Τρέχω μακριά από το σημείο που ρίξαμε τα μολότωφ. Κοιτάω πίσω μου για να δω αν με ακολουθεί κάποιος και με ακολουθούν κάτι μπάτσοι. Υπέροχα.
<< Σήκωσε τα χέρια.>> φώναξε ένας από τους μπάτσους
Ποίο είναι το πρόβλημα τους;
Πηδάω πάνω σε ένα αμάξι και ανεβαίνω σε μία σκάλα που οδηγεί σε μία ταράτσα. Παίρνω φορά και περνάω στην διπλανή ταράτσα από την ταράτσα στην οποία βρίσκομαι.
Είναι εδώ η Κλειώ.
<< Τα αγόρια;>> με ρώτησε
<< Που να ξέρω; Είχα αλλά πράγματα στο μυαλό μου όπως να ξεφύγω από τους μπάτσους.>> είπα νευριασμένη
Βιαστικά λίγο, ας τα πάρω λοιπόν τα πράγματα από την αρχή.
Είμαι η Αμέλια, ένα 17χρονο κορίτσι που μόλις εχθές έδωσα το τελευταίο μάθημα στις πανελλήνιες.
Αν αναρωτιέστε γιατί με κυνηγάνε μπάτσοι είναι επειδή είμαι σε μια συμμορία.
Στην συμμορία είμαι από τότε που ήμουν 12. Η μόνη οικογένεια μου είναι ο αδερφός μου, Αδάμ και είναι 19.
Στην συμμορία είμαστε 6 άτομα. Δύο κορίτσια και τέσσερα αγόρια.
Το ένα κορίτσι είμαι εγώ. Γενικά είμαι κάπως αποτομη,ξινή και απόμακρη από τους άλλους. Δεν εμπιστεύομαι τους ανθρώπους - τα άλλα θα τα καταλάβετε στην συνέχεια-. Το άλλο κορίτσι είναι η Κλειώ, γλυκό κορίτσι, σχετικά συναισθηματική και ήρεμη γενικά.
Τα 4 αγόρια είναι: ο αδερφός μου, ο Αδάμ που είναι εκνευριστικός. Ο Ραφαήλ, πάντα ήρεμος και ποτε μα ποτέ δεν κάνει απερίσκεπτα πράγματα. Ο Άρης, έξυπνος,φιλόδοξος και διασκεδαστικός. Και τέλος, ο Αχιλλέας το γνωστό bad boy/player της συμμορίας. Είναι ο πιο εκνευριστικός και μαλακας άνθρωπος στον κόσμο.
Και αυτή είμαστε στην συμμορία. Σας είπα λίγα για όλους; Το ξέρω, αλλά αυτά είναι όσα ξέρω για εκείνους -εκτός του Αδάμ-.
Στην συμμορία έχουμε κάποιους κανόνες που κανένας μα κανένας δεν πρέπει να τους παραβεί γιατί μετά έρχονται πολλές συνέπειες. Είναι 3 κανόνες που φαίνονται απλοί αλλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι.
Πρώτος κανόνας: Μυστικότητα,δεν μπορούμε να λέμε στους ανθρώπους ότι είμαστε στην συμμορία.
Δεύτερος κανόνας: Απαγορεύονται οι προσωπικές ερωτήσεις. Όσα λιγότερα ξέρουμε για τις ζωές τον άλλον τόσο καλύτερα.
Και ο τελευταίος και ποιο σημαντικός κανόνας: Απαγορεύονται οι ερωτικές σχέσεις μεταξύ των μελών της συμμορίας.
Μέχρι πριν λίγο καιρό είμασταν 8 άτομα αλλά δύο άτομα ερωτεύτηκαν και τώρα κανένας δεν ξέρει που είναι. Αυτοί οι κανόνες είναι σημαντικοί για να μείνει η συμμορία ζωντανή,για να μην καταστραφούμε.
Κάποια παιδιά από την συμμορία τα γνωρίζω περισσότερο από ότι τα άλλα. Ας πούμε τον Αδάμ από τότε που γεννήθηκα,βέβαια κανένας δεν ξέρει στην συμμορία ότι είμαστε αδέρφια και ούτε πρόκειται να το μάθουν.
Την Κλειώ την ξέρω από τα 10 μου, πηγαίναμε μαζί σχολείο αλλά δεν μιλάγαμε,δεν ήμουν κοινωνικό παιδί. Είναι ίσα με εμένα η Κλειώ και στην συμμορία μπήκε όταν ήταν 15.
Τον Ραφαήλ τον ξέρω από τότε που μπήκα στην συμμορία,ήταν πριν από εμένα εδώ και είναι ίσα με εμένα.
Τον Άρη τον ξέρω από τα 14 μου,τότε μπήκε στην συμμορία και αυτός είναι ίσα με εμένα. Και τέλος τον Αχιλλέα τον ξέρω από τα 15 μου,τότε μπήκε στην συμμορία. Είναι έναν χρόνο μεγαλύτερος από εμένα και στην συμμορία είναι ο πιο άγριος και ακραίος.
<< Μήπως να τους πάρουμε τηλέφωνο;>> πρότεινε η Κλειώ
Χάθηκα στις σκέψεις μου και ξέχασα εντελώς που βρισκόμαστε. Είμαστε στην ταράτσα μιας πολυκατοικίας και δεν έχουμε ιδέα που είναι τα αγόρια.
<< Δεν πρόκειται να μας το σηκώσουν.>> είπα και κάθισα στο πάτωμα
<< Τι κανεις;>> με ρώτησε
<< Κάθομαι απ'οτι βλέπεις.>> της είπα και νόμιζα ότι ήταν ξεκάθαρο
<< Αν τους έπιασαν;>> αναρωτήθηκε και άρχισε να κάνει πέρα-δώθε μπροστά μου
<< Δεν το κάναμε πρώτη φορά. >> της θύμισα
Ήρθαμε κέντρο για να κάνουμε λίγο πανικό αλλά οι μπάτσοι είχαν πληροφορηθεί και μας την έστησαν.
<< Τι θα κάνουμε;>> με ρώτησε και άρχισε να με πονάει το κεφάλι μου, δεν έχει βάλει γλώσσα μέσα της
<< Θα πάμε στο στέκι και θα έρθουν εκεί.>> είπα και σηκώθηκα όρθια για να φύγουμε
Το στέκι είναι η πολυκατοικία που έχει η συμμορία μας. Εκεί κάνουμε τις συναντήσεις μας, έχουμε τα όπλα,τα μολότωφ και ότι άλλο χρειαζόμαστε.
Μπήκαμε στο κτίριο από την πόρτα που είχε στην ταράτσα. Βγάλαμε τις ζακετες μας και το μαντίλι που είχαμε στις μάπες μας για να μην φαίνεται το πρόσωπο μας.
<< Φερσου φυσιολογικά. >> είπα και βγήκαμε από την πολυκατοικία σαν δύο συνηθισμένα κορίτσια
Περάσαμε από τους μπάτσους και δεν μας έδωσαν σημεία, αφού απομακρύνθηκαμε αρχίσαμε να τρέχουμε και πήγαμε στο σημείο που αφήσαμε τις μηχανές. Εκεί μας περιμένουν τα αγόρια.
<< Που είσασταν;>> ρώτησε ο Ραφαήλ
<< Σε μια ταράτσα. >> είπα αδιάφορα και ανέβηκα στην μηχανή όπως οι υπόλοιποι
Αρχίσαμε όλοι για το στέκι της συμμορίας.
Αυξανω την ταχύτητα και νιώθω το κρύο αεράκι να χτυπάει πάνω μου, τα μαλλιά μου να ανεμίζουν από την ταχύτητα.
Φτάνω έξω από το στέκι και κατεβαίνω από την μηχανή, όλες οι μηχανές είναι εδώ άρα έχουν φτάσει ήδη.
Μπαίνω μέσα και τους βλέπω να κάθονται στους καναπέδες που έχουμε.
Είναι σαν σπίτι εδώ, έχουμε κουζίνα,σαλόνι,τραπεζαρία,αρκετά μπάνια, δύο υπνοδωμάτια σε περίπτωση ανάγκης,δωμάτιο με όλα τα όπλα κτλ και μια αίθουσα με υπολογιστές/laptop.
<< Λοιπόν αφού ήρθαμε όλοι,μπορούμε να δούμε τι θα κάνουμε αύριο.>> είπε ο Ραφαήλ
<< Τι είναι αύριο;>> ρώτησα με σηκωμένο το φρύδι
<< Έχουμε αγώνα.>> είπε ο Άρης
<< Τα λεφτά που παίζουμε είναι πολλά, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.>> είπε ο Αδάμ
Λες και τρέχουμε πρώτη φορά κάνουν.
<< Αύριο θα τρέξουν μόνο αγόρια.>> είπε ο Αχιλλέας
<< Και γιατί αυτο;>> ρώτησα και σταύρωσα τα χέρια μου μπροστά στο στήθος μου
<< Γιατί είναι ένας σημαντικός αγώνας και τα κορίτσια πρέπει να είναι έξω.>> μου απάντησε ανάβοντας ένα τσιγάρο
<< Τι εννοείς έξω;>> ρώτησα
<< Κι εγώ που νόμιζα πως είσαι έξυπνη κοπέλα.>> είπε κάνοντας μια τζούρα από το τσιγάρο του
Θέλω τόσο πολύ να τον σκοτώσω. Νομίζει επειδή είναι ωραίος και μυστήριος και τέτοια ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει.
<< Αμέλια, εσύ με την Κλειώ θα δώσετε το σήμα έναρξης.>> είπε ο Αδάμ και με εξέπληξε
Αν αναρωτιέστε το σήμα έναρξης είναι όταν ένα κορίτσι με λιγοστά ρούχα κάνει σήμα να αρχίσουν, πράγμα που κάνουν συνήθως οι πουτανες των συμμοριών και πιστέψτε με εγω δεν είμαι τέτοια. Τρέχω μαζί με τα αγόρια,πυροβολώ και προστατευομαι μόνη μου.
<< Τι είμαστε; Οι πουτανες σας;>> ρώτησε η Κλειώ ήρεμα και σηκώθηκε όρθια
<< Θέλουμε να νικήσουμε και όλοι ξέρουν πως οι bad guys -το όνομα της συμμορίας που θα αγωνιστούμε- αντιπερισπαζονται με κορίτσια με λίγα ρούχα.>> είπε ο Άρης
<< Αν θέλετε κορίτσια γι'αυτό να πάρετε μια πουτανα του Αχιλλέα,όχι εμάς!>> φώναξα και σηκώθηκα όρθια
Ο Αχιλλέας κάθε βράδυ με άλλη είναι,θα έχει γνωριμίες.
<< Μπα,θα έχει πλάκα να σε δω με λιγοστά ρούχα. Τόσο καιρό δεν σε έχω δει.>> είπε ο Αχιλλέας με ένα ηλίθιο στραβό χαμόγελο και τον χαστουκησα
<< Καλή τύχη στον αγώνα αύριο,θα σας δούμε από τις κερκίδες.>> είπα και έφυγα από το στέκι
Ανέβηκα στην μηχανή και πήγα να αρχίσω αλλά η φωνή της Κλειώ με σταμάτησε
<< Τι θα κάνουμε τελικά;>> με ρώτησε
<< Δεν θα γίνουμε οι πουτανες τους. Όλοι ξέρουν πως μετά αυτές οι κοπέλες που δίνουν το σήμα έναρξης κάνουν σεξ με κάποιον αναγκαστικά και πίστεψε με δεν θα το κάνω αυτό. Θα τους δούμε από την κερκίδα. >> είπα και άρχισα την μηχανή
Έφυγα. Άρχισα να τρέχω με την μηχανή και να κάνω προσπεράσεις
Τι ηλίθιοι που είναι! Στο διάολο,ειδικά αυτός ο Αχιλλέας.
Φτάνω έξω από το σπίτι και μπαίνω μέσα πετώντας τα κλειδιά μου στο σαλόνι.
Μετά από λίγο μπαίνει μέσα ο Αδάμ.
<< Τι ήταν αυτό;>> με ρώτησε εννοώντας για όσα έγιναν στην συμμορία
<< Ξέρεις πολύ καλά πως αυτές οι κοπέλες μετά κάνουν με κάποιον σεξ ειδικά όταν είναι τριγύρω οι bad guys αλλά ωστόσο εσύ συμφωνησες. Τόσο πολύ σέβεσαι την αδερφή σου;>> ρώτησα
<< Δεν περίμενα να σε ενοχλήσει. >> είπε και βαρέθηκα αυτή την συζήτηση
<< Καληνύχτα. >> είπα πηγαίνοντας στο δωμάτιο μου
Χευυ🙋♀️
Αυτό ήταν το κεφάλαιοο
Ελπίζω να σας αρεσεε
Στην αρχή τα κεφάλαια ίσως είναι κάπως βαρετά αλλά I promise ότι στην συνέχεια θα είναι πολύ καλύτερααα
-anwnymh 🤯