Chapter 6
Sweat trickled down my back, free flowing like condensation on a window pane, it beaded on my forehead and dripped from my chin. Panandalian kong itinigil ang pagpupunas sa sahig at itinuon ang map patayo. I rested my hand on the handle and breathed an exhausted sigh.
Pinahid ko ang pawis sa aking noo saka ito ipinunas sa puting loose shirt na suot ko. I've been wiping the floor for almost an hour and I'm still not yet done. Sa laki ng bahay ni Zion ay medyo hirap talaga ako linisin ito sa sandaling oras lang. I know how to clean but I'm not used to it. Ni minsan sa amin ay hindi ako nagkaroon ng pagkakataon na linisin ang bahay namin. Kami ni Ate Cheska. We never had the chance to hold a broom or a cleaning map. Not because we don't want, but because our parents do not let us.
Isang beses pa akong nagpakawala ng buntong hininga. Ipinagpatuloy ko ang pagpupunas ng sahig nang makarinig ako ng mga yabag mula sa entrada ng bahay. I lifted my eyes only to find Zion entering the main door with so much air and strong aura. Our eyes instantly locked with each other. While mine is definitely showing curiousity why he's here at this early hour, his were reflecting coldness.
Bakit narito ito? Dalawang oras pa lang simula ng umalis siya para sa trabaho, bakit narito ulit siya?
My eyes were suddenly diverted to a man who had just entered the door. He has towering height just like Zion. Fair, has almond eyes and well built body. He has a serious semblance but unlike Zion, this man has a light and warm facade. Iyong tipo ng lalaki na mahilig magbiro at magbitaw ng pick up lines.
He anchored his eyes to me. From being serious, his facial expression became playful. The corner of his lips quirked up.
"Didn't know you are hiding a diamond here, my man." the gut stated while still eyeing me intently.
Diamond? What does he mean?
Hindi ko inalis ang tingin ko sa lalaki. Nakipagsukatan ako ng titig sa kanya habang hawak ko ang cleaning map. Maging siya ay hindi nagbabawi ng tingin at tila ba ngayon lang siya nakakita ng tao.
"Hazel..."
Mabilis akong napabaling kay Zion na ngayon ay nakatayo hindi kalayuan sa akin. He's staring coldly at me, malayo sa mga klase ng tingin na ibinigay niya sa akin nung araw na sabihin niyang gusto niya ako manatili dito. I can even see his jaw clenching.
Anong problema nito?
"Bakit?" takang tanong ko.
"What are you doing?" he asked frigidly.
Napatingin ako sa map na hawak ko. "Naglilinis?"
Storm grew over his dark eyes. Lumalim ang kunot sa noo ko dahil roon. Tumaas-baba ang kanyang dibdib. I can sense the irritation rising in him.
Bakit ba mainit ang ulo ng isang ito?
Suddenly, his stormy eyes traveled from my face down my body. They stayed there for a couple of seconds before the muscles on his jaw clenched tighter. Iniangat niya ang tingin sa mukha ko, ang mga mata ay mas lalo ng dumilim.
"Go to your room and change your clothes." malamig ang boses na utos niya.
I blinked a few times. "Bakit?" Tiningnan ko ang suot kong vneck shirt at maiksing dolphin short. "Ayos naman ang suot ko, Zion. Naglilinis lang naman ako."
"Wear something decent."
"Disente naman ito, ah. Ano ba ang suot ko dapat? Slacks at turtle neck?"
The man he's with started laughing so hard that his baritone voice echoed all over the living room. Napatingin ako sa kanya ngunit kaagad rin ibinalik ang mga mata kay Zion na ngayon ay masama na ang pagkakatitig sa akin.
"She's right, man. Angkop lang ang suot niya sa ginagawa niya. Don't tell me you're expecting her to wear clothes that are too thick and concealing?" he burst into laughter again. "I didn't strike you as a conservative type of man, Zi."
Natawa ako, lihim na sumasang ayon sa sinabi ng kasama niya. Hindi ko rin maintindihan kung bakit bigla na lang akong pinagpapalit nitong si Zion sa damit ko samantalang simula naman ng magtrabaho ako sa kanya ay ganito lang lagi ang suot ko. And he's certainly right when he told that Zion isn't the conservative type. Base on his girlfriend's get up, sa tingin ko ay ayos lang sa kanya na nagpapakita ng balat ang babae.
Baka naman nahihiya lang siya sa ayos mo ngayon lalo pa at may kasama siyang kaibigan, Adrianna? Baka ikinahihiya ka niya. Pero bakit naman siya mahihiya gayong katulong lang naman ako dito?
Napanguso ako sa naisip. Feeler ka rin, Adrianna, ano?
Sunod-sunod ang naging pagkurap ko nang inilang hakbang ni Zion ang distansya namin habang hindi ako nilulubayan ng masamang tingin. Bahagya siyang yumuko sa may tainga ko.
"I can clearly see what's under that fucking shirt, Hazel. Stop whining and change your top," he whispered firmly against my ear that made me engulf his minty breath. "Now."
Lumunok ako, wala sa sariling tumingin sa puting T-shirt ko at nakitang bakat na nga roon ang aking itim na bra dahil na rin sa pawis. I bit the bottom part of my lips and slowly dragged my eyes to Zion's handsome but expressionless face.
Ngumiti ako, pilit. I gave him a beautiful eyes that earned a deep frown from him.
"Sabi ko nga magpapalit na ako, e. Hehe." Pagkasabi ko no'n ay nilampasan ko siya at mabilis na tumakbo paakyat sa hagdan. Bago pa ako tuluyang makarating sa kwarto ko ay narinig ko pang nagsalita ang kasama ni Zion.
"What's her name, Zi? You didn't tell me that you have a stunning housemaid here."
"Shut it, Conrad. She's off limits." Zion answered icily before I totally shut the door closed.
Off limits? Ako? Kailan pa? Hindi ko alam iyon, ah.
Dumiretso ako sa tapat ng salamin na naroon sa kwarto ko at mabilis na sinipat ang itsura. A frustrated groan escaped my throat when I saw my whole reflection through the mirror. Nagtagal ang tingin ko sa akin dibdib kung saan bakat na bakat ang bra at cleavage ko dahil sa pawis.
Zion was right! Magmumukha talagang hindi disente ang suot ko dahil halos lantad na ang dibdib ko.
Huminga ako ng malalim at inis na inihilamos ang mga palad sa pawisan kong mukha. I stared at my disgusting appearance through the mirror again. I wonder what he's thinking when he saw my look awhile ago. Siguro ay literal na siyang nakaramdam ng hiya sa kaibigan niya dahil sa naabutang itsura ko. But then, it's Zion. Sigurado naman akong liberated siya ng klase ng lalaki kaya ang makakita ng cleavage at bra ng isang babae ay normal lang sa kanya.
"Bakit ko ba iniintindi ang maaaring isipin niya sa akin? Wala ka na talaga sa hulog, Adrianna." bulong ko sa isip.
Kalaunan, nagpalit ako ng isang kulay pink na floral shorts. Yari ito sa cotton kung kaya naman hapit na hapit ito sa bilugan kong hita nang maisuot ko ito. Maging ang maumbok kong pwet ay bakat na bakat rin lalo na kung titingnan ako patagilid. Along with that short is a nude tshirt. Sa gitna nito ay nakatatak ang sikat na brand ng damit na sa ibang bansa lang mabibili. My fingers slowly stroked the printed design.
Hindi naman siguro bibigyan ng pansin ito ni Zion. For sure he won't doubt me for wearing such expensive and well known shirt like this. Uso naman ngayon ang peke at nabibili sa tiangge. Hindi niya iisipin na mahal ito.
I fixed my hair into a messy bun before I decided to went out of my room. Pababa pa lang sa hagdanan ay naririnig ko na ang pagpapalitan ng mga salita ni Zion at ng kaibigan niya.
"Mr. Remulla has already set an appointment with us for the expansion of their hotel in Tagaytay, Zion. According to him, once we have settled the deal, he will invite us to have a one week vacation in his prestigious resort in Batangas for free. Isn't it exciting? Nakapagbakasyon ka na, libre pa." his friend grinned.
Tumingin ako kay Zion. Nakasandal siya sa couch, ang batok ay nasanay din sa head rest habang nakapikit. Even with eyes closed, he still looks merciless and undeniably handsome.
"You are just excited because you can bring your hook up there." Zion said lazily.
"Puwede rin namang hindi. Basta isama mo si Hazel."
Mabilis na nagmulat ng mga mata si Zion at matalim na tumitig sa kaibigan.
"I'm not going to bring her with me, asshat. She has nothing to do there. Maid like her only stays at home."
Napairap ako sa naging sagot niya. Hindi ko maiwasan makaramdam ng pait dahil sa tono ng pagkakabitaw niya sa huling salitang sinabi niya. Sabagay nga naman, bakit ba siya magsasama ng isang katulong sa isang business trip nila? Kung mayroong dapat isama, iyong nobya niyang higad iyon.
Umapak ang paa ko sa huling baitang ng hagdan. The sound of my slippers hitting the marble floor caught their attention. Parehas silang tumingin sa akin samantalang ang atensyon ko ay na kay Zion lang.
"My, my. She's really damn hot." His friend whispered but loud enough for me to hear it.
Zion's hooded eyes were penetrating into mine. Mula sa mukha ko ay bumaba ang mga mata niya sa katawan ko, partikular sa hita ko. His jaw line twitched aggressively as his lips pursed into thin line. Nang iangat niya ang tingin sa akin ay madilim pa rin ito.
Lihim akong nagtaka. Bakit mukhang iritado pa rin siya? Maayos na nga itong suot ko pagkatapos ay ganoon pa rin ang reaksyon niya.
Huminga ako ng malalim at iniwasan na lang ang tingin niya. I walked past them and was about to go to the kitchen when I heard Zion's cold and baritone voice.
"We'll go now, Hazel. Umuwi lang ako para kuhanin ang naiwan kong dokumento."
Napahinto ako. Nakatayo na sila ng kaibigan niya. Lumipat ang tingin ko rito, naabutan ko ang isang ngisi na nakapaskil sa labi niya. I set my eyes back to Zion and found him glaring at me.
May toyo talaga ang isang ito. Minsan mabait, minsan masungit na para bang may buwanang dalawa. Kagaya na lang ngayon. Wala naman akong ginagawang masama pero kung titigan ako ay parang gusto akong gilitan sa leeg.
Tumango ako sa kanya. "Sige. Ingat po kayo, Sir."
His eyes narrowed into slits when he heard me emphasize the word 'Sir'.
Bakit? Totoo naman, ah. Iyon dapat ang tawag ko sa kanya. Hindi ko nga alam kung bakit hinahayaan niya akong tawagin siya sa pangalan niya na parang mag-tropa lang kami.
Talaga ba, Adrianna? Baka naman nasasaktan ka lang na hindi niya gusto isama ang isang katulong na katulad mo sa mga lakad niya? Katulad din pala siya ng iba na mababa ang tingin sa mga kasambahay.
Napangiwi ako sa naisip.
Suddenly, annoyance filled his eyes. Ngumuso ako nang makita kung gaano mas tumalim ang tingin niya sa akin. Bahagya lumalim ang gitla sa noo ko nang makita ko ang biglang pag abante palapit sa akin nang kaibigan niya. He shot me a friendly smile and extended his hand to me.
"I'm Conrad, Zion's business partner. Hazel, right?"
My gaze unconsciously went to Zion. His eyes were like a knife, pointing sharply at me and just waiting for the right time to stab me in my chest. Patuloy sa pag igting ang panga niya. Lihim akong napairap at tiningnan ang lalaki sa aking harapan.
I accepted his hand. "Ad—Hazel, po. Katulong ni Zion."
"You're too pretty to be his house helper, Hazel."
Pilit akong ngumiti. "Salamat po—"
"That's enough, Conrad. We still have meeting to attend to." malamig na saad ni Zion bago tumingin sa akin. "Lock the door as soon as we leave."
Tumango ako. "Mag-ggrocery nga pala ako ngayon, Sir."
Huminga siya ng malalim, tila ba mas lalo pang nainis. Ano ba kasing nakakainis sa sinasabi ko? Kung possible lang mabuntis ang lalaki, iisipin kong buntis itong si Zion at pinaglilihian ako. Nagpapaalam naman ako ng maayos, ah.
Kaninang umaga ay nagiwan siya ng pera sa ibabaw ng center table sa living room. Ang sabi sa note ay pambili daw iyon ng mga kailangan sa bahay kagaya ng grocery. Siguro ay nakita niyang paubos na ang mga stocks sa ref kaya naisipan niyang magiwan. Ayos lang naman sa akin ang lumabas kahit pa kinakabahan ako na may makakakita sa akin. Kagaya nung unang labas ko rito ay magsusuot na lang ako ng sumblero at salamin sa mata.
"Do it when I'm home. Sasamahan kita." aniya at tumalikod na para lumabas.
Sinunandan ko siya ng tingin. Narinig ko ang pagsipol ni Conrad sa aking harapan. I looked at him and he's just smirking at me.
"Your boss it too grumpy. Buti natitiis mo?" aniya.
Nagkibit balikat ako. "Hindi naman siya palaging ganyan. May toyo lang siguro."
He chuckled. Just before he could respond at me, Zion's voice echoed in the whole living room.
"How many times do I have to call you?" he fired. Napatingin kami sa gawi niya na nasa tabi na ng main door.
Natawa si Conrad. "Relax, man. Init ng ulo mo. Kulang ka siguro..." makahulugang aniya bago tumingin sa akin. "See you next time, Hazel."
I nodded. "Ingat kayo."
"For you."
Nilampasan niya na ako at naglakad patungo sa pintuan. Zion was still standing there, waiting for Conrad. Nang magpang abot sila ay inabot niya ang susi ng kotse sa kaibigan.
"Drive." he said frigidly.
"Sure."
Lumabas na si Conrad ng bahay at nauna na sa labas. As soon as he's out of our sight, Zion's stormy eyes bore into me.
"Lalabas na ako. Isara mo ang pinto."
Paulit-ulit naman ang isang ito.
Huminga ako ng malalim at naglakad na palapit sa kanya. He's staring at me as I graced towards him. Nagiwas ako ng tingin dahil ramdam na ramdam ko ang titig niya sa akin. Masiyadong mabigat, tumatagos. Nang tuluyan na ako sa harapan niya ay nag angat ako ng tingin. Our eyes met. A sudden wire of electricity sparked in my veins as we stared at each other. Pakiramdam ko ay may kung ano'ng lumilipad sa sikmura ko dahil sa paraan ng pagtitig niya sa mga mata ko.
My breathing hitched when he suddenly slouched a bit and whispered something in my ear.
"Since when did you call me Sir, hmm?" he breathed, his fiery breath made love with my skin that caused me to shiver.