Σταματαω να κάνω ότι έκανα και με βάζει να κάτσω στο κρεβάτι.
<< Θες να σε κάνω να νιώσεις όμορφα;>> ρωτάει με ήρεμη φωνή που ακούγεται τόσο σέξυ.
Όλη η συζήτηση είναι κάπως άβολη..για εμένα τουλάχιστον,άλλα δεν θα κρύψω πως μ'αρεσει.
<< Ναι.>> λέω με μια ανυπομονησία
Γονατίζει μπροστά μου. Βάζει τα χέρια του στα γόνατα μου και μεγαλώνει το άνοιγμα των ποδιών μου. Νιώθω παράξενα,δεν τα έχω συνηθίσει όλα αυτά.
<< Τι έχεις;>> με ρωτάει καταλαβαίνοντας πως κάτι με απασχολεί
Τι να του πω; Ότι ντρέπομαι; Ότι δεν είμαι σίγουρη τι πρέπει να κανω; Όπως και να το κάνουμε εκείνος έχει πολύ μεγαλύτερη εμπειρία από ότι εγώ. Ο μόνος που με έχει ακουμπήσει εκτός από τον Αχιλλέα ήταν ο πρώην μου αλλά δεν είχαμε κάνει κάτι, πήγαμε αλλά τελικά δεν, άρα δεν έχω εμπειρία.
<< Απλά να..δεν τα έχω συνηθίσει όλα αυτά και δεν είμαι σίγουρη αν τα κάνω σωστά.>> λέω χωρίς να τον κοιτάω,ψιλό ντρέπομαι
<<Αν θες να πάμε πιο αργά,δεχτώ>> μου λέει ήρεμα
<< Όχι,δεν θέλω. Απλά εσύ έχεις πάει με τόσα κορίτσια που σίγουρα ήταν πιο έμπειρα απ' ότι εγώ.>> λέω νιώθοντας ντροπή
Σηκώνει το πρόσωπο μου με τον αντίχειρα του ώστε να τον κοιτάω. <<Μη συγκρίνεις τον εαυτό σου με άλλα κορίτσια,δεν έχεις καμία σχέση με όλες αυτές,το κατάλαβες; Όλα τα άλλα κορίτσια ήταν απλά μια απασχόληση για μένα,ξέρω ακούγεται άσχημο αυτό αλλά έτσι είναι. Εσύ δεν έχεις καμιά σχέση μ'αυτές.>> μου λέει όσο πιο ήρεμα μπορεί κοιτάζοντας με όλη την διάρκεια.
Τον αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο.
Ενώνει τα χείλη μας κάνοντας κάθε σφιγμένο μυ του σώματος μου να χαλαρώσει.
<<Θες να κάνω αυτό που πήγαινα να κάνω ή θες να σταματήσω;>> με ρωτάει
<< Κάντο.>> λέω με σιγουριά
Η αίσθηση της γλώσσας του στην περιοχή μου είναι περίεργη,αρχικά κρύα και κάνει το σώμα μου να ανατριχιασει. Μου ξεφεύγουν κάποια βογκητα και κλείνω αμέσως το στόμα μου ελπίζοντας πως ο Αχιλλέας δεν το πρόσεξε,αλλά το πρόσεξε γιατί τον είδα να χαμογελάει. Κλείνω τα μάτια μου απολαμβανοτας ότι μου κάνει ο Αχιλλέας
....
Καθόμαστε στο κρεβάτι αγκαλιά αφού έχουμε τελειώσει ότι κάναμε.
<<Σου άρεσε;>> με ρωτάει,άντε πάλι άβολη συζήτηση, << Μπορείς να μου μιλήσεις άνετα γι'αυτό,δεν χρειάζονται να νιώθεις άβολα.>> προσθέτει,από ότι φαίνεται με ξέρει αρκετά καλά
<<Ήταν λίγο περίεργο αρχικά αλλά μετά ήταν τόσο..τόσο υπέροχο.>> απαντάω με ειλικρίνεια και εκείνος μου χαμογελάει
Αρχίζω να νυστάζω.<< Καληνύχτα.>> του λέω γυρνώντας του πλάτη για να βολευτω
<<Καληνύχτα,μωρό μου.>> ψιθυρίζει και έτσι με παίρνει ο ύπνος
...
Ξυπνάω ακούγοντας τον Αχιλλέα να μιλάει από το σαλόνι, ακούγεται εκνευρισμένος. Σηκώνομαι από το κρεβάτι και κατευθύνομαι προς τα εκεί για να δω τι συμβαίνει.
<<Δεν μπορώ τώρα σου λέω.>> γριλιζει στο τηλέφωνο, << Όπως δεν σε νοιάζει εσένα, έτσι δεν με νοιάζει κι εμένα.>> λέω με ειρωνικό ύφος,
<< Τι σημασία έχει αν είναι αυτή την στιγμή εδώ; Έχω κάνει αυτό που θέλαμε. Οπότε παρατήσε με και μη με ξανά πριξεις γι'αυτό το θέμα>> ουρλιάζει, << Θα έρθω γαμώτο σου αλλά δεν θα κάνεις τίποτα εσύ.>> προειδοποίει και κλείνει το τηλέφωνο,τότε παρατηρεί κι εμένα
<<Πόση ώρα στεκοσουν εδώ;>> ρωτάει έξαλλος
<< Άκουσα φωνές και ήρθα να δω τι γίνεται.>> εξηγώ. Τα χαρακτηριστικά του μαλακώνουν, αλλά ελάχιστα.
Φεύγει από το δωμάτιο και όταν ξανά γυρνάει είναι ντυμένος.
Που θα πάει; <<Πρέπει να φύγω.>> μου λέει
<< Να φύγεις να πας που;>> τον ρωτάω
Ανοίγει την πόρτα και τον πλησιάζω.
<< Με εμπιστεύεσαι;>> ρωτάει με νεύρα,χωρίς να ξέρω τι ακριβώς γίνεται και τι σχέση έχει αν τον εμπιστεύομαι
<< Φυσικά και σε εμπιστεύομαι.>> λέω και όντως τον εμπιστεύομαι,απλά δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει
<<Τότε μη κάνεις τόσες ερώτησεις.>> λέει με νεύρα, << Μη φύγεις,θα επιστρέψω σύντομα.>> λέει και εξαφανίζεται κλείνοντας την πόρτα πίσω του.
Τι έγινε μόλις τώρα;
-anwnymh