Arkasını yavaşça döndü , ve gözlerimin içine baktı gülümsedi belliki çok mutlu olmuştu çünkü gözlerinin içi gülüyordu.
Yoongi: yarın anlat , git ve şimdi yat daha çok zamanımız var .
Hana: yoongi , ben anlatınca kimseye söyleme söz mü?
Yoongi: söz .
Arkamı döndüm odaya gittim bir kaç dakika sadece boş boş oturup etrafı izledim aklıma sadece yaşadıklarım geliyordu ben bunları haketmemiştim ben kardeşimi kaybetmiştim küçükken hep yanımda olan beni seven kardeşimi üvey olsada seviyordum o büyümüştü ama yine benim gözümde küçüktü , aklıma küçükken sürekli benden yapmamı istediği iki tane at kuyruğu saç modeli geliyordu aklıma yaptıktan sonra bana bakar biraz tatlılık yapardı eğer ben gülümsediysem kesinlikle tatlı olmuştu . Bu yüzden hep gülümserdim.
Kapı açıldı içeriye yoongi girdi oraya bakıp gülümsedim.
Yoongi: hana , benim gitmem lazım ama geri geleceğim merak etme , yemek sipariş etmiştim mutfakta hazır onu yersin masanın üstünde de telefon var eğer bir şey olursa beni ara .
Hana: tamam
Odadan çıkınca bende arkasından çıktım. Galiba koşarak inmişti ki ben odadan çıktığımda o merdivenlerden inmişti bile yetişemeyeceğimi anladığımda arkasından seslendim .
Hana: kendine dikkat et , ve erken gel benim huyumu biliyorsun , yoongi!
Yoongi: erken geleceğim ama sen yemeğini ye uyu ! Abinin sözünü dinle !
Hana: sus ve git yoksa geç kalacaksın!
Yoongi: tamam .
Merdivenlerden inmiştim tam mutfağa gideceğim sırada yoongi kapıyı tekrar açıp bağırdı.
Yoongi: hana , birisi gelirse kapıyı açma bende anahtar var !!!
Hana: ben burdayım aptal !
Kapıyı kapatıp gidince bende mutfağa gittim . Yemeğimi yiyip telefonu alıp yukarıya çıktım. Yatağa girip telefon da biraz gezindim internet vardı bu yüzden rahatça sosyal medyada dolaşabiliyordum ...
Diğersi gün:
Sabah erkenden kalkıp kahvaltı hazırlamıştım . Yoongi'yi uyandırıp - ki bu biraz zor oldu - kahvaltı ettikten sonra dışarıdaki bank gibi bir şeyde oturduk . Biraz sessiz olmuştu ortalık . Nasıl anlatacağımı düşünüyordum Çünkü bunları söylemeye dilim varmıyordu.
Yoongi: sakin ol ve anlat , ağlaman gerekirse beraber ağlarız hiç sıkıntı yok , bunları bir kitaptan okumuşsun da bana anlatıyormuşsun gibi hisset.
Hana: siz bütün suç bende olarak gördünüz ama ben sırf size zarar gelmesin diye gittim .
Yoongi: daha çok aç Hana.
Umarım bir kitabı anlatıyormuş gibi hissederim .
Hana: bir gün sabah uyandım kahvaltı hazırladım babam dediğim o insan aradı bana gel dedi bende namjoon'a not bırakıp gittim , bana bir kaç şey geveledi işte o genç sevgilisi ile ayrılmış falan , sonra sizin konunuz açıldı işte bana " eğer onları bırakıp gitmezsen , onları senin önünde öldürürüm " dedi . Bende sizin ölmenizi istemediğimden sizi terk ettim . Bir kaç gün bir yerde kaldım sonra boşandık falan hatta mahkemede yanınızda oturan kişi bendim , avukatım da bu süreçte yanımda olan birisi.
Yoongi: oha ! Cidden inananamıyorum .
Hana: işte bitti falan ben Türkiye'ye gitmek zorunda kaldım annem kardeşimi hastanede görmüş gizli gidiyormuş hastaneye , oraya gittim melek geldiğim gün evde beklerken bir arabadan dövülmüş bir biçimde sevgilisi tarafından evin önüne atıldı . Ben sessiz durdum yüzündeki yaraları kalkıp kendisi temizledi ve sonra anlaşılmasın diye makyaj yaptı. İşte biz kavuştuk sarıldık falan içeriye geçtik ben ağzından bir şeyler almaya çalışırken bir anda lavaboya gidip , çıkardı anladın sen . Sonra bir şeyim yok derken bayıldı hamile olduğunu öğrendim hastanede , benim kardeşim sevgilisi ve bir adam tarafından taciz( tecavüz) edilmişti .
Durdum ve ağladım bana sarılmıştı ilk kez bunu birine anlatmıştım ve ilk kez birine bunu anlatırken sarılmıştım. Sakinleştikten sonra konuşmaya devam ettim.
Hana: bir kaç gün sonra annem ve üvey babama söyledik sonra kafa dağıtmak için alışveriş merkezine gittik ama melek orda dayanamadı ve intihar etti . O gözlerimin önünde ölmüştü, kaç gün kabullenemedim onun öldüğünü , kafaya koydum bunu yapan kişiyi bulacaktım bir kaç ay uğraştım ve buldum . Bu adamı bir şekilde hapsettim 7 ay boyunca onu orda tuttum . En sonunda herşeyi itiraf etti bunu yaptıran kişi kimdi biliyor musun?
Yoongi: kim?namjoon falan değil, değil mi?
Hana: hayır, babam dediğim o... kişi, o yaptırmıştı bunu sonra zaten tuttuğum kişi öldü, buraya geldim sizinle karşılaşmak istiyordum ama bir tarafımda karşılaşmak istemiyordum. Gariptim evim falan olmadığımdan bir kaç gün burda kaldım sonra kendime bir ev buldum ve orda yaşamaya başladım sonra kaza yaptım gerisini biliyorsun zaten , ama biliyor musun yoongi ? Diğer kişiler babasını över ,ben sövüyorum , her baba iyi olmuyor işte biride bana denk gelmiş.
Sıkıca sarıldı.
Yoongi: özür dilerim , ne diyeceğimi bilemiyorum .
Hana : artık öğrendin artık sıkmaman gerekiyor beni ha birde artık hatırladığımı söyleyip evime gideceğim ..
Yoongi: sadece iki hafta daha lütfen , bak beni çok değiştirdin ben böyle biri değildim.
Hana: off senin hatırına
Gülümsemişti....
💜💜💜💜💜