Рөүз ихээр уйлах бол Жимин бодолдоо төөрөлдсөөр зогсоно.
"Ж-Жиминаа намайг уучлаарай. Чамайг шархлуулснаа мэднэ гэхдээ чиний төлөө чамайг гэсэндээ би тийм алхам хийх хэрэгтэй болсон юм. Би чамд хайртай байсан. Чиний төлөө өөрийгөө золиослохоор тийм их хайртай байсан. Тэр үед худал хэлсэнд минь уучлаарай." гэж сөөнгөтсөөр хоолойгоор арай ядан хэлэн дээш түүн рүү харлаа.
*Жимин жуумалзах*
"Хэрэв намайг чамайг уучлаасай гэж хүсч байгаа юм бол би чамайг амтлах болж дээ."
Зохиогчийн талаас
Гэж хэлээд Жимин уруулаа долоох нь Рөүзэд 'амтлах' гэх үгийг утгыг сая нэг ойлгуулах шиг.
Түүний үгэнд гайхсан Рөүз "Ж-Жиминаа гуйя битгий тэг."
Жимин жуумалзсанаа босож ирэн түүн рүү дөхнө.
"Гуйя Жиминаа би бэлэн биш байна."
"Чи бэлэн ч бай үгүй ч бай хараал ид би хийнэ. Уучлалт хүсээ биз дээ? Тэгвэл хэлснийг минь хий." гээд гараас нь татан босгоод ор луугаа аваачин шидлээ.
"Хөлөө дэлгэ."
Гэх үгэнд Рөүз хэсэг хэлэх үггүй боллоо.
"Үгүй!"
Жимин нүд ирмэхийн зуур нухацтай болов.
"Дэлгээдэх...гэж байна!"
"Ү-үгүй"
Ямар ч хувиралгүй царай гаргах Жимин цамцны захаа суллан эхний хоёр товчоо тайлаад дараа нь бүсээ суллалаа.
Нүд нь айдсаар дүүрч цочролд орсон Рөүз "Ч-чи юу хи-хийгээд байгаа юм? Боль."
Тэгээд Жиминийг ор луу дөхсөөр өөрийг нь бариад авахад "Аахххх......Жимин тавь!" Жимин түүний шагайгаас барин доош татаад доороо оруулав. Тэгээд хурдхан дээр нь сууж хөлийг нь дарж, гарыг толгой дээр нь мөн дарах бол Рөүз эсэргүүцэл үзүүлнэ.
"Жи-Жиминаа яагаад ингээд байгаа юм? Боль!" хэмээн нулимс нь цийлгэнэсээр хэлэв. Яг одоо Жиминий үйлдлээс болоод тэр уйлахад бэлэн байлаа.
Тэр Рөүзийн нүүрэнд тулж ирэв.
Хэсэг байсны дараа...
"Өнгөрсөн хугацаанд хичнээн залуутай унтсан?"
Үүнийг сонсоод Рөүзийн хацрыг даган нулимс урсаж эхэллээ. Ийм зүйл сонсоно чинээ санаагүй юм. Толгойгоо үл ялиг дээшлүүлэн Жиминд нүүрээ улам ойртуулав.
"Чи-чи намайг тийм амархан онгоноо өгчих хүүхэн гэж бодоо юу?" том томоор нулимс нь урссаар.
"Мэдэхгүй. Зүгээр би өөрийнхөөрөө хийе."
"Юу? Үгүй ээ! Боль-"
Шуудхан түүний уруулыг хүчтэйгээр үнсэж эхлэхэд Рөүз дэмий тийчилнэ. Тэр хариу үнсэхгүй байгаа нь Жиминийг улам ч ихээр уурлуулж байлаа. Доод уруулаас нь хазахад яах ч аргагүй Рөүз амаа үл ялиг нээх мөчид Жимин хэлээ аманд нь хийв. Гэсэн ч Рөүз түүнийг эргүүлж үнсэхгүй хэвээр. Саяхан л өөрийг нь үзэн ядаж, аймшигтай уурлаж байсан хүнтэй ийм зүйл хийхийг тэр хүсэхгүй байгаа нь тодорхой биз. Ийм байдлаар тэр Жиминийг хүсээгүй. Ялангуяа ийм байдлаар кекс хийхийг.
Хүч хэрэглэсэн үнсэлт. Удалгүй Жимин үнсэлтээ салган түүний гарыг тавилаа.
Гэхдээ энэ удаа өөрөө суугаад хөлөн засвараа түүнийг тавиулахгүй гэсэндээ хавчин суусан чигтээ шүлсээ залгиж уруулаа арчин жуумалзана. Гэтэл тас хийх дуу гарж Жиминий хацар улайсан байлаа.
Юу хийснээ ухаарсан Рөүз түүнээс уучлал эрэн "Б-би би-....... на-намайг уучлаарай. Би ингэх гээгүй шүү."
"Муу охин!" гэж шүдээ зуун хэлсээр толгойгоо гилжийлгээд Рөүзийг дахин хэвтүүлэв. Улмаар дээр нь гаран хүзүүг нь хазаж бас шимж эхэллээ.
Рөүз "Жимин болиоч дээ!" хэмээн орилон тийчилж түүнтэй байдаг чадлаараа тэмцэх ч Жиминийг тэр яахан дийлэх билээ.
"Жи-ми-и-ин." орь дуу тавин уйлах ч Жимин зогсохгүй хэвээр.
"Чамд таалагдаж байгааг мэдэж байнаа. Тиймээс худлаа эсэргүүцэхээ боль." гээд юбкагийг нь тайлан шидэхэд өгзгийг нь хагас харагдуулах дотоожтой үлдэх нь тэр.
Жимин гараа түүний өгзөг рүү явуулан илж таалан базалж эхлэхэд Рөүз дахин чангаар болихыг хүсэн орилно.
"Чөтгөр гэж гайхалтай сайхан өгзөг." хэмээн уруулаа долоон улам чангаар базлав.
Уурандаа ухаанаа алдаж Рөүз рүү дайран хүчээр эзэмдэх ад сэтгэлд автаж чөтгөр шиг аашлан таашаал авахаар улайран зүтгэх Жимин түүнийг бүрэн нүцгэлэх гэж байтал хаалга дуугаран Жонгүк орж ирлээ.
"Жимин ямар чөтгөрөө хийгээд байгаа юм?!" гэсээр Жонгүк түргэхэн тэдэн дээр очин түүнийг түлхээд Рөүз-д хөнжил нөмрүүллээ.
Рөүз хурдан гэгч босон хөнжлөөр биеэ ороон намайг хамгаалаад өгөөч гэсэн шиг Жонгүкийн араар орж зогсов.
"Чи дахиад л хүрээд ирэв үү?!" гэж Жимин уурлана. Гэтэл дараа нь тэр Жонгүкийг цохин газар унагаачихлаа.
Тэр дахин түүнийг цохих гэтэл Рөүз дундуур нь орон "ЖИМИН БОЛЬ!!"
"Чи түүнийг одоо хэр нь өмөөрсөөр байна гэж үү? Тэр гэрлэсэн, эхнэртэй байхад хүртэл яасан тэдний дундуур орох гээ юү?!"
"ХАНГАЛТТАЙ!! Чамайг хангалттай сонсож боллоо! Жонгүк бид хоёрын тухай мэдэхийг хүссэн юм биз дээ мм?
Юу ч байхгүй. Жимин бидний дунд юу ч байхгүй гэж байна. Энэ бүх хугацаанд Жонгүк намайг чамаас булаасан гээд түүнийг үзэн ядах болсон тийм үү? Энэ чинь буруу! Тэр намайг аварч хүнд байдлаас минь гарахад тус болсон ганц хүн. Надад л туслах гэж өөрийгөө муу хүн болгож чамд харагдуулсан." гэхэд Жонгүк аажмаар босон Рөүзийн хажууд зогсов. Нөгөө талд Жимин түүний үгэнд гайхширч байлаа.
Рөүз үргэлжлүүлэн "Тэр чамд үзэн ядагдах зүйл хийсэн тиймээс би чамаас явах хэрэгтэй болсон. Жонгүкт гэр бүл маань ямар байдалд орсон тухайгаа би хэлсэн, надад сонголт байгаагүй. Тиймээс л поле бүжигчин болсон. Жонгүк энэ санааг шууд л эсэргүүцсэн. Тэр надад энэ асуудлаа чамд хэлэхийг зөвлөсөн эсвэл бүр гэрийнхэнтэйгээ фермийн байшиндаа амьдарч ч болно гэж байсан гэвч би тэгээгүй. Би зүгээр л хэнд ч төвөг удаж тээр болохыг хүсээгүй. Бие даасан нэгэн байж өөрөө гэр бүлээ авч явахыг хүссэн тийм учраас л би поле бүжигчин болсон. Энэ л чамайг орхих болсон шалтгаан чамд хайргүй байсандаа биш."
"Тэр үнэнээ ярьж байна. Жимин энэ удаа түүнд итгэ. Хэрэв итгэхгүй гэвэл чи одоо л түүнийг жинхэнээсээ алдах болно." гэж Жонгүк хэлэв.
"Т-тэгвэл яагаад энэ бүгдийг на-надад хэлээгүй юм бэ?" Жиминий харц зөөлөрч, дуу нь ч мөн намдуу боллоо.
"У-учир нь чи намайг үүрд орхиж явна гэхээс айсан юм. Ийм газар ажиллах болсныг мэдээд чи намайг үзэн ядах байсан.
Чамайг поле бүжигчин, тайчигчдад дургүйг би мэднэ. Надад.....чамд хэлэх зориг, зүрх мэдээж байгаагүй."
Жимин саяны хийсэн үйлдэл, гаргасан авиртаа харамссан харцаар түүн рүү ширтэнэ.
"Бас ийм газар ажиллаж байгаа надаас бүх үнэнг сонссон ч намайг бие үнэлэгч гэж бодож байгаа бол................................
Би онгон эсэхээ шалгуулахад бэлэн байна." Рөүзийн нүднээс дахин нулимс урсав.
Үүнийг сонсоод Жимин Рөүзийг шууд л энгэртээ наан тэвэрлээ.
"Намайг үнэхээр уучлаарай Рөүз. Бүх зүйлд уучлаарай. Чамайг буруутгасанд уучлаарай. Араатан шиг авирласанд уучлаарай. Намайг зүгээр л уучлаарай."
"Зүгээр дээ." түүний царайнд одоо л бага зэргийн инээмсэглэл тодрох бөгөөд Жиминийг хариу тэврэв.
Удалгүй тэд тэврэлтээ салгаж түрүүний байрандаа зогсох Жонгүк рүү Жимин дөхөж очлоо.
"Уучлаарай хөгшөөн, хийгээгүй хэргийн төлөө чамайг гүтгэж уурлаж байсанд үнэхээр уучлаарай. Миний хэлсэн болоод хийсэн зүйлийг минь уучлана гэж найдаж байна."
"Асуудалгүй ээ Жимин. Хийсэн зүйлд минь намайг ч гэсэн уучлаарай. Магадгүй миний утга учиргүй хардалтын сөрөг нөлөөнөөс болсон байх."
Ингээд залуус нэгнээсээ уучлалт гуйн өөрсдийн ямар тэнэг зүйлс хийж байснаа бодон инээлдэнэ.
"Ингэж нэг ах дүүсийн бас найзуудын харилцаа эргэж сэргэх гэж." гээд тэд гараа цохилцон нэг тэврэлдлээ.
Жимин инээмсэглэн "Лиза та хоёр салахгүйгээр хамтдаа жаргалтай байгаасай гэж хүсэж байгаа шүү."
"Та хоёрыг ч мөн. Бас Рөүзийг сайн харж хандаарай Жимин." гээд нүдээ нэг ирмэчхээд яваад өглөө.
Жонгүкийг явсны дараа...
"Тэгээд бид яг хаана байгаа юм?"
Рөүз түүний өхөөрдөм байдалд инээн дахин түүнийг тэврэв.
"Би чамд хайртай."
"Би ч гэсэн чамд хайртай Рөүз." Жимин толгойг нь өргөн духан дээр нь зөөлөн үнслээ.
Тэгээд тэд орон дээр хэвтэцгээнэ.
"Өнөөдөр хайр хийцгээе."
Жимин Рөүзийн нөмөрч байсан хөнжлийг сөхөхөд Рөүз хөхний даруулга, дотоожтойгоо ил болох нь тэр. Жимин түүн рүү ойртоход Рөүзийг сандарч байгааг мэдэрлээ.
Жимин гараа зугуухан явуулсаар тэднийг нь тайлах бол Рөүз сандран эмзэг хэсгүүдээ нуухыг оролдох ч Жимин гарыг нь зөөлөн холдууллаа.
"Надаас битгий нуух гээд бай. Үзэсгэлэнтэй байна."
Жимин түүний хүзүүг шимэн үнсэх зуур нөгөө талаас Рөүз итгэлгүйхэн түүний цамцны товчийг нэг нэгээр тайлна.
Ингээд Жимин удалгүй өмдөө тайлав. Тэр түүний хөлийг дэлгэн өөрөө байрлалаа эзлээд шуудхан хийлгүй бяцхан найзаараа түүний х*лүүг оролдож Рөүзийг байж ядуулна.
"Ааххх......"
Жимин инээмсэглээд улмаар бяцхан найзаа түүнийх рүү хийж үнсэх зуураа удаахнаар хөдөлж эхэллээ. Зөөлөн бас амттай.
"Би чамд хайртай Жимин."
"Би ч гэсэн чамд хайртай хонгор минь."
Тиймээ тэд хайраа хийлцэж байна. Жимин энэ удаа *рхтэнээ бага зэрэг гүн хийв.
Гиншихгүй гэсэндээ уруулаа хазлан байсан Рөүз түүнийг гүн хийхэд "Аааннххх......." хэмээн чангаар дуу алдав.
"Дэндүү тачаангуй юм хонгор минт биеэ зүгээр л сул тавь." гэж амьсгаадсаар хүзүү, хөх, гэдсийг нь үнссээр Жимин хэллээ.
-------------------------
Бүх зүйл гайхалтай сайхан. Жимин түүнд зөөлөн байдал бас халуухан амтыг мэдрүүлнэ. Гэвч Рөүзийг өвдөөд байна гэсний дараа Жимин хөдөлгөөнөө удаашруулсан юм. Энэ бүхэн Рөүзийн хувьд танил бус бас шинэлэг зүйл байх нь мэдээж.
Рөүзийн талаас
Жимин би зөвхөн чамд хайртай. Чамайг гэх сэтгэл зүрх, дотоод сэтгэлийг минь илэрхийлэхэд энэ үг хангалтгүй ээ. Одоо би чамайгаа явуулж чадахгүй. Дэндүү ихээр санасан болохоор.
Жиминаас салсан тэр үеэс хойш түүнийг нэг хором мөч ч мартаж байгаагүй. Намайг өөдгүй хүн гэж бодсоор үзэн ядах болсон хүн дээр би яаж эргэж очих билээ дээ. Гэхдээ одоо бүгд ард хоцорлоо. Тийм ээ тэр надад хайртай, би ч түүнд хайртай. Бид нэгнээ үүрд хайрлан хамтдаа жаргалтай байгаасай гэж хүсэж байна.
Зохиогчийн талаас
Жиминийг гэнэт хурдан, ширүүн бас гүн хийх хүртэл бүх зүйл гайхалтай сайхан байсан юм.
"Аааахххххх дэндүү их хийлээ. Одоо больё дэх үү?"
Жимин түүний үгийг сонсолгүй улам л архиран хурдтай хийж эхлэхэд Рөүз уйлж гарлаа.
"Жимин! Яагаад байгаа юм? Боль! өвдөөд байна!" гэж тэр орилсон хэдий ч Жимин зогсох шинжгүй.
"ЖИМИН БОЛНО!! Өвдөөд байна!"
"Хараал ид чи үнэхээр бариу юм."
"Жимин өвдөөд байна шдээ!!"
Энэ удаа Жимин найзаа сугалж гаргаад Рөүзийг эргүүлж харуулан нурууг нь өөр лүүгээ харууллаа.
"ЖИМИНАА ҮГҮЙ ЭЭ!! гуйж байна." тэр улам чангаар уйлна.
"Хайрт минь чамайг гуйх тусам.....би илүү ихээр байж ядаж байна." гээд жуумалзав.
"ҮГҮЙ ЭЭ.....БИТГИЙ!!"
Жимин *рхтнээ түүний араас дахин хийн өмнөхөөсөө ч илүү зэрлэг мэт авирлан хүчтэй хөдөлж эхэллээ.
Түүний энэ үйлдэлд Рөүз гинших, орилох зэрэгцэхийн сацуу уйлна.
Боломжтой бүх л байрлалаар Жимин Рөүзийг амтална. Харин Рөүз эхлээд хийхэд сандарсан хэдий ч түүнд таалагдсан гэтэл олон бөгөөд удаан хийх тусам ханахаа мэдэхгүй араатан шиг дайрах Жиминээс болихыг гуйсаар байлаа.
----------------------
Шөнийн 12 цаг болж эцэст нь Жимин ханасан бололтой ээлжит удаагаа тэд дур тавьцгаалаа. Доошлон Рөүзийн х*лүүг даган урсах цагаан шингэн зүйлийг долоож байхад Рөүз амьгүй хүүхэлдэй шиг хөдөлгөөнгүй хэвтэх ажээ. Ямар ч хувиралгүй зүгээр л хацрыг нь даган нулимс урсана.
Яг одоогоор Рөүзэд хөдлөх тэнхэл ч үгүй аж. Мөн тэр ойрын өдрүүдэд алхаж чадахааргүй болсон нь лавтай.
Жимин хөнжил аван хажууд нь хэвтээд өөрсдийгөө хучлаа. Гараа бэлхүүсээр нь явуулах гэтэл Рөүз түүний гарыг түлхэв.
"Чамайг үзэн ядаж байна Жимин үзэн ядаж байна."
"Ойлгож байнаа хайрт минь. Гэхдээ чиний надад мэдрүүлсэн сэтгэлийн шаналлыг ингээд ч болов чамд ойлгуулахыг хүссэн юм. Зүрхэн дэх тэр өвдөлт тэвчишгүй хэцүү байсан. Сэтгэлд минь чи үргэлж байсаар ирсэн. Чи надад сэтгэлийн өвдөлт өгсөн бол би чамд бие махбодын өвдөлт өглөө. Хариугаа авсан гэж болно." гэж хэлэн Рөүзийг бэлхүүсээр нь тэврэн өөртөө наалаа.
"Чамайг нэг шөнийн дотор поле бүжигчнээс саятан болсон гэвэл бараг итгэхгүй байх даа."
Рөүз гайхсаар "Сая-саятан гэнээ?"
"Мэдээж шд. Яасан? Намайг чамайг ш**чхаад хаяад явна гэж бодоо юу?" гээд Жимин инээлээ.
"Хоёулаа хуримынхаа төлөвлөгөөг гаргасан нь дээр байхаа удахгүй шинэ хүнтэй болно гэж бодохгүй байна уу?" хэмээгээд Жимин инээмсэглэсээр түүний гэдсийг илнэ.
"Би чамд хайртай Рөүз."
"Яг одоо чамайг үзэн ядаж байгаа ч би чамайг хайрласан хэвээр."
Нэгнээ тэврэн хэвтэх тэд удалгүй гүн нойрондоо автлаа.