tumayo sa pag kakahiga si spencer dahil may kumakatok sa pintuhan niya.
"tuloy." sabi niya
"señorita aayusin ko na po ang mga gamit niyo." sabi ng kasambahay nila
"sige." tipid niyang sagot
babalik na sana siya sa pagkakabiga sa kama ng biglang dumating si quin.
"best!" patakbong sabi ni quin
"quin" naiiyak na sabi ni spencer at yumakap ito ng mahigpit sa bestfriend niya
"tahan na.." sabi ni quin sabay haplos sa likod ni spencer
"best ayoko talaga don." naiiyak niyang sabi
"best wala na tayong magagawa, pagbigyan mo nalang si tito." sabi ni quin
"tsk! parang ayaw mo nadin ako dito e!" sabi ni spencer at kumalas sa pagkakayakap sa bestfriend niya
"ano bang pinag sasabi mo diyan! ang akin lang wala na tayong magagawa dahil buo na yung disisyon ni tito kahit pati ako lumuhod pa wala na tayong magagawa kaya pag bigyan mo na."
"haaaay." at lalo itong umiyak
"wag ka nga! dito ka sakin." sabi ni quin at lumapit ito sakanya para yakapin siya
"mamimiss kita best!" sabi ni spencer
"ako o yung mga babae mo?!"
"ikaw! syempre!" sabi ni spencer
"dadalawin kita pag walang masyadong ginagawa."
"gusto ko araw araw!" demanding na sabi ni spencer
"baliw ka ba?! gusto mo don nako tumira e." sabi ni quin
"joke lang to naman!"
"wag ka ng umiyak para ka tuloy bata e!" sabi ni quin sabay punas sa pisngi ni spencer
"e diba baby mo naman ako best?"
"oo! baby damulag!" natatawang sabi ni quin
"heh!" bulyaw ni spencer
"nga pala alam na ni aica?" tanong ni quin
"hindi pa. hindi pa kami nagkakausap simula ng umalis siya." sabi ni spencer at umupo sa may gilid ng kama
"kelan ba uwi niya?" tanong ulit ni quin at umupo sa tabi ni spencer
"ewan. lam mo naman bigla nalang sumusulpot yon."
"sabagay parang kabute lang yung babaeng yon no?!"
"hatid moko ah?" sabi ni spencer
"yiih hindi pwede best." malungkot na sabi ni quin
"bakit?! grabi ka naman!" galit na sabi ni spencer
"alam mo naman hindi ko basta basta maiwan yung shop"
"EWAN KO SAYO! nagpunta kapa dito di mo man lang pala ako mahahatid?!"
"ikaw nag sabing mag punta ako e."
"ahh so ganon?! namimilosopo kana?!" sabi ni spencer sabay kurot sa tagiliran ni quin
"spence! masakit!" inis na sabi ni quin
"hatid mo nako please.."
"best hindi talaga pwede. kung alam ko lang na ngayon kana pala ipapatapon don sa lolo mo edi sana nagawan ko ng paraan."
"ipapatapon talaga??!"
"next weekend pupunta ako promise."
"tapos hindi man niyan e. paasa kalang!"
"hoy!!! MILES SPENCER kung sa paasa paasa lang naman e ikaw ang pa asa sating dalawa!"
"sus! mamintang daw ba!"
"aba! talaga naman ah!"
"sige na sige na! hintayin kita next weekend." sabi ni spencer at niyakap ang kaibigan.
"ohh una nako ah? tawagan moko pag andon kana okay?" sabi ni quin
"sige basta may signal ako" sabi ni spencer at hinatid niya ang kaibigan sa labas at niyakap niya ulit ito ng mahigpit.
"mamimiss kita! wag kang makikipag bestfriend don ah?! ako lang manganko ka spencer!"
"hahahaha! opo pangako!" natatawang sabi ni spencer at hinalikan niya sa noo
"pag naman ako pinag palit mo tignan mo man!"
"oo nga! sige na alis kana baka maiyak pako dito e"
"ang drama! sa pinas kapa din naman kaya! sige na best. ingat sa biyahe okay? i love you and miss na kita agad."
"kitams! ikaw ang madrama quin!" sabi ni spencer at pumasok na sa kotse si quin.
hinintay munang mawala sa paningin ni spencer ang sasakyan ni quin bago ito pumasok.
dumiretcho agad siya sa kwarto niya.
"manang sige ho ako nalang po diyan." sabi ni spencer sa nag aayos ng gamit niya
"sigurado ka señorita?"
"opo. sige na po." sabi ni spencer at tumango lang ang kasambahay nila at lumabas na ito ng kwarto.
pagkasara ng pinto ay humiga ito sa kanyang kama.
bigla naman tumunong ang cellphone niya.
text message galing kay quin.
< i miss you na best.
> ang OA talaga.
reply ni spencer
<e sa miss na agad kita!
>okay! okay!
< ready na gamit mo?
> nope. pero malapit ng matapos. shop kana?
< wala pa. natraffic lang. sige na mag ayos kana. text moko pag on the way kana okay?
> sige. ingat ka.
tumayo siya para ayusin ang iba niyang gamit na dadalhin.
ilang saglit pa ay may kumakatok ulit sa kwarto niya.
"sige pasok."
"señorita alis na po daw kayo."
"sige paki baba nalang po yung mga maleta ko." malungkot na sabi ni spencer
inikot ikot muna niya ang buong bahay dahil mamimiss niya ito. naluluha siya habang papalapit sa kwarto ng ama niya.
hindi man lang siya nakapag paalam ng maayos dahil galit padin ang ama niya sa ginawa niya.
pumasok siya sa kwarto ng ama niya at humiga sa kama at umiyak na parang bata.
hindi niya namalayan na nakatulog na pala ito kung hindi lang siya ginising.
"señorita gising na po. baka gabihin kayo sa byahe."
"bakit naman ho ngayon niyo lang ako ginising?"
"baka kase magalit ka."
"haay nako manang! baka sakin naman magalit si papa."
"hinihintay na kayo sa labas ni jose"
"sige po." at tumayo na ito sa pagkakahiga
bumibigat ang katawan niya habang pababa ng hagdan.
ayaw talaga niyang umalis sa bahay dahil alam niyang walang kasama ang ama nito.
yung ang dahilan niya kung bakit ayaw niyang pumunta doon sa lolo niya.
hindi na niya napigilan ang luha ng makating siya sa may garahe nila.
"haay! this is it!" sabi niya sa isip niya
"mamimiss ka naman señorita" sabi ng mga trabahador nila na parang naiiyak nadin
"manang naman! wag nga kayong ganyan!" sabi ni spencer habang pinupunas ang luha niya
"mag ingat ka doon ah?"
"opo. manang si papa po wag niyang papabayaan mag promise po kayo." naiiyak na sabi niya
"pangako señorita."
at tumango lang ito at pumasok na sa kotse..