Parayla adam tutup kendimi dövdürmek istiyorum bazen sevgili okurlarım. Şöyle ağzımı burnumu kırsalar, sürükleye sürükleye dövseler, yerden yere vurup duvardan duvara fırlatsalar da kendimden hıncımı alsam... Ama sadece istiyorum. İstiyorum ama olmasın. Hem zaten parayla adam tutacak param yok hem benim canım tatlı be. Neyse diyeceğim o ki yaşadığım hızlı duygu değişiklikleri... anlık ve çok hızlı oluyor, engelleyemiyorum. Ne istiyorum bilmiyorum, ne yapmaya çalışıyorum bilmiyorum. Bir an oluyor ve bütün duygularım çekiliyor içimden. Sanki ruhum terkediyor beni, ansızın biyolojik bir robot gibi oluyorum. Bütün duygularım yok oluyor. Öfke, korku, hüzün, neşe, sevgi, nefret v.s. yine oluyor... Kendimle baş edemiyorum bazen. Kafamı gökyüzüne kaldırıp haykırmak istiyorum, haykırışlarımla gökyüzünü titretmek istiyorum. Hatta ses dalgalarımdan ötürü yağmur yağsın istiyorum. Yağmur olmadı bi' çiğse olsun bari. Böyle laboratuvardaki denek kobay faresi gibi hissediyorum kendimi. Sanki üstümde bir şeyler deneniyor gibi hissediyorum. Nem çok nem, nemden ötürü oluyor galiba bunlar hep. Eee işte öyle sizde nem var ne yok?
Monteyn.
İç yapımlarım sundu.