όχι πολύ." λέω.
Για την ακρίβεια καθόλου ψηλα αλλα εντάξει..
"ελάτε μέσα." μας λέει και εμείς ακολουθούμε.
Μπενουμε στο ιατρείο του και με βάζει να καθησω σε ένα κρεβάτι που έχει εκεί.
"Πονάς άμα σε ακουμπάω;" λέει και πάει να ακουμπήσει τα πλευρά μου αλλά εγώ τον σταματάω.
"Ναι, πονάει. Αυτό μου έκανε και ο Cat noir." λέω και ο γιατρός σοβαρεύει.
"Από το 1 έως το 10 πόσο πολύ πονάς;" με ρωτάει.
"8". Λέω και κοιτάζω τον Cat noir που περιμένει με αγωνία να δει τι τρέχει.
Ώρα να τον πειράξω!
"Εμ.. Μήπως να κοιτούσατε και τον γατουλι από πίσω." λεω και γυρνάει πίσω.
"Δεν είναι κάτι σοβαρό μην ανησυχείς." του λέει ο γιατρός και φαίνεται να ήρεμη λίγο.
"το πολύ πολύ να έσπασε κανένα πλευρό!" λέει και μένω.
"ΤΙ!" φωνάζω όμως με πονεσαν πιο πολύ τα πλευρά μου και έβαλα το χέρι μου στο σημείο.
"καλύτερα να κάνεις καμιά ακτινογραφία." μου λεει ο γιατρός βλέποντας με.
Πάμε στη αίθουσα που βγάζουμε ακτινογραφείες αλλά τον Cat noir δεν τον άφησαν να μπει μέσα.
(Απο την μεριά του Cat noir)
Μα καλά γιατί δεν με άφησαν να μπω μέσα!
Μία ακτινογραφία πήγε να βγάλει!
Τοτε ακούγεται η πόρτα που ανοίγει και είδα την Ladybug να βγαίνει.
Πηγαίνω προς αυτήν.
"τι έγινε όλα καλά;" ρωτάω ανυσηχα.
"περιμένουμε." απαντάει και φεύγει πιο πέρα.
"Θέλεις μήπως να καθησεις λίγο;" την ρωταω μια και τόση ώρα είναι όρθια.
"θα καθησω μην ανησυχείς.." μου απαντάει.
"Είσαι καλά;" την ρωτάω.
"Ναι απλώς λίγο κουρασμένη.. " απαντάει και κάθεται σε μια καρέκλα.
Μετά από λίγη ωρα ο ίδιος γιατρός με πριν μας φωνάζει στο γραφείο του.
Μπαίνουμε μέσα για να δούμε τι θα μας πει.
"Ladybug έχεις σπάσει το δεξί σου πλευρό." λέει και η Ladybug τον κοιτάζει ελαφρώς σοκαρισμένη.
(από την μεριά της Ladybug)
Δηλαδή έχω σπάσει το δεξί μου πλευρό;!
"Μπορείς να πας σπίτι αλλά θα πρέπει να ξεκουραστείς και να μην κάνεις απότομες κινήσεις. Μπορείτε να πηγαίνετε." με συμβουλεύει.
Εγω με τον Cat noir σηκωνομαστε.
Μισώ λεπτό.
Έχασα την μάχη με τον Hawk Moth!!!
Αυτό σημαίνει ότι μάλλον θα κάνει κακό στου δικούς μου!
Πως θα τους προστατέψω αν με το ζόρι καταφέρνω να φωνάξω;!
Αρχίζω να μην νιώθω καλά..
Με τον Cat noir κοντεύουμε να βγούμε έξω από το ιατρείο.
"Ladybug είσαι καλά;" με ρωτάει ανυσηχα καθώς δεν με βλέπει και πολύ καλά.
"ζαλίζομαι..." του λέω και μετα όλα μαυρίζουν.
Ηelloooo
Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο;;;
Μου βγήκε λίγο μεγαλύτερο αλλά δεν πειράζει.
Η Ladybug έσπασε το δεξί πλευρό της...
Και λιπουθυμησε στην σκεψει ότι ο Hawk Moth θα κάνει κακό στους δικούς της και ότι δεν θα μπορεί να τους βοηθήσει😢😢😢
Ο Cat noir νοιάζεται πολύ για την Lady του...
Αυτά για τώρα.
Θα να πούμε στο επόμενο κεφάλαιο!!
Μεχρι τότε
Bye! ❤️❤️❤️