Бид тэндээс гаран явсаар Сэүн "Төрсөн өдөр чинь болохоор үнэтэй хоол авж өгч гахай баярлуулна" гэсээр зоогийн газрын үүдэнд ирэн дотогш захиалсан өрөөндөө ороход хайртай хүмүүс минь бүгд байцгаав. 2 талын аав, ээж, ах, найзууд бас тэр минь. Бид орсон даруйдаа тэдэнд гараа зэрэг дэлгэн харуулахад тэдний ам нь ангайж уулга алдацгааж байв.
С.Аав "Бид чамд амралт, баяраар Сэүн рүүгээ явахад чинь дандаа явуулах болохоор хүссэн үедээ хэлээрэй энэ бидний бэлэг шүү"
Ээж "Харин Сэүний төрсөн өдрийн бэлэг бас одоо хүртэл хүчинтэй хэвээрээ байгаа шүү"
Сэүн "Бид 2 тэрийгээ хуримынхаа бал сараар ашигланаа"
Кай "Өүввввв их сайхан сонсогдож байна"
С.ээж "Ирэнгүүт чинь хуримыг чинь хийж өгөх болно" гээд бид нэг хэсэгтээ л их юм ярьсаар маргааш онгоцны буудал дээр уулзахаа товлоод залуус болон бид Сэүний гэр лүү явцгаав.
Би "Үнэхээр гайхалтай төрсөн өдөр бүтээж өгсөнд баярлалаа"
Сэүн "Энэнээс ч илүүг би ирэх жилүүддээ чамдаа өгөх болно"
Би "Надад чи л байвал хангалттай"
Сэүн "Тиймээ чи минь л байвал болоо. Энэ охиныг цүнхэндээ хийгээд явчих юмсан одоо намайг байхгүйд залуус ч зүгээр байлгахгүйдээ. Ганц удаа сайн найз гэдгээ надад Сэилийг хамгаалж байж батлаарай та нар!"
Чанёол "Ийм зүйлийг аятайхан гуйхгүй бол сохор болзоонд явуулчихна шүү"
Би шивээстэй гараа өргөөд "Ийм байхад одоо намайг тоох хүн байхгүйдээ санаа зоволтгүй"
Би "Газраар тэгээд хөглөрөөд унтацгаагаарай бид унтлаа өглөө тэгээд битгий хөлд тээглээд байгаарай!"
Жэбом "Яахав ганц удаа өршөөе та хоёр хүссэнээрээ орилж болно шүү бид чихэвч зүүгээд унтацгаачихна"
Сэүн "Өршөөсөн өршөөгөөгүй угаасаа хийнэ хосгүйнүүд нь эртхэн хөгжмөө чангалсан ч болно шүү" гээд хэлж луусаагүй байхад л Кёнсүү хөмсгөө зангидан хөгжмөө чангалав.
Би "Дөрвөн цаг л үлдчихэж жоохон амраад авах уу?"
Сэүн "Мммн үгүй ээ онгоцонд унтчихнаа хоёулаа тэврэлдээд хэвтэе"
Би "Ямар азаар чи европ хүүхэн сонирхдоггүй юм"
Сэүн "Намайг сонирхдоггүй гэж хэн хэлж байна?"
Би цээжрүү нь алгадан "Яааа чи өөрөө тэгээ биздээ"
Сэүн инээсээр "Тоглосон юмдаа, хэн надад ийм сайхиусан тэнгэр байхад өөр юмнуудруу харж байдаг юм. Та гуай харин өөрийгөө хичээ маш олон залуус дунд үлдээгээд явлаа шүү"
Би гараа харуулаад "Ийм гав зүүчихээд явж байж"
Сэүн "Тиймээ би угаасаа энэ тал дээр огтхон ч санаа зовохгүй байна"
Би түүний гар дотоож руу минь орохоос өмнө цохиод "Хөөе ядарч үхэх гээ юу? хоёулаа сүүлийн 7 хоног өдөр алгасалгүй маш бүр маш олон удаа хийсэн"
Сэүн "Очоод дахиж уулзатлаа хийхгүй шдээ хайр нь ядрахгүй ээ тэгэх үү" гэсээр эгдүүтэй царайлан гуйв.
Би "Нөгөө хэд байгаашдээ"
Сэүн "Аав нь зөөлхөн байна аа" гэсээр саяхан эгдүүтэй царайлж байсан хүн хормын дотор өөрчлөгдөн дээр минь гаран хүзүүрүү минь дайрч эхлэлээ.
Өмдийг минь тайлж шидчихээд том цамцан дотор минь гараа хийн хөхөвчний түгжээг нь мултлаад тайлах гэсэн ч болсонгүй би түүнийг шоолж инээн цамцаа тайлах гэсэн ч тэр гар барин зогсоогоод хөхөвчний мөрийг мултлаад тайлан чулуудаад өөрийнхөө цамцыг дээрээс нь давхралдуулан шидэв. Цамцан дотор минь толгойгоо хийгээд хэдийнээ хөхрөн улайссан хөхийг минь хазлаж байтал гэнэт хаалга онгойн Чанёол орж ирчихээд бид хоёрыг харсан даруйдаа гараа урдаа авсаар "Андаа мань зүгээр арай эхлээгүй байх гэж бодоод нөгөө юу бид хэд кино үзэх гэсэн чинь код нэхээд болдоггүй хэлээд өгөөч тэгэх үү"
Сэүн подволкноос минь толгойгоо гарган түүний зүг хараад "Миний төрсөн өдөр байна гэж бодож үзсэнгүйюу?"
Чанёол "Өө нээрээ тийшдээ за үргэлжлүүл, үргэлжлүүл" гээд хаалгаа хаагаад бушуухан гарав.
Сэүн "Битгий тэгж айлгүй инээгээд бай"
Би босон суугаад түүний тэлээг тайлан гараа гэдэсний булчин дээгүүр нь гүйлгэн дараа нь өмдний цаанаас нь найзад нь хүрж байхад дахин хаалга онгойж нүдээ гараараа тагласан Чанёол "Би юу ч харахгүй байгаа болохоор зүгээрээ гэхдээ чиний төрсөн өдөр биш байна"
Сэүн "Хараал ид нээрээ сольчихсон шдээ" гэж амандаа бувтначихаад "Дэлдэн новш минь минийх биш бол Сэилийнх байж болно гэж бас л бодоогүй биз"
Чанёол "Өө нээрээ тийм байж болох юм байна андаа мань одоо буруу байсан ч орж ирэхгүй болохоор тухтай үздээ" гэсээр хаалгаа хаагаад гараад явав. Харин бид түүнийг шоолон давхралдан хэвтэцгээж байгаад эргээд ажилдаа орло.
Үүр цонхоор хаяархад бид амьсгаатан хэвтсээр тэр нүдэн дээр минь үнсэн нулимсыг минь арчаад "Цуг усанд орцгоох уу одоо бараг л цаг үлдсэнгүй"
Би толгой дохиж тэр босон онгоцонд ус тосчихоод буцаж ирэн намайг өргөөд усанд суулган дараа нь өөрөө ард орж ирэн суув.
Биеийг минь хөөсрүүлэнгээ "Залуус болон чамд энэ гэрийг үлдээж байгаа болохоор цаад хэдийгээ харж байхгүй бол миний орон дээр ямар ч юм дагуулаад ирээд юу ч хийж магадгүйшүү" хэмээн дооглов. "Аягүй бол гэр ч шатааж магадгүй"
Би "Би өөрсдийнхөө орыг сайн харж хандах болохоор санаа зоволтгүйдээ"
Сэүн "Тэд босчихсон юм шиг байна"
Би "Угаасаа унтаагүй байхаа за гарцгаая" гэсээр бид хувцаслачихаад гарахад гэр үнэхээр эмх цэгцтэй бас Хэри өглөөний цай бэлдээд зогсож байв.
Сэүн "Унтаагүй юмуу?"
Бэкхён "Тийм чимээнд хэн унтхавдээ, кино түрүүхэн дууссан юм"
Сэүн "Өүввв уучлаарай гэхдээ миний охин дэртэйгээ их ажилласан юмсан нэмэр болоогүй бололтой" гээд жуумалзсаар ширээнд суув.
Өглөөний цайгаа ч бас би түүний өвөр дээр сууж уун дараа нь тээшээ аваад гэрээ нэг тойруулж хараад тэр "Киаххх бас эвгүй болж байна шүү, дандаа чамтай байсан дурсамж нүдэнд харагдаад хүүүүх" хэмээн нүдэндэхь нулимсаа дээшээ харан буцан залгичихаад бид машинд орон хойд талын суудалд бас л давхралдан суулаа.
Кёнсүү "Удахгүй Сэүний бүсэлхийнээс доош мэдээ алдвал би лав гайхахгүй ээ шөнөжин тонгоччихоод бусад үед нь өдөржин Сэил мордчих юм"
Сэүн "Сэилийг байхгүй байх үед нь нэг юм энэ дээр байх ёстой юм шиг санагдаад байдаг юм"
Хэри камера барьсаар "Муу найз минь ингээд байнга биднийхээ дарамтан доор амьдарч эхлэх нь дээ"
Дараа нь үзэхэд дурсамжтай гээд л босохоос авхуулаад бичлэг хийж яваа нэг завгүй хүн энд байна.
Сэүн "Миний охиныг бөөрөлхсөн байвал би та нарыг салгачихна шүү"
Жэбом "Хааааннннн чи найз охиноо тийм амархан бөөрөлхүүлнэ гэж бодоод байгаа юм биш биздээ"
Бэкхён утсаар ярьж дуусаад "Нөгөө хэд оччихсон байна гэнээ бас гэрийнхнүүд чинь ирчихсэн байна гэж байна"
Цаг ойртох тусам сэтгэл минь тавгүйрхэж зуураад ч хамаагүй үлдмээр санагдан хий дэмий л сандран сууна. Сэүнийг хацраас минь барин уруулыг минь эрхий хуруугаараа илэхэд л сая өөрийгөө зуршлаараа уруулаа хазаж байснаа санан биеэ суллан түүнийг налав.
Сэүн "Миний охин мундаг болохоор уйлахгүй ямар ч нулимс байхгүй үдэлт байх ёстой шүү за юу"
Би толгойгоо дохин түүнийхээ үнэрийг гүнзгий гэгчинь үнэртэв. Гэрлэн дохион дээр зогсоход би "мартахаа шахаж" гээд халааснаасаа утсаа гаргаж ирэн 2 гараа оруулан шивээснийхээ зургийг аван бас сүүлийн хэд хоног хангалттай их зураг бичлэг хийсэн ч ханасангүй дахин хэдэн зураг авчихаад бичлэг дээр тавьхад Сэүн хацрыг минь шахаж байгаад уруул дээр минь удаан үнсээд дараа нь дух, хацар, нүд, хүзүүн дээр минь ирээд удаан гэгчинь хазчихаад камера луу хараад "Миний охин энэ бичлэгээ хараад намайг бага санаарай за юу бас энийгээ инстаграмм, фэйсбүүкдээ хийвэл миний охиныг залуус тайван орхиж би ч санаа амар байх болно"
Жэбом "За бууцгаая ирчихлээ" хэмээн бид бичлэгээ дуусган машинаас удаан гэгчин буун дотогш алхав.
Гучин минут үлдсэн байх ба тэр бүх л хүмүүстэй салах ёс хийн марзганаж манай болон өөрийнхөө ээж аавд үнсүүлчихээд байж байхад "хоцрох шахлаа" гээд нэг л танил царай ирэн Сэүнтэй тэврэлдээд элдэв юмс захиж байв.
Хэжин "Энэ өрөвдмөөр охиныгоо хараачээ царайг нь" гэсээр миний хамарнаас чимхэхэд би "Уулзалгүй удаж шүү"
Сэүн "Байхгүй хойгуур битгий шүлэнгэтээд байгаарай"
Хэжин чанга инээн "Хүн найз бүсгүйгээ хүртэл танилцуулчихаад байхад өөдгүй юмаа"
Чанга яригчаар Сэүний явах онгоц зорчигчдоо орж суухыг хэлснээр миний хамаг бие салганан голд минь гуниг хурав. Тэд нартай дахин нэг салах ёс хийчихээд Сэүн над дээр ирэн хацраас минь барин өөрлүүгээ харуулаад "Сайн сууж байгаарай, өвдөж болохгүй шүү, орой хамаагүй явж болохгүй гарж болохгүй олуулаа уулзсан тохиолдолд залуусаар заавал хүргүүлж байгаарай битгий холоос санааг минь зовоогоорой таргалсан ч хамаагүй хоолоо сайн идэж байгаарай"
Би нулимс унагаахгүйг хичээн толгойгоо дохиод "Ойлголоо чи бас хоолоо сайн идээрэй, ядарч болохгүй шүү ядраад байвал заавал холбоо барих гээд хэрэггүй сайн унтаж амраарай өвдөж болохгүй шүү хэцүү байвал хэзээ ч хамаагүй надруу залгаарай"
Сэүн дээшээ харан нулимсаа тогтоогоод чичирсэн хоолойгоор "Санах байхдаа зөндөө их" гээд энгэртээ тэврээд хүзүүрүү минь шурган гүнзгий амьсгал авахад дахин чанга яригчаар суудалдаа суухыг давтав.
Би "Ордоо, хайртай шүү зөндөө их"
Сэүн "Маш их хайртай" гээд бид онгоцны буудал дээр сүүлийн үнсэлтээ хийн надаас холдоод тэр минь эргэж харан явахад би саяжин тэссэн нулимсаа урсган уйлж эхлэлээ.
Амандаа түүнийгээ дахиад нэг эргэж хараад тэврээсэй гэсэндээ "Эргээд хар" гэж шивнэхэд тэр минь ч бас хацраар нь урссан нулимстай цүнхээ газар шидээд надруу эргэж харан гүйж би ч бас тэссэнгүй асгартлаа уйлсаар түүнрүүгээ гүйж дахин тэврэлдэв.
Сэүн "Уйлахгүй гэж хэлсэн биздээ битгий уйлаад байлдаа хайр нь ингэхээр хэцүү байна шдээ хайртайг минь битгий мартаарай, хэзээ ч битгий мартаарай өөрөөсөө илүү хайртай шүү"
Би "Одоо уйлахгүй би ч бас зөндөө их хайртай болохоор мартаж болохгүйшүү. Насан туршдаа хайрлана ганцхан чамайг" гэхэд тэр нулимсыг минь арчиж өгөөд уруул дээр минь сүүлийн удаа зөөлхөн үнсэхэд бидний нулимс холилдон шоврог амтагдаж байлаа.
Надаас холдоод үсийг минь сэгсийлгэчихээд бүгдэнрүү нь хараад чангаар "Сайн сууцгааж байгаарай бүгдэд нь хайртай шүү" гээд бидний шивээстэй хөтлөлцсөн гар аажмаар бие биесээсээ сулран тавигдав. Тэр орохынхоо өмнө бидэнрүү эргэж харан гараа даллан надруу гараараа зүрх явуулахад би уйлсан чигтээ инээн "Хайртай шүү" хэмээн орилов.