~ Alexia ~
"Waar zijn mijn grijze hoodie en mijn snapback?!" Schreeuw ik gefrustreerd. Ik ren naar beneden en zoek in de wasmand. Hier ook niet. De waslijn misschien? Ik ren naar buiten. Het is een droge dag maar het is niet erg warm meer. Vandaar dat ik een lange zwarte skinny jeans draag en een witte trui met een zwart kruis erop. Mijn haar zit in een hoge staart. En ik draag mijn rode Allstars.
In Amerika is het hopelijk niet te warm want dan ga ik echt dood van de hitte. Al hoewel, we komen daar pas in de nacht aan. We blijven slapen in een hotel en daarna gaan we de jongens verrassen. Ik loop het balkon op en mijn hoodie hangt inderdaad aan het rek. Ik gris hem ervan af en loop naar boven naar mijn tas. Nu alleen mijn snapback en mijn tandenborstel nog. Ik ren naar de badkamer, poets mijn tanden en stop de tandenborstel in mijn toilettas.
Waar zou ik mijn snapback nou gelaten kunnen hebben. Oh wacht hij zat in de tas die beneden ligt. Ik ren naar beneden en pak de tas. Ik neem ook een rol stroopwafels voor de jongens mee want die vonden ze wel lekker. Okay even checken. Onderbroeken en bh's, uh nee. Wel handig om mee te nemen denk ik zomaar. Ik loop naar de kast en pak al mijn ondergoed. Ik druk het boven op mijn tas. Ik heb serieus een probleem. Oke nu de schoenen. Alle vier mijn paren Allstars. Twee hoge, twee lage. Een paar zwarte stiletto's, twee paar sandaaltjes en slippers. Ik pak nog een dikke jas en mijn leren jasje in. Ik trek mijn vest wel aan in het vliegtuig.
Ik zie Luke's beanie liggen en stop hem nog snel in de tas. Serieus er kan nu niks meer bij. Oké mijn hand tas en mijn portomonnee. Onze ouders hebben op beide rekeningen €200,- gestort. Voor als we een probleem hebben. Zonnebril en oortjes en mijn telefoon natuurlijk. Al mijn bagage zet ik beneden neer. Mijn vader brengt ons met de pick up zodat onze bagage achterin kan. Over een halfuur moeten we Zoë ophalen en dan hebben we twee uur later de vlucht naar Amerika.
"Pap! Kun je me even helpen met mijn bagage." Schreeuw ik. Ik weet nu al sowieso dat ik moet betalen voor overgewicht. Mijn vader komt de gang in lopen.
"Jezus, neem je dat allemaal mee?" Vraagt hij en hij kijkt ongeloofwaardig naar mijn koffers.
"Ja pap. Ik ga nou eenmaal 6 maanden weg." Zeg ik geïrriteerd. Hij knikt alleen maar. Elke keer als ik het over 6 maanden heb wordt hij stil. Hij pakt mijn koffers aan, loopt naar buiten en doet ze in de achterkant van de pick up.
"Nou dat moet je maar afscheid gaan nemen van je moeder en Evan." Ik knik. Dit is echt het moeilijkste van allemaal.
"Mam, Evan!" Schreeuw ik en ze komen de woonkamer inlopen.
"Je gaat weg zeker." Zegt mijn moeder met tranen in haar ogen. Ik knik. Ze trekt me in een knuffel en we laten beide onze tranen gaan. Ik ga haar zo erg missen. We staan zeker minuten zo. "Schat, pas goed op jezelf. Doe geen domme dingen en volg je hart. Dan vind je altijd de weg terug naar huis." Fluistert ze.
"Dankje mam." Fluister ik terug.
"Go and make me proud. Luke is een superlieve jongen en jullie horen bij elkaar." Zegt ze. Ik knik en geef haar nog een laatste knuffel. Dan trek ik me terug. Mijn moeder en ik vegen beide onze tranen weg. Dan kijk ik naar Evan. Ze staat me met tranen in haar ogen aan. Voor een veertien jarige is ze best groot.
"Hé let goed op pap en mam en veel succes op school. Ik ga je missen, Peterestein." Dat is onze bijnaam voor haar. Ik geef haar een knuffel en trek weer terug. Ik kijk ze beide aan en geef mijn moeder nog snel een knuffel. "Laten we maar naar Lucy gaan." Zeg ik en ik loop achter mijn vader aan naar buiten. Ik ga in de auto zitten. Mijn vader aan de rijderskant. Ik kijk mijn moeder voor de laatste keer aan. We zwaaien naar elkaar tot we uit het zicht zijn. Dit is moeilijker dan verwacht. Mijn vader legt zijn hand op mijn been. Ik kijk hem dankbaar aan. In stilte rijden we naar Lucy's huis.
Als we er aan komen stap ik uit. Lucy staat al buiten met haar ouders. Ik pak de koffers aan en doe ze achterin. Lucy geeft haar ouders een laatste kus en mij geven ze een knuffel. We stappen in en zwaaien ze na. "America here we come."
Na een 12 uur durende vlucht zijn we eindelijk in Los Angeles. Met onze koffers lopen we richting ons hotel dat vlak bij is. Het is nu ongeveer 2 uur in de morgen. Als we hebben ingecheckt en op onze kamer zijn nemen we niet eens de moeite om ons om te kleden. Uitgeput vallen we op bed en na 3 minuten vallen we in slaap.
Ik wordt wakker van het licht door het raam. Ik kijk om me heen. Oh ja we zijn in een hotel in Los Angeles en gaan de jongens vanmiddag ontmoeten. Yay! Ik kijk op mijn horloge. Wow we gaan het niet halen als we zo blijven liggen het is hier al 1 uur. Ik kijk om me heen en zie dat Lucy al wakker is en aangekleed.
"Goedemorgen. Schiet je op. Over een halfuur vertrekken we. Hoe waren we trouwens van plan in de buurt te komen?" Vraagt ze. Ik rek me uit.
"Ik heb contact gehad met een van de stage managers en hij helpt ons de bus binnen." Zeg ik terwijl ik opsta. Ze knikt. Ik loop naar de douche en kleed me uit. De warme stralen lopen over mijn lichaam. Ik was mijn haar en loop met een handdoek om me heen de kamer uit. Ik loop naar mijn koffer en zoek naar een zwart high waist short met kant aan de zijkant en een wit shirt met driekwart mouwen dat tot boven mijn navel komt. Ik pak mijn zwarte lage Allstars en doe mijn haar in een rommelige knot. Ik kijk op en ik zie dat Lucy ook haar haar zo heeft gedaan en Allstars aan heeft. Wow we are so predictable. Ik doe wat mascara op en sluit de koffer weer.
"Klaar om te gaan?" Vraagt Lucy die al bij de deur klaar staat met haar koffers. Ik knik en pak al mijn spullen. We lopen naar beneden en checken uit.
"Laten we de jongens gaan verrassen." Zeg ik en we houden een taxi aan waar onze koffers maar net in passen. Onze koffers passen wel in de bus waarmee ze door Amerika reizen. We rijden richting de plek waar de bus staat. Ik voel zenuwen door mijn lijf gieren. Ik ben benieuwd hoe ze reageren. Lucy kijkt me aan en ik zie ook dat zij zenuwachtig is. Ik pak haar hand en knijp er in. Zo rijden we verder. De taxi stopt en dat betekent dat we er uit moeten.
We stappen uit en ik betaal de taxi. De man helpt ons met onze koffers. We pakken de koffers aan en bedanken de man. Samen lopen we richting de hekken die toegang geven tot de plek waar de bus staat. Er staat bewaking buiten maar voor ons maakt dat niet uit. Ik loop met mijn koffer naar de bewaker toe.
"Sorry girls but I can't let you in."
"It's okay. I'm looking for Kenny. Can you please bring him here?" Vraag ik en ik kijk hem aan.
"I can't leave this place but he's over there in the office." Zegt de man en hij wijst naar een gebouwtje. Ik bedank de man en loop naar het gebouw, Lucy blijft bij het hek staan.
"Hello, is Kenny here?" Vraag ik terwijl ik om de hoek van de deur kijk. Er zitten 4 mannen aan tafel te praten.
"Yeah, I'm Kenny." Zegt een klein mannetje met scherpe ogen maar een vriendelijke lach. "You must be the infamous Vayen." Zegt hij met een grijns.
"You are Vayen?" Vraagt een grote man met een baard ongelovig.
"Yes I am." "You're prettier than Hemmings described you. He can't stop talking about you." Zegt een andere man met een tattoo op zijn arm. Mijn wangen worden roze. Awkward much, Hemmings?
"Come I'll let you in the bus with Lucy. God, Ashton will be happy. The boys are now having an interview so you can wait in the bus." Zegt Kenny. Ik knik en volg hem naar het hek waar Lucy staat. Kenny praat tegen de beveiliger en die doet het hek open. Kenny wenkt ons en we lopen achter hem aan naar binnen. Daar op het midden van de parkeerplaats staat de bus geparkeerd. Kenny opent de deur voor ons en zet onze bagage in de lege bunks waar we gaan slapen. "Well I guess I see you girls around. Have fun." Zegt hij en we bedanken hem en zeggen gedag.
"Nou hoe gaan we ze verrassen." Vraag ik. Lucy haalt haar schouders op.
"Geen idee." Ik denk na. Dan krijg ik een idee. "Vertel op, wat is je plan want ik ken die blik." Zegt Lucy en ze zucht.
"We verstoppen ons in de bunks tot de jongens komen en we komen eruit als het perfect getimed is." Zeg ik met een grijns. Lucy lacht.
"Geen slecht idee. Dit is voor het eerst dat ik je idee goed vind." Zegt ze met een knipoog. "Weet je nog die keer dat je het een goed idee vond om keihard muziek aan te gaan zetten in de midden van de nacht. Omdat je wilde weten hoe je stereo werkte." Ze geeft me een boze blik maar lacht dan. Ik schiet ook in de lach en denk terug aan het moment. Mijn ouders stormden mijn kamer binnen en mijn vader gooide de stereo stuk op de grond terwijl mijn moeder me een speech gaf over geen muziek in het midden van de nacht. Niet mijn beste idee nee.
"Maar de gezichten van mijn ouders waren hilarisch." En ik schiet weer in de lach als ik aan hun gezicht denk.
"Ja kom. Laten we in de bunks gaan liggen." We nemen allebei de bovenste bunk tegenover elkaar. We praten nog een tijdje tot we buiten geluiden horen. We zijn meteen stil en het zijn inderdaad de jongens.
"Oh that interview was horrible." Hoor ik Calum klagen.
"Yeah that girl in the front seat kept calling my name like crazy." Hoor ik Michael zeggen.
"Well I liked it though." Zegt Ashton en hij lacht.
"That's because the interviewer kept giving you compliments." Zegt Calum. Ik hoor een klap. Zachtjes grinnik ik.
"But Luke was the lucky bastard today. He got a kiss from that super hot model." Zegt Michael. Wacht hij heeft wat?! Ik hou mijn adem in.
"She only gave me a kiss on the cheek and she wasn't that hot. I prefer Vayen. She's hotter." Zegt Luke. Ik adem uit.
"Thanks babe." Zeg ik.
"You're welcome." Zegt Luke. Het blijft even stil en dan hoor ik gestommel. Het gordijn van de bunk wordt open getrokken. "BABEEE!" Scheeuwt Luke als hij me ziet. Ik lach en spring de bunk uit. Hij grijpt me vast en begint me stevig te knuffelen.
"Luke. No. Air." Pers ik uit mijn mond. Hij laat me los en kijkt me aan. Voordat ik hem een kus kan geven wordt ik naar achteren getrokken.
"Give me a hug." Zegt Michael. Ik draai me om en ik geef hem een knuffel.
"Now it's my turn." Zegt Calum en hij geeft me een bone crush hug.
"Nice to see you again, mr. Hood." Zeg ik.
"I totally agree with that. I like to see myself too." Zegt hij met een grijns. Ik sla op zijn arm.
"VAYEN!!!" Schreeuwt Ashton en hij doet mijn armen open.
"ASH!!!" Schreeuw ik terug en ik ren op hem af en spring in zijn armen. Hij draait me rond met mijn benen in de lucht.
"You look Ashtonashing." Zegt hij met een knipoog. Ik lach.
"Well thank you mister Ashtonashing." Zeg ik.
"Why are you here." Vraagt Luke me nog steeds verbaast aankijkend.
"Well if you don't want me. I'm leaving." Zeg ik dramatisch en ik draai me naar de deur.
"No don't leave. It was just a question." Zegt hij.
"I know silly boy. I just came to surprise you guys and I think I did a pretty good job." Zeg ik. Ze knikken.
"Hey where's Lucy?" Vraagt Ashton terwijl hij nerveus de achterkant van zijn nek krabt. Ik besluit hem te plagen en ik zucht dramatisch.
"She couldn't come because her parents wouldn't let her. I'm sorry." Zeg ik en ik leg mijn hand op zijn schouder.
"O that's sad." Zegt hij en hij kijkt naar de grond.
"O god I can't face it anymore, Lucy!" Zeg ik en Ashton's hoofd schiet omhoog. Lucy komt lachend de bunk uit.
"Here I am" Zegt ze zo kalm mogelijk.
"Lucy!" Schreeuwt Ashton opgelaten. Lucy giechelt en rent op hem af.
"Drummerboy." Zegt ze en ze geven elkaar een knuffel. Na Ashton geeft ze de rest een knuffel.
"Group hug!!!" Schreeuwt Michael en Lucy en ik worden gesandwicht tussen de jongens en we komen niet meer bij van het lachen.
"Vay, come with me." Zegt Luke en hij pakt mijn hand. Calum protesteert.
"You can't just take her for yourself so fast." Zegt hij klagend. Ik lach en zwaai ze na. Ook Ashton neemt Lucy mee naar buiten.
"Then we have to hug each other, Cal." Zegt Michael nep huilend.
"Yeah." Zegt Calum. Ik schiet in de lach. Ze zijn zo weird. Ashton en Lucy lopen de tegengestelde richting van ons op. Luke trekt me mee tot we aan de andere kant van de bus staan. Hij drukt zijn lippen op de mijne en trekt me naar zich toe door zijn armen om mijn middel te leggen. Zoals gewoonlijk leg ik mijn armen om zijn nek, maar deze zoen voelt anders. Hij voelt meer gretig en vurig. Niks mis mee. Na een tijdje trekken we terug voor zuurstof.
"I can't believe you're here." Fluistert hij.
"Well actually I'm a hologram." Zeg ik en ik giechel. Luke lacht maar kijkt me daarna serieus aan.
"I missed you." Zegt hij. Ik zucht.
"I missed you too."
"I'm so happy right now. If you would've stayed away longer I died. Literally." Zegt hij.
"Silly, of course you won't." Zeg ik en ik geef hem een kus op zijn neus.
"How long are you staying?"
"As long as possible." Zeg ik met een glimlach.
"Good." Zegt hij en hij drukt zijn lippen weer op de mijne. Na een tijdje hoor ik gelach. Ik trek me los van Luke en kijk over zijn schouder. Michael, Ashton, Calum en Lucy staan er te lachen. Luke draait zich om.
"Guys are you keeking this?" Vraag ik.
"Maybe...?!" Zegt Calum. Ik rol met mijn ogen. Dit wordt een lange vakantie.