Жонгүг гэртээ орсон даруйдаа л бүх үнэнийг хэлэхээр шийдсэн боловч түүний ээж тийм боломж олгосонгүй.
"Ээж би-" Жонгүгийг ам нээхийн завдалгүй Жон хадагтай инээмсэглэн өнөөдөр болсон зарим нэг хөгжилтэй зүйлсийн талаар ярьж эхлэв.
"Юу гээч? Надаас утас нэхэх гэж байгаа бол санасны чинь гарз шүү Жон Жонгүг. "
"Ээж тийм зүйл б--"
"Энэ ч яахав. Тэртээ тэргүй болох зүйл. Харин маргааш бид нүүх болно! Ямар байна даа? "
"Н-нүүхээ? "
"Тиймээ. Би аавтай чинь их ярилцсан. Тэгээд эртхэн хамт амьдаръя гэж шийдсэн юм? "
"А-аав гэнээ? Гэхд-"
"Маргааш өглөө эрт босоод өөрийн гэсэн бүх юмнуудаа цуглуулгаарай? "
"Ийм хурдан уу? Хэрвэ-"
"Зүгээр дээ хүү минь. Битгий санаа зов? Чамд таалагдах болно. Сайхан амраарай? " Түүний ээж Жонгүгийн мөр нь дээр гараа тавин ихэд аргадангуй хэлээд дух нь дээр нь үнсчихээд өрөөлүүгээ орлоо.
Хараал ид!
MY_kookie
НоВш МиНь! Чи ХаАна БаЙнА! Би ЧаМаЙг Яг ОдОо ЦаАш Нь ХаРуУлАх БоЛнО!
Jaaamyeenssi
Ноён Жон. Та тайван байна уу? Юу болоод утасны цаанаас барьж идэх гээд байгаа юм?
My_kookie
Өнөөдөр юу болсныг чи төсөөлөхчгүй! Тэнэг минь чамаас болж би...балраад байна!
Jaaamyeenssi
Яачихав даа? Нөгөө daddy чинь үнэхээр бэлгийн сулралтай байна уу? ;)
MY_kookie
Сонсож бай! ТүҮнД ЯмАр ч ХаРаАл ИдСэН АсУуДаЛ БаЙхГүЙ МэДэВ ҮҮ!
Jaaamyeenssi
Тэгээд яачихаав дээ?
My_kookie
Тэр миний хойд ах болох гээд байна!
Jaaamyeenssi
НОВШ ГЭЖ! Юу гэнэ ээ?
My_kookie
Намайг тэр гаж амьтнаас аврал даа?
Jaaamyeenssi
Яаж яваад... Ах дүүс болчихвоо? Азгүй гэдэг нь>~<
MY_kookie
Чамаас бүх зүйл болж байгаа юм! Мангар амьтан!
Jaaamyeenssi
Одоо тайвшраад унт. Маргааш уулзаж байгаад ярилцъя. Чиний юу яриад байгааг үнэхээр ойлгохгүй нь?
~
Өглөөний наран хөшигний завсраар орж ирэн Жонгүгийн нойрыг булаацалдана. Хараасаар доош буухад түүний ээж ачаагаа үүдэнд овоолчихсон инээмсэглэн зогсож байлаа.
"Чамайг сэрэхгүй байсан болохоор би бүгдийг нь бэлдчихлээ. Одоо явцгаая?"
"Та цаг хэд болж байна гэж бодоов? "
"Өдрийн тал хүртэл унтчихаад юу яриад байгаа юм? "
"Гайхалтай! Өглөөний цай бэлдээгүй хэрэг үү? "
"Одоо аав чинь биднийг ирж авах болохоор өлбөрөөд үхэхчихгүйхэн шиг байж бай? "
"Мэдээж! " Жонгүг дайжигнасан янзтай ээж рүүгээ харчихаад хувцсаа өмсөхөөр дээш гарлаа.
-
" Хөөх? " Жонгүг орд харш шиг байшингийн өмнө тулж ирээд уулга алдах нь тэр.
Тэдний шинэ аав инээмсэглэсээр гэртээ оруулж харин Жонгүг үүнд тийм ч таатай хандсангүй.
"Гэртээ байгаа юм шиг байгаарай? " Ким ноёнтон ингэж хэлснээ хажууд нь мушилзан зогсох хүү рүүгээ хараад "Миний хүү Жонгүгийг өрөөнд нь оруулж өг? " гэх нь тэр.
Саяхан л гайхшираад ухаангүй байсан Жонгүг бүлтэгнэн шүлсээ гүд хийтэл залгиад Тэхёныг даган дээш гарлаа.
Тэднийг дээшлэх тусам Тэхёны амьсгал түүний хүзүүнд мэдрэгдэж эхлэлээ. Жонгүг хөлөө зөөж ядан урагш алхах бол Тэхён түүнд улам ойртон бүсэлхийгээр нь гараа явуулах нь тэр.
Жонгүг цочив бололтой ухас хийн түүнээс холдоод өрөөндөө орон шууд л хаалгаа түгжчихэв.
Жонгүгие одоо чи надаас зугтаж чадахгүй.
Удалгүй хамар сэтлэх шахам хоолны үнэр үнэртэж эхлэхэд өдөржингөө хоосон байсан Жонгүг яахын аргагүй доош буув.
"Өө. Миний хүү ширээнд суучих? " түүний аав инээмсэглэн Тэхёны хажуу талын суудал руу дохиход Жонгүг худлаа инээмсэглээд өнөөх суудал дээр очин суув.
Бүгд дор бүрнээ чимээгүй хоолоо идэх бол Жонгүгт нэгэл таагаагүй байгаа бололтой хоолойгоо засах аж. Бүр ч таагүй зүйл нь Тэхёны гар түүний гуяан дээр бууж сул өмднийх нь уяаг тайлах хүртэл.
Жонгүг гайхан түүн рүү харвал Тэхён тайван гэгч нь хоолоо идэж байлаа.
Тэхёны гар яван явсаар түүний эмзэг эрхтэнд хүрэхэд Жонгүг дуу алдаж орхив. Мэдээж энэ түүний анхных.
"Яасан бэ? Миний хүү зүгээр үү? " гэж түүний ээж асуухад Жонгүг дэмий л толгой дохино.
Удалгүй Ким Ноёнтон ам нээх үед Тэхён гараа хөдөлгөж эхлэлээ. "Бид дараа долоо хоногоос гадагшаа явах санаатай байгаа. Та хоёр юу гэж бодож байна? "
Тэхён чимээгүй толгой дохих бол Жонгүг аль хэдийн ухаанаа алдчихсан гиншихгүйг хичээн уруулаа хазан сууна.
"Тэгвэл ямартай ч бүгд зөвшөөрсөн гэж ойлголоо шүү? "
Жонгүгт үнэхээр хэцүү байгаа бололтой Тэхёны гарыг авахыг хичээж нүдээ анин ширээ дэрлэх аж.
Жон хадагтай аяга тавгаа угаахаар босоход түүний аав ажилдаа явахад бэлдэн өрөө лүүгээ орлоо.
Тэхён удалгүй хурдаа улам нэмж эхлэхэд Жонгүгийн тэвчээр барагдав бололтой чанга гиншичих нь тэр.
Түүний ээж Жонгүг руу санаа зовиносон харцаар харахад тэр худлаа ёолсоор нойлын зүг хурдтай гүйв.
Жонгүг амандаа хараасаар өөрийгөө цэвэрлэн өрөөлүүгээ орлоо. Удалгүй өрөөний хаалга дуугаран Тэхён орж ирэх нь тэр.
Хараал ид! Хаалгаа түгжидэг байж.